VIII C 2079/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Wrocław Śródmieście we Wrocławiu z 2014-02-12

Sygn. akt VIII C 2079/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lutego 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia, Wydział VIII Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Martyniec

Protokolant: Anna Hrydziuszko

po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2014 r. we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. we W.

przeciwko M. G.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego M. G. na rzecz strony powodowej (...) Sp. z o.o. we W. kwotę 3.452,06 zł (trzy tysiące czterysta pięćdziesiąt dwa złote i sześć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od:

-

kwoty 42,81 zł od dnia 29 lutego 2008 r. do dnia zapłaty,

-

kwoty 67,22 zł od dnia 28 marca 2008 r. do dnia zapłaty,

-

kwoty 67,22 zł od dnia 29 kwietnia 2008 r. do dnia zapłaty,

-

kwoty 67,22 zł od dnia 29 maja 2008 r. do dnia zapłaty,

-

kwoty 67,22 zł od dnia 1 lipca 2008 r. do dnia zapłaty,

-

kwoty 3.140,37 zł od dnia 29 lipca 2008 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 642 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia) kwotę 75 zł tytułem brakującej opłaty od pozwu.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 28 listopada 2008 r. strona powodowa (...) S.A. z siedzibą we W., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego M. G. kwoty 3.452,06 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od:

-

kwoty 42,81 zł od dnia 29 lutego 2008 r. do dnia zapłaty;

-

kwoty 67,22 zł od dnia 28 marca 2008 r. do dnia zapłaty;

-

kwoty 67,22 zł od dnia 29 kwietnia 2008 r. do dnia zapłaty;

-

kwoty 67,22 zł od dnia 29 maja 2008 r. do dnia zapłaty;

-

kwoty 67,22 zł od dnia 1 lipca 2008 r. do dnia zapłaty;

-

kwoty 3.140,37 zł od dnia 29 lipca 2008 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu podała, iż zawarła z pozwanym umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Na podstawie zawartej umowy zapewniła pozwanemu dostęp do sieci telekomunikacyjnej i Internetu oraz możliwość wykonywania i odbierania połączeń telekomunikacyjnych, jednakże pozwany nie wywiązał się z obowiązku zapłaty za świadczone usługi. Kierowane do pozwanego wezwania do zapłaty okazały się bezskuteczne.

W dniu 28 listopada 2008 r. w niniejszej sprawie wydany został nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

W dniu 13 grudnia 2012 r. pozwany wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu, wnosząc jednocześnie sprzeciw, w którym zaskarżył nakaz zapłaty w całości.

W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu podał, iż o wydanym nakazie zapłaty dowiedział się dopiero w dniu 6 grudnia 2012 r., kiedy to uzyskał informacje o zajęciu jego rachunku bankowego. Wskazał, iż od 2008 r. zameldowany jest w T., zamieszkuje zaś w G. przy ul. (...) i nie otrzymał nakazu zapłaty. Podniósł, iż nakaz zapłaty najprawdopodobniej został doręczony na adres jego rodziców, gdzie nie zamieszkuje on już od lipca 2007 r. i nie został mu przekazany.

W sprzeciwie podniósł zarzut przedawnienia oraz wskazał, iż w przypadku jego nieuwzględnienia jest gotowy zapłacić należność wynikającą z nakazu zapłaty. Przyznał, iż wraz z matką zawarł umowę ze stroną powodową. Wskazał, iż usługa miała być świadczona w jego rodzinnym domu pod adresem ul. (...), J.. W 2007 r. wyprowadził się, a jego rodzina zobowiązała się opłacać faktury za usługi telekomunikacyjne. Podniósł, iż nie posiadał informacji, iż jego rodzina zaprzestała uiszczania opłat za świadczone usługi.

W piśmie procesowym z dnia 9 września 2013 r. strona powodowa podtrzymała dotychczasowe stanowisko oraz wniosła o odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu. Podniosła, iż zgodnie z zawartą umową pozwany obowiązany był poinformować o zmianie adresu zamieszkania, zaś w przypadku niewykonania tego obowiązku uznaje się, że wszelka korespondencja kierowana do abonenta na dotychczasowy adres jest prawidłowo doręczona i wywołuje skutki prawne.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 2 listopada 2006 r. pozwany zawarł ze stroną powodową umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz umowę o świadczenie usługi (...) dostępu do sieci transmisji danych/Internet. Umowa o świadczenie usługi (...) została zawarta jako umowa promocyjna „Szybki Internet, telefon za złotówkę” na okres 39 miesięcy. Zgodnie z zawartą umową o świadczenie usługi (...) pozwany obowiązany był uiszczać, po danym okresie rozliczeniowym, miesięczną opłatę abonamentową w terminie wskazanym na fakturze (§4 ust. 1 i 2 umowy). W regulaminie świadczenia usług telekomunikacyjnych wskazano, iż pozwany obowiązany był regulować opłaty za usługi telekomunikacyjne lub inne usługi zamówione według cen i zasad określonych w cenniku usług dialog w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury VAT, chyba że na fakturze podano inny termin (§ 25 ust. 1 i § 26 ust. 1 regulaminu). Ponadto w regulaminie świadczenia usług telekomunikacyjnych zastrzeżono, iż abonent zobowiązany jest powiadomić na piśmie o zmianie adresu zamieszkania w terminie 14 dni od dnia zmiany, przedkładając dokumenty potwierdzające te zmiany. W przypadku niewykonania wskazanego obowiązku uznaje się, że wszelka korespondencja kierowana do abonenta pod dotychczasowy adres jest prawidłowo doręczona i wywołuje skutki prawne (§ 9 ust. 5 regulaminu).

Dowód:

-

Regulamin świadczenia usług telekomunikacyjnych k. 60-65;

-

Umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych k.138-139, 141;

-

Zlecenie instalacji łącza k. 137, 140.

Pismem z dnia 25 lutego 2008 r. strona powodowa poinformowała pozwanego, iż ogranicza świadczone usługi, gdyż nie odnotowała zapłaty za świadczone usługi w kwocie 42,81 zł.

Dowód:

-

Pismo z dnia 25 lutego 2008 r. k. 151.

Pismem z dnia 27 marca 2008 r. strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 110,03 zł, wskazując, iż w przypadku nieuregulowania należności w terminie 18 dni zastrzega sobie możliwość jednostronnego rozwiązania umowy zgodnie z obowiązującym regulaminem.

Dowód:

-

Wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania k. 152-153.

Pismem z dnia 12 września 2008 r. strona powodowa zawiadomiła pozwanego, iż z dniem 17 czerwca 2008 r. rozwiązuje umowę nr (...) zawartą w dniu 2 listopada 2006 r. oraz umowę nr (...) zawartą w dniu 2 listopada 2006 r., bez zachowania okresu wypowiedzenia. Jako przyczynę rozwiązania umowy wskazała brak zapłaty należności za wykonane usługi telekomunikacyjne.

Dowód:

-

Oświadczenie o rozwiązaniu umowy wraz z potwierdzeniem nadania k. 56-57.

W dniu 1 października 2008 r. zadłużenie pozwanego względem strony powodowej wynosiło 3.452,06 zł. Na kwotę tę składały się należności wynikające z następujących faktur:

-

(...) z dnia 4 kwietnia 2008 r., opiewającej na kwotę 67,22 zł, której termin płatności przypadał na dzień 28 kwietnia 2008 r.;

-

(...) z dnia 4 marca 2008 r., opiewającej na kwotę 67,22 zł, której termin płatności przypadał na dzień 27 marca 2008 r.;

-

(...) z dnia 2 maja 2008 r., opiewającej na kwotę 67,22 zł, której termin płatności przypadał na dzień 28 maja 2008 r.;

-

(...) z dnia 4 lutego 2008 r., opiewającej na kwotę 67,22 zł, której termin płatności przypadał na dzień 28 lutego 2008 r.;

-

(...) z dnia 2 czerwca 2008 r., opiewającej na kwotę 67,22 zł, której termin płatności przypadał na dzień 30 czerwca 2008 r.;

-

(...) z dnia 2 lipca 2008 r., opiewającej na kwotę 3.140,37 zł, której termin płatności przypadał na dzień 28 lipca 2008 r.

Dowód:

-

Saldo zaległości klienta k. 8.

Pozwany od 2007 r. nie zamieszkuje przy ul. (...) w J.. W 2007 r. wyprowadził się do W.. Od dnia 27 czerwca 2008 r. pozwany zameldowany jest w T. przy ul. (...). Tam też zamieszkiwał do lipca 2010 r. Od dnia 19 grudnia 2010 r. zamieszkiwał w G. przy ul. (...), natomiast od dnia 9 lipca 2011 r. mieszka w G. przy ul. (...). Pozwany od dnia 2 lipca 2008 r. zatrudniony jest w (...) Sp. z o.o. w G. przy ul. (...).

Dowód:

-

Zaświadczenie k. 29;

-

Umowy o pracę k. 83-93;

-

Umowa najmu lokalu mieszkalnego k. 100-102;

-

Wypowiedzenie umowy najmu lokalu mieszkalnego k. 103;

-

Umowa najmu lokalu mieszkalnego k. 104-108;

-

Umowa nr (...) k. 108-111;

-

Zeznania świadka G. G., protokół elektroniczny z 25.10.2013 r., protokół pisemny k. 116;

-

Przesłuchanie pozwanego M. G., protokół elektroniczny z 25.10.2013 r., protokół pisemny k. 116.

W dniu 23 grudnia 2008 r. matka pozwanego G. G. odebrała zaadresowaną do pozwanego na adres ul. (...), J. przesyłkę z nakazem zapłaty, odpisem pozwu oraz pouczeniem o sprzeciwie. Nie poinformowała o tym syna. Próbowała polubownie wyjaśnić tą sprawę.

Dowód:

-

Zeznania świadka G. G., protokół elektroniczny z 25.10.2013 r., protokół pisemny k. 116.

W dniu 20 listopada 2012 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi-Widzewa A. P. wszczął na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia VIII z dnia 28 listopada 2008 r., sygn. akt VIII Nc 11045/08 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, postępowanie egzekucyjne przeciwko M. G.. Jednocześnie dokonał zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego dłużnika. Przesyłka zawierająca te dokumenty zaadresowana do pozwanego została odebrana przez matkę pozwanego G. G.. Nie poinformowała ona syna o toczącym się postępowaniu egzekucyjnym. Pozwany o toczącym się postępowaniu dowiedział się w dniu 6 grudnia 2012 r.

Dowód:

-

Zawiadomienie o wszczęciu egzekucji k. 30-31;

-

Zawiadomienie o zajęciu wierzytelności k. 32-33;

-

Zeznania świadka G. G., protokół elektroniczny z 25.10.2013 r., protokół pisemny k. 116.

-

Akta postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa, sygn. akt Km 14065/12.

Sąd zważył co następuje

Powództwo okazało się zasadne, w związku z czym podlegało uwzględnieniu w całości.

W pierwszej kolejności rozpoznaniu podlegał wniosek pozwanego o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty.

Stosownie do treści przepisu art. 168 § 1 zd. 1 k.p.c., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.

Sąd doszedł do przekonania, że pozwany uchybił terminowi do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty bez swej winy. Przesyłka z nakazem zapłaty i odpisem pozwu oraz korespondencja kierowana do pozwanego w toku postępowania egzekucyjnego wysłana została na adres ul. (...), J., a pozwany za pomocą przedłożonych dokumentów, w postaci zaświadczenia o zameldowaniu, umów najmu lokali mieszkalnych, umów o pracę, umowy zawartej z przedszkolem uprawdopodobnił, iż w spornym lokalu w rzeczywistości nie zamieszkiwał. Podał, iż G. G. - jego matka - nie przekazywała mu korespondencji, co potwierdzone zostało jej zeznaniami. Dopiero zaś w dniu 6 grudnia 2012 r. dowiedział się o wydanym nakazie zapłaty, albowiem żona poinformowała go o zajęciu rachunku bankowego. W dniu 13 grudnia 2012 r., tj. z zachowaniem 7-dniowego terminu z art. 169 § 1 k.p.c., wniósł pismo procesowe domagając się przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty.

Uwzględniając powyższe Sąd uznał, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty należało uznać za uzasadniony.

Odnosząc się z kolei do istoty niniejszej sprawy wskazać należy, iż strona powodowa domagała się zapłaty wynagrodzenia za świadczone usługi, a także opłaty z tytułu rozwiązania umowy.

Pozwany nie kwestionował dochodzonego roszczenia zarówno co do zasady, jak i wysokości. Przyznał, iż zawarł ze stroną powodową umowę, a należności z tego tytułu nie zostały uiszczone. Wnosił jedynie o nieobciążanie go obowiązkiem zapłaty odsetek i kosztów, gdyż nie posiadał informacji o toczącym się postępowaniu. Ponadto podniósł zarzut przedawnienia.

Mając na uwadze, iż pozwany przyznał, iż zobowiązany jest na rzecz strony powodowej do zapłaty żądanej pozwem kwoty sąd uwzględnił w całości powództwo. Wskazać przy tym należy, iż Sąd nie podzielił argumentacji pozwanego, który wnosił o nieobciążanie go obowiązkiem uiszczenia kosztów oraz odsetek. W ocenie Sądu strona powodowa w sposób należyty informowała pozwanego o istniejącej zaległości oraz o łączącej się z tym możliwością rozwiązania umowy. Okoliczność, iż pozwany nie mieszkał pod adresem, na który korespondencja była doręczana nie ma zaś w niniejszej sprawie znaczenia. Pozwany nawiązując stosunek obligacyjny ze stroną powodową zobowiązał się bowiem do informowania strony powodowej o zmianie adresu, z czego się nie wywiązał. Ponadto wskazać należy, iż z treści zawartej umowy oraz stanowiącego jej integralną część regulaminu wynika, iż pozwany obowiązany był do uiszczania należności z tytułu świadczonych usług w terminach wskazanych na fakturze. Zatem dla terminu wymagalności roszczenia strony powodowej nie było konieczne ich doręczenie. Niezależnie jednak od tego podkreślić należy, iż pozwany miał możliwość zapoznania się z treścią korespondencji kierowanej do niego przez stronę powodową. Pozwany bowiem wyprowadzając się z lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w J. miał świadomość, iż łączy go ze stroną powodową stosunek zobowiązaniowy, zatem wiedział, iż ewentualna korespondencja dotycząca zawartej umowy będzie kierowana na ten adres i bez trudu mógł zapoznać się z jej treścią. Okoliczność, iż z tej możliwości nie skorzystał nie może zaś rodzić negatywnych skutków dla strony powodowej.

Wskazać należy, iż również podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia nie zasługiwał na uwzględnienie. Zgodnie z art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej- trzy lata. Roszczenie strony powodowej było wymagalne w stosunku do faktury z najwcześniejszym terminem płatności w dniu 28 lutego 2008 r., a więc roszczenie z tego tytułu uległo by przedawnieniu w dniu 28 lutego 2011 r. Jednakże wskazać należy, iż strona powodowa skutecznie przerwała bieg terminu przedawnienia wnosząc w dniu 28 listopada 2008 r. do tutejszego sądu pozew. Tym samym przedawnienie roszczenia nie nastąpiło.

Orzeczenie w kwestii odsetek od zasądzonej kwoty Sąd oparł o treść przepisu art. 481 k.c., zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Sąd zasądził odsetki ustawowe zgodnie z żądaniem pozwu, zasądzając odsetki od dnia następnego po dniu wskazanym jako termin płatności poszczególnych faktur.

Orzeczenie o kosztach procesu znajduje podstawę w art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

Mając na uwadze, iż strona powodowa wygrała niniejszy proces w całości, Sąd zasądził na jej rzecz od pozwanego kwotę 642 zł, na którą składają się kwota 600 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego, kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwota 25 zł tytułem ¼ opłaty od pozwu, mając na uwadze, iż ¾ uiszczonej opłaty od pozwu zostało stronie powodowej zwrócone.

Z uwagi na fakt, iż po uprawomocnieniu się nakazu zapłaty stronie powodowej zwrócone zostało ¾ uiszczonej opłaty od pozwu, tj. kwota 75 zł, Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazał pozwanemu uiścić tę kwotę na rzecz Skarbu Państwa.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Justyna Poborska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Martyniec
Data wytworzenia informacji: