Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

26 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu VIII Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Przytulska - Sikoń

Protokolant: Natalia Pietrzak

po rozpoznaniu na rozprawie 12 maja 2017 r. we W. sprawy

z powództwa SM (...) we W.

przeciwko B. P.

o zapłatę kwoty 4626,03 zł wraz z odsetkami

oraz połączonej do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy

z powództwa SM (...) we W.

przeciwko B. P.

o zapłatę kwoty 6282,62 zł wraz z odsetkami

pierwotnie rozpoznawanej pod sygn. VIII C 1203/15

I.  zasądza od pozwanego B. P. na rzecz strony powodowej SM (...) we W. kwotę 2419,72 zł (dwa tysiące czterysta dziewiętnaście złotych i siedemdziesiąt dwa grosze) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 27 maja 2014 r. do dnia zapłaty, umarza postępowanie w części ograniczonego powództwa tj. co do kwoty 16,76 zł i oddala powództwo w pozostałym zakresie;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 372,84 zł tytułem kosztów procesu;

III.  zasądza od pozwanego B. P. na rzecz strony powodowej SM (...) we W. kwotę 2181,77 zł (dwa tysiące sto osiemdziesiąt jeden złotych i siedemdziesiąt siedem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 19 marca 2015 r. do dnia zapłaty, umarza postępowanie w części ograniczonego powództwa tj. co do kwoty 824,85 zł i oddala powództwo w pozostałym zakresie;

IV.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 513,45 zł tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt VIIIC 1428/14 (VIIIC (...))

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27 maja 2014 roku (data prezentaty) strona powodowa SM (...) z siedzibą we W. wniosła o zasądzenie od pozwanego B. P. na jej rzecz kwoty 4.626,03 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem nieuregulowanych opłat za eksploatację lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) we W. obejmujące okres od sierpnia 2013 roku do lutego 2014 roku. Strona powodowa wniosła również o zasądzenie kosztów procesu. Sprawę zarejestrowano pod sygnaturą akt VIIIC 1428/14.

Pozwem z dnia 23 marca 2015 roku (data prezentaty) strona powodowa SM (...) z siedzibą we W. wniosła o zasądzenie od pozwanego B. P. na jej rzecz kwoty 6.282,62 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem nieuregulowanych opłat za eksploatację lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) we W. obejmujące okres od marca do listopada 2014 roku. Strona powodowa wniosła również o zasądzenie kosztów procesu. Sprawę zarejestrowano pod sygnaturą akt VIIIC 1203/15.

W uzasadnieniu pozwów strona powodowa wskazała, że pozwany posiada tytuł prawny do lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...), należącego do zasobów mieszkaniowych strony powodowej. Pozwany jest zobowiązany do wnoszenia na rzecz Spółdzielni opłat za eksploatację lokalu zgodnie ze statutem do dnia 15 każdego miesiąca. Pozwany nie uregulował należności za okresy wskazane w pozwach. Pozwany był pisemnie wzywany do dobrowolnego spełniani świadczenia, jednak bezskutecznie.

Nakazami zapłaty z dnia 29 maja 2014 roku wydanym w sprawie VII Nc 3242/14 (VIIIC (...), k. 12) oraz z dnia 30 marca 2015 roku wydanym w sprawie VII Nc 2288/15 (VIIIC (...), k. 12) Sąd uwzględnił roszczenia strony powodowej w całości.

W dniu 03 lipca 2014 roku pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty wydanego w sprawie VII Nc 3242/14 (k. 14-16) zaskarżając go w całości oraz żądając zwrotu kosztów procesu w przypadku ustanowienia pełnomocnika procesowego. Pozwany zarzucił, że zaległości wynikają z winy strony powodowej, ponadto strona powodowa bezprawnie nalicza zawyżony czynsz, odmawia prawidłowego naliczenia czynszu, naraziła pozwanego na straty finansowe. Pozwany zakwestionował zasadność nakazu zapłaty, wskazując, iż nie zostały spełnione warunki formalne, w postaci wymogu złożenia pozwu na urzędowym formularzu.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany podniósł, iż strona powodowa bezprawnie od kilku lat zawyża opłaty za ogrzewanie mieszkania w odwecie za prowadzenie sprawy o samowolę budowlaną, której dopuściła się strona powodowa, i odmawia podania rzeczywistych kosztów ogrzewania. Odmawia również podania dochodów z nieruchomości wspólnej położonej przy ul. (...) jako współwłaścicielowi nieruchomości. Pozwany podniósł, iż wykonał dla strony powodowej w okresie 2006-2008 dokumentację dla miejsc parkingowych na osiedlu położonego przy ul. (...) we W., która została w całości wykorzystana. Zdaniem pozwanego strona powodowa nie zapłaciła pozwanemu z uwagi na odmowę udziału w nielegalnych robotach budowlanych. Pozwany wskazał, że cena rynkowa wykonanych prac wynosi kwotę 40.000 zł plus Vat. Pozwany wskazał, że z uwagi na brak zapłaty nie mógł dokończyć remontu mieszkania, co spowodowało iż od końca 2007 roku do sierpnia 2013 roku nie mieszkał w swoim mieszkaniu przy ul. (...) we W.. A skoro nie zamieszkiwał w mieszkaniu z winy powodowej Spółdzielni, to nienależny jest czynsz za mieszkanie. Podniósł, iż z tej przyczyny nie mógł również np. mieszkania wynająć, przez co poniósł straty z tytułu czynszu najmu w łącznej kwocie 210.000 zł za okres 70 miesięcy lub ewentualnie 100.000 zł (przy wynajęciu 1 poziomu dwupoziomowego mieszkania). Zdaniem pozwanego strona powodowa doprowadziła do stanu budowalnego niezgodnego z przepisami techniczno – budowalnymi. Z powyższych względów pozwany zgłosił roszczenie wzajemne o zapłatę kwoty 50.000 zł.

Zarządzeniem z dnia 02 marca 2015 roku (k. 32) Sąd wyłączył pozew wzajemny pozwanego wniesiony w sprawie VIIIC 1428/14 przeciwko stronie pozwanej jako niedopuszczalny (art. 505 ⁴ § 2 k.p.c.) i przekazał sprawę z powództwa wzajemnego do odrębnego rozpoznania Wydziałowi IX Cywilnemu tut. Sądu.

W dniu 11 maja 2015 roku pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty wydanego w sprawie VIINc (...) (k. 15-16v) zaskarżając go w całości oraz żądając zwrotu kosztów procesu w przypadku ustanowienia pełnomocnika procesowego. Pozwany zarzucił stronie powodowej nieuzasadnione zawyżanie czynszu, z powodu zawinionego działania strony powodowej – utratę czynszu najmu oraz brak posiadania pełnowartościowego mieszkania.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany podniósł, iż w odwecie za zgłoszenie samowoli budowlanej strona powodowa zaczęła zawyżać pozwanemu w sposób nieuzasadniony wysokość czynszu, np. opłatę za CO. Ponadto pozwany podniósł, iż z winy strony powodowej – wyłudzenie opracowań projektowych i brak zapłaty nie mógł dokończyć remontu mieszkania, tym samym nie mógł zamieszkać w mieszkaniu, ani go wynająć, ponosząc duże straty finansowe poprzez brak możliwości korzystania z dochodów w postaci czynszu najmu.

W odpowiedzi na sprzeciw z dnia 09 listopada 2015 roku od nakazu zapłaty wydanego w sprawie VII Nc 2288/15 (sygn. akt VIIIC 1203/15, k. 32-35) oraz w odpowiedzi na sprzeciw z dnia 20 kwietnia 2015 roku od nakazu zapłaty wydanego w sprawie VII Nc 3242/14 (sygn. akt VIIIC 1428/14, k. 36-39v) strona powodowa podniosła, ze zarzuty i wnioski pozwanego zawarte w sprzeciwie są bezpodstawne i nietrafne, zaprzeczając wszystkim twierdzeniom pozwanego poza wyraźnie przyznanymi. Strona powodowa wskazała, że szczegółowe zasady ustalania opłat za użytkowanie lokali oraz rozliczenia ogrzewania określa Regulamin Spółdzielni w sprawie zasad ustalania opłat za użytkowanie lokali oraz w sprawie rozliczeń kosztów energii cieplnej Spółdzielni. Pozwany nie płaci opłat, a na dzień 09.01.2015 roku pozostało do zapłaty 5.457,77 zł tytułem należności głównej wraz ze skapitalizowanymi odsetkami obejmujące okres marca do listopada 2014 roku oraz na dzień 07.04.2015 r. pozostało do zapłaty kwota 4.609,27 zł tytułem należności głównej wraz ze skapitalizowanymi odsetkami obejmujące okres od sierpnia 2013 roku do lutego 2014 roku. Strona powodowa podniosła, że rozliczenia wody pokryły zadłużenia z miesięcy marca 2014 roku oraz część zadłużenia z miesiąca kwietnia 2015 roku, a także częściowo z miesiąca sierpnia 2013 roku. Spółdzielnia zaprzeczyła, by ponosiła odpowiedzialność za powstanie zaległości pozwanego, by naraziła pozwanego na straty finansowe, lub by jej działanie stanowiło odwet za zgłoszenie łamania prawa w postaci samowoli budowlanej, by pozwany wykonał dla strony powodowej projekt budowlany oraz by jego roszczenie z tego tytułu zwolniło go z zapłaty opłat eksploatacyjnych na rzecz strony powodowej, a pozwany powyższych okoliczności nie udowodnił. Nadto wskazała, że decyzją z dnia 23.02.2015 roku (...) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego we W. umorzył postępowanie odwoławcze w sprawie prowadzenia robót budowlanych przed budynkiem przy ul. (...) we W..

Zarządzeniem z dnia 18 grudnia 2015 roku wydanym w sprawie VIII C 1203/15 (k. 99) Sąd połączył sprawy prowadzonej z powództwa SM (...) we W. przeciwko B. P. o zapłatę – sygn. akt VIII C 1203/15 tut. Sądu ze sprawą z powództwa SM (...) we W. przeciwko B. P. o zapłatę – sygn. akt VIII C 1428/14 tut. Sądu – celem łącznego prowadzenia pod wcześniejszą sygnaturą tj. VIII C 1428/14.

W piśmie z 6 stycznia 2016 r. (k. 124-125) oraz w piśmie z 10 marca 2016 r. (k. 151-153) pozwany zarzucił, iż strona powodowa niezasadnie nalicza opłatę za ogrzewanie podnosząc, iż w ogóle nie posiada ogrzewania c.o., w uzgodnieniu z powodową Spółdzielnią ogrzewanie c.o. zostało odcięte.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany B. P. jest właścicielem lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) we W., dla którego Sąd Rejonowy (...) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...). Pozwany jest w posiadaniu mieszkania od 1994 roku. Mieszkanie to zajmuje 113,65m2 powierzchni użytkowej i składa się z 4 pokoi, kuchni, 2 łazienek, przedpokoju, garderoby i spiżarni.

Lokal mieszkalny pozwanego znajduje się w zasobie mieszkaniowym strony powodowej – SM (...) we W..

Bezsporne, a ponadto wydruk z księgi wieczystej ze stanem na dzień 09.11.2016 r. - k. 175-179v

Lokal mieszkalny przy ul. (...) we W. w chwili zajęcia go przez pozwanego posiadało centralne ogrzewanie zasilane ze źródeł miejskiej sieci cieplnej.

Pozwany postanowił zrezygnować z tej formy ogrzewania i najpóźniej w sierpniu 2004 r. zwrócił się do SM (...) o wyrażenie zgody na odłączenie lokalu mieszkalnego z sieci centralnego ogrzewania MPEC. Początkowo Spółdzielnia nie wyrażała zgody. W późniejszym okresie strona powodowa pismem z dnia 12.08.2004 roku poinformowała pozwanego, iż wyrazi zgodę na odłączenie mieszkania z sieci centralnego ogrzewania MPEC i wykonanie niezależnej instalacji z piecem gazowym pod warunkiem opracowania dokumentacji technicznej, uzyskania pozytywnej decyzji z Urzędu Miejskiego Wydziału Architektury i Budownictwa, uzyskania pozytywnej opinii kominiarskiej na podłączenie pieca gazowego, wykonania wkładu kominowego z blachy kwasoodpornej i regulowania opłat za energię cieplną ogrzewania klatki schodowej i pomieszczeń wspólnego użytku.

Dowód: przesłuchanie w charakterze strony powodowej J. N. – nagranie rozprawy z dnia 12.05.2017 r., skrócony protokół rozprawy – k. 224-226, pismo z dnia 12.08.2004 r. - k. 219

Ostatecznie pismem z dnia 23.06.2005 r. strona powodowa poinformowała pozwanego, że w związku z rezygnacją z dostaw energii cieplnej przez MPEC od miesiąca października 2004 roku pozwany będzie obciążany opłatą ryczałtową w wysokości 45 zł miesięcznie. Spółdzielnia wskazała, że ww. obciążenie wynika z kosztów ogrzewania klatek schodowych, pomieszczeń wspólnego użytku oraz opłaty stałej za dostawę ciepłej wody. Spółdzielnia poinformowała, iż w związku z powyższym korekcie ulega obciążanie za CO w miesiącach X-XII 2004 roku oraz I 2005 roku, wskazując, iż nadpłata za ten okres wynosi 480 zł. Oświadczenie to w imieniu SM (...) podpisał Prezes Zarządu J. N.

Dowód: pismo z dnia 23.06.2005 r. - k. 220

Pismem z dnia 02 czerwca 2008 roku pozwany zawiadomił Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla miasta W. o prowadzeniu przez stronę powodową robót budowlanych przed budynkiem przy ul. (...) we W., dotyczących przebudowy stref wejściowych do tego budynku w sposób niezgodny ze złożonym w wydziale Architektury i Budownictwa (...) W. zgłoszeniem oraz sztuka budowlaną i przepisami techniczno-budowlanymi w zakresie braku dostępności do budynku dla osób niepełnosprawnych. Pozwany wskazał również na prowadzenie robót budowlanych związanych z przebudowa chodnika i drogi wzdłuż tego budynku.

(...) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego decyzją nr (...) z dnia 03.07.2009 r. umorzył postępowanie w sprawie z uwagi na brak podstaw do nałożenia obowiązku wykonania robót budowlanych bądź czynności w celu ich doprowadzenia do stanu zgodnego z prawem, bądź nakazania doprowadzenia obiektu lub jego części do stanu poprzedniego.

Od decyzji tej pozwany złożył odwołanie, na skutek którego uchylono zaskarżoną decyzję w całości i przekazano do ponownego rozpoznania, wskazując, iż przedmiotowe roboty powinny uzyskać opinię konserwatora zabytków.

Decyzją nr (...) z dnia 20.08.2010 r. (...) ponownie umorzył postępowanie w sprawie.

Po złożeniu odwołania przez pozwanego (...) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując m.in. na wątpliwości organu odwoławczego co do naruszenia przepisów techniczno – budowlanych w zakresie zapewnienia osobom niepełnosprawnym dostępu do budynku.

Po rozpoznaniu sprawy decyzją nr(...)z dnia 20.03.2012 r. (...) umorzył postępowanie administracyjne. Pozwany od decyzji tej wniósł odwołanie, w wyniku której (...) uchylił zaskarżoną decyzję w całości oraz przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez organ I instancji, wskazując na brak wyjaśnienia kwestii naruszenia przepisów techniczno – budowlanych w zakresie zapewnienia osobom niepełnosprawnym dostępu do budynku.

(...) po ponownej analizie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nałożył na Spółdzielnię – inwestora robót budowlanych obowiązek wykonania w terminie do dnia 31.03.2013 r. czynności polegającej na uzyskaniu pozwolenia Miejskiego Konserwatora Zabytków obejmujących wykonanie dojść zapewniających dostęp osobom niepełnosprawnym do drzwi wejściowych we wszystkich klatkach przedmiotowego budynku, zgodnie z właściwymi przepisami. Skargę od powyższej decyzji wniosła Spółdzielnia, na skutek której WSA we Wrocławiu wyrokiem z dnia 11.07.2014 r. uchylił decyzje wydane w sprawie, wskazując, iż żaden z organów nie wyjaśnił przesłanek, które uwzględnił dopuszczając B. P. do udziału w postępowaniu w charakterze strony.

W związku z powyższym (...) wezwał pozwanego do wykazania interesu prawnego, a po doręczeniu wezwania i braku odpowiedzi - decyzją nr (...) z dnia 23.02.2015 r. umorzył postępowanie odwoławcze z uwagi na brak przymiotu strony podmiotu skarżącego.

Dowód: decyzja nr (...) z 23.02.2015 r. wraz z uzasadnieniem - k. 78-83

Pismem z dnia 15.03.2010 r. strona powodowa poprosiła pozwanego o udostępnienie w dniu 10.03.2010 r. lokalu mieszkalnego zajmowanego przez pozwanego w celu dokonania legalizacji wodomierza zimnej wody oraz spisania jego aktualnego stanu w celu dokonania prawidłowego rozliczenia zużycia wody. Spółdzielnia poinformowała pozwanego, że odnośnie rozliczenia opłaty za CO podtrzymuje pierwotne wyliczenia, wskazując, że koszty energii cieplnej w danej jednostce rozliczeniowej dzieli się na koszty stałe i zmienne. Wskazała, że ponieważ źródłem ciepła w mieszkaniu pozwanego jest kocioł gazowy, to pozwany partycypuje tylko w kosztach stałych związanych z ogrzewaniem części wspólnych, na które składają się opłaty: za moc zamówioną, za usługi przesyłowe, abonamentowa, za czynności związane z uruchomieniem i przerwaniem dostarczenia ciepła, za eksploatację węzłów cieplnych i za uzupełnienie czynnika grzewczego w instalacji CO. Spółdzielnia przesłała pozwanemu wyliczenie procentowego udziału pozwanego w kosztach stałych budynku. Wg wyliczeń moc cieplna dla mieszkania pozwanego wynosiła (...), a moc cieplna dla całego budynku – (...). Udział mocy cieplnej mieszkania w stosunku do mocy całkowitej kształtował się następująco: ( (...) „ (...)) x 100% = 3,4%. Strona powodowa wskazała, że mieszkanie pozwanego należy obciążyć stawką 3,4% kosztów stałych, tj. 43.082,76 zł x 3,4% = 1.464,81 zł : (102,95m2 x 12 miesięcy) = 1,19zł/m2.

Dowód: pismo z dnia 15.03.2010 r. - k. 136-137

Pismem z dnia 19.05.2010 r. pozwany poinformował Spółdzielnię, że kwestionuje wysokość opłaty za centralne ogrzewanie, wskazując, iż jest ona wielokrotnie w sposób nieuzasadniony zawyżona i niezgodna ze stanem faktycznym. Pozwany wskazywał, że brak jest udokumentowania zasadności przyjętych wielkości mocy cieplnej dla całego budynku i jego mieszkania. Pozwany podniósł, że wartość (...) stanowi ok. 3% wartości (...) mocy cieplnej całego budynku, natomiast z aktu notarialnego dot. mieszkania pozwanego wynika, iż udział mieszkania w stosunku do całości wynosi 317/10.000 części. Pozwany poinformował również stronę powodową, że jego mieszkanie nie jest ogrzewane z miejskiej sieci cieplnej, ale w całości przez kocioł gazowy i dlatego przedstawione wyliczenia są błędne. Pozwany wskazywał, że mógłby uczestniczyć w wysokości 3% ale w stosunku do części wspólnej całego budynku, a w wyliczeniach mu przedstawionych brak jest takiego wyliczenia. W związku z powyższym pozwany wskazywał, że koniecznym jest obliczenie: najpierw jaka jest część mocy cieplnej dla całego budynku przypada na ogrzanie części wspólnych i to z uwzględnienie temperatur panujących w przestrzeni klatek schodowych i innych powierzchni wspólnych, a następnie obliczenie udziału pozwanego w mocy cieplnej przeznaczonej do ogrzania części wspólnych. Ponadto pozwany podnosił, że Spółdzielnia nie udowodniła, że nałożone przez nią opłaty mają związek z mieszkaniem pozwanego.

Dowód: pismo z dnia 19.05.2010 r. - k. 118-120

Pismem z dnia 23.11.2010 r. Spółdzielnia odpowiedziała na pismo pozwanego oraz poinformowała go min., o tym iż w chwili gdy lokator rozliczany jest wg ryczałtu to podawane przez niego stany odczytów nie są brane pod uwagę, nadto, że starania o bezpośrednie rozliczanie wody przez MPWiK nie zmienia faktu, iż liczniki wymagają legalizacji, a gdy lokator odmawia ich legalizacji to przechodzi na rozliczenie ryczałtowe. Strona powodowa poinformowała również pozwanego o treści § 4 i 22 Regulaminu z dnia 25.11.2004 r. oraz o treści pkt. 6 in pkt. 3 ust. 11 i 12 Regulaminu rozliczeń kosztów energii cieplnej w SM (...). Nadto wskazała, że koszty stałe ponoszą wszyscy lokatorzy, a przygotowując budynek do rozliczeń CO poprzez system podzielników, firma (...) wyliczała współczynniki grzewcze dla poszczególnych mieszkań jak i całego budynku. Wskazała również, iż dla mieszkania pozwanego moc cieplna została wyliczona na (...), a dla całego budynku (...). Wg tych danych udział pozwanego w mocy całego budynku to 3,4%, natomiast koszt stały dla budynku przy ul. (...) to 43.082,76 zł w okresie rozliczeniowym od 01.10.2008 do 30.09.2009. Strona powodowa wskazała również sposób obliczenia obciążenia pozwanego opłatą za CO przedstawiając wyliczenie: 43.082,76 zł x3,4% = 1464,81 zł : 102,95m2 : 12 miesięcy, co pozwoliło na osiągnięcie wyniku 1,19 zł/1m2.

Dowód: pismo z dnia 23.11.2010 r. - k. 59-59v

Pozwany nie zamieszkuje w mieszkaniu przy ul. (...) we W. od około 2008 roku. Pojawia się jednak sporadycznie i odbiera korespondencję kierowaną pod ten adres. Pozwany pomimo pisemnych wezwań nie wpuszczał do mieszkania osób dokonujących pomiaru liczników. Z tej też przyczyny nakładane opłaty związane z korzystaniem przez niego z mieszkania są naliczane wobec niego ryczałtowo. Pozwany obciążany jest m.in. opłatą za CO, na którą składa się opłata stała oraz opłata zmienna. Pozwany zobowiązany jest do zapłaty do opłaty stałej, która to ustalana jest w umowie między dostawcą a odbiorcą, tj. między Spółdzielnią a sprzedawcą energii cieplnej. Opłata zmienna zależna jest od rzeczywistego zużycia. Z uwagi na to, iż mieszkanie pozwanego zostało odłączone od miejskiej sieci cieplnej, pozwany nie jest obciążany opłatami zmiennymi. W stosunku do pozwanego przyjęto stosunek zapotrzebowania mocy cieplnej mieszkania pozwanego do zapotrzebowania całego budynku. W pozostałych mieszkaniach, w których właściciele udostępniają odczyty z liczników, opłaty naliczane są na podstawie rzeczywistego zużycia.

Dowód: przesłuchanie w charakterze strony powodowej J. N. – nagranie rozprawy z dnia 12.05.2017 r., skrócony protokół rozprawy – k. 224-226, zeznania świadków E. M. – nagranie rozprawy z dnia 09.11.2016 roku, skrócony protokół rozprawy – k. 187-187v, zeznania świadka J. G. - nagranie rozprawy z dnia 27.01.2017 roku, skrócony protokół rozprawy – k. 200-201v, zeznania świadka S. H. - nagranie rozprawy z dnia 27.01.2017 roku, skrócony protokół rozprawy – k. 200-201v, zeznania świadka R. P. - nagranie rozprawy z dnia 07.04.2017 roku, skrócony protokół rozprawy – k. 215-215v

Strona powodowa naliczyła opłaty związane z korzystaniem z lokalu pozwanego w okresie od sierpnia 2013 roku do lutego 2014 roku w łącznej kwocie 4.626,03 zł, w tym:

I.  w okresie od sierpnia do października 2013 r. - po 516,34 zł miesięcznie,

II.  w miesiącach listopad i grudzień 2013 r. - po 508,56 zł miesięcznie,

III.  w styczniu i lutym 2014 r. - po 514,75 zł miesięcznie.

Strona powodowa naliczyła opłaty związane z korzystaniem z lokalu pozwanego w okresie od marca do listopada 2014 roku w łącznej kwocie 6.282,62 zł, w tym:

IV.  w okresie od marca do września r. - po 514,88 zł miesięcznie,

V.  w miesiącach października i listopad 2014 r. - po 520,24 zł miesięcznie,

Dowód: kartoteka finansowa za okres od 01.01.2008 r. do 28.02.2014 r. - k. 40-42v,

dokumenty w aktach sprawy VIII C 1203/15, w tym kartoteka finansowa za okres od 01.01.2008 r. do 30.11.2015 r. - k. 36-39

Strona powodowa dokonała korekty rozliczenia ciepłej i zimnej wody, zaś powstałą z tego tytułu nadpłatę w kwocie 824,85 zł. zaliczyła na poczet zadłużenia pozwanego z miesiąca kwietnia 2014 r.

Strona powodowa dokonała korekty rozliczenia ciepłej i zimnej wody, zaś powstałą z tego tytułu nadpłatę w kwocie 16,76 zł, zaliczyła na poczet zadłużenia pozwanego z miesiąca sierpnia 2013 r.

Okoliczność bezsporna

Pismem z dnia 11.04.2014 roku strona powodowa wezwała pozwanego do uregulowania zadłużenia powstałego z tytułu opłat za eksploatację wg stanu z dnia 28.02.2014 r. w kwocie 4.626,03 zł w terminie 7 dni od daty otrzymania pisma.

Dowód: wezwanie do zapłaty z 11.04.2014 r. - k. 4

Pismem z dnia 08.05.2014 roku strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 4.609,27 zł.

Dowód: wezwanie do zapłaty z 08.05.2014 r. - k. 5

Pismem z dnia 23.07.2014 r. strona powodowa poinformowała pozwanego, że opłata za ogrzewanie lokalu pozwanego jest szacowana. Stanowi ona wartość udziału mieszkania pozwanego w mocy cieplnej całego budynku (3,4%) z poprzedniego okresu grzewczego skorygowanego o wartość prognozy kosztów na dany okres rozliczeniowy.

Dowód: pismo z dnia 23.07.2014 r. - k. 60

Pismem z dnia 15.01.2015 r. strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 6.308,72 zł tytułem opłat za eksploatację lokalu mieszkalnego przy ul. (...) we W..

Dowód: dokumenty w aktach sprawy VIIIC 1203/15, w tym wezwanie do zapłaty z dnia 15.01.2015 r.– k. 4

Pozwany uiszczał opłaty związane z korzystaniem z lokalu do końca 2010 roku. Pod koniec 2010 roku posiadał niewielkie zadłużenie związane z nieterminowym i niepełnym dokonywaniem wpłat. Od 2011 roku pozwany zaprzestał dokonywania opłat, zadłużając się u strony powodowej. Strona powodowa dochodziła z tego tytułu swoich roszczeń w postępowaniu sądowym.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 05.10.2012 roku Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Śródmieścia we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt VIIIC 163/12 zasądził od pozwanego na rzecz S. kwotę 1.514,40 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 02.06.2011 r. do dnia zapłaty w pozostałej części oddalając powództwo.

Dowód: wyrok z dnia 05.10.2012 r. - k. 75-75v

Nakazem zapłaty z dnia 28.01.2014 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Śródmieścia we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt VII Nc 540/14 zasądził od pozwanego na rzecz S. kwotę 15.538,62 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 17.01.2014 r. do dnia zapłaty.

Dowód: nakaz zapłaty z dnia 28.01.2014 r. - k. 76

Nakazem zapłaty z dnia 30.03.2015 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Śródmieścia we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt VII Nc 2288/15 zasądził od pozwanego na rzecz S. kwotę 6.282,62 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 19.03.2015 r. do dnia zapłaty.

Dowód: nakaz zapłaty z dnia 30.03.2015 r. - k. 77

Pozwany od 2011 roku nie uiścił żadnych opłat. Obecnie zadłużenie pozwanego wobec S. wynosi ok. 60.000 zł.

Dowód: przesłuchanie w charakterze strony powodowej J. N. – nagranie rozprawy z dnia 12.05.2017 r., skrócony protokół rozprawy – k. 224-226, zeznania świadków E. M. – nagranie rozprawy z dnia 09.11.2016 roku, skrócony protokół rozprawy – k. 187-187v, zeznania świadka J. G. - nagranie rozprawy z dnia 27.01.2017 roku, skrócony protokół rozprawy – k. 200-201v, zeznania świadka S. H. - nagranie rozprawy z dnia 27.01.2017 roku, skrócony protokół rozprawy – k. 200-201v

Strona powodowa sporządziła kartoteki finansowe dla lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) we W., należącego do pozwanego,:

-

za okres od 01.01.2008 r. do 28.02.2014 r., z której wynikało zadłużenie pozwanego na kwotę 4.626,03 zł,

-

za okres od 01.01.2008 r. do 30.11.2015 r., z której wynikało zadłużenie pozwanego na kwotę 13.378 zł.

Dowód: kartoteka finansowa za okres od 01.01.2008 r. do 28.02.2014 r. - k. 40-42v,

dokumenty w aktach sprawy VIIIC 1203/15, w tym kartoteka finansowa za okres od 01.01.2008 r. do 30.11.2015 r. - k. 36-39

W dniu 16 kwietnia 2015 roku strona powodowa sporządziła zestawienie kont rozrachunkowych dotyczące pozwanego ze stanem na miesiąc marzec 2015 roku, z którego wynikało, iż łączne zadłużenie pozwanego wobec S. wynosi 37.753,90 zł. Z zestawienia wynikało, iż zadłużenie pozwanego: tytułem nieuiszczonych opłat za czynsz wynosiło kwotę 8.783,40 zł, w tym należności głównej – 8.235,30 zł oraz 548,10 zł tytułem odsetek. Nadto tytułem prowadzonych wobec niego spraw egzekucyjnych: 3.066,34 zł tytułem postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie orzeczeń wydanych w sprawach VIII Nc 1982/11 / VIIIC 16/11, 20.263,27 zł tytułem postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie orzeczenia wydanego w sprawie VII Nc 540/14 oraz 5.700,89 zł tytułem postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie orzeczenia wydanego w sprawie VIINc (...).

Dowód: zestawienie kont rozrachunkowych – k. 43

S. sporządziła dokumenty odsetkowe dotyczące odsetek naliczane za nieuiszczane opłaty, w tym:

1)  specyfikację nr (...)ze stanem na dzień 31.08.2013 r., z którego wynika, iż odsetki wynosiły 148,65 zł,

2)  specyfikację nr (...) ze stanem na dzień 30.09.2013 r., z którego wynika, iż odsetki wynosiły 149,06 zł,

3)  specyfikację nr (...)ze stanem na dzień 31.10.2013 r., z którego wynika, iż odsetki wynosiły 159,64 zł,

4)  specyfikację nr (...)ze stanem na dzień 30.11.2013 r., z którego wynika, iż odsetki wynosiły 159,90 zł,

5)  specyfikację nr (...) ze stanem na dzień 31.012.2013 r., z którego wynika, iż odsetki wynosiły 170,43 zł,

6)  specyfikację nr (...) ze stanem na dzień 31.01.2014 r., z którego wynika, iż odsetki wynosiły 176,34 zł,

7)  specyfikację nr (...) ze stanem na dzień 28.02.2014 r., z którego wynika, iż odsetki wynosiły 83,13 zł,

8)  specyfikację nr (...) ze stanem na dzień 31.03.2014 r., z którego wynika, iż odsetki wynosiły 39,49 zł,

9)  specyfikację nr (...) ze stanem na dzień 30.04.2014 r., z którego wynika, iż odsetki wynosiły 43,57 zł,

10)  specyfikację nr (...) ze stanem na dzień 31.05.2014 r., z którego wynika, iż odsetki wynosiły 50,66 zł,

11)  specyfikację nr (...)ze stanem na dzień 30.06.2014 r., z którego wynika, iż odsetki wynosiły 54,17 zł,

12)  specyfikację nr (...)ze stanem na dzień 31.07.2014 r., z którego wynika, iż odsetki wynosiły 22,35 zł,

13)  specyfikację nr (...) ze stanem na dzień 31.08.2014 r., z którego wynika, iż odsetki wynosiły 28,04 zł,

14)  specyfikację nr (...) ze stanem na dzień 30.09.2014 r., z którego wynika, iż odsetki wynosiły 32,45 zł,

15)  specyfikację nr (...) ze stanem na dzień 31.10.2014 r., z którego wynika, iż odsetki wynosiły 39,22 zł,

16)  specyfikację nr (...) ze stanem na dzień 30.11.2014 r., z którego wynika, iż odsetki wynosiły 43,50 zł.

Dowód: dokumenty odsetkowe – k. 61-74v, dokumenty aktach sprawy VIIIC 1203/15, w tym specyfikacje odsetkowe – k. 57-65

Strona powodowa sporządziła dnia 28.11.2014r. rozliczenie kosztów ogrzewania oraz zestawienie naliczeń za okres od 01.10.2013 r. do 30.09.2014 r., z których wynika, iż opłata nałożona na pozwanego za ten okres tytułem centralnego ogrzewania ustalona wg podzielnika wynosi 2.037,92 zł brutto.

Dowód: zestawienie naliczeń za okres od 01.10.2013 r. do 30.09.2014 r. - k. 180, rozliczenie kosztów ogrzewania z dnia 28.11.2014 r. - k. 181

Strona powodowa sporządziła zestawienie – wydruk wpłat dokonanych przez pozwanego w okresie od 01.01.2007 r. do 16.04.2015 r. na łączną kwotę 12.499,50 zł. Z zestawienia wynika, iż pozwany dokonywał regularnych wpłat na rachunek S. do dnia 31.12.2010 r.

Dowód: wydruk wpłat w okresie od 01.01.2007r. do 16.04.2015r. - k. 44-44v

Strona powodowa informowała pozwanego o zmianie stawek opłat za czynsz, które wynosiły w okresie:

- od 01.07.2013 r. – 516,34 zł, w tym 155,22 zł tytułem opłaty za CO wg podzielnika,

- od 01.11.2013 r. – 508,56 zł, w tym 166,09 zł tytułem opłaty za CO wg podzielnika,

- od 01.01.2014 r. – 514,75 zł, w tym 172,28 zł tytułem opłaty za CO wg podzielnika,

- od 01.03.2014 r. – 514,88 zł, w tym 172,28 zł tytułem opłaty za CO wg podzielnika,

- od 01.10.2014 r. – 520,24 zł, w tym 177,45 zł tytułem opłaty za CO wg podzielnika.

Dowód: zawiadomienie z dnia 25.02.2014 r. - k. 183, informacja o nowych stawkach opłat z 25.09.2014 r. - k. 182, pismo z dnia 19.12.2013 r. - k. 184, informacja o nowych stawkach opłat z 29.10.2013 r. - k. 185, zawiadomienie o zmianie opłat z dnia 17.06.2013 r. - k. 186

Zasady określające koszty eksploatacji i utrzymania zasobów S. oraz ustalania opłat naliczanych użytkownikom lokali mieszkalnych, użytkowych i garaży regulował Regulamin SM (...) z dnia 25.11.2004 r. o zasadach ustalania opłat za użytkowanie lokali.

Zgodnie z § 2 Regulaminu użytkownicy zobowiązani zostali do uiszczania opłat ustalonych na podstawie rozliczenia kosztów ponoszonych w okresie minionego roku, wysokość opłat powinna uwzględniać planowane w kolejnym roku dochody i wydatki przez skalę inflacji. Stawki opłat ustalano na okresy roczne, a na krótsze tylko w sytuacji zmian cen niezależnych od S.

§ 3 Regulaminu wyróżniał następujące tytuły opłat: eksploatacja podstawowa, odpis na remonty, remonty i eksploatacja dźwigów osobowych, CO, ciepła woda, zimna woda i ścieki, legalizacja wodomierzy, legalizacja ciepłomierzy, anteny zbiorcze, domofony, opłaty miejskie, gaz z liczników zbiorczych, energia elektryczna ogólnego przeznaczenia, wykup gruntów, posiadanie psa, ubezpieczenie budynku orz opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi, której wysokości i zasady naliczania ustalała Gmina W..

Zgodnie z § 4 Regulaminu Jednostkami rozliczeniowymi są: 1 osoba zamieszkała w lokalu – dla energii elektrycznej ogólnego użytku, gazu z liczników zbiorczych, remontu i eksploatacji dźwigów osobowych oraz ewentualnie ciepłej i zimnej wody wraz z odprowadzaniem ścieków, 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu dla eksploatacji podstawowej, odpisu na remonty, CO i opłat miejskich, 1 lokal mieszkalny dla opłat za antenę zbiorczą i domofon oraz 1 wodomierz dla opłaty legalizacyjnej. W lokalach wyposażonych w urządzenia pomiarowe, takie jak wodomierze, ciepłomierze, wysokość opłat za energię cieplną i wodę ustala się na podstawie odczytów tych urządzeń.

Zgodnie z § 7 Regulaminu opłaty powinny być uiszczone co miesiąc z góry do 15 dnia każdego miesiąca. Od nie wpłaconych w terminie opłat naliczane są odsetki ustawowe. Użytkownik nie może bez zgody S.potrącać swoich należności z opłat za użytkowanie lokalu.

Zgodnie z § 16 stawkę CO ustala się w formie zaliczki. Jej rozliczenie następuje w okresach rocznych. Szczegółowe zasady tworzenia i rozliczania kosztów CO ustalone są w regulaminie rozliczeń kosztów energii cieplnej w SM (...) z dnia 30.03.2000 r.

Zgodnie z § 22 Regulaminu S. dokonuje legalizacji urządzeń pomiarowych w okresie wynikającym z przepisów powszechnie obowiązujących. Użytkownik odmawiający legalizacji będzie miał naliczaną opłatę za ogrzewanie oraz za ciepłą i zimną wodę wg stawek ryczałtowych, chyba, ze dokona ją we własnym zakresie i przedstawi Spółdzielni stosowny dokument. Opłata za legalizację wodomierzy naliczana będzie w wykazie miesięcznych opłat za eksploatację lokalu, a opłata za legalizację podzielników i ciepłomierzy doliczane będą do rocznych kosztów rozliczenia energii cieplnej.

Dowód: Regulamin SM (...) z dnia 25.11.2004 r. o zasadach ustalania opłat za użytkowanie lokali. 43-53

Zasady rozliczania kosztów energii cieplnej doprowadzonej do zasobów SM (...) na cele ogrzewania CO i podgrzewu wody użytkowej ciepłej wody regulował Regulamin rozliczeń kosztów energii cieplnej w SM (...).

Zgodnie z pkt. 3 ust. 11 Regulaminu na opłatę stałą składało się: opłata za moc zamówioną, oplata za nośnik, opłaty za usługi przesyłowe, opłaty abonamentowej, opłaty za czynności związane z uruchomieniem i przerwaniem dostarczenia ciepła, opłaty za eksploatację węzłów cieplnych, opłaty za uzupełnienie czynnika grzewczego, koszty związane z ogrzewaniem części wspólnych oraz części nieopomiarowanych w lokalach mieszkalnych. Natomiast opłata zmienna stanowiła opłata za dostarczone ciepło, które stanowiło iloczyn ilości dostarczonego ciepła, ustalonego na podstawie odczytów wskazań układu pomiarowo – rozliczeniowego i ceny ciepła dla danej grupy odbiorców i jest pobierana w każdym miesiącu w którym dostarczono ciepło (pkt. 3 ust. 12).

Zgodnie z punktem 4 ust. 6 Regulaminu rozliczenie CO lokalu winno uwzględniać jego kubaturę.

Zasady rozliczania kosztów energii cieplnej na cele CO określał pkt. 6 Regulaminu.

Zgodnie z ust. 1 koszt energii cieplnej określa się osobno dla każdej jednostki rozliczeniowej w oparciu o wskazania układu pomiarowo – rozliczeniowego i rejestrowane jest na podstawie faktur wystawionych przez sprzedawcę. W rejestrze rejestruje się osobno koszt stały i koszt zmienny – na podstawie faktur otrzymywanych od sprzedawcy. Do kosztów energii cieplnej nie wlicza się kosztów eksploatacji instalacji odbiorczych. Ww. koszty ujęte są w opłacie czynszowej w kosztach odpisu na remonty budynku. Ust. 2 stanowił, iż koszt energii cieplnej na cele CO dla danej jednostki rozliczeniowej stanowi różnicę pomiędzy poniesionymi kosztami całkowitymi a kosztem podgrzewu wody. Na poczet kosztów CO i ciepłej wody pobierane są od indywidualnych odbiorców w lokalach zaliczki – osobno na Co i podgrzew ciepłej wody (ust. 3). Wysokość zaliczek na poczet rozliczenia CO ustala w przeliczeniu na 1m2 powierzchni użytkowej danej jednostki rozliczeniowej Zarząd Spółdzielni w oparciu o prognozowane koszty na dany okres rozliczeniowy (ust. 4).

Pkt. 6 ust. 6 Regulaminu wskazywał na rozliczenie kosztów CO w danym okresie rozliczeniowym. W lokalach nieopomiarowanych całe koszty danej jednostki rozliczeniowej rozliczane są wg kryterium powierzchniowego. W lokalach opomiarowanych natomiast koszt stały w danej jednostce rozliczeniowej rozliczany jest wg kryterium powierzchniowego, koszt zmienny na poszczególne lokale wchodzące w skład jednostki rozliczeniowej dzielony jest wg kryterium podzielnikowego (liczników), a koszty ogrzewania w danej jednostce rozliczeniowej dzieli się na koszty stałe i zmienne w proporcji 50:50.

Dowód: Regulamin rozliczeń kosztów energii cieplnej w SM (...) - k. 54-58v

Sąd zważył co następuje:

Powództwa jedynie częściowo należało uwzględnić.

Ustalając stan faktyczny w przedmiotowej sprawie sąd oparł się na zgromadzonych w sprawie dowodach z dokumentów, które przez strony nie były kwestionowane, a jako takie posłużyły do poczynienia miarodajnych ustaleń w sprawie. Sąd poczynił ustalenia również w oparciu o osobowe źródła dowodowe w postaci zeznań świadków, które były spójne logiczne i wzajemnie się uzupełniały.

Strona powodowa wniosła przeciwko pozwanemu dwa powództwa, w tym jedno obejmujące okres od sierpnia 2013 roku do lutego 2014 roku na kwotę 4.626,03 zł, a drugie obejmujące okres od marca do listopada 2014 roku na kwotę 6.282,62 zł. Zarządzeniem z dnia 18.12.2015 r. sprawy te zostały połączone do wspólnego rozpoznania i toczyły się łącznie pod sygnaturą VIIIC 1428/14.

Wskazać również należy, że w piśmie procesowym z dnia 20.04.2015 r. (k. 36-39) do sprawy VIII C 1428/14 strona powodowa dokonała korekty rozliczenia ciepłej i zimnej wody, pokrywając powstałą z tego tytułu nadpłatą w kwocie 16,76 zł zadłużenie pozwanego z miesiąca sierpnia 2013 r. w kwocie 16,76 zł. Jednocześnie w piśmie procesowym z dnia 09.11.2015 r. do sprawy VIII C 1203/15 (k. 32-35) strona powodowa dokonała korekty rozliczenia ciepłej i zimnej wody, pokrywając powstałą z tego tytułu nadpłatą w kwocie 824,85 zł oraz zadłużenie pozwanego z miesiąca marca 2014 r. i częściowo z miesiąca kwietnia 2014 r., co Sąd poczytał za ograniczenie pozwu i w tym zakresie na podstawie art. 203 k.p.c. i 355 k.p.c. postępowanie umorzył.

Zgodnie bowiem z art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku. Zgodnie zaś z § 2 zdanie pierwsze art. 203 k.p.c. pozew cofnięty nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa. Po myśli natomiast art. 355 § 1 k.p.c. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.

Odnosząc się natomiast do żądania strony powodowej w pozostałym zakresie, wskazać należy, iż, w ocenie Sądu, powództwa należało uwzględnić jedynie w części.

Bez wątpienia przyznać należy, że pozwanemu przysługuje tytuł prawny do lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) we W. i z tego tytułu jest zobowiązany do ponoszenia opłat. Przyznać również należy, że pozwany ze swoich obowiązków się nie wywiązuje, co zostało przyznane przez samego pozwanego. Pozwany zarzucał, że S. nieprawidłowo zawyża opłaty za ogrzewanie oraz odmawia podania dochodów z nieruchomości wspólnej. Pozwany podnosił także, że skoro nie mieszka w mieszkaniu od 2007 roku, czyli również w okresie dochodzonym pozwem, to czynsz jest nienależny. Co do zasady zatem pozwany zastrzeżenia wnosił jedynie do opłat nałożonych tytułem ogrzewania lokalu, w pozostałym zakresie pozwany nie formułował żadnych sprecyzowanych i konkretnych zarzutów dlatego, Sąd uznał, iż co do pozostałych składników opłat czynszowych dochodzonych przez stronę powodową, pozwany nie zakwestionował skutecznie ich zasadności i wysokości.

Materialną podstawą żądania strony powodowej jest art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 15.12.2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, zgodnie z którym członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Jak zaś stanowi art. 4 ust. 3 wymienionej ustawy także właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni.

Jednocześnie, jak stanowi art. 4 ust. 6 ⁴ powołanej wyżej ustawy spółdzielnia jest obowiązana, na żądanie członka spółdzielni, właściciela lokalu niebędącego członkiem spółdzielni lub osoby niebędącej członkiem spółdzielni, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, przedstawić kalkulację wysokości opłat. O zmianie wysokości opłat spółdzielnia jest obowiązana zawiadomić osoby, o których mowa w ust. 1-2 i 4, co najmniej na 3 miesiące naprzód na koniec miesiąca kalendarzowego. Zmiana wysokości opłat wymaga uzasadnienia na piśmie (art. 4 ust. 7). Członkowie spółdzielni, osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, oraz właściciele niebędący członkami spółdzielni mogą kwestionować zasadność zmiany wysokości opłat bezpośrednio na drodze sądowej. W przypadku wystąpienia na drogę sądową ponoszą oni opłaty w dotychczasowej wysokości. Ciężar udowodnienia zasadności zmiany wysokości opłat spoczywa na spółdzielni (art. 4 ust. 8).

Przepis art. 4 ust. 6 ⁴ ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nakłada na Spółdzielnię obowiązek przedstawienia, na żądanie członka spółdzielni, właściciela lokalu niebędącego członkiem spółdzielni lub osoby niebędącej członkiem spółdzielni, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu kalkulacji wysokości opłat. Uprawniony może wystąpić do sądu o nakazanie przedstawienia takiej kalkulacji. Kalkulacja powinna zawierać wskazanie sposobu obliczenia składników opłat, powinna być rzeczowa, zrozumiała i wyczerpująca. W razie sporu ciężar przytoczenia i wykazania okoliczności uzasadniających wysokość opłat spoczywa na spółdzielni (zob. wyrok SN z dnia 17 listopada 2004 r., IV CSK 215/04). Możliwość kwestionowania na drodze sądowej przez członka spółdzielni oraz osoby nie będące członkami, zobowiązane do uiszczania opłat eksploatacyjnych, ustalenia przez spółdzielnię jego zobowiązania z tego tytułu wynika z art. 4 ust. 8 ustawy. Uprawnienie to nie jest uzależnione od uprzedniego uzyskania wyroku uchylającego uchwałę rady nadzorczej określającą zmianę wysokości opłat lub ustalającą ich wysokość. Można je realizować także w drodze zarzutu w procesie wytoczonym przez spółdzielnię o zasądzenie należności z tego tytułu, jednak wymaga to co najmniej wskazania w jakim zakresie uprawniony podmiot kwestionuje z tej przyczyny swoje zobowiązanie wobec spółdzielni z tego tytułu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 czerwca 2006 r., II CSK 37/06, M. S.. 2007, nr 2, s. 32, wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 3 października 2014 r. V CNP 66/13). Sąd Najwyższy uznał zatem, że dopuszczalne jest kwestionowanie w procesie wytoczonym przeciwko członkowi spółdzielni o zapłatę należności z tytułu opłat związanych z korzystaniem z lokalu mieszkalnego, a ciężar dowodu zasadności zmiany wysokości opłat spoczywa w tej sytuacji na spółdzielni mieszkaniowej (uchwała Sądu Najwyższego z 05 grudnia 1991, III CZP 127/91, uchwała Sądu Najwyższego z 17 kwietnia 1989 III CZP 29/89, OSNCP 1990 z. 3, poz. 44).

Podkreślić więc należy, iż w sprawie, w której kwestionowana jest wysokość dochodzonych opłat, ciężar dowodu, że zostały one ustalone zgodnie z obowiązującymi normami spoczywa na spółdzielni mieszkaniowej. Zatem w rozpoznawanej sprawie obowiązkiem strony powodowej, było wykazanie i udokumentowanie zasadności dochodzonego pozwem roszczenia, przy czym wobec tego, iż pozwany, o czym była już mowa, w istocie kwestionował jedynie należność za ogrzewanie, obowiązek strony powodowej sprowadzał się do wykazania wykazała, że dochodzona w niniejszym procesie należność z tytułu ogrzewania została ustalona przez stronę powodową w żądanej od pozwanego wysokości.

W okolicznościach przedmiotowej sprawy, Sąd uznał, iż strona powodowa jedynie częściowo spełniła ten wymóg, a przedłożone dowody wykazują wystarczająco jej roszczenie jedynie co do wysokości opłat związanych z należnościami za lokal przy ul. (...) z wyłączeniem jednak należności za centralne ogrzewanie. Spółdzielnia w wykonaniu ciążącego na niej obowiązku przedłożyła korespondencję w sprawie zadłużenia i wezwania do zapłaty, regulamin rozliczania kosztów centralnego ogrzewania i ustalania opłat z tego tytułu oraz dokumenty z wyliczeniami należności. Nadto powołani w sprawie świadkowie wskazali na sposób dokonywania rozliczeń tytułem sprzedaży energii cieplnej zeznali o istnieniu zadłużenia pozwanego oraz sposobie naliczania wobec pozwanego opłat związanych z korzystaniem z ogrzewania CO. Z dowodów tych wynika, iż lokal pozwanego od października 2004 roku nie był objęty systemem zasilania energią cieplną z miejskiej sieci ciepłowniczej. Od tej daty bowiem pozwany założył w swoim mieszkaniu kocioł gazowy, a ogrzewanie CO zostało odcięte na jego wniosek.

Zasady określające koszty eksploatacji i utrzymania zasobów Spółdzielni oraz ustalania opłat naliczanych użytkownikom lokali mieszkalnych, użytkowych i garaży regulował Regulamin SM (...) z dnia 25.11.2004 r. o zasadach ustalania opłat za użytkowanie lokali. Zgodnie z § 2 Regulaminu użytkownicy zobowiązani zostali do uiszczania opłat ustalonych na podstawie rozliczenia kosztów ponoszonych w okresie minionego roku, wysokość opłat powinna uwzględniać planowane w kolejnym roku dochody i wydatki przez skalę inflacji. Stawki opłat ustalano na okresy roczne, a na krótsze tylko w sytuacji zmian cen niezależnych od Spółdzielni. § 3 Regulaminu wyróżniał następujące tytuły opłat: eksploatacja podstawowa, odpis na remonty, remonty i eksploatacja dźwigów osobowych, CO, ciepła woda, zimna woda i ścieki, legalizacja wodomierzy, legalizacja ciepłomierzy, anteny zbiorcze, domofony, opłaty miejskie, gaz z liczników zbiorczych, energia elektryczna ogólnego przeznaczenia, wykup gruntów, posiadanie psa, ubezpieczenie budynku oraz opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, której wysokości i zasady naliczania ustalała Gmina W.. Zgodnie z § 4 Regulaminu jednostkami rozliczeniowymi były: 1 osoba zamieszkała w lokalu – dla energii elektrycznej ogólnego użytku, gazu z liczników zbiorczych, remontu i eksploatacji dźwigów osobowych oraz ewentualnie ciepłej i zimnej wody wraz z odprowadzaniem ścieków, 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu dla eksploatacji podstawowej, odpisu na remonty, CO i opłat miejskich, 1 lokal mieszkalny dla opłat za antenę zbiorczą i domofon oraz 1 wodomierz dla opłaty legalizacyjnej. W lokalach wyposażonych w urządzenia pomiarowe, takie jak wodomierze, ciepłomierze, wysokość opłat za energię cieplną i wodę ustala się na podstawie odczytów tych urządzeń. Nadto § 7 Regulaminu przewidywał, że opłaty powinny być uiszczone co miesiąc z góry do 15 dnia każdego miesiąca. Od nie wpłaconych w terminie opłat naliczane są odsetki ustawowe.

Natomiast zasady rozliczania kosztów energii cieplnej doprowadzonej do zasobów SM (...) na cele ogrzewania CO i podgrzewu wody użytkowej ciepłej wody regulował Regulamin rozliczeń kosztów energii cieplnej w SM (...). Zgodnie z punktem 4 ust. 6 Regulaminu rozliczenie CO lokalu winno uwzględniać jego kubaturę. Zasady rozliczania kosztów energii cieplnej na cele CO określał pkt. 6 Regulaminu.

Strona powodowa podnosiła, że wobec pozwanego jest ustalana indywidualna opłata za ogrzewanie CO, co szczegółowo wyjaśniła na rozprawie z 9 listopada 2016 r. Wskazywała na konieczność ponoszenia przez pozwanego opłaty stałej związanej z dystrybucją energii elektrycznej niezależnie od tego czy lokal mieszkalny jest ogrzewany czy też nie. Jest to opłata za dostarczenie energii cieplnej do lokalu i umożliwienie ogrzania go, z której to możliwości można skorzystać bądź nie. W szczególności, zgodnie z pkt. 3 ust. 11 Regulaminu na opłatę stałą składa się: opłata za moc zamówioną, opłata za nośnik, opłaty za usługi przesyłowe, opłaty abonamentowej, opłaty za czynności związane z uruchomieniem i przerwaniem dostarczenia ciepła, opłaty za eksploatację węzłów cieplnych, opłaty za uzupełnienie czynnika grzewczego, koszty związane z ogrzewaniem części wspólnych oraz części nieopomiarowanych w lokalach mieszkalnych. Natomiast opłata zmienna stanowiła opłata za dostarczone ciepło, które stanowiło iloczyn ilości dostarczonego ciepła, ustalonego na podstawie odczytów wskazań układu pomiarowo – rozliczeniowego i ceny ciepła dla danej grupy odbiorców i jest pobierana w każdym miesiącu w którym dostarczono ciepło (pkt. 3 ust. 12). Z powyższego wynika zatem, że opłata stała związana jest właśnie z kosztami dystrybucji, do których ponoszenia strona powodowa zobowiązała pozwanego, natomiast opłata zmienna odzwierciedla faktycznie zużycie energii, w przypadku ogrzewania lokalu. Strona powodowa wskazywała, że wobec pozwanego opłata za ogrzewanie mieszkania z powodu odcięcia mieszkania od miejskiej sieci cieplnej jest naliczana indywidualnie, początkowo poprzez przyjęcie ryczałtu w wysokości 45 zł miesięcznie, później poprzez przyjęcie współczynnika stosunkowego 3,4 % kosztów stałych dla budynku przy ul. (...).

W ocenie Sądu, strona powodowa nie udowodniła zasadności swojego roszczenia w zakresie naliczenia kosztów CO wobec pozwanego. Regulamin o zasadach ustalania opłat za użytkowanie lokali oraz regulamin rozliczeń kosztów energii cieplnej w SM (...) nie przewiduje obowiązku uiszczania należności za centralne ogrzewanie w sytuacji odłączenia się danego lokalu od sieci centralnego ogrzewania. W sprawie zaś bezspornym było, iż pozwany odłączył swoje mieszkanie od sieci centralnego ogrzewania, na co strona powodowa co najmniej w sposób dorozumiany wyraziła zgodę, skoro oświadczyła, iż w takiej sytuacji będzie obciążać pozwanego należnością ryczałtową, która w 2005 r. wynosiła według oświadczenia strony powodowej w piśmie z 23.06.2005 r. 45 zł miesięcznie. W takiej sytuacji system rozliczania centralnego ogrzewania centralnego ogrzewania przyjęty przez powodową Spółdzielnię czy to poprzez przyjęcie ówcześnie ryczałtu 45 zł, czy też obecnie poprzez przyjęcie współczynnika 3,4% kosztów stałych dla budynku przy ul. (...) uznać należy za pozbawiony podstaw faktycznych i prawnych, tym bardziej, że wartości w oparciu o które został obliczony współczynnik 3,4% tj. moc cieplna dla całego budynku i mieszkania pozwanego nie zostały potwierdzone w żadnych dokumentach źródłowych, a wynikają jedynie z dokumentów prywatnych - pism kierowanych do pozwanego a podpisanych przez zastępcę dyrektora SM (...) (k. 136), prezesa J. N. (k. 60), czy pisma zastępcy prezesa M. F. (k. 137) i nie przybierają formy uchwał Rady Nadzorczej powodowej Spółdzielni Mieszkaniowej. W ocenie Sądu, skoro Spółdzielnia wyraziła zgodę na odłączenie mieszkania pozwanego od sieci cieplnej i brak jest regulacji co do tego czy i w jakiej wysokości i w oparciu o jakie obiektywne kryteria obciążać pozwanego opłatami za ogrzewanie to żądanie zapłaty w części dotyczącej ogrzewania nie znajduje usprawiedliwienia. Mając to na uwadze Sąd od dochodzonych przez pozwanego kwot za poszczególne miesiące odjął naliczone przez stronę powodową koszty za ogrzewanie mieszkania. Opłaty za czynsz, łącznie z ogrzewaniem CO, nałożone na pozwanego wyglądały w okresie od lipca 2013 r. do października 2014 r. następująco:

- od 01.07.2013 r. – 516,34 zł, w tym 155,22 zł tytułem opłaty za CO wg podzielnika,

- od 01.11.2013 r. – 508,56 zł, w tym 166,09 zł tytułem opłaty za CO wg podzielnika,

- od 01.01.2014 r. – 514,75 zł, w tym 172,28 zł tytułem opłaty za CO wg podzielnika,

- od 01.03.2014 r. – 514,88 zł, w tym 172,28 zł tytułem opłaty za CO wg podzielnika,

- od 01.10.2014 r. – 520,24 zł, w tym 177,45 zł tytułem opłaty za CO wg podzielnika.

I tak też, mając na uwadze powyższe wyliczenia, kwoty roszczenia strony powodowej, w tym kwota za miesiąc sierpień 2013 r. – 482,82 została pomniejszona o 155,22 zł, za wrzesień i październik 2013 r. w wysokości po 516,34 zł miesięcznie o kwoty po 155,22 zł miesięcznie, kwota za miesiące listopad i grudzień 2013 r. w wysokości po 508,56 zł miesięcznie o kwoty po 166,09 zł miesięcznie oraz kwoty za styczeń i luty 2014 r. w wysokości po 514,75 zł miesięcznie o kwoty w wysokości po 172,28 zł miesięcznie. Należność główna, którą Sąd - w zakresie powództwa o zapłatę kwoty 4626,03 zł (VIII C 1428/14) – ostatecznie uwzględnił wyniosła zatem kwotę 2419,72 zł.

Natomiast należności za miesiące od maja do września 2014 r. w wysokości po 514,88 zł pomniejszone została o kwoty ogrzewania w wysokości po 172,28 zł miesięcznie oraz kwoty za miesiące październik i listopad 2014 r. w kwotach po 520,24 zł miesięcznie, pomniejszone zostały o kwoty po 177,45 zł miesięcznie. W ten sposób obliczona suma opłat za czynsz pomniejszona została o koszty CO naliczone przez stronę powodową za miesiące marzec i kwiecień 2014 r. w wysokości po 172,28 zł miesięcznie. Dodać przy tym należy, iż w piśmie procesowym z dnia 09.11.2015 r. do sprawy VIII C 1203/15 (k. 32-35) strona powodowa dokonała korekty rozliczenia ciepłej i zimnej wody, pokrywając powstałą z tego tytułu nadpłatą w kwocie 824,85 zł zadłużenie pozwanego z miesiąca marca 2014 r. i częściowo z miesiąca kwietnia 2014 r. Za kwiecień 2014 r. pozostała do zapłata kwota 127,75 zł która także została przez Sąd uwzględniona. Należność główna, którą Sąd - w zakresie powództwa o zapłatę kwoty 6282,62 zł (VIII C 1203/15) – ostatecznie uwzględnił wyniosła zatem kwotę 2181,77 zł.

Oddaleniu podlegało także, jako niewykazane, żądanie zapłaty skapitalizowanych odsetek za opóźnienie. Obowiązkiem strony powodowej w analizowanej sprawie było przede wszystkim wykazanie, iż przysługuje jej wobec pozwanego dochodzone pozwem roszczenie odsetkowe w postaci skapitalizowanych odsetek, tak co do zasady, jak i wysokości. Zaś przedstawione przez stronę powodową twierdzenia i dowody w postaci dokumentów odsetkowych (k. 61-74 i k. 57-65 akt sprawy VIII C 1203/15) nie pozwalały ani na zweryfikowanie wysokości dochodzonych od pozwanego odsetek, tj. od jakich konkretnie należności oraz za jaki okres wyliczone zostały te odsetki, w konsekwencji czego strona powodowa winna ponieść negatywne tego skutki procesowe w postaci oddalenia powództwa w tym zakresie. Podobnie, zdaniem Sądu, strona powodowa nie wykazała, iż przysługuje jej wobec pozwanego roszczenie o zapłatę kwoty 289,12 (C1F 2014-08/41) i 1072,57 zł (C1F 2014-08/41), nie wyjaśniając podstawy faktycznej w odniesieniu do wskazanych należności, a swoje twierdzenia w tym zakresie ograniczyła do ujęcia tych należności wśród niezapłaconych przez pozwanego faktur, co nastąpiło w piśmie z 9 listopada 2015 r. złożonym do sprawy VIII C 1203/15 (vide: k. 33 verte).

W tej sytuacji Sąd uznał, iż roszczenie strony powodowej za okres od sierpnia 2013 roku do lutego 2014 roku zasługuje na uznanie w wysokości 2.419,72 zł oraz za okres od marca do listopada 2014 r. w wysokości 2.181,77 zł, oddalając powództwo ponad wskazane kwoty.

O odsetkach od dochodzonych pozwem kwot Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c., przyjmując za datę początkową ich biegu, zgodnie z żądaniami pozwów, tj. od daty wniesienia pozwów, odpowiednio od dnia 27 maja 2014 r. co do zasądzonej kwoty 2.419,72 zł oraz od dnia 19 marca 2015 r. co do kwoty 2.181,77 zł.

Oddaleniu podlegał wniosek strony powodowej o przeprowadzenie dowodu z oględzin lokalu mieszkalnego pozwanego jako nieprzydatny do rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy.

Jednocześnie wobec nieusprawiedliwionego niestawiennictwa pozwanego B. P., prawidłowo wezwanego na termin rozprawy celem przeprowadzenia dowodu z przesłuchania stron, pominął dowód z jego przesłuchania.

Orzeczenie o kosztach procesu znajduje uzasadnienie w treści przepisu art. 100 zdanie 1 k.p.c. zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone.

Strona powodowa w sprawie VIII C 1428/14 dochodziła zapłaty za okres od sierpnia 2013 roku do lutego 2014 roku kwoty 4.626,03 zł, z czego za zasadną Sąd uznał kwotę 2.419,72 zł, co dawało stronie powodowej wygraną w 52 %, a pozwanemu w 48%. Na poniesione przez stronę powodową koszty procesu składały się: opłata od pozwu w wysokości 100 zł oraz wynagrodzenie reprezentującego ją fachowego pełnomocnika w wysokości 600 zł, powiększone o kwotę opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. Pozwany nie poniósł żadnych kosztów procesu. W oparciu o cytowany przepis sąd dokonał stosunkowego rozdzielenia poniesionych przez strony postępowania kosztów. I tak z uwagi na fakt, że strona powodowa utrzymała się ze swoim żądaniem w 52% przysługiwał jej zwrot kosztów procesu w wysokości 372,84 zł. Natomiast w sprawie VIII C 11203/15 za okres od marca do listopada 2014 roku strona powodowa dochodziła kwoty 6.282,62 zł, z czego za zasadną uznał Sąd kwotę 2.181,77 zł, co dawało stronie powodowej wygraną w 35 %, a pozwanemu w 65%. Na poniesione przez stronę powodowa koszty procesu składały się: opłata od pozwu w wysokości 250 zł oraz wynagrodzenie reprezentującego ją fachowego pełnomocnika w wysokości 1.200 zł, powiększone o kwotę opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. Pozwany nie poniósł żadnych kosztów procesu. Sąd dokonał stosunkowego rozdzielenia poniesionych przez strony postępowania kosztów. I tak z uwagi na fakt, że strona powodowa utrzymała się ze swoim żądaniem w 35% przysługiwał jej zwrot kosztów procesu w wysokości 513,45 zł.