Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2013r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Szlufik

Protokolant: Dorota Węgrzyn

po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2013r. we Wrocławiu

odwołania B. K.

od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) w. W.

z dnia 4.09.2012r. Nr (...). (...)

w sprawie B. K.

przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) w. W.

o ustalenie

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

Wnioskodawca B. K.wniósł odwołanie od orzeczenia strony pozwanej z dnia 04 września 2012 r. podnosząc, że w dniu 19.07.2012r. odwołał się od orzeczenia Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności we W.Nr ZON.(...)w sprawie stopnia niepełnosprawności jaki mu przyznano i w odpowiedzi otrzymał orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności pozwalające mu na wykonywanie pracy lekkiej, z którym się nie zgadza. Uważa, że nie potraktowano jego przypadku z należytą uwagą, a orzeczenie wydano w oparciu o dokumenty, których nie dostarczył. Podał, że na potwierdzenie stanu zdrowia przedstawił stosowną dokumentację medyczną.

Wnioskodawca podniósł, że zgodnie z opinią lekarzy oraz przedstawionymi przez niego zaświadczeniami, kwalifikuje się do zaliczenia go jako osobę o co najmniej znacznym stopniu niepełnosprawności, a zdecydowanie uznanie go jako osobę jedynie o lekkim stopniu niepełnosprawności jest niezgodne z jego stanem zdrowia.

Wnioskodawca podniósł, że jego ogólne samopoczucie i stan zdrowia – osłabienie mięśniowe, będące bezpośrednią konsekwencją przewlekłej choroby, wyczerpanie, zmęczenie, osłabienie, silne bóle brzucha, utrudniają mu wykonywanie nawet podstawowych czynności życiowych, higienicznych, nie mówiąc o ewentualnie ciężkiej pracy. W tym stanie rzeczy podjęcie pracy etatowej jest niemożliwe. Ponadto każdego dnia przyjmuje leki mające bezpośredni wpływ na jego funkcjonowanie w ciągu dnia.

Strona pozwana Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) w. W.w odpowiedzi na odwołanie wniosła o jego oddalenie, wskazując że nie znalazła podstaw do zastosowania przepisów art.6c ust. 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r. Nr 127 poz. 721/.

Strona pozwana stwierdziła, iż werdykt organu I instancji jest sprzeczny z obowiązującymi w tej materii przepisami prawa, wobec czego ustaliła u wnioskodawcy lekki stopień niepełnosprawności.

Strona pozwana podniosła, że w myśl definicji ustawowej dla stwierdzenia niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym niezbędne jest występowanie u danej osoby naruszenia sprawności organizmu oraz: 1) niezdolności do pracy lub zdolności do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej albo 2) konieczności czasowej lub częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. W ocenie strony pozwanej naruszenie sprawności organizmu wnioskodawcy w świetle norm prawnych cyt. ustawy oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności /Dz. U. Nr 139 poz. 1328/, nie uzasadnia ustalenia umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w. W.orzeczeniem z dnia 26 czerwca 2012 r. nie zaliczył wnioskodawcy do osób niepełnosprawnych.

Wnioskodawca złożył odwołanie od powyższego orzeczenia do strony pozwanej.

Po rozpoznaniu przedmiotowego odwołania WZON orzeczeniem z dnia 04 września 2012 r. uchylił zaskarżone orzeczenie w całości i zaliczył wnioskodawcę do lekkiego stopnia niepełnosprawności, symbol przyczyny niepełnosprawności: 08 – T, orzeczenie zostało wydane do dnia 30 września 2014 r., nie można ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność, ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od dnia 23 maja 2012 r.

Ponadto w części dotyczącej wskazań podano, że wnioskodawcy wskazana jest praca lekka /punkt 1/ i wymaga on szkolenia, w tym specjalistycznego – wg potrzeb /punkt 2/.

Dowód: dokumentacja w aktach WZON

Biegła sądowa z zakresu chorób wewnętrznych rozpoznała u wnioskodawcy: marskość wątroby w okresie wyrównania; żylaki przełyku; chorobę wrzodową w wywiadzie; przebyte krwawienie z przewodu pokarmowego w 1999r.

Biegła podała, iż z karty informacyjnej z dnia 16 maja 2012r. wynika, że: „stan ogólny dobry, brzuch miękki bez oporów patologicznych. Wątroba niepowiększona, śledziona niemacalna. Bez wodobrzusza i obrzęków obwodowych. Wskazane dalsze systematyczne leczenie, przestrzeganie diet i uregulowany tryb życia bez dużych wysiłków fizycznych”.

Biegła podała, że przeprowadzone obecnie badanie przedmiotowe nie wykazało istotnych odchyleń od normy. Wątroba jest niepowiększona, nie ma wodobrzusza, nie ma nadciśnienia tętniczego, wydolny jest układ oddechowy i krążenie, nie ma obrzęków obwodowych. Istniejąca marskość wątroby w obecnym stadium wyrównania nie daje zaburzeń funkcji metabolicznej narządu i miernie ogranicza sprawność ustroju badanego. Wnioskodawca nie wymaga stałej lub czasowej pomocy osoby drugiej w wykonywaniu codziennych czynności życiowych. Ma jedynie ograniczoną zdolność do pracy, może wykonywać pracę lekką.

Biegła sądowa stwierdziła, że wnioskodawca z przyczyn internistycznych jest osobą niepełnosprawną w stopniu lekkim okresowo na rok czasu, symbol przyczyny niepełnosprawności 08-T.

Dowód: opinia biegłej sądowej z zakresu chorób wewnętrznych dr n. med. D. G. k. 9, 10.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy nie zasługuje na uwzględnienie.

Wnioskodawca zakwestionował orzeczenie strony pozwanej z dnia 04 września 2012r. twierdząc, że występujące u niego schorzenia zdrowotne uzasadniają ustalenie wyższego stopnia niepełnosprawności.

W świetle art. 3 ust 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudniania osób niepełnosprawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r. Nr 127 poz. 721 ) istnieją trzy stopnie niepełnosprawności:

1)znaczny;

2)umiarkowany;

3)lekki.

Zgodnie z brzmieniem art. 4 ust. 1 przedmiotowej ustawy do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych (ust 2). Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne (ust 3).

Stwierdzenie okoliczności istotnych dla rozpoznania niniejszej sprawy wymagało wiadomości specjalnych i musiało znaleźć oparcie w dowodzie z opinii biegłych. Pełne wyjaśnienie spornych okoliczności wymagało bowiem wiadomości specjalnych, jakimi Sąd nie dysponował.

Powołana w sprawie biegła sądowa z zakresu chorób wewnętrznych rozpoznała u wnioskodawcy: marskość wątroby w okresie wyrównania; żylaki przełyku; chorobę wrzodową w wywiadzie; przebyte krwawienie z przewodu pokarmowego w 1999r.

Biegła podała, że przeprowadzone obecnie badanie przedmiotowe nie wykazało istotnych odchyleń od normy. Wątroba jest niepowiększona, nie ma wodobrzusza, nie ma nadciśnienia tętniczego, wydolny jest układ oddechowy i krążenie, nie ma obrzęków obwodowych. Istniejąca marskość wątroby w obecnym stadium wyrównania nie daje zaburzeń funkcji metabolicznej narządu i miernie ogranicza sprawność ustroju badanego. Wnioskodawca nie wymaga stałej lub czasowej pomocy osoby drugiej w wykonywaniu codziennych czynności życiowych. Ma jedynie ograniczoną zdolność do pracy, może wykonywać pracę lekką.

Biegła sądowa stwierdziła, że wnioskodawca z przyczyn internistycznych jest osobą niepełnosprawną w stopniu lekkim okresowo na rok czasu.

Sąd podzielił w całości sporządzoną w niniejszej sprawie opinię biegłej. Jest ona w ocenie Sądu rzetelna i wyczerpująca, została sporządzona zgodnie ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia zawodowego i daje odpowiedź na sformułowane w tezie dowodowej pytania. W trakcie postępowania nie ujawniły się również żadne okoliczności mogące podważyć zaufanie do wiedzy, rzetelności lub bezstronności biegłej . Z powyższych względów Sąd uznał opinię za wiarygodny dowód w sprawie stanowiący podstawę ustaleń faktycznych.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie przepisów powyżej powołanych oraz na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie wnioskodawcy nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.