Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 09-01-2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IX Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Beata Wójtowicz-Woźniczka

Protokolant:Anna Torończak

po rozpoznaniu w dniu 09-01-2014 r. w we W.

sprawy z powództwa (...)z siedzibą w L.

przeciwko M. T.

- o zapłatę

oddala powództwo.

Sygnatura akt IX Cupr 1527/13

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...)z siedzibą w L.wniosła o zasądzenie od pozwanego M. T.kwoty 216,79 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 196,43 zł od dnia 31.07.2011r. do dnia zapłaty i od kwoty 20,36 zł od dnia 01.07.2013r. do dnia zapłaty. Ponadto wniosła o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

Uzasadniając żądanie wskazała, iż na podstawie umowy cesji wierzytelności nabyła od firmy (...) + (...) Sp. Z o.o. prawa do wierzytelności z tytułu świadczenia usług związanych z zawartą umową abonamentową . Wysokość zobowiązania pozwanej to kwota 216,79 zł.

Postanowieniem z dnia 09.09.2013r. Sąd Rejonowy Lublin Zachód w Lublinie w VI Wydziale Cywilnym stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty oraz przekazał rozpoznanie sprawy Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu.

Pozwany nie zajął stanowiska w sprawie , nie stawił się też na posiedzenie Sądu wyznaczone celem przeprowadzenia rozprawy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28.02.2012r. podpisana została umowa szczegółowa pomiędzy (...) (...) z siedzibą w L.. W art. 1 umowy wskazano iż na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 18.12.2009r. oraz w związku z rozstrzygnięciem negocjacji przeprowadzonych przez strony ustaliły, iż postanowieniami umowy szczegółowej zostają objęte wierzytelności wskazane w liście wierzytelności stanowiącej załącznik nr 1 do umowy. Dalej w umowie tej ustalono cenę nabycia wierzytelności oraz zasady przekazywania dokumentacji dotyczącej wierzytelności Za stronę powodową działał pełnomocnik M. J., który jako nabywca parafował umowę.

(Dowód: umowa szczegółowa z dnia 28.02.2012r. k. 10v)

M. J.nie jest członkiem zarządu ani prokurentem strony powodowej. Zgodnie z wyciągiem z rejestru handlowego i spółek państwa Luksemburg organem (...) jest Rada Zarządzająca, której członkami są: A. D., C. B., G. S., K. P.i W. A.. Zgodnie z zasadą reprezentacji ujawnioną w rejestrze spółka może zaciągać zobowiązania poprzez złożenie wspólnego podpisu zarządzającego klasy A i zarządzającego klasy B lub poprzez złożenie wspólnego podpisu lub podpisu indywidualnego wszelkich osób, którym odpowiednie prawo do podpisu zostało udzielone przez radę Zarządzającą spółki w ramach powierzonych pełnomocnictw.

(Dowód: wyciąg z rejestru handlowego i spółek (...)powodowej spółki, k. 11-12)

W dniu 07.03.2008r. pozwany zawarł z (...)Sp. z o.o. umowę o abonament. Umowa została zawarta na warunkach promocyjnych , w ramach których abonent uzyskał rabat na opłatę aktywacyjną oraz antenę satelitarną wraz z konwerterem do bezpłatnego użytkowania, przy czym Canal + Cyfrowy mógł zaoferować odpłatne nabycie anteny satelitarnej. Umowa została zawarta na czas określony 18 miesięcy. Strony umowy zastrzegły, iż w przypadku rozwiązania umowy z winy abonenta przed upływem 18 miesięcy od daty zawarcia umowy, który przy jej zawarciu uzyskał rabat lub antenę satelitarną lub sprzęt do użytkowania , abonent zapłaci operatorowi karę umowną w kwocie 299,00 zł. Równocześnie strony zawarły umowę sprzedaży terminala na kwotę 179 zł.

(dowód: umowa o abonament wraz z aneksem k. 18-19; umowa sprzedaży k. 20 -21)

Strona powodowa zredagowała zawiadomienie o dokonanej cecji wierzytelności adresowane na rzecz pozwanego.

(dowód: zawiadomienie k. 15 v)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie strona powodowa (...)z siedzibą w Luxembourgu wniosła o zasądzenie od pozwanego M. T.kwoty 216,79 zł wraz z odsetkami ustawowymi tytułem wynagrodzenia za świadczone usługi abonamentowe.

W pierwszej kolejności podnieść należy iż zasadnicze wątpliwości Sądu budziła legitymacja czynna strony powodowej, która to okoliczność badana jest przez orzekający w sprawie Sąd z urzędu.

W świetle powyższego dla oceny zasadności żądania koniecznym było zatem ustalenie czy w istocie strona powodowa jest uprawniona do wytoczenia powództwa przeciwko pozwanemu tj. czy w istocie legitymacją procesową dysponuje, w dalszej natomiast kolejności ocena merytoryczna zgłoszonego żądania pod względem stricte materialno - prawnym.

Strona powodowa wywodziła swoje roszczenie przeciwko pozwanemu na podstawie umowy szczegółowej z dnia 28.02.2012r.

Na podstawie dołączonej do pozwu umowy nie sposób przyjąć, by strona powodowa w sposób należyty wykazała swą legitymację czynną.

Przedłożona umowa sprzedaży wierzytelności zawarta pomiędzy stroną powodową a (...)Sp. z o.o. w W.została podpisana ze strony powodowej przez M. J.jako pełnomocnika (...)z siedzibą w Luksemburgu. Z przedstawionych dokumentów rejestrowych w postaci wyciągu z rejestru handlowego i spółek nie wynika natomiast w żaden sposób, jakoby podpisany pod umową M. J.był uprawniony do reprezentowania (...)z siedzibą w L.. Zgodnie z brzmieniem rejestru „statutowe prawo do podpisu” określone zostało w ten sposób, że spółka może zaciągać zobowiązania poprzez złożenie wspólnego podpisu zarządzającego klasy A i zarządzającego klasy B lub poprzez złożenie wspólnego podpisu lub podpisu indywidualnego wszelkich osób, którym odpowiednie prawo do podpisu zostało udzielone przez Radę Zarządzającą Spółki w ramach powierzonych pełnomocnictw. Należy podkreślić, że osoba podpisana pod umową nie jest członkiem Rady Zarządzającej a nawet jeśli wchodziłby w skład tego organu, to należy wskazać, że reprezentacja jest dwuosobowa. Podpisy indywidualne przy zaciąganiu zobowiązań zastrzeżono na rzecz osób, którym prawo do podpisu zostało udzielone przez Radę Zarządzającą spółki w ramach pełnomocnictw. Do akt sprawy nie dołączono pełnomocnictwa, które wskazywałoby na umocowanie M. J.do działania w imieniu powodowej spółki, w tym do zaciągania zobowiązań i składania podpisów.

Dalej nie sposób nie zauważyć, iż dla wykazania swej legitymacji czynnej strona powodowa przedłożyła nie umowę cesji wierzytelności stanowiącej o przeniesieniu wierzytelności, lecz umowę szczegółową , jak należy domniemać , stanowiącą jej wykonanie. Nie mniej brak umowy źródłowej pozbawia orzekający w sprawie Sąd możliwości weryfikacji czy w ogóle złożono zgodne oświadczenia woli skutkujące zmianą po stronie wierzyciela oraz na jakich warunkach powyższe miało miejsce.

Nadto należy podkreślić , że przedstawiony częściowy wykaz wierzytelności do umowy o przelew wierzytelności z dnia 28.02.2012r. nie jest opatrzony żadnym podpisem, a zatem nie można go uznać nawet za dokument prywatny, który korzysta z domniemania autentyczności oraz z domniemania, że zawarte w nim oświadczenie złożyła osoba, która go podpisała (art. 245 k.p.c.).

W świetle powyższego, nie sposób zatem uznać, że strona powodowa skutecznie nabyła rzeczoną wierzytelność a tym samym by wykazała swą legitymację procesową. Legitymacja procesowa bowiem to uprawnienie wypływające z prawa materialnego (konkretnego stosunku prawnego) do występowania z konkretnym roszczeniem przeciwko innemu konkretnemu podmiotowi. Podkreślić także należy, iż Sąd zobowiązany jest oceniać istnienie legitymacji procesowej z urzędu orzekając co do istoty sprawy. Nieistnienie natomiast legitymacji procesowej prowadzi do oddalenia powództwa, co też orzeczono w niniejszej sprawie.

Ponadto podnieść należy iż strona powodowa nie wykazała zasadności dochodzonego roszczenia zarówno co do zasady jak i wysokości. O ile przedstawiona została umowa o abonament, to niewiadomym jest, bo brak na powyższe dowodów i twierdzeń , czego dochodzona wierzytelność tyczy. Nie wiadomo zatem czy dotyczy to zaległości z tytułu opłat abonamentowych, czy też kar umownych czy też innych zobowiązań znajdujących oparcie w umowie. Niewątpliwie natomiast to na powodzie zgodnie z brzmieniem art. 6 k.c. spoczywa ciężar udowodnienia faktów , z których wywodzi on określone skutki prawne.

W świetle zaoferowanego materiału dowodowego należało dojść do wniosku, że strona powodowa nie zadośćuczyniła spoczywającemu na niej ciężarowi dowodu (art. 6 k.c., 232 k.p.c.) i nie wykazała faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, na które powoływała się w lakonicznym z resztą uzasadnieniu swego żądania.

W szczególności nie wykazano legitymacji czynnej strony powodowej, a nadto istnienia wierzytelności, która obciążałaby pozwaną względem strony powodowej, jej wysokości i wymagalności. Nie przedłożono też żadnego dowodu, który pozwalałby na weryfikację twierdzeń strony powodowej.

Powyższe skutkowało tym, iż Sąd powziął uzasadnione wątpliwości co do prawdziwości twierdzeń strony powodowej zawartych w pozwie, czego konsekwencją było oddalenie powództwa w całości. Należy bowiem podkreślić, iż niezależnie od wynikającego z art. 339 § 2 k.p.c. domniemania prawdziwości twierdzeń powoda o rzeczywistym stanie rzeczy, sąd ma każdorazowo obowiązek krytycznego ustosunkowania się do twierdzeń powoda z punktu widzenia ich ewentualnej zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. W przypadku wątpliwości w tym przedmiocie , sąd ma obowiązek przeprowadzić postępowanie dowodowe z urzędu ( por. wyrok S.N. z 20.10.1998r. I CKU 85/98; Wyrok S.N. z dnia 15.03.1996r. ICRN 26/96).

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów, Sąd oddalił powództwo, co orzeczono w sentencji.