Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 listopada 2013 roku

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia VI Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Paweł Chodkowski

Protokolant: Katarzyna Kraska

po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2013 roku

sprawy przeciwko K. K. synowi W. i Z. z domu Ś.

urodzonego (...) w Ś.

obwinionego o to, że

do dnia 09.11.2012 roku do godziny 20:30 we W. na ul. (...) w K. Straży Miejskiej W., będąc właścicielem pojazdu marki M. o numerze rejestracyjnym (...) nie wskazał na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył ten pojazd, którego kierujący w dniu 15.10.2012 r. o godz. 07:54:09 na ulicy (...) we W. przekroczył dopuszczalną prędkość o 21 km/h

tj. o czyn z art. 96 § 3 kw

******************

I.  uniewinnia obwinionego K. K. od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku;

II.  kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

W toku przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

K. K. jest właścicielem samochodu osobowego marki M. nr rej (...).

W dniu 15 października 2012 roku osoba kierująca wskazanym pojazdem, o godzinie 07.54, na ulicy (...) we W., poruszała się z prędkością 71 km/h.

Dopuszczalna prędkość w tym miejscu wynosiła 50 km/h.

Wezwany przez Straż Miejską do udzielenia odpowiedzi na sformułowane wobec niego pytania odnoszące się do osoby kierującej samochodem, w szczególności poprzez złożenie oświadczenia, czy pojazd prowadził osobiście, ewentualnego wskazania osoby, której powierzył pojazd do kierowania lub używania, K. K., w piśmie poleconym przesłanym Straży Miejskiej z dnia 5 listopada 2012 roku stwierdził, że osobą, której użyczył samochód i która kierowała nim na ulicy (...) we W., był jego syn.

dowód:

wyjaśnienia K. K.;

wydruk fotoradaru;;

notatka urzędowa;

wezwanie Straży Miejskiej do złożenia oświadczenia.

W postępowaniu jurysdykcyjnym K. K. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W złożonych wyjaśnieniach podniósł, że wykonał nałożony na niego obowiązek i poinformował Straż Miejską we W. o osobie, której użyczył samochód w dniu, w którym przekroczono nim dopuszczalną prędkość.

Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy stwierdzić należy, że okoliczności przedmiotowe zarzucanego obwinionemu czynu są bezsporne i zostały przyznane przez tak przez K. K., jak i oskarżyciela publicznego, który podczas rozprawy w dniu 12 listopada 2012 roku potwierdził podane przez obwinionego fakty. Tym samym potwierdził realizację przez obwinionego obowiązku określonego w art. 78 pkt 4 prawa o ruchu drogowym.

W myśl tego przepisu właściciel lub posiadacz pojazdu ma obowiązek wskazać na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie (za wyjątkiem sytuacji, gdy pojazd został użyty wbrew woli właściciela i nie mógł temu zapobiec).

Odpowiedzialność za niewykonanie tego obowiązku określona została w art. 96 § 3 k.w. Sprawca wykroczenia z art. 96 § 3 kw popełnia je poprzez zaniechanie, pełni zatem rolę gwaranta i warunkiem jego odpowiedzialności jest istnienie prawnego, szczególnego obowiązku, którego wykonania zaniechał. Taki właśnie prawny obowiązek statuuje art. 78 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym .

W rozpatrywanej sprawie obowiązek ten ciążył na obwinionym. K. K. jednak wskazał w piśmie do Straży Miejskiej na swojego syna jako osobę, której użyczył samochód. Tym samym nie wyczerpał zachowaniem swoim znamion zarzucanego mu wykroczenia. Wobec powyższego Sąd uniewinnił go od jego popełnienia i kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa (art. 630 pkt 2 kpk2 k.p.k. w zw. z art. 119 k.p.w.)