Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 września 2014r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W.

w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Bonczar

Protokolant: Grażyna Mazurkiewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 18 września 2014r. we W.

sprawy z odwołania B. M.

od decyzji Z. U. S. Oddział we W.

z dnia 19 maja 2014r. znak: (...)

w sprawie B. M.

przeciwko Z. U. S. Oddział we W.

o zasiłek chorobowy

zmienia zaskarżoną decyzję Z. U. S. Oddział we W. i przyznaje wnioskodawczyni B. M. prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 10 grudnia 2012r. do 04 stycznia 2013r.

Sygn. akt X U 427/14

UZASADNIENIE

Ubezpieczona, B. M., wniosła odwołanie od decyzji organu rentowego, Z. U. S. Oddział we W., z dnia 19 maja 2014 r. znak (...) odmawiającej ubezpieczonej prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 10 grudnia 2012 r. do 4 stycznia 2013 r.

W uzasadnieniu odwołania ubezpieczona podniosła, iż w dniu 20 grudnia 2013 r. została wydana przez P. P. I. S. decyzja nr (...)stwierdzająca u niej chorobę zawodową. Ponieważ od tego czasu nie minął okres 6-ciu miesięcy, dlatego nie zgadza się z decyzją organu rentowego. Wystąpienie o wyrównanie zasiłku chorobowego nie było możliwe przez otrzymaniem decyzji o uznaniu choroby zawodowej, dlatego jej roszczenie nie uległo przedawnieniu (k. 2).

*

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wniósł o jego oddalenie z uwagi na brak podstaw prawnych do jego uwzględnienia.

W uzasadnieniu swojego stanowiska organ rentowy zarzucił, iż z akt sprawy wynika, że w zakładzie pracy ubezpieczona przedłożyła zaświadczenie lekarskie stwierdzające niezdolność do pracy za okres od 10.12.2012 r. do 04.01.2013 r. Za okres od 10.12.2012 r. i 22.12.2012 r. płatnik składek dokonał wypłaty wynagrodzenia za czas choroby określonego w art. 92 k.p., a za okres od 23.12.2012 r. do 04.01.2013 r. zasiłku chorobowego.

W dniu 3 lutego 2014 r. ubezpieczona złożyła pismo w sprawie dotyczącej wyrównania zasiłku chorobowego z tytułu choroby zawodowej za okres od 10.12.2012 r. do 04.01.2013 r. dołączając zaświadczenie lekarskie dnia 31.01.2014 r. wskazujące, że niezdolność do pracy od 10.12.2012 r. do 04.01.2013 r. była spowodowana chorobą zawodową.

Z dokumentów przedstawionych w sprawie wynika, że decyzją nr (...) z dnia 20.12.2013 r. wydaną przez P. P. I. S. stwierdzono u ubezpieczonej chorobę zawodową.

Postępowanie dotyczące choroby zawodowej zostało wszczęte na podstawie skierowania na badania w związku z podejrzeniem choroby zawodowej wystawionego dnia 28.08.2013 r., które wpłynęło do D. W. O. M. P. w dniu 09.09.2013 r. Zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej u ubezpieczonej zostało przesłane do P. P. I. S.we W. w dniu 17.09.2013 r.

Z uwagi na to, że od końca okresu za który zasiłek przysługiwał (04.01.2013 r.) do skierowania badania w związku z podejrzeniem choroby zawodowej (28.08.2013 r.) upłynął okres 6 miesięcy, tym samym roszczenie o wypłatę zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres 10.12.2012 r. do 04.01.2013 r. uległo przedawnieniu (k. 3-v. 3).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona, B. M., zatrudniona jest w D. C. O. we W. jako lekarz otolaryngolog na stanowisku asystenta.

W sierpniu 2012 r. ubezpieczona wykonała prześwietlenie klatki piersiowej, na podstawie którego stwierdzono zmiany w płucach. Ponieważ zmiany te były niejednoznaczne wykonano tomografię komputerową, która również nie dała jednoznacznej odpowiedzi jaki charakter mogą mieć te zmiany. Po konsultacji z lekarzem pulmonologiem w listopadzie 2012 r. zostało wykonane ponowne prześwietlenie klatki piersiowej i oraz tomografia komputerowa. Ponieważ zmiany te uległy progresji, lekarz prowadzący leczenia skierował ubezpieczoną na hospitalizację celem wykonania bronchoskopii oraz badań bakteriologicznych w kierunku gruźlicy. Po przeprowadzeniu badań mimo bakteriologicznie ujemnego wyniku w kierunku gruźlicy, lekarz pulmonolog stwierdził, iż istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, iż jest to jednak proces gruźliczy, dlatego też od 15 grudnia 2012 r. ubezpieczona rozpoczęła leczenie i w związku z tym, przebywała na zasiłku chorobowym w następujących okresach:

- 10-14 grudzień 2012 r. seria (...),

- 15 grudzień 2012 r. – 4 styczeń 2013 r. seria (...).

Dowody:



zeznania ubezpieczonej B. M. złożone na rozprawie w dniu 18 września 2014 r.,



zestawienie zaświadczeń ubezpieczonej – w aktach organu rentowego (teczka w aktach sprawy),



dokumentacja medyczna z Gabinetu P. G. i. C. P. D. – w aktach organu rentowego (teczka w aktach sprawy).

Po zakończeniu leczenia, co miało miejsce 15 czerwca 2013 r. lekarz pulmonolog w dniu 28 sierpnia 2013 r. skierował ubezpieczoną na badania w związku z podejrzeniem choroby zawodowej. Natomiast zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej zostało przesłane do P. P. I. S. we W. w dniu 17 września 2013 r.

Decyzją nr (...) z dnia 20 grudnia 2013 r. P. P. I. S. we W., stwierdził u ubezpieczonej chorobę zawodową: chorobę zakaźną lub pasożytniczą albo ich następstwa pod postacią gruźlicy płuc.

Dowody:



zeznania ubezpieczonej B. M. złożone na rozprawie w dniu 18 września 2014 r.,



decyzja nr (...) z dnia 20 grudnia 2013 r. P. P. I. S. we W. – w aktach organu rentowego (teczka w aktach sprawy),

W dniu 3 lutego 2014 r. ubezpieczona zwróciła się do pracodawcy w sprawie wyrównania zasiłku chorobowego w związku z chorobą zawodową. Następnie w dniu 6 lutego 2014 pracodawca ubezpieczonej zwrócił się do organu rentowego wniosek o wydanie decyzji w sprawie wyrównania świadczenia chorobowego za okres od 10 grudnia 2012 r. do 4 stycznia 2013 r. z powodu choroby zawodowej.

Dowody:



wniosek z 04.02.2014 r. w sprawie wyrównania świadczenia chorobowego – w aktach organu rentowego (teczka w aktach sprawy).

Decyzją z dnia 19 maja 2014 r. znak: (...), organ rentowy na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w zw. z art. 4, art. 6 ust. 1, art. 7, art. 8 ust. 2 i art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy oraz art.. 67 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, odmówił ubezpieczonej prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 10 grudnia 2012 r. do 4 stycznia 2013 r.

Dowody:



decyzja organu rentowego z 19.05.2014 r. – w aktach organu rentowego (teczka w aktach sprawy).

W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne, Sąd zważył co następuje:

Odwołanie jako zasadne zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy (tj. Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.) zw. dalej ustawą wypadkową, z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje zasiłek chorobowy dla ubezpieczonego, którego niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy wypadkowej, zasiłek chorobowy i świadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia wypadkowego przysługują w wysokości 100 % podstawy wymiaru.

Jednocześnie w myśl art. 7 ustawy wypadkowej, przy ustalaniu prawa do świadczeń wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1-3, podstawy wymiaru i ich wysokości, a także przy ich wypłacie, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia chorobowego, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy.

Bezspornym w niniejszej sprawie było to, iż ubezpieczona w okresie od 10 grudnia 2012 r. do 4 stycznia 2013 r. przebywała na zwolnieniu lekarskim, a ponadto iż u ubezpieczonej stwierdzono chorobę zawodową. Jednocześnie jak wynika z dokumentacji Gabinetu Poradni Gruźlicy i Chorób Płuc Dorosłych, przedmiotowe zwolnienia lekarskie wynikały z choroby zawodowej, czego organ rentowy nie podważył i nie zaprzeczał w toku postępowania, przez co w świetle art. 230 k.p.c. Sąd uznał fakt ten za przyznany. Jednakże organ rentowy odmówił wypłaty zasiłku chorobowego za okres sporny z ubezpieczenia wypadkowego, albowiem w jego ocenie roszczenie uległo przedawnieniu.

Zgodnie z art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tj. Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512), zw. dale ustawa chorobową, roszczenie o wypłatę zasiłku chorobowego, wyrównawczego, macierzyńskiego oraz opiekuńczego przedawnia się po upływie 6 miesięcy od ostatniego dnia okresu, za który zasiłek przysługuje.

Przechodząc do analizy żądań ubezpieczonej, przede wszystkim należy wskazać, iż jej roszczenie winno być rozpatrzone w kontekście art. 67 ust. 3 ustawy chorobowej, który stanowi, iż w przypadku kiedy niezgłoszenie roszczenia o wypłatę zasiłku nastąpiło z przyczyn niezależnych od osoby uprawnionej, termin 6 miesięcy liczy się od dnia, w którym ustała przeszkoda uniemożliwiająca zgłoszenie roszczenia.

Bezsprzecznie, okolicznością uzasadniającą zastosowanie w niniejszym przypadku ust. 3 jest fakt, iż ubezpieczona w okresie zasiłkowym nie miała świadomości, iż jej schorzenie jest wynikiem choroby zawodowej. Należy bowiem wskazać, iż w początkowym okresie choroby wyniki przeprowadzonych badań były niejednoznaczne i dopiero po zakończeniu leczenia, co miało miejsce 15 czerwca 2013 r. lekarz pulmonolog pod koniec sierpnia 2013 r. podjął decyzję o skierowaniu ubezpieczonej na badania w związku z podejrzeniem choroby zawodowej.

Następnie decyzją z dnia 20 grudnia 2013 r. P. P. I. S. we W., stwierdził u ubezpieczonej chorobę zawodową: chorobę zakaźną lub pasożytniczą albo ich następstwa pod postacią gruźlicy płuc. Tym samym, dopiero w momencie wydania decyzji stwierdzającej chorobę zawodową i jej uprawomocnieniu się, ustała przyczyna niezależna od ubezpieczonej do złożenia stosownego wniosku. Niezwłocznie też, bo w dniu 2 lutego 2014 r. ubezpieczona zgłosiła pracodawcy wniosek o wyrównanie zasiłku chorobowego z tytułu choroby zawodowej za sporny okres, który został przekazany organowi rentowemu przez pracodawcę w dniu 6 lutego 2014 r., tym samym został dochowany przewidziany w art. 67 ust. 3 ustawy chorobowej, sześciomiesięcznego terminu.

W ocenie niniejszego Sądu, nie było zatem żadnych podstaw do odmowy wypłaty zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego, skoro bowiem podstawą do jego wypłaty jest stwierdzenie choroby zawodowej, to dopiero w momencie wydania stosownej decyzji przez właściwy organa i jej uprawomocnieniu się powstaje w ogóle podstawa do wypłaty zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego, nie wcześniej.

W przeciwnym razie mogłoby dojść do absurdalnej sytuacji, kiedy to ubezpieczona zgodnie ze stanowiskiem organu rentowego złożyłaby wniosek w terminie, jednakże przed wydaniem decyzji stwierdzającej chorobę zawodową i można tylko przypuszczać, iż wówczas organ rentowy odmówiłby prawa do przedmiotowego świadczenia z powodu nie stwierdzenia u ubezpieczonej choroby zawodowej – braku stosownej decyzji właściwego organu.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy, Sąd dał wiarę przedstawionym w sprawie dowodom z dokumentacji ZUS, jako że żadna ze stron w toku postępowania nie podważyła skutecznie ich autentyczności i wiarygodności.

Oceny zeznań ubezpieczonej, Sąd dokonał w kontekście całego zebranego w sprawie materiału dowodowego. W ocenie Sądu, zeznania ubezpieczonej były wiarygodne, albowiem były jasne, spójne i logiczne oraz korespondowały z pozostałym wiarygodnym materiałem dowodowym w sprawie w postaci dokumentów.

Biorąc pod uwagę, dokonane powyżej ustalenia i przeprowadzone rozważania, Sąd na mocy przepisu art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego w ten sposób, że przyznał ubezpieczonej B. M. prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 10 grudnia 2012 r. do 4 stycznia 2013 r.