Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII C 908/14 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy Wrocław Śródmieście we Wrocławiu z 2014-10-03

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 października 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Śródmieścia Wydział VIII Cywilny

w składzie :

Przewodniczący : SSR Anna Martyniec

Protokolant: Alicja Winiarska

po rozpoznaniu w dniu 3 października 2014 r. we Wrocławiu na rozprawie sprawy

z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko W. P.

o zapłatę

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 7 marca 2014 r. strona powodowa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego W. P. kwoty 3.629,53 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Jednocześnie wniosła o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu podała, iż pozwany zawarł z Wyższą Szkołą Handlową we W. umowę o świadczenie usług edukacyjnych, w związku z czym uzyskał status studenta. Pozwany zobowiązał się, że w zamian za kształcenie będzie uiszczał opłaty za zajęcia dydaktyczne, jednakże przestał wywiązywać się z ciążącego na nim zobowiązania. Wskazała, iż na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 9 czerwca 2011 r. nabyła przysługującą względem pozwanego wierzytelność z tego tytułu. Na kwotę żądaną pozwem składają się następujące należności:

-

kwota 360 zł tytułem I raty czesnego, której termin płatności przypadał na dzień 15 września 2006 r.;

-

kwota 360 zł tytułem II raty czesnego, której termin płatności przypadał na dzień 15 października 2006 r.;

-

kwota 360 zł tytułem III raty czesnego, której termin płatności przypadał na dzień 15 listopada 2006 r.;

-

kwota 450 zł tytułem IV raty czesnego, której termin płatności przypadał na dzień 15 grudnia 2006 r.;

-

kwota 350 zł tytułem X raty czesnego, której termin płatności przypadał na dzień 15 czerwca 2006 r.;

-

kwota 1.749,53 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych naliczanych od dat wymagalności poszczególnych należności do dnia założenia pozwu.

W dniu 14 marca 2014 r. w niniejszej sprawie wydany został nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, od którego pozwany skutecznie wniósł sprzeciw, zaskarżając nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa z uwagi na przedawnienie roszczenia.

W uzasadnieniu sprzeciwu wskazał, iż na przełomie kwietnia i maja 2006 r. złożył pisemne wypowiedzenie, a naliczanie czesnego za miesiące czerwiec, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2006 r. jest spowodowane niedbałością uczelni. Podniósł, iż wszelkie stosunki z uczelnią zostały zakończone z końcem maja 2006 r. o czym świadczą wpisy w indeksie. Ponadto wskazał, iż sprawa ta została już zakończona postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 14 marca 2012 r., wydanym w sprawie o sygn. VIII C 403/12.

W piśmie procesowym z dnia 20 sierpnia 2014 r. strona powodowa wskazała, iż nieprawdą jest, że pozwany złożył wypowiedzenie umowy o naukę oraz podniosła, iż przysługujące jej roszczenie ulega dziesięcioletniemu okresowi przedawnienia.

Postanowieniem z dnia 3 października 2014 r. Sąd oddalił wniosek pozwanego o odrzucenie pozwu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Decyzją uczelnianej komisji rekrutacyjnej z dnia 23 września 2005 r. pozwany W. P. przyjęty został na pierwszy rok studiów zawodowych w Wyższej Szkole Handlowej w roku akademickim 2005/2006 na kierunku europeistyka, w systemie zaocznym.

Dowód:

-

Decyzja z dnia 23 września 2005 r. k. 23.

W dniu 23 września 2005 r. pozwany zawarł z Wyższą Szkołą Handlową we W. umowę o naukę. Na jej podstawie Wyższa Szkoła Handlowa zobowiązała się zapewnić pozwanemu naukę na studiach wyższych – zgodnie z planem studiów danego kierunku oraz według zasad określonych w regulaminie studiów, a po spełnieniu wszystkich wymaganych warunków wydać dyplom ukończenia studiów wyższych, natomiast pozwany zobowiązał się do terminowego uiszczania opłat za naukę. W umowie wskazano, iż opłaty z naukę oraz inne opłaty administracyjne określane są w tabeli opłat ustalanej na każdy rok akademicki zarządzeniem Rektora uczelni nie później niż trzy miesiące przed rozpoczęciem roku akademickiego (§ 2 ust. 1 umowy). Roczne opłaty z naukę można wnosić w dziesięciu równych ratach miesięcznych płatnych według harmonogramu ustalonego przez uczelnię na dany rok akademicki w tabeli opłat (§ 2 ust. 3). W umowie zastrzeżono, iż w przypadku przekraczającego 60 dni opóźnienia w dokonywaniu wpłat rat opłat za naukę uczelnia ma prawo skreślenia studenta z listy studentów i tym samym rozwiązania umowy z datą 60 dnia opóźnienia w dokonaniu wpłat. Natomiast student ma prawo do rozwiązania umowy za pisemnym 30-dniowym wypowiedzeniem (§ 3 ust. 1 i 2 umowy).

Dowód:

-

Umowa o naukę k. 22.

W roku akademickim 2006/2007 dla wszystkich lat studiów opłata roczna za naukę na studiach niestacjonarnych wynosiła 3.600 zł. W przypadku uiszczania opłat w miesięcznych ratach obowiązywały następujące terminy:

-

I rata do 15 września 2006 r.,

-

II rata do 15 października 2006 r.,

-

III rata do 15 listopada 2006 r.,

-

IV rata do 15 grudnia 2006 r.

Za niedotrzymanie terminów uiszczenia opłat student ma obowiązek zapłaty odsetek umownych maksymalnych zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego.

Dowód:

-

Zarządzenie Rektora nr 25/05/06 k. 25.

W dniu 25 maja 2006 r. pozwanemu warunkowo zaliczono semestr I na pierwszym roku studiów w roku akademickim 2005/2006 i wpisano go warunkowo na semestr II.

Dowód:

-

Kserokopie kart indeksu pozwanego k. 41-45.

Decyzją z dnia 18 maja 2007 r. pozwany został skreślony z listy studentów Wyższej Szkoły Handlowej we W. z dniem 18 maja 2007 r., z uwagi na nieuzyskanie zaliczenia semestru 2 w roku akademickim 2006/2007.

Dowód:

-

Decyzja nr(...) k. 30.

W dniu 9 czerwca 2011 r. strona powodowa zawarła z Wyższą Szkołą Handlową we W. umowę sprzedaży wierzytelności. Na jej podstawie strona powodowa nabyła od Wyższej Szkoły Handlowej we W. wierzytelność przysługującą jej względem pozwanego z tytułu świadczonych usług edukacyjnych.

Dowód:

-

Umowa sprzedaży wierzytelności wraz z wyciągiem z załącznika k. 26-27.

Pismem z dnia 8 września 2011 r. strona powodowa poinformowała pozwanego, iż nabyła przysługującą Wyższej Szkole Handlowej we W. względem niego wierzytelność i wezwała go do zapłaty kwoty 3.020,79 zł.

Dowód:

-

Pismo z dnia 8 września 2011 r. wraz z potwierdzeniem nadania k. 28-29.

Sąd zważył co następuje

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie, w związku z czym podlegało oddaleniu w całości.

Strona powodowa wywodziła swoje roszczenie z umowy o świadczenie usług edukacyjnych zwartej przez pozwanego z Wyższą Szkołą Handlową oraz z faktu nabycia przez nią wierzytelności przysługującej z tego tytułu w drodze umowy przelewu.

Pozwany wnosił o oddalenie powództwa podnosząc zarzut przedawnienia.

Istota sporu sprowadzała się do rozważenia kwestii, czy na pozwanym nadal spoczywa obowiązek świadczenia na rzecz strony powodowej z uwagi na podniesienie zarzutu przedawnienia roszczenia.

W ocenie Sądu zarzut przedawnienia roszczenia podniesiony przez pozwanego należało uznać za zasadny.

Jak stanowi art. 117 k.c., roszczenia majątkowe co do zasady ulegają przedawnieniu, co oznacza, że po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia. W konsekwencji, jeżeli dłużnik skorzysta z przysługującego mu prawa podmiotowego i podniesie zarzut przedawnienia sąd jest zobligowany oddalić powództwo uprawnionego. Roszczenie nie gaśnie, nadal jest uznawane za prawnie istniejące, jednakże wyłączona zostaje możliwość jego przymusowego zrealizowania.

Zgodnie z art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Z kolei zaś art. 160 a ust. 7 ustawy – prawo o szkolnictwie wyższym, który jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 118 k.c., stanowi, iż roszczenia wynikające z umowy o warunkach pobierania opłat związanych z odbywaniem studiów oraz opłat za usługi edukacyjne zawartej między uczelnią, a studentem lub osobą przyjętą na studia, przedawniają się z upływem trzech lat.

Stosownie do art. 120 § 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Wskazać należy, iż roszczenie staje się wymagalne z nadejściem momentu, w którym świadczenie ma być spełnione. Wymagalność roszczenia należy łączyć z nadejściem ostatniego dnia pozwalającego dłużnikowi spełnić świadczenie zgodnie z treścią zobowiązania (por. wyrok SN z 3.02.2006 r., I CSK 17/05).

W rozpoznawanej sprawie roszczenie dochodzone pozwem było wymagalne już w całości w dniu 15 grudnia 2006 r., a poszczególne kwoty dochodzone pozwem były wymagalne już w okresie wcześniejszym, a mianowicie:

-

kwota 350 zł tytułem X raty czesnego była już wymagalna w dniu 15 czerwca 2006 r.;

-

kwota 360 zł tytułem I raty czesnego była już wymagalna w dniu 15 września 2006 r.;

-

kwota 360 zł tytułem II raty czesnego była już wymagalna w dniu 15 października 2006 r.;

-

kwota 360 zł tytułem III raty czesnego była już wymagalna w dniu 15 listopada 2006 r.;

-

kwota 450 zł tytułem IV raty czesnego była już wymagalna w dniu 15 grudnia 2006 r.

Z upływem dnia określonego jako termin płatności rozpoczął bieg trzyletni termin przedawnienia roszczeń, który upłynął dla całego roszczenia w dniu 15 grudnia 2009 r. W rozpoznawanej sprawie nie nastąpiło jakiekolwiek ze zdarzeń powodujących przerwanie lub zawieszenie biegu terminu przedawnienia, zaś pozew wniesiono w dniu 7 marca 2014 r., a więc ponad cztery lata po upływie okresu przedawnienia.

Mając na uwadze, że również odsetki podlegają trzyletniemu terminowi przedawnienia, jako świadczenie okresowe, uznać należy, że przedawnieniu uległy nie tylko należności główne wymienione w pozwie, lecz także odsetki za opóźnienie w zapłacie poszczególnych rat czesnego.

W wyroku z dnia 9 czerwca 2005 r., III CK 619/04, Sąd Najwyższy wskazał, że odsetki za opóźnienie traktować należy jako świadczenie okresowe w rozumieniu art. 118 k.c., a z upływem trzyletniego terminu przedawnienia, w tym przepisie ustanowionego, przedawniają się wszystkie roszczenia o odsetki za opóźnienie, zarówno wykazujące związek z prowadzeniem działalności gospodarczej, jak i związku takiego nie wykazujące. Z kolei w wyroku z dnia 24 maja 2005r., V CK 655/04 , LEX nr 152449, Sąd Najwyższy wskazał, że roszczenie o odsetki za opóźnienie przedawnia się najpóźniej z chwilą przedawnienia roszczenia głównego.

Wskazać należy, iż wbrew podnoszonym przez stronę powodową zarzutom, w obecnym stanie prawnym do przysługującego jej roszczenia nie znajduje zastosowania dziesięcioletni termin przedawnienia. W istocie przed wejściem w życie ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2014.1198) roszczenia z tytułu świadczenia przez uczelnie wyższe usług edukacyjnych podlegały takiemu terminowi przedawnienia, z uwagi na brak przepisu szczególnego umożliwiającego odstąpienie od stosowania reguł ogólnych. Jednakże wskazać należy, iż wspomniana ustawa wprowadziła przepis ustanawiający dla tego rodzaju roszczeń trzyletni termin przedawnienia (art. 160 a ust. 7 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym), a zatem przestały znajdować zastosowanie terminy przedawnienia przewidziane w art. 118 k.c. Podkreślić przy tym należy, iż zgodnie z wolą ustawodawcy, wyrażoną w przepisach przejściowych (art. 32 ustawy zmieniającej) przepis ten znajduje zastosowanie także do umów w sprawie warunków odpłatności za studia lub usługi edukacyjne związane z kształceniem studentów na studiach niestacjonarnych, zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, czyli przed dniem 1 października 2014 r. Tym samym przepis ten znajduje zastosowanie także do umowy zawartej z pozwanym, pomimo, iż została zawarta na długi czas przed jego wejściem w życie.

Z tych też powodów powództwo podlegało oddaleniu.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować;

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony powodowej;

3.  K.. 14 dni.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Justyna Poborska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Martyniec
Data wytworzenia informacji: