Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 sierpnia 2015 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia Wydział X Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Marcin Szajner

Protokolant: Katarzyna Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2015 r. we Wrocławiu

sprawy z odwołania T. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 05.03.2015r. znak: (...)

w sprawie T. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o zasiłek chorobowy

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni T. T. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 5 marca 2015 r. w przedmiocie odmowy wypłaty ustawowych od wyrównanego zasiłku chorobowego wnioskodawczyni za okres od 14 stycznia 2015 r. do 21 stycznia 2015 r.

W uzasadnieniu wnioskodawczyni podniosła, iż organ rentowy miał pełną informację o okresie i dacie końcowej jej zatrudnienia w (...), nie wskazał w żadnym piśmie na jaki adres mają być przekazywane kolejne zwolnienia lekarskie po ustaniu stosunku pracy u dotychczasowego pracodawcy, stąd wnioskodawczyni przekazywała je do ostatniego miejsca pracy. ZUS wydał decyzję obniżającą o 25% wysokość zasiłku chorobowego za okres od 14.01-21.01.2015 r. mimo iż wnioskodawczyni informowała organ rentowy iż przesłała zwolnienie lekarskie do ostatniego miejsca pracy. Organ rentowy całą winę za powstałą sytuację „przerzucił na wnioskodawczynię”.

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 2 kwietnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W., wniósł o jego oddalenie, z uwagi na brak podstaw prawnych do jego uwzględnienia.

W uzasadnieniu swojego stanowiska organ rentowy zarzucił, iż zaskarżoną decyzją z dnia 5.03.2015 r. odmówił wnioskodawczyni prawa do odsetek od wyrównania zasiłku chorobowego przyznanego za okres od 14.01.2015 r. do 21.01.2015 r. Decyzja jest prawidłowa. Wnioskodawczyni zatrudniona do 31.12.2014 r. w (...), pismem z dnia 16.01.2015 r. wystąpiła o wypłatę zasiłku chorobowego za okres od 7.01.2015 r. do 21.01.2015 r. , jednocześnie wnosząc, o „wypłatę zasiłku chorobowego od dnia wydania zwolnienia lekarskiego 29.12.2014 r.” które miała przesłać byłemu pracodawcy listem poleconym. Wniosek nie zawierał informacji, które zwolnienia i w jakim terminie zostały wysłane do byłego pracodawcy, na przedstawionych drukach zwolnienia lekarskiego nie było adnotacji o dacie przyjęcia przez zakład pracy; wnioskodawczyni nie wskazała również iż zwolnienie zostało zwrócone przez pracodawcę na jej adres miejsca zamieszkania. W konsekwencji organ rentowy wydał decyzję 26.01.2015 r. przyznając prawo do świadczenia w wysokości obniżonej o 25% za okres od 14.01.2015 r. do 21.01.2015 r. W swoim odwołaniu wnioskodawczyni wyjaśniła przyczyny opóźnienia w dostarczeniu zwolnienia, przedstawiła także dowód w postaci kserokopii listów poleconych skierowanych do zakładu pracy w dniach 29.12.2014 r. i 10.01.2015 r.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy po uwzględnieniu nowych dowodów organ rentowy decyzją z dnia 16.02.2015 r. uchylił zaskarżoną decyzję i przyznał prawo do zasiłku w pełnej wysokości. Wypłaty świadczenia wyrównawczego dokonano 20.02.2015 r. a więc przed upływem 30 dni licząc od daty złożenia nowych dowodów w sprawie ( 9.02.2015 r.). Na podstawie obowiązującyh przepisów brak jest podstaw do wypłaty odsetek od wyrównanego świadczenia.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni T. T. pozostawała w zatrudnieniu u pracodawcy (...) z siedzibą we W. w oparciu o umowę o pracę do dnia 31.12.2014 r.

Pismem z dnia 16 stycznia 2015 r. wnioskodawczyni wystąpiła do ZUS o wypłatę zasiłku chorobowego za okres od 7.01.2015 r. do 21.01.2015 r. Jednocześnie w treści wniosku powódka użyła sformułowania „ (…) wnoszę o wypłatę zasiłku chorobowego od dnia wydania zwolnienia lekarskiego 29.12.2014 r. które są przesyłane listem poleconym do (...) (…)” .Wniosek nie zawierał informacji, które zwolnienia i w jakim terminie zostały wysłane do byłego pracodawcy, na przedstawionych drukach zwolnienia lekarskiego nie było adnotacji o dacie przyjęcia przez zakład pracy; wnioskodawczyni nie wskazała również iż zwolnienie zostało zwrócone przez pracodawcę na jej adres miejsca zamieszkania.

Decyzją z dnia 26 stycznia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. przyznał wnioskodawczyni zasiłek chorobowy za okres 14.01.2015 r. do 21.01.2015 r. obniżony o 25%.

Wnioskodawczyni wniosła odwołanie z dnia 9.02.2015 r. w którym wyjaśniła przyczyny opóźnienia w przekazaniu organowi rentowemu zwolnień lekarskich a także przedstawiła nowe dowody w sprawie w postaci kserokopii nadania zwolnień lekarskich z dnia 29.12.2014 r. i 10.01.2015 r. byłemu pracodawcy.

Decyzją z dnia 16 lutego 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. uchylił uprzednią decyzję z dnia 26.01.2015 r. przyznał wnioskodawczyni prawo do zasiłku chorobowego za okres od 14.01.2015 r. do 21.01.2015 r. bez obniżania wysokości zasiłku chorobowego o 25% podstawy wymiaru. W dniu 20.02.2015 r. wypłata wyrównanego świadczenia zasiłkowego została zrealizowana przelewem na rachunek bankowy wnioskodawczyni.

Decyzją z dnia 5 marca 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. odmówł wypłaty wnioskodawczyni odsetek ustawowych od wyrównania zasiłku chorobowego za okres od 14.01.2015 r. do 21.01.2015 r. jako nienależnych.

Dowody: akta orzecznicze wnioskodawczyni ( załącznik);

historia rachunku bankowego wnioskodawczyni za okres 1.02-27.02.2015 r. ( k.3);

korespondencja stron odnośnie naliczenia i wypłaty zasiłku chorobowego ( k.12-13; 16-17);

przesłuchanie wnioskodawczyni ( k.26; płyta CD k.27).

W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Odwołanie jako bezzasadne, nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 64. 1 i 2 ustawy z 25.06.1999 o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa płatnicy składek, o których mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1, wypłacają zasiłki w terminach przyjętych dla wypłaty wynagrodzeń lub dochodów, a Zakład Ubezpieczeń Społecznych bieżąco po stwierdzeniu uprawnień. Zasiłki te wypłaca się nie później jednak niż w ciągu 30 dni od daty złożenia dokumentów niezbędnych do stwierdzenia uprawnień do zasiłków.

Jeżeli płatnik składek nie wypłacił zasiłku w terminie, o którym mowa w ust. 1, jest on obowiązany do wypłaty odsetek od tego zasiłku w wysokości i na zasadach określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych ( ust.2 art.64 cytowanej ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 85 ust 1 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych jeżeli Zakład - w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych - nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności.

Nie wydaje się ulegać wątpliwości, że przewidziane w art. 85 ust. 1 zdanie drugie wyłączenie obowiązku organu rentowego wypłaty odsetek nie jest zależne od wykazania, że organ rentowy nie ponosi winy w powstaniu opóźnienia. Zdaniem Sądu Najwyższego, zawarte w tym przepisie określenie: "okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności" jest bardziej zbliżone znaczeniowo do używanego w przepisach prawa określenia: "przyczyn niezależnych od organu", co oznacza, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie jest obowiązany do wypłaty odsetek nie tylko wtedy, gdy nie ponosi winy w opóźnieniu, lecz także wtedy, gdy opóźnienie w ustaleniu i wypłacie prawa do świadczenia pieniężnego z ubezpieczenia społecznego jest skutkiem innych przyczyn niezależnych od Zakładu. (por. wyrok SN z 7.10.2004 sygn. II UK 485/03; OSNP 2005/10/147).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt stanu faktycznego niniejszej sprawy stwierdzić należy iż wnioskodawczyni pierwotnie składając wniosek o przyznanie zasiłku chorobowego z dnia 16.01.2015 r. nie wypełniła wymogu określonego w art.62 ust.1 i 3 cytowanej ustawy.

Zgodnie z tym przepisem zaświadczenie lekarskie ubezpieczony jest obowiązany dostarczyć nie później niż w ciągu 7 dni od daty jego otrzymania płatnikowi zasiłków.

Niedopełnienie obowiązku określonego w ust. 1 i 2 powoduje obniżenie o 25% wysokości zasiłku przysługującego za okres od 8 dnia orzeczonej niezdolności do pracy do dnia dostarczenia zaświadczenia lekarskiego, chyba że niedostarczenie zaświadczenia nastąpiło z przyczyn niezależnych od ubezpieczonego.

W myśl art. 68 ust. 1 cytowanej ustawy Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz płatnicy składek, o których mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1, są uprawnieni do kontrolowania ubezpieczonych co do prawidłowości wykorzystywania zwolnień od pracy zgodnie z ich celem oraz są upoważnieni do formalnej kontroli zaświadczeń lekarskich.

Wnioskodawczyni ograniczyła się jedynie do stwierdzenia, iż zwolnienie lekarskie przesłała pracodawcy. Jej wniosek nie zawierał informacji, które zwolnienia i w jakim terminie zostały wysłane do byłego pracodawcy, na przedstawionych drukach zwolnienia lekarskiego nie było adnotacji o dacie przyjęcia przez zakład pracy; wnioskodawczyni nie wskazała również iż zwolnienie zostało zwrócone przez pracodawcę na jej adres miejsca zamieszkania.

W konsekwencji organ rentowy korzystając z kompetencji określonej w art. 68 cytowanej ustawy i mając na uwadze, iż wnioskodawczyni nie spełniła przesłanek uprawniających ją do przyznania świadczenia po stwierdzeniu i weryfikacji jej uprawnień do zasiłku chorobowego – wydał decyzję z dnia 26.01.2015 r. opartą o art.62 ust.2 cytowanej ustawy.

W sytuacji w której wnioskodawczyni uzupełniła dane i przedstawiła nowe dowody jak w piśmie z 9.02.2015 r. organ rentowy w oparciu o treść art. 83a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wydał nową decyzję przyznając wnioskodawczyni prawo do 100 % zasiłku i dokonując 20.02.2015 r. wyrównania świadczenia zasiłkowego.

W myśl powołanego przepisu art.83a ust.1 prawo lub zobowiązanie stwierdzone decyzją ostateczną Zakładu ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na to prawo lub zobowiązanie.

W realiach stanu faktycznego sprawy nie jest możliwe przypisanie organowi rentowemu przyczynienia się do opóźnienia w wypłacie wyrównania świadczenia odsetkowego wnioskodawczyni, gdyż w ocenie Sądu Rejonowego do wypłaty wyrównania i uchylenia pierwotnie wydanej decyzji doszło z przyczyn niezależnych od organu w rozumieniu poglądu judykatury w cytowanym orzeczeniu Sądu Najwyższego z 7.10.2004 r.

Nie było żadnych przeszkód po stronie wnioskodawczyni, aby już w dacie pierwotnego wniosku z 16.01.2015 r. przedstawiła ona dokumenty potwierdzające niezbicie które zwolnienia lekarskie, za jaki okres i w jakiej dacie wysłała byłemu pracodawcy, co niewątpliwie uruchomiłoby wypłatę zasiłku w pełnej wysokości.

Jeżeli natomiast wnioskodawczyni chciałaby przerzucać odpowiedzialność za powyższy stan rzeczy na pracodawcę, to w dalszym ciągu nie zmienia to oceny sytuacji, iż do opóźnienia doszło z przyczyn niezależnych od organu rentowego, a wnioskodawczyni ewentualne roszczenia z tytułu poniesionej szkody winna kierować wobec pracodawcy, a nie organu rentowego działającego w sferze swoich uprawnień określonych powyższej cytowanymi przepisami.

Mając powyższe na uwadze Sąd nie znalazł podstaw do uznania, iż organ rentowy uchybił wymogom określonym w cytowanych przepisach i w konsekwencji wydał decyzję naruszającą prawo i na mocy przepisu art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie jako bezzasadne.