Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 września 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Werocy

Protokolant: Małgorzata Weres

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 września 2016r. we Wrocławiu

odwołania M. H.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 23.09.2015r. znak: (...)

w sprawie M. H.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy

I.  oddala odwołanie;

II.  koszty sądowe zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Ubezpieczony (wnioskodawca) M. H. wniósł odwołanie od decyzji organu rentowego – Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 23.09.2015r., na podstawie której organ rentowy przyznał mu jednorazowe odszkodowanie z tytułu stałego uszczerbku na zdrowiu, będącego następstwem wypadku przy pracy, jakiemu ubezpieczony uległ w dniu 31.08.2012r.

W uzasadnieniu żądania podał, że lekarze z kliniki w A. dawali mu tylko 5% szans na przeżycie jak również, że przed wypadkiem dostał się na studia jednak ze względu na obrażenia i czas rekonwalescencji nie był w stanie podjąć nauki. Kwestionując wysokość ustalonego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 55% wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy - Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. wniósł o oddalenie odwołania z uwagi na brak podstaw prawnych do jego uwzględnienia.

W uzasadnieniu stanowiska organ rentowy podał, że zaskarżoną decyzją przyznał ubezpieczonemu jednorazowe odszkodowanie w kwocie 41.635zł z tytułu stałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego wypadkiem przy pracy z dnia 31.08.2012r. Wskazał, że swą decyzję oparł na ocenie lekarza orzecznika oraz komisji lekarskiej ZUS, którzy jednomyślnie wskazali, że ubezpieczony w następstwie wypadku doznał 55% - wego stałego uszczerbku na zdrowiu. Podał, że dokonana ocena została oparta na przepisie § 8 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18.12.2002r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz. U. z 2002r., Nr 234, poz. 1974) oraz na przepisie art. 11, art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009r., Nr 167, poz. 1322), zgodnie z którymi wyłączną podstawą do ustalenia stopnia uszczerbku na zdrowiu, braną pod uwagę przy wydawaniu decyzji przez organ rentowy, są ustalenia lekarza orzecznika i komisji lekarskiej ZUS. Podniósł, że odszkodowanie określa się wyłącznie w oparciu o występujący
u ubezpieczonego stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wyrażony
w procentach i dalej, że rekompensacie nie podlegają cierpienia, uciążliwości i inne dolegliwości będące następstwem urazu.

Sąd ustalił stan faktyczny:

Wnioskodawca M. H. prowadził działalność gospodarczą, pod firmą (...) w T., w zakresie usług budowlanych i z tego tytułu podlegał ubezpieczeniu wypadkowemu.

W okresie od kwietnia 2011 roku do sierpnia 2012 roku wykonywał usługi montażowe na budowie N. M. w A.. W dniu 31.08.2012r., podczas wykonywania przez ubezpieczonego czynności demontażu elementów windy w kabinie znajdującej się na wysokości V piętra, doszło do zarwania się podłogi wskutek czego wnioskodawca spadł z wysokości
14 metrów na dno szybu.

Zaistniałe zdarzenie uznane zostało za wypadek określony w art. 3 ust. 3 pkt 8 ustawy
z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Dowód: - karta wypadku, w aktach ZUS

- pisma ZUS z dnia 15.07.2015r. w sprawie podleganiu ubezpieczeniu, w aktach ZUS

W dniu 03.07.2015r. ubezpieczony złożył wniosek o ustalenie prawa do jednorazowego odszkodowania za uszczerbek na zdrowiu doznany w wypadku przy pracy – podczas prowadzenia działalności gospodarczej.

Dowód: - wniosek o wydanie orzeczenia, w aktach ZUS

Lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych orzeczeniem z dnia 18.08.2015r. ustalił, że stały uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonego w związku z wypadkiem przy pracy
z dnia 31.08.2012r. wynosi łącznie 55%, w tym:

-

50 % uszczerbku, według pozycji 9b tabeli uszczerbkowej,

-

2 % uszczerbku, według pozycji 13c tabeli uszczerbkowej,

-

3 % uszczerbku, według pozycji 91 tabeli uszczerbkowej.

W związku z zgłoszonym przez zastępcę głównego lekarza orzecznika zarzutem wadliwości orzeczenia sprawa przekazana zostało do rozpoznania komisji lekarskiej ZUS.

Komisja lekarska Zakładu Ubezpieczeń Społecznych orzeczeniem z dnia 18.09.2015r. ustaliła, że stały uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonego w związku z wypadkiem przy pracy
z dnia 31.08.2012r. wynosi łącznie 55%, w tym:

-

50 % uszczerbku, według pozycji 9b tabeli uszczerbkowej,

-

2 % uszczerbku, według pozycji 13c tabeli uszczerbkowej,

-

3 % uszczerbku, według pozycji 91 tabeli uszczerbkowej.

Decyzją z dnia 23.09.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.,
w oparciu o orzeczenie komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 18.09.2015r. ustalającej stały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 55%, przyznał ubezpieczonemu jednorazowe odszkodowanie w kwocie 41.635 zł (55% x 757 zł za każdy procent stałego uszczerbku na zdrowiu).

Dowód: - orzeczenie lekarza orzecznika ZUS, w aktach ZUS

- pismo ZUS z dnia 19.08.2015r., w aktach ZUS

- orzeczenie komisji lekarskiej ZUS, w aktach ZUS

- decyzja ZUS z dnia 23.09.2015r., w aktach ZUS

Biegły sądowy z zakresu okulistyki rozpoznał u wnioskodawcy stan po urazie wielonarządowym i urazie twarzoczaszki – powikłanym nawrotem zeza i koniecznością wykonania zabiegu okulistycznego, oraz stan po korekcji zeza.

Biegły sądowy stwierdził, że stan okulistyczny wnioskodawcy nie kwalifikuje się do przyznania procentowego uszczerbku na zdrowiu jednakże z uwagi na fakt wystąpienia u niego pourazowego zeza zbieżnego i konieczności jego operacji nie wnosi zastrzeżeń co do przyznanego ubezpieczonemu 2% uszczerbku związanego z uszkodzeniem pourazowym nerwu ruchowego gałki ocznej; według pozycji 13c.

Dowód: - opinia biegłego sądowego z zakresu okulistyki, k. 10-11

Biegli sądowi z zakresu ortopedii oraz neurologii rozpoznali u wnioskodawcy stan po urazie

czaszkowo-mózgowym, złamaniu kości twarzoczaszki, złamaniu wyrostka poprzecznego kręgu L5, urazie klatki piersiowej z odmą opłucnową lewostronną oraz encefalopatię pourazową.

Biegli sądowi z zakresu ortopedii oraz neurologii stwierdzili, że uszczerbek na zdrowiu wnioskodawcy z tytułu doznanego wypadku wynosi 55%, w tym:

-

z tytułu pourazowej encefalopatii pourazowej – 50% uszczerbku, według pozycji 9b tabeli uszczerbkowej,

-

z tytułu złamania wyrostka poprzecznego kręgu L5 z pozostawieniem ustępującego zespołu bólowego bez utrwalonego upośledzenia funkcji kręgosłupa - 3 % uszczerbku, według pozycji 91 tabeli uszczerbkowej,

-

z tytułu zeza zbieżnego oka prawego – zgodnie z ustaleniem biegłego okulisty - 2 % uszczerbku, według pozycji 13c tabeli uszczerbkowej.

Biegli podali, że następstwem doznanego przez wnioskodawcę wypadku jest encefalopatia pourazowa przebiegająca z zaburzeniami subiektywnymi pod postacią obniżenia pamięci
i koncentracji uwagi. Wskazali, że w badaniu neurologicznym stwierdza się dyskretne objawy ogniskowe, objawy ogólnie są wygórowane, po prawej nieco żywsze jak również, że obecny jest objaw R.. Podkreślili, że stan taki daje podstawy do rozpoznania encefalopatii pourazowej
o obiektywnie niewielkim nasileniu co uzasadnia orzeczenie uszczerbku zgodnie z dolną granicą widełek przewidzianych w punkcie 9b. Podali, że złamania kości twarzoczaszki nie pozostawiły następstw czynnościowych co nie daje podstaw do określenia uszczerbku Wskazali, że uraz kręgosłupa nie pozostawił istotnego upośledzenia funkcji kręgosłupa stąd uznanie istnienia uszczerbku zgodnego z dolną granicą widełek przewidzianych w punkcie 91. Nadto podali, że uraz klatki piersiowej nie pozostawił po sobie uchwytnych następstw czynnościowych stąd brak jest podstaw do orzeczenia uszczerbku na zdrowiu z tego powodu.

Dowód: - opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii i neurologii, k. 24-25

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego (wnioskodawcy) nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (t. jedn. Dz. U. z 2015r., poz. 1242 ze zm.) ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie, przy czym za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy natomiast za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający
6 miesięcy, mogące ulec poprawie.

Z brzmienia art. 11 ust. 4 powołanej ustawy z dnia 30 października 2002r. wynika dalej, że oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową dokonuje się po zakończeniu leczenia i rehabilitacji.

Stosownie dalej do treści art. 12 ust. 1 w/w ustawy jednorazowe odszkodowanie przysługuje w wysokości 20% przeciętnego wynagrodzenia 3 za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, z zastrzeżeniem art. 55 ust. 1.

Jak wynika natomiast z treści punktu 2 obwieszczenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26 lutego 2015r. w sprawie wysokości kwot jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej (M.P. z 2015r., poz. 251) w okresie od dnia
1 kwietnia 2015r. do dnia 31 marca 2016r. kwoty jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, o których mowa w art. 12 i art. 14 ust. 1-4 ustawy z dnia
30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych wynoszą 757 zł za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, z tytułu zwiększenia tego uszczerbku co najmniej o 10 punktów procentowych (art. 12 ust. 2 ustawy).

W niniejszej sprawie bezspornym było, iż wnioskodawca w dniu 31.08.2012r. uległ wypadkowi przy pracy w związku z prowadzoną przez niego działalnością. Powyższe znajduje zresztą również potwierdzenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym w tym zwłaszcza
w dokumentacji zawartej w aktach organu rentowego złożonych do akt niniejszej sprawy.
Z przeprowadzonych w sprawie ustaleń faktycznych wynika dalej, że w dniu 03.07.2015r. ubezpieczony złożył wniosek o ustalenie prawa do jednorazowego odszkodowania za uszczerbek na zdrowiu doznany w wypadku przy pracy – podczas prowadzenia działalności gospodarczej
i dalej, że lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych orzeczeniem z dnia 18.08.2015r.
a następnie komisja lekarska Zakładu Ubezpieczeń Społecznych orzeczeniem z dnia 18.09.2015r. ustaliła, że stały uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonego w związku z wypadkiem przy pracy
z dnia 31.08.2012r. wynosi łącznie 55%, w tym: - 50 % uszczerbku, według pozycji 9b tabeli uszczerbkowej, - 2 % uszczerbku, według pozycji 13c tabeli uszczerbkowej, - 3 % uszczerbku, według pozycji 91 tabeli uszczerbkowej. W konsekwencji powyższego decyzją z dnia 23.09.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W., w oparciu o orzeczenie komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 18.09.2015r. ustalającej stały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 55%, przyznał ubezpieczonemu jednorazowe odszkodowanie w kwocie 41.635 zł (55% x 757 zł za każdy procent stałego uszczerbku na zdrowiu).

Powołany w sprawie biegły sądowy z zakresu okulistyki rozpoznał u wnioskodawcy stan po urazie wielonarządowym i urazie twarzoczaszki – powikłanym nawrotem zeza i koniecznością wykonania zabiegu okulistycznego, oraz stan po korekcji zeza. Co istotniejsze biegły - mimo, iż jak podał stan okulistyczny wnioskodawcy nie kwalifikuje się do przyznania procentowego uszczerbku na zdrowiu - z uwagi na fakt wystąpienia u niego pourazowego zeza zbieżnego i konieczności jego operacji nie wniósł zastrzeżeń co do przyznanego ubezpieczonemu 2% uszczerbku związanego
z uszkodzeniem pourazowym nerwu ruchowego gałki ocznej - według pozycji 13c.

Z kolei powołani w sprawie biegli sadowi z zakresu ortopedii oraz neurologii rozpoznali
u wnioskodawcy stan po urazie czaszkowo-mózgowym, złamaniu kości twarzoczaszki, złamaniu wyrostka poprzecznego kręgu L5, urazie klatki piersiowej z odmą opłucnową lewostronną oraz encefalopatię pourazową. Biegli podkreślili przy tym, logicznie uzasadniając wydaną w sprawie opinię, że doznany przez ubezpieczonego uszczerbek na zdrowiu, z tytułu doznanego wypadku, wynosi 55%, w tym:

-

z tytułu pourazowej encefalopatii pourazowej – 50% uszczerbku, według pozycji 9b tabeli uszczerbkowej,

-

z tytułu złamania wyrostka poprzecznego kręgu L5 z pozostawieniem ustępującego zespołu bólowego bez utrwalonego upośledzenia funkcji kręgosłupa - 3 % uszczerbku, według pozycji 91 tabeli uszczerbkowej,

-

z tytułu zeza zbieżnego oka prawego – zgodnie z ustaleniem biegłego okulisty - 2 % uszczerbku, według pozycji 13c tabeli uszczerbkowej.

W uzasadnieniu wydanej opinii biegli z zakresu ortopedii i neurologii precyzyjnie wskazali sposób i przyczyny ustalonego u ubezpieczonego uszczerbku na zdrowiu. W szczególności podkreślili, że następstwem doznanego przez wnioskodawcę wypadku jest encefalopatia pourazowa przebiegająca z zaburzeniami subiektywnymi pod postacią obniżenia pamięci i koncentracji uwagi. Niemniej jednak zaznaczyli, że m.in. z uwagi na fakt, że w badaniu neurologicznym stwierdza się dyskretne objawy ogniskowe stan taki daje podstawy do rozpoznania encefalopatii pourazowej
o obiektywnie niewielkim nasileniu co uzasadnia orzeczenie uszczerbku zgodnie z dolną granicą widełek przewidzianych w punkcie 9b. Podobnie wskazali, że ponieważ uraz kręgosłupa nie pozostawił istotnego upośledzenia funkcji kręgosłupa uzasadnione jest uznanie istnienia uszczerbku zgodnego z dolną granicą widełek przewidzianych w punkcie 91. Nadto wyjaśnili, że wobec faktu, że złamania kości twarzoczaszki nie pozostawiły następstw czynnościowych a uraz klatki piersiowej nie pozostawił po sobie uchwytnych następstw czynnościowych brak jest podstaw do orzeczenia uszczerbku na zdrowiu z tego powodu.

Sąd w całości podzielił stanowisko zawarte w złożonych przez biegłych opiniach, które spełniały wszelkie wymogi stawiane tego typu dowodom. W niniejszej sprawie stwierdzenie okoliczności istotnych dla rozpoznania sprawy wymagało uzyskania wiadomości specjalnych, jakimi nie dysponował Sąd, i musiało znaleźć oparcie w dowodzie z opinii biegłego. Złożone zaś przez biegłych opinie były rzetelne, wyczerpujące i logicznie uzasadnione w związku z czym nie budziły żadnych uzasadnionych wątpliwości Sądu. Co istotniejsze biegli sporządzili opinie po badaniu wnioskodawcy oraz na podstawie dokumentacji medycznej. Nadto, dokonując ceny opinii złożonych przez biegłych, Sąd zważył, iż opinie zostały doręczone obu stronom postępowania, przy czym żadna ze stron w tym wnioskodawca nie złożyła do opinii żadnych zastrzeżeń.

Z powyższych przyczyn Sąd dał wiarę opiniom złożonym przez biegłych sądowych
w całości jako rzetelnym i wyczerpującym, a przy tym sporządzonym zgodnie ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia zawodowego i dającym odpowiedź na sformułowane w tezie dowodowej pytania. W trakcie postępowania nie ujawniły się również żadne okoliczności mogące podważyć zaufanie do wiedzy, rzetelności lub bezstronności biegłych .

W treści opinii biegli wskazali, że uszczerbek na zdrowiu wnioskodawcy
z tytułu wypadku przy pracy wynosi 55% co odpowiadało ustaleniom dokonanym przez organ rentowy.

Tym samym brak było podstaw do uwzględnienia odwołania.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie przepisów powyżej powołanych oraz na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie wobec braku podstaw do jego uwzględnienia. (punkt I wyroku)

Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych zawarte w punkcie II wyroku Sąd oparł na treści art. 108 k.p.c. i art. 102 k.p.c. oraz art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594).