Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2014 roku

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia VI Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Paweł Chodkowski

Protokolant: Katarzyna Kraska

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2014 roku

sprawy przeciwko K. R. synowi F. i J. z domu S. (...)

urodzonego (...) we W.

obwinionego o to, że

w dniu 17.12.2013 r. o godz. 12:30 we W. na ul. (...) będąc kierowcą pojazdu marki F. o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku drogowego B-1 (zakaz ruchu w obu kierunkach) i kontynuował jazdę za tym znakiem. W tym samym dniu o godz. 13:15 wyjeżdżając z podwórza przy ul. (...) nie zastosował się do znaku C-4 (nakaz jazdy w lewo)

tj. o czyn z art. 92 § 1 kw

******************

I.  uniewinnia obwinionego K. R. od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku;

II.  kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

W toku przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

Oskarżyciel publiczny – Straż Miejska we W. – w skierowanym do Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia wniosku o ukaranie zarzuciła K. R. popełnienie wykroczenia polegającego na tym, że w dniu 17.12.2013 r. o godz. 12:30 we W. na ul. (...) będąc kierowcą pojazdu marki F. o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku drogowego B-1 (zakaz ruchu w obu kierunkach) i kontynuował jazdę za tym znakiem. W tym samym dniu o godz. 13:15 wyjeżdżając z podwórza przy ul. (...) nie zastosował się do znaku C-4 (nakaz jazdy w lewo).

Powyższy zarzut sformułowano w oparciu o zeznania funkcjonariuszy W. B. i R. H. oraz dokumentację fotograficzną.

W miejscu w którym zatrzymano K. R. obowiązuje znak B-1 z umieszczoną pod nim tabliczką – „nie dotyczy obsługi posesji”.

dowód:

wniosek o ukaranie k. 3

zeznania R. H. k. 4

zeznania W. B. k. 5

dokumentacja k. 7-11

notatka urzędowa k. 6

K. R. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W złożonych wyjaśnieniach stwierdził, że posiadał upoważnienie do parkowania i przejeżdżania pojazdem przez ulicą (...).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionego, brak bowiem okoliczności która mogłaby negatywnie wpłynąć na ocenę tego dowodu. Posiadając bowiem upoważnienie do parkowania i przejeżdżania pojazdem w dniu 17 grudnia 2013 roku przez ulicę (...), był on uprawniony do przebywania w miejscu w którym został zatrzymany przez funkcjonariuszy Straży Miejskiej. Tym samym zarzut postawiony obwinionemu był niezasadny. Konsekwencją tego stwierdzenia było uniewinnienie K. R. od popełnienia zarzucanego mu wykroczenia i obciążenia kosztami postępowania Skarb Państwa (art. 630 pkt 2 kpk w zw. z art. 119 kpw).