Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX C 1210/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Wrocław Śródmieście we Wrocławiu z 2013-04-10

Sygnatura akt IX Cupr 1210/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 10-04-2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IX Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Jolanta Malik

Protokolant:Mirosław Jabłoński

po rozpoznaniu w dniu 10-04-2013 r. we W.

sprawy z powództwa (...) z siedzibą w L.

przeciwko A. R.

- o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt IX Cupr 1210 / 12

UZASADNIENIE

Strona powodowa – (...)z siedzibą w L.– wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego A. R.564,92 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 18.02.2009 roku do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania 30 zł i kosztami zastępstwa procesowego.

Strona powodowa podała, że na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 23.12.2011 roku przejęła od firmy (...) Towarzystwa (...) SA prawo do wierzytelności wobec pozwanego z tytułu nieuregulowanej składki polisy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej nr (...) z dnia z dnia 17.02.2009 r., na kwotę 564,92 zł, płatnej do dnia 17.02.2009 r.

(k. 2-4)

Nakazem zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 9.10.2012 roku, VI Nc-e 1518081/12, referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny nakazał pozwanemu zapłacić stronie powodowej 564,92 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 18.02.2009 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu w kwocie 210,00 zł.

(k. 5)

Od tego nakazu pozwany wniósł sprzeciw i wniósł o jego uchylenie oraz oddalenie powództwa w całości, jako bezzasadnego i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania

W uzasadnieniu podniósł, że roszczenia powoda jest bezzasadne. Wskazał, że umowę z (...) SA zawarł w 2007 r. drogą elektroniczną. Umowa to została rozwiązana droga elektroniczną wg zaleceń podanych telefonicznie. Ubezpieczyciel potwierdził otrzymanie e-maila z załączonymi do niego wymaganymi dokumentami. W związku z trudnościami w odczycie e-maila, o których ubezpieczyciel pozwanego nie poinformował, umowa została przedłużona na kolejny rok.

(k. 7-11)

Po uzupełnieniu pozwu w trybie art. 505 37 k.p.c. strona powodowa podtrzymała żądanie i twierdzenia pozwu.

(k. 23-24).

* * *

Sąd ustalił w sprawie następujący stan faktyczny:

Pozwany A. R. zawarł (...) Towarzystwem (...) SA w W. umowę ubezpieczenia OC. Umowę tę zawarł telefonicznie. W taki sam sposób chciał ją rozwiązać. Pracownik ubezpieczyciela poinformował go, że w w/w celu zobowiązany jest sporządzić wypowiedzenie na piśmie, a następnie przesłać je na podany adres e-mail. Taki e-mail wraz z załącznikiem pozwany wysłał przed końcem okresu ubezpieczenia. W wysyłaniu pomagał pozwanemu syn Ł. R.. Pozwany otrzymał telefonicznie informację, że e-mail ubezpieczyciel otrzymał. Po jakimś czasie pozwany otrzymał informacje, że e-maila nie można było odczytać, a umowa zostaje przedłużona. Przy czym pozwany miał już zawartą umowę Oc w innym towarzystwie. Następnie otrzymał wezwanie do zapłaty. Nowej polisy pozwany nie otrzymał.

Dowód :

zeznania świadka Ł. R., k. 47-48;

przesłuchanie pozwanego, k. 48.

W dniu 23.12.2011 r. strona powodowa (...)w L. zawarła jako nabywca z (...) Towarzystwem (...) SAw W., jako zbywcą, umowę sprzedaży wierzytelności.

Na jej podstawie:

- sprzedający oświadczył, że wierzytelności, będące przedmiotem umowy dotyczą umów ubezpieczenia, zawartych ze zbywcę – par. 3;

- zbywca oświadcza że sprzedaje na rzecz nabywcy w/w wierzytelności – par. 4;

- spis wierzytelności zostanie sporządzony i przekazany nabywcy w terminie 14 dni na płycie Cd oraz w wersji papierowej – par. 4.

Dowód:

umowa sprzedaży wierzytelności z dnia 23.12.2011 r., k. 25-26.

Strona powodowa sformułowała adresowane do pozwanego pismo określone jako zawiadomienie, zawierające informacje o przelewie na nią wierzytelności w kwocie 564,92 zł wraz z wszelkimi prawami.

Dowód :

zawiadomienie, k. 31.

Strona powodowa sporządziła także częściowy wykaz wierzytelności do umowy przelewu wierzytelności z dnia 23.12.2011 r. wskazując dane:

numer konta: (...),

nazwa dłużnika: A. R.

adres: ul. (...), (...)-(...) W.,

zadłużenie razem (PLN): 564,92 zł

Rodzaj dokumentu

Numer dokumentu

Data dokumentu

Data płatności

Kwota

Polisa

(...)

2009-02-17

2009-02-17

564,92 zł

Dowód :

częściowy wykaz wierzytelności, k. 32.

* * *

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Normie tej w warstwie procesowej odpowiadają art. 3 k.p.c., zgodnie z którym strony zobowiązane są przedstawiać dowody i art. 232 k.p.c., według którego strony są zobowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Strona powodowa nie udowodniła swojego roszczenia ani co do zasady, ani co do wysokości. Jako wierzyciel dochodzący zaspokojenia wierzytelności powinna wykazać podstawę (źródło) zobowiązania pozwanego i jego wysokość.

Pozwany zarzucił, że roszczenia powoda jest bezzasadne, ponieważ umowa z w/w ubezpieczycielem została przez niego skutecznie wypowiedziana.

Powód twierdził, że nabył wierzytelność wobec pozwanego od (...) Towarzystwa (...) SA. W ocenie Sądu strona powodowa nie wykazała podstawy swojego roszczenia.

Na wstępie należy wskazać, że strona powodowa nie dowiodła w sposób należyty samego nabycia wierzytelności. Przedłożyła kopię umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 23.12.2011 r. roku zawartej przez nią z w/w towarzystwem.

Należy zauważyć, że w przedłożonej przez powoda umowie cesji wierzytelność wobec pozwanego nie została wskazana. Treść umów wskazuje, że były one obudowane załącznikiem w postaci wykazu wierzytelności, zapisanego na płycie CD oraz w wersji papierowej, których to załączników powód jednak nie przedłożył. Umowa ta stanowi przelew wierzytelności w rozumieniu art. 509 k.c. Przepis ten reguluje sprzedaż wierzytelności oznaczonej co do tożsamości – dla skuteczności takiej transakcji konieczne jest precyzyjne oznaczenie przenoszonej wierzytelności. Powyższe wskazuje, że strona powodowa nie przedłożyła Sądowi całej umowy cesji, na którą się powołała, co z kolei powodowałoby uznanie przedłożonego dokumentu za nie spełniający wymogów dowodu wiarygodnego i nie budzącego wątpliwości. To zaś stawia pod znakiem zapytania twierdzenia powoda i zasadność jego żądania, bowiem umowa bez załączników jest niekompletna, co dyskwalifikuje przedłożoną umowę jako stanowiącą podstawę do nabycia wierzytelności wobec pozwanego.

Powód załączył jedynie częściowy wykaz wierzytelności. Pismo to nie jest jednak załącznikiem do umowy przelewu, jest to wyłącznie pismo samego powoda stanowiące dokument prywatny, nie mający należytej wartości dowodowej, który nie może stanowić dowodu przeniesienia opisanej w nim wierzytelności.

Ponadto strona powodowa nie przedstawiła żadnych dokumentów źródłowych, wskazujących na podstawę, wysokość i sposób naliczenia należności objętej pozwem. Wskazała jedynie datę i numer dokumentu w postaci polisy, nie przedłożyła natomiast polisy i dokumentu, z którego wynikałaby wysokość składki.

Sąd pozbawiony został zatem możliwości jakiejkolwiek weryfikacji źródła i zakresu zobowiązania powoda. Nie wiadomo byłoby bowiem, co jest jego podstawą. Analiza treści w/w umowy nie pozwoliła na wskazanie podstawy żądania określonych w pozwie należności.

Podsumowując zatem strona powodowa nie przedłożyła ani żadnego dokumentu, wskazującego na istnienie wierzytelności wobec pozwanego, ani też takiego, który opisywałby wierzytelność w stosunku do pozwanego, a pozwalającego na zweryfikowanie wysokości wskazywanej przez niego należności. Nie udowodniła zatem swojego roszczenia ani co do zasady, jak i co do wysokości.

Powód jest przedsiębiorcą (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością) korzystającym z profesjonalnej obsługi prawnej. Z tych względów powinien być świadomy zasad prowadzenia procesu cywilnego i występowania w nim w charakterze strony aktywnej. Zastępowany przez zawodowego pełnomocnika powinien powód wykazać się należytą aktywnością dowodową i w zakresie dowodów z dokumentów powinien je należycie zaoferować i przedłożyć Sądowi wraz z pozwem. Skoro więc, jak twierdzi, nabył wierzytelność w dniu 23.12.2011 roku, miał pół roku na przygotowanie pozwu. W przypadku zaś braku dokumentów uzasadniających roszczenie mógł i powinien był jeszcze przed wszczęciem procesu zwrócić się do swojego kontrahenta z umowy cesji o przekazanie mu dokumentów niezbędnych do dochodzenia roszczenia. Zaniechanie powoda w tym zakresie może tylko zadziałać na jego niekorzyść. Biorąc pod uwagę powyższe uznać należało, że powód podczas niniejszego postępowania wykazał się całkowicie bierną postawą.

Sąd uznał zatem, że nie wywiązał się on z ciążącego na nim obowiązku udowodnienia zasadności zgłoszonego roszczenia, nie udźwignął bowiem ciężaru prowadzenia procesu i prezentacji materiału dowodowego. Prowadzi to do wniosku, że zgłoszone w pozwie żądanie nie zostało należycie udowodnione, co z kolei powoduje jego oddalenie. Pozwany zaś przedłożył skuteczne przeciwdowody: swoimi zeznaniami i zeznaniami świadka udowodnił, że wypowiedział umowę ubezpieczenia OC w sposób wymagany przez towarzystwo (...), stąd wątpliwe jest czy w ogóle powstała wierzytelność wobec pozwanego oraz wobec barku polisy – czy faktycznie to towarzystwo udzieliło ochrony ubezpieczeniowej pozwanemu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ryszarda Gołębska-Hajduk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia
Osoba, która wytworzyła informację:  Jolanta Malik
Data wytworzenia informacji: