Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu VIII Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Martyniec

Protokolant:Anna Hrydziuszko

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2016 r. we Wrocławiu na rozprawie sprawy

z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko D. M.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt VIII C 607/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 7 grudnia 2015 roku strona powodowa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wniosła do Sądu Rejonowego w Lublinie pozew, w którym domagała się zasądzenia na swą rzecz od pozwanego D. M. kwoty 184,10 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania w kwocie 30 zł, kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 60 zł, a nadto kwoty 3,90 zł tytułem kosztów przesyłki poleconej oraz opłaty manipulacyjnej dla dostawcy płatności.

Na uzasadnienie swego żądania strona powodowa podała, że pozwanego i (...) Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. łączyła umowa obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych pojazdu marki D. (...)/(...) nr rejestracyjnym (...). Strona powodowa wskazała, że pozwany w trakcie udzielania ochrony ubezpieczeniowej utracił posiadanie ubezpieczonego pojazdu, a uiszczona uprzednio przez pozwanego kwota raty składki ubezpieczeniowej nie pokryła w całości okresu, w którym ubezpieczyciel udzielał pozwanemu ochrony ubezpieczeniowej. Pozwany winien więc zapłacić na rzecz ubezpieczyciela kwotę 146,62 zł.

W uzasadnieniu pozwu podniesiono także, że zakład ubezpieczeń mocą umowy cesji z dnia 18 grudnia 2014 r. przelał przysługującą mu wierzytelność na rzecz strony powodowej. Strona powodowa poinformowała pozwanego o zawarciu umowy cesji i jednocześnie wezwała go do zapłaty. Pomimo wezwania do dobrowolnej zapłaty pozwany nie uregulował należności wynikającej z umowy. Strona powodowa wskazała, że na dochodzoną przez nią należność składa się: kwota 146,62 zł tytułem należności głównej oraz kwota 37,48 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie za okres od dnia 7 sierpnia 2013 do dnia 6 grudnia 2015 r.

W dniu 8 grudnia 2015 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym (sygn. akt VI Nc-e 23323371/15).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozwany zarzucił, że wypowiedział umowę ubezpieczenia na koniec poprzedniego okresu ubezpieczenia, lecz ubezpieczyciel nie uznał skuteczności złożonego przez niego oświadczenia. Wskazał dodatkowo, że pojazd, którego dotyczyła polisa był przedmiotem prawa własności przysługującego dwóm osobom, a wydany nakaz zapłaty dotyczy jedynie pozwanego.

Postanowieniem Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny z dnia 8 lutego 2016 r. (sygn. akt VI Nc-e 2332337/15) sprawa została przekazana do rozpoznania przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu.

Pismem z dnia 14 września 2016 r. strona powodowa podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie, podnosząc, że pozwany nie udowodnił swoich twierdzeń podnoszonych w sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Na rozprawie w dniu 26 września 2016 roku pozwany podniósł zarzut przedawnienia dochodzonego przez stronę powodową roszczenia. Ponadto, wskazał, że wypowiedział umowę ubezpieczenia w ustawowym terminie, albowiem złożył stosowne oświadczenie drogą e-mail, po uprzednim telefonicznym ustaleniu sposobu wypowiedzenia umowy z pracownikiem (...) Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W.. Następnie poinformowano pozwanego, że wypowiedzenie nie zostało uznane za złożone w sposób skuteczny, albowiem pozwany nie załączył do wiadomości skanu oświadczenia o wypowiedzeniu umowy. Oświadczenie takie pozwany przekazał towarzystwu ubezpieczeń w dniu 11 września 2013 roku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pomiędzy D. M. (...) Towarzystwo (...) S.A z siedzibą w W. została zawarta umowa obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych pojazdu marki D. (...) o nr rejestracyjnym (...) (nr VIN (...)) obejmująca okres od 6 sierpnia 2012 r. do 5 sierpnia 2013 r. Współwłaścicielami samochodu byli D. M. i E. M..

(bezsporne)

W dniu 2 sierpnia 2013 roku pozwany, zgodnie z informacją uzyskaną na infolinii zakładu ubezpieczeń, przesłał droga mailową oświadczenie o wypowiedzeniu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych pojazdu marki D. (...) o nr rejestracyjnym (...) za kolejny okres ubezpieczenia, ze wskazaniem, że nie będzie ono kontynuowane. Następnie w dniu 11 września 2013 roku pozwany ponowił mailem wypowiedzenie umowy ubezpieczenia, załączając zeskanowane oświadczenie o wypowiedzeniu umowy.

( dowód: - wydruk wiadomości e-mail kierowanej do (...) Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. z dnia 2 sierpnia 2013 roku– k. 45,

- wydruk wiadomości e-mail kierowanej do (...) Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. z dnia 11 września 2013 roku wraz ze skanem pisma zawierającego,

- oświadczenie pozwanego o wypowiedzeniu umowy – k. 45-46).

(...) Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. wystawiło polisę obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych dla pojazdu marki D. (...) o nr rejestracyjnym (...) za kolejny okres, tj. od dnia 6 sierpnia 2013 roku do dnia 5 sierpnia 2014 roku z określeniem składki na kwotę 694,61 zł płatnej do dnia 28 października 2013 r.

( dowód: - polisa z dnia 22 lipca 2013 roku – k. 30).

(...) Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę sprzedaży wierzytelności z dnia 18 grudnia 2014 r. obejmującą wierzytelność przysługującą względem D. M..

( dowód:- umowa sprzedaży wierzytelności z dnia 18 grudnia 2014 r. wraz z wyciągiem z załącznika do umowy sprzedaży wierzytelności – k. 34).

Pismem z dnia 12 stycznia 2015 roku strona powodowa poinformowała pozwanego o nabyciu przysługującej względem niego wierzytelności, a ponadto wezwała pozwanego do dobrowolnej zapłaty kwoty 146,62 zł wraz z odsetkami ustawowymi, tj. łącznie kwoty 173,52 zł.

( dowód: - wezwanie do zapłaty z dnia 12 stycznia 2015 r. wraz z potwierdzeniem nadania przesyłki na adres pozwanego – k. 35- 36).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie było uzasadnione i jako takie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Istota sporu sprowadzała się do rozstrzygnięcia kwestii, czy pozwany odpowiadał za zapłatę składki ubezpieczeniowej liczonej proporcjonalnie do okresu faktycznie udzielanej przez ubezpieczyciela ochrony za okres ubezpieczenia od dnia 6 sierpnia 2013 do dnia 5 sierpnia 2014 roku w zakresie ubezpieczenia obowiązkowego posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów w odniesieniu do pojazdu marki D. (...)o nr rejestracyjnym (...).

Według art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. 2007r., Nr 133, poz. 922) posiadacz pojazdu mechanicznego jest obowiązany zawrzeć umowę obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem posiadanego przez niego pojazdu. Artykuł 26 ustawy stanowi, że umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawiera się na okres 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 tejże ustawy, jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2, według którego zawarcie następnej umowy nie następuje, pomimo braku powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli nie została opłacona w całości określona w umowie składka za mijający okres 12 miesięcy lub w przypadku cofnięcia zakładowi ubezpieczeń zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych albo w przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń, ogłoszenia lub zarządzenia likwidacji zakładu ubezpieczeń albo oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub umorzenia postępowania upadłościowego, w przypadku, o którym mowa w art. 98 ust. 2.

Powołany przepis art. 28 ustawy w praktyce skutkuje tym, iż w razie niewypowiedzenia na piśmie umowy ubezpieczenia OC u dotychczasowego ubezpieczyciela nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu, na który umowa została zawarta, zostaje zawarta następna umowa na 12 miesięcy, niezależnie od zawarcia w innym zakładzie ubezpieczeń umowy ubezpieczenia OC na ten okres. W takiej sytuacji posiadacz pojazdu zostaje objęty ochroną ubezpieczeniową w dwóch zakładach ubezpieczeń: dotychczasowym zakładzie oraz u kolejnego ubezpieczyciela. Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest możliwość wystąpienia z żądaniem zapłaty składki przez każdy z zakładów ubezpieczeń.

Zgodnie z treścią obowiązującego do dnia 11 lutego 2012 roku art. 18 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, zawiadomienia i oświadczenia, które w związku z umową ubezpieczenia obowiązkowego są składane przez strony tej umowy, powinny być sporządzane na piśmie i doręczane za potwierdzeniem odbioru lub przesyłane listem poleconym. Jednocześnie ustawa nie przewidywała żadnego rygoru dla niedochowania sposobu doręczenia oświadczenia, przewidzianego w powołanym przepisie. W ocenie Sądu, wobec uchylenia cytowanego przepisu, strony umowy ubezpieczenia nie są związane formą składanych przez nie oświadczeń, a udowodnienie, że oświadczenie zostało doręczone drugiej stronie w taki sposób, że adresat mógł zapoznać się z jego treścią może następować różnymi sposobami, nie tylko za potwierdzeniem odbioru czy poprzez nadanie listu poleconego. Zgodnie bowiem z przepisem art. 60 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym również przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej (oświadczenie woli).

W niniejszej sprawie pozwany podnosił, że wypowiedzenie umowy ubezpieczenia OC przesłał towarzystwu ubezpieczeń pocztą elektroniczną w dniu 2 sierpnia 2013 r., a więc na 3 dni przed końcem obowiązywania wcześniej zawartej umowy ubezpieczenia OC. Opierając się na zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, a w szczególności dowodach w postaci wydruków dwóch wiadomości e-mail pozwanego kierowanych do towarzystwa ubezpieczeń w dniach 2 sierpnia 2013 roku oraz 11 września 2013 roku, Sąd doszedł do przekonania, że pozwany już w dniu 2 sierpnia 2013 r. złożył stronie pozwanej oświadczenie o wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia OC. Fakt wysłania wiadomości e-mail został udowodniony za pomocą wydruku poczty elektronicznej pozwanego dokumentującego treść wiadomości z dnia 2 sierpnia 2013 roku. Strona powodowa nie ustosunkowała się do twierdzeń pozwanego w tym zakresie, nie kwestionowała w szczególności wiarygodności przedkładanych przez pozwanego wydruków oraz okoliczności doręczenia towarzystwu ubezpieczeń oświadczeń pozwanego o wypowiedzeniu umowy, a w szczególności oświadczenia pochodzącego z dnia 2 sierpnia 2013 r.

W myśl przepisu art. 230 k.p.c. gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd, mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane. Mając powyższe na uwadze Sąd przychylił się do stanowiska pozwanego w zakresie skutecznego odstąpienia przez niego od umowy ubezpieczenia w dniu 2 sierpnia 2013 r.

Uwzględniając powyższe, Sąd uznał, że pozwany wypowiedział umowę w przewidzianym w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych terminie, co skutkowało tym, że nie została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy. Tym samym nie było podstawy do obciążenia pozwanego składką za dalszy okres ubezpieczenia.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, że pozwany nie ponosi odpowiedzialności za zapłatę składki z tytułu umowy ubezpieczenia pojazdu za następny okres roczny. Jego odpowiedzialność z tego tytułu wygasła bowiem z chwilą zawiadomienia towarzystwa ubezpieczeń o wypowiedzeniu przedmiotowej umowy w dniu 2 sierpnia 2013 roku. Tym samym powództwo podlegało oddaleniu.