Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 584/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Wrocław Śródmieście we Wrocławiu z 2020-01-08

Sygn. akt IV U 584/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 stycznia 2020 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Joanna Król-Szymielewicz

Protokolant: Małgorzata Weres

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2020 r. we W.

sprawy z odwołania M. P.

od decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji we W.

z dnia 23 sierpnia 2018r. nr (...)37- (...)

o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku w związku ze służbą w Policji.

I.  zmienia zaskarżoną decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji we W. z dnia 23 sierpnia 2018r. nr (...)37- (...) w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu M. P. prawo do dalszego jednorazowego odszkodowania za skutki wypadku pozostającego w związku ze służbą w Policji w kwocie 854,30 zł za dalszy 1 % uszczerbku na zdrowiu;

II.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

III.  odstępuje od obciążenia ubezpieczonego kosztami zastępstwa procesowego należnymi organowi rentowemu w zakresie umorzonego postępowania;

IV.  zalicza koszty sądowe na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Decyzją nr (...) z dnia 23 sierpnia 2018 r. (sygn. FKW-37- (...)) Komendant Wojewódzki Policji we W. przyznał ubezpieczonemu M. P. prawo do jednorazowego odszkodowania pieniężnego w wysokości 4.272 zł w związku z doznanym 5% uszczerbkiem na zdrowiu, będącym skutkiem wypadku w związku ze służbą w Policji.

W uzasadnieniu decyzji Komendant Wojewódzki Policji we W. wskazał, iż komisja powypadkowa stwierdziła, że wypadek jakiemu uległ odwołujący się w dniu 4 listopada 2016r. był wypadkiem w związku z pełnieniem służby w Policji. Orzeczeniem nr (...) Wr-599- (...) Rejonowa Komisja Lekarska MSW we W. stwierdziła stan po urazie jądra prawego, leczony operacyjnie rewizją moszny, wygojony prawidłowo blizną pooperacyjną i orzekła o 5% uszczerbku na zdrowiu z tego tytułu. Ubezpieczony wniósł odwołanie od tego orzeczenia. Centralna Komisja Lekarska MSW utrzymała w mocy powyższe orzeczenie. Ubezpieczony uzyskał prawo do odszkodowania w wysokości w wysokości 4.272 zł.

Ubezpieczony M. P. wniósł odwołanie od powyższej decyzji, zaskarżając decyzję w całości i wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie mu prawa do jednorazowego odszkodowania w łącznej wysokości 21 358 zł w związku z doznanym 25% uszczerbkiem na zdrowiu pozostającym w związku ze służbą w Policji.

Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, iż ze względu na charakter uszkodzeń, skutki wypadku przy pracy jak i dokumentację medyczną nie sposób zgodzić się z ustalonym 5% długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu. W wyniku wypadku bowiem doszło o trwałych i nieodwracalnych dysfunkcji organizmu, które nie sprowadzają się jedynie do urazu jądra prawego. (...) Rejonowa Komisja Lekarska MSW nie uzasadnia również dlaczego ustaliła zaledwie 5% uszczerbku na zdrowiu, podczas gdy zakres uszkodzenia lub utraty jednego jądra lub jajnika zgodnie z rozporządzeniem wynosi 5%-20%. W ocenie wnioskodawcy komisja lekarska wybiórczo odniosła się do stanu faktycznego jego zdrowia. Na skutek urazu ma on bowiem zaniżoną sprawność plemników, co powoduje obniżenie płodności i libido. Ma to ogromne znaczenie dla wnioskodawcy, gdyż może wpłynąć to na jego możliwość posiadania w przyszłości potomstwa. Do chwili obecnej ubezpieczony odczuwa bóle jądra, które utrudniają mu codzienne funkcjonowanie.

Ponadto ubezpieczony podał, iż winien on być szerzej zakwalifikowany co do uszczerbku na zdrowiu tj. do pozycji 86 a (uszkodzenie krocza, worka mosznowego, sromu, pochwy, pośladków) oraz do pozycji 96a z tytułu blizny wielkości 5 cm, która stanowi dla wnioskodawcy problem emocjonalny z uwagi na intymne umiejscowienie. Ponadto z dokumentacji medycznej wynika, iż wnioskodawca doznał zaburzeń stresu pourazowego w wysokości 20% , co nie zostało również uwzględnione przez komisje lekarskie MSW.

Kończąc wnioskodawca podkreślił, iż jego stan zdrowia nie ulegnie już poprawie i do końca życia będzie musiał funkcjonować z blizną pooperacyjną. Ponadto wciąż odczuwa stres pourazowy, co również powinno być uwzględnione przy dokonywaniu oceny jego uszczerbku na zdrowiu.

W odpowiedzi na odwołanie Komendant Wojewódzki Policji we W. wniósł o oddalenie odwołania oraz o zasądzenie od wnioskodawcy na rzecz organu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, podtrzymując argumentację zaprezentowaną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Po sporządzeniu w niniejszej sprawie opinii przez biegłych sądowych: neurologa, psychiatrę i urologa, ubezpieczony na rozprawie w dniu 08.01.2020r. cofnął odwołanie ponad odszkodowanie należne za 1% uszczerbku na zdrowiu, wskazany jako uzasadniony w opinii biegłej lekarza psychiatry (karta 64 odwrót).

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony M. P. pełni służbę w Policji na stanowisku starszego sierżanta Komendy Miejskiej Policji W..

W dniu 4 listopada 2016r. wnioskodawca rozpoczął służbę o godzinie 7:30 na terenie (...) we W.. W tym miejscu odbywały się zajęcia doskonalenia zawodowego. Około godziny 14:00 w przerwie między zajęciami wnioskodawca udał się do szatni wraz z sierżantem Z.. Po jakimś czasie do szatni wszedł aspirant Cieśla, żeby odgrzać posiłek w mikrofalówce. Wychodząc z szatni aspirant Cieśla został w żartach zaczepiony przez wnioskodawcę i sierżanta Z., jednak nie zareagował na żarty i opuścił szatnię. Po chwili jednak powrócił z pałką szturmową. Ubezpieczony zaczął uciekać, jednak aspirant Cieśla zamachnął się pałką i uderzył w krocze ubezpieczonego. W wyniku uderzenia ubezpieczony poczuł silny ból i upadł. Wtedy aspirant Cieśla zadał mu jeszcze dwa ciosy pałką w plecy i wyszedł z szatni.

Ubezpieczony w związku z odczuwaniem coraz mocniejszych dolegliwości bólowych został przewieziony do Wojewódzkiego Szpitala (...) we W.. Tam przeprowadzono badania i stwierdzono stan po urazie jądra prawego. Wykonano zabieg operacyjny rewizji moszny.

Ubezpieczony w okresie od 4 listopada 2016r. do 20 listopada 2016r. przebywał na zwolnieniu lekarskim.

W okresie od 17 listopada 2016r. do 21 kwietnia 2017r. był leczony w poradni urologicznej. W okresie od 18 stycznia 2017r. do 2 marca 2017r. konsultował sie również z psychologiem.

(...) Rejonowa Komisja Lekarska MSW we W. w dniu 10 kwietnia 2018r. w wyniku przeprowadzonego badania lekarskiego ubezpieczonego wydała orzeczenie nr (...) Wr-599- (...), w którym stwierdziła u niego stan po urazie jądra prawego, leczony operacyjnie rewizją moszny, wygojony prawidłowo blizną pooperacyjną, orzekając o 5% uszczerbku na zdrowiu z punktu 82 tzw. tabeli uszczerbkowej stanowiącej załącznik Nr 1 zwany: „Wykazem chorób pozostających w związku z pełnieniem służby w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biurze Ochrony Rządu” do Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 26.06.2014r. w sprawie ustalania uszczerbku na zdrowiu funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu (Dz.U. z 2014r. poz.866).

W wymienionym punkcie 82 tabeli ujęto schorzenie pod nazwą: „Uszkodzenie lub utrata jednego jądra, jajnika oraz pozostałych struktur układu rozrodczego (nieujętych w pozostałych pozycjach tabeli) – w zależności od stopnia uszkodzenia i upośledzenia funkcji”.

Ubezpieczony w dniu 24 kwietnia 2018r. wniósł odwołanie od powyższego orzeczenia.

Orzeczeniem z dnia 22 czerwca 2018r. Centralna Komisja Lekarska w P. po zapoznaniu się z dokumentacją orzeczniczo-lekarską i po przeprowadzonym badaniu ubezpieczonego utrzymała w mocy zaskarżone orzeczenie.

Decyzją nr (...) z dnia 23 sierpnia 2018 r. (sygn. FKW-37- (...)) Komendant Wojewódzki Policji we W. przyznał wnioskodawcy prawo do jednorazowego odszkodowania pieniężnego w wysokości 4. 272 zł w związku z doznanym 5% uszczerbkiem na zdrowiu, pozostającym w związku ze służbą w Policji.

Dowód: - akta postępowania powypadkowego Komendy Wojewódzkiej Policji, a w tym: orzeczenie (...) Po 272- (...) z dn. 22.06.2018r., orzeczenie nr (...) Wr-599- (...) z dn. 10.04.2018r., dokumentacja medyczna wnioskodawcy, decyzja nr (...) z dn. 23.08.2018r., protokół powypadkowy z dn. 12.01.2017r.,

- przesłuchanie ubezpieczonego, k. 64v.

U ubezpieczonego występują następujące schorzenia: przebyty w dniu 4 listopada 2016r. uraz krocza i jądra prawego oraz zespół stresu pourazowego.

Z przyczyn neurologicznych nie stwierdza się u ubezpieczonego uszczerbku na zdrowiu w związku z przebytym wypadkiem. W badaniu przedmiotowym nie stwierdza się objawów uszkodzenia układu nerwowego.

Z przyczyn urologicznych u ubezpieczonego występuje trwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 5%. Przebyty uraz u ubezpieczonego został wyleczony bez powikłań zdrowotnych i nie pozostawił trwałych następstw pourazowych. Przebyty uraz nie skutkuje trwałym uszkodzeniem gonady. Subiektywne odczucia bólowe ubezpieczonego nie powinny mieć charakteru ostrego po 5 latach od urazu, a raczej charakter okresowego pobolewania, nie upośledzając przy tym jego codziennego funkcjonowania.

Z przyczyn psychiatrycznych uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonego doznany na skutek w/w wypadku w związku z jego służbą w Policji, wynosi 1%. Ubezpieczony nie jest chory psychicznie w rozumieniu psychozy endogennej, nie jest upośledzony umysłowo. Mimo przebytego w czasie służby zdarzenia jest zdolny do służby w Policji. Natomiast rozpoznaje się u ubezpieczonego zaburzenia adaptacyjne (symbol choroby „F 43,2”) czyli stan subiektywnego distresu i zaburzeń emocjonalnych pojawiający się jako następstwo stresującego wydarzenia życiowego. Wydarzeniem tym było pobicie ubezpieczonego przez przełożonego w sposób opisany powyżej. Zaburzenia te nie wystąpiłyby u ubezpieczonego bez działania czynnika stresującego. Wprawdzie zaburzenia te nie są głęboko wyrażone, nie znoszą zdolności ubezpieczonego do codziennego funkcjonowania, pracy zawodowej, relacji interpersonalnych, planowania, realizacji zainteresowań. Jednakże przeżycie to wpłynęło na sferę emocjonalną ubezpieczonego, zmieniając jego reakcje emocjonalne, nasilając drażliwość, powodując spadek zaufania, mniejsze poczucie bezpieczeństwa.

Po w/w zdarzeniu ubezpieczony miał problemy ze snem, nadal ma trudności z zasypianiem, stał się drażliwy, częściej zdenerwowany, zmieniło się jego usposobienie; wcześniej był pogodny, po zdarzeniu stał się rozdrażniony, stracił zaufanie do instytucji Policji i do przełożonych. Zdarzenie to negatywnie odbiło się również na jego związku z narzeczoną i spowodowało trudności w pożyciu seksualnym.

Zaburzenia te spowodowały uszczerbek na zdrowiu psychicznym ubezpieczonego i są najbliższe zaburzeniom opisanym w punkcie 27 tzw. tabeli uszczerbkowej, stanowiącej załącznik Nr 1 zwany: „Wykazem chorób pozostających w związku z pełnieniem służby w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biurze Ochrony Rządu” do Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 26.06.2014r. w sprawie ustalania uszczerbku na zdrowiu funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu (Dz.U. z 2014r. poz.866).

W punkcie 27 w/w tabeli uszczerbkowej wskazano: (...)/ (...) bez kryterium czasu służby (zespół stresu pourazowego)” opisany jako: „Wydarzenie o charakterze katastrofalnym, wyjątkowo zagrażającym życiu i zdrowiu psychicznemu. Reakcja na ostry stres powodujący kryzys psychiczny, odroczona lub przedłużona w czasie. Wystąpienie objawów po krótkiej przerwie od zadziałania czynnika stresogennego.”

U ubezpieczonego na skutek doznanego powyżej urazu stwierdza się zespół stresu pourazowego w postaci zaburzeń lękowych, tj. długotrwałego i nadmiernego napięcia nerwowego i emocjonalnego (punkt 27 podpunkt 1 tabeli uszczerbkowej).

Z tych względów, z przyczyn psychiatrycznych uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonego doznany na skutek w/w wypadku w związku z jego służbą w Policji, wynosi 1%.

Dowód: - opinia biegłego sądowego neurologa z dn. 29.01.2019r., k. 15-16;

- opinia biegłego sądowego psychiatry z dn. 27.08.2019r., k. 28-36;

- opinia biegłego sądowego urologa z dn. 27.10.2019r., k. 49-51.

Mając na uwadze powyższe ustalenia stanu faktycznego, Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego – w zakresie ostatecznie sprecyzowanym przez niego na rozprawie w dniu 08.01.2020r. - zasługiwało na uwzględnienie.

Początkowo ubezpieczony w swym odwołaniu wniósł o przyznanie mu prawa do jednorazowego odszkodowania w łącznej wysokości 21 358 zł w związku z doznanym 25% uszczerbkiem na zdrowiu pozostającym w związku ze służbą w Policji. Jednakże po sporządzeniu w niniejszej sprawie opinii przez biegłych sądowych: neurologa, psychiatrę i urologa, ubezpieczony na rozprawie w dniu 08.01.2020r. cofnął odwołanie ponad odszkodowanie należne za 1% uszczerbku na zdrowiu, wskazany jako uzasadniony w opinii biegłej lekarza psychiatry (karta 64 odwrót).

Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd skorzystał z dowodu z dokumentów, których wiarygodność i autentyczność nie budziła wątpliwości stron ani Sądu. W myśl art. 243 2 k.p.c. Sąd uznał za dowód w sprawie wszystkie dokumenty dołączone do akt sprawy przez strony, bez wydawania odrębnego w tym zakresie postanowienia.

Pomocne w ustaleniu stanu faktycznego sprawy były również zeznania ubezpieczonego, który w sposób spójny i logiczny przedstawił przebieg wydarzeń z dnia 4 listopada 2016r. a także opisał powstałe wskutek tych wydarzeń dolegliwości zdrowotne.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 kwietnia 2014 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą (Dz.U. z 2014 r. poz. 616) świadczenia odszkodowawcze przysługują funkcjonariuszowi Policji, Straży Granicznej, (...) Marszałkowskiej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, (...)Skarbowej, zwanemu dalej „funkcjonariuszem”, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku albo choroby.

Za chorobę uznaje się chorobę spowodowaną działaniem czynników szkodliwych występujących w środowisku służby albo chorobę, która została wymieniona w wykazie chorób pozostających w związku z pełnieniem służby, określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 32 ust. 1 albo 2 ustawy (art. 4 ust. 1 cytowanej ustawy).

Za uszczerbek na zdrowiu doznany wskutek wypadku albo choroby, zwany dalej „uszczerbkiem na zdrowiu”, uznaje się: 1) stały uszczerbek na zdrowiu, przez który należy rozumieć takie naruszenie fizycznej lub psychicznej sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy, albo 2) długotrwały uszczerbek na zdrowiu, przez który należy rozumieć takie naruszenie fizycznej lub psychicznej sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, jednak rokuje poprawę (art. 4 ust. 2 cytowanej ustawy).

Stopień uszczerbku na zdrowiu ustala się w procentach, przy czym suma procentów uszczerbków ustalonych dla poszczególnych uszkodzeń nie może przekraczać 100% (art. 4 ust. 3 cytowanej ustawy).

Jednorazowe odszkodowanie przysługuje, jeżeli funkcjonariusz albo funkcjonariusz zwolniony ze służby:1) doznał uszczerbku na zdrowiu lub zmarł wskutek wypadku w ciągu 3 lat od dnia wypadku; 2) doznał uszczerbku na zdrowiu wskutek choroby nie później niż w ciągu 3 lat od dnia zwolnienia ze służby; 3) zmarł wskutek choroby w ciągu 3 lat od dnia ustalenia uszczerbku na zdrowiu wskutek tej choroby, nie później jednak niż w ciągu 3 lat od dnia zwolnienia ze służby (art. 9 cytowanej ustawy).

Podstawę obliczenia wysokości jednorazowego odszkodowania stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w poprzednim roku, ogłaszane do celów emerytalnych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, stosowane poczynając od drugiego kwartału każdego roku, przez jeden rok, zwane dalej „przeciętnym wynagrodzeniem” (art. 10 cytowanej ustawy).

Jednorazowe odszkodowanie przysługuje w wysokości 20% przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent uszczerbku na zdrowiu (art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy). Do ustalenia wysokości jednorazowego odszkodowania przyjmuje się przeciętne wynagrodzenie obowiązujące w dniu wydania decyzji przyznającej odszkodowanie (art. 13 ust. 1 cytowanej ustawy), zaś kwotę jednorazowego odszkodowania lub jego zwiększenia zaokrągla się do pełnych złotych w górę (art. 13 ust. 2 cytowanej ustawy).

Prawo do jednorazowego odszkodowania ustala się m.in. na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej, o której mowa w art. 31 (art. 35 pkt 1 cytowanej ustawy). Decyzję w sprawie przyznania świadczeń odszkodowawczych wydaje się w terminie 30 dni od dnia wszczęcia postępowania (art. 37 ust. 1 cytowanej ustawy).

Od decyzji, o której mowa w art. 37 ust. 1, przysługuje odwołanie do Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na zasadach i w terminach określonych w przepisach ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 155, z późn. zm.) (art. 38 ust. 1 cytowanej ustawy).

W zaskarżonej przez odwołującego się decyzji nr (...) z dnia 23 sierpnia 2018r. (sygn. FKW-37- (...)) Komendant Wojewódzki Policji we W. przyznał wnioskodawcy prawo do jednorazowego odszkodowania pieniężnego w wysokości 4.272 zł w związku z doznanym 5% uszczerbkiem na zdrowiu, pozostającym w związku ze służbą w Policji, powołując się przy tym na ustalenia komisji lekarskich MSW, które ustaliły uszczerbek na zdrowiu u ubezpieczonego na tym poziomie z punktu 82 tzw. tabeli uszczerbkowej stanowiącej załącznik Nr 1 zwany: „Wykazem chorób pozostających w związku z pełnieniem służby w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biurze Ochrony Rządu” do Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 26.06.2014r. w sprawie ustalania uszczerbku na zdrowiu funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu (Dz.U. z 2014r. poz.866).

W wymienionym punkcie 82 tabeli ujęto schorzenie pod nazwą: „Uszkodzenie lub utrata jednego jądra, jajnika oraz pozostałych struktur układu rozrodczego (nieujętych w pozostałych pozycjach tabeli) – w zależności od stopnia uszkodzenia i upośledzenia funkcji”.

Ubezpieczony zaś w swoim odwołaniu zarzucił, że na skutek przedmiotowego zdarzenia doznał także zaburzeń w strefie zdrowia psychicznego, tj. stresu pourazowego.

W niniejszej sprawie spór koncentrował się zatem wokół kwestii ustalenia wysokości procentowego uszczerbku na zdrowiu, jakiego wnioskodawca doznał w wyniku wypadku w dniu 4 listopada 2016r. w związku ze służbą w Policji. Stwierdzenie istotnych okoliczności dla rozpoznania sprawy wymagało uzyskania wiadomości specjalnych, jakimi nie dysponował Sąd, i dlatego musiało znaleźć oparcie w dowodzie z opinii biegłych sądowych.

Biegły sądowy z zakresu neurologii wskazał, iż z punktu widzenia jego specjalności ubezpieczony nie doznał uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem z dnia 4 listopada 2016r.

Biegły sądowy z zakresu urologii wskazał, iż zgadza się z orzeczonym prze obie komisje lekarskie MSW 5% trwałym uszczerbkiem na zdrowiu z tytułu urazu doznanego w związku z wykonywaniem obowiązków zawodowych przez ubezpieczonego. Biegły ustalił 5% trwały uszczerbek na zdrowiu w oparciu o ten sam punkt z tabeli uszczerbkowej, co komisje lekarskie MSW, tj. według pozycji z pkt 82. Przebyty uraz wnioskodawcy został bowiem w ocenie biegłego urologa wyleczony bez powikłań zdrowotnych i nie pozostawił trwałych następstw pourazowych.

Natomiast biegła sądowa z zakresu psychiatrii wskazała, iż aktualny sposób funkcjonowania, relacji, zachowania ubezpieczonego, oceniając procesy i funkcje psychiczne ubezpieczonego powodują, iż z przyczyn psychiatrycznych uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonego doznany na skutek w/w wypadku w związku z jego służbą w Policji, wynosi 1%, według pozycji pkt 27 w/w tabeli uszczerbkowej.

W punkcie 27 w/w tabeli uszczerbkowej wskazano: (...)/ (...) bez kryterium czasu służby (zespół stresu pourazowego)” opisany jako: „Wydarzenie o charakterze katastrofalnym, wyjątkowo zagrażającym życiu i zdrowiu psychicznemu. Reakcja na ostry stres powodujący kryzys psychiczny, odroczona lub przedłużona w czasie. Wystąpienie objawów po krótkiej przerwie od zadziałania czynnika stresogennego.”

U ubezpieczonego na skutek doznanego powyżej urazu biegła lekarz psychiatra stwierdziła zespół stresu pourazowego w postaci zaburzeń lękowych, tj. długotrwałego i nadmiernego napięcia nerwowego i emocjonalnego (punkt 27 podpunkt 1 tabeli uszczerbkowej).

Biegła wskazała, iż u ubezpieczonego na skutek wypadku rozwinęły się zaburzenia adaptacyjne o niedużym stopniu nasilenia, nie wymagające wprawdzie leczenia psychiatrycznego, ale powodujące zaburzenia sfery emocji.

Wymienione zaburzenia adaptacyjne biegła określiła jako stan subiektywnego distresu i zaburzeń emocjonalnych pojawiający się jako następstwo stresującego wydarzenia życiowego. Wydarzeniem tym dla ubezpieczonego była powyżej opisana sytuacja z przełożonym. Zaburzenia te nie wystąpiłyby u ubezpieczonego bez działania czynnika stresującego. Wprawdzie zaburzenia te nie są głęboko wyrażone, nie znoszą zdolności ubezpieczonego do codziennego funkcjonowania, pracy zawodowej, relacji interpersonalnych, planowania, realizacji zainteresowań. Jednakże przeżycie to wpłynęło na sferę emocjonalną ubezpieczonego, zmieniając jego reakcje emocjonalne, nasilając drażliwość, powodując spadek zaufania, mniejsze poczucie bezpieczeństwa.

Biegła wskazała, iż określiła procentowy uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonego według punktu 27.1 z „tabeli uszczerbkowej” kierując się wskazaniem zawartym w §3 pkt. 5 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 26.06.2014r. w sprawie ustalania uszczerbku na zdrowiu funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu (Dz.U. z 2014r. poz.866), w myśl którego: „jeżeli dla danego przypadku nie ma odpowiedniej pozycji w wykazie norm oceny procentowej uszczerbku na zdrowiu funkcjonariuszy, ocenia się ten przypadek według pozycji najbardziej zbliżonej; można przy tym ustalić stopień uszczerbku na zdrowiu jako procent niższy lub wyższy od przewidywanej normy oceny procentowej w danej pozycji, w zależności od różnicy między stanem ocenianym a stanem przewidzianym w odpowiedniej pozycji tego wykazu.”

Sąd w pełni podziela stanowisko biegłej psychiatry. Organ rentowy także nie złożył zastrzeżeń do opinii biegłej.

Reasumując, Sąd nie znalazł podstaw aby odmówić wiarygodności opinii sporządzonym w niniejszej sprawie przez biegłych sądowych z zakresu neurologii, psychiatrii i urologii. Zdaniem Sądu opinie biegłych zostały sporządzone w sposób rzetelny, jasny, zrozumiały i obiektywny. Biegli odnieśli się do wszystkich schorzeń ubezpieczonego i uzasadnili swoje stanowisko wyczerpująco i precyzyjnie. Opinie zawierały także odpowiedzi na wszystkie postawione przez Sąd pytania.

W związku z tym, Sąd przyjął za podstawę rozstrzygnięcia wnioski zawarte w opiniach w/w biegłych sądowych.

Ponadto dodać należy, iż jak wynika z treści wyroku Sąd Najwyższego z dnia 19 grudnia 1990r., Sąd może oceniać opinię biegłego pod względem fachowości, rzetelności czy logiczności. Może pomijać oczywiste pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wprowadzać własnych stwierdzeń (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 grudnia 1990 r. sygn. akt I PR148/90, opubl. OSNP 1991/11/300).

Dowód z opinii biegłego podlega ocenie Sądu przy zastosowaniu art. 233 § 1 k.p.c., na podstawie właściwych dla jej przedmiotu kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii biegłego nie jest przedstawienie faktów, lecz ich ocena na podstawie wiedzy fachowej (wiadomości specjalnych).

Sąd, mając na uwadze w/w opinie biegłych sądowych, szczególnie opinię biegłego z zakresu psychiatrii, uznał, iż istnieją podstawy do przyznania ubezpieczonemu prawa do dalszego jednorazowego odszkodowania za skutki wypadku pozostającego w związku ze służbą w Policji za dalszy 1 % uszczerbek na zdrowiu – zgodnie z wnioskami biegłej sądowej psychiatry.

Jak wynika z art. 13 w/w ustawy z dnia 4 kwietnia 2014 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą, do ustalenia wysokości jednorazowego odszkodowania przyjmuje się przeciętne wynagrodzenie obowiązujące w dniu wydania decyzji przyznającej odszkodowanie.

Wysokość jednorazowego odszkodowania należnego ubezpieczonemu w przypadku uznania jego roszczenia, wyliczona na dzień wydania decyzji była w niniejszej sprawie bezsporna i wynosiła 854,30 zł (wskazana w zaskarżonej decyzji).

Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd na zasadzie dyspozycji art. 477 14 § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w pkt I-wszym sentencji wyroku, tj. przyznał ubezpieczonemu prawo do dalszego jednorazowego odszkodowania za skutki wypadku pozostającego w związku ze służbą w Policji w kwocie 854,30 zł za dalszy 1% uszczerbek na zdrowiu, należny z pkt. 27 tabeli uszczerbkowej, nieuwzględniony dotychczas w decyzji Komendanta z dnia 23.08.2018r.

W pkt. II-gim sentencji wyroku Sąd na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. w związku z art. 203 §1 i §4 k.p.c. umorzył postępowanie w zakresie cofniętego odwołania przez ubezpieczonego na rozprawie w dniu 8 stycznia 2020r. Bowiem w odwołaniu ubezpieczony domagał się przyznania mu odszkodowania łącznie za 25% uszczerbku na zdrowiu. Zaś na rozprawie w dniu 8 stycznia 2020r. ubezpieczony cofnął swoje odwołanie ponad odszkodowanie za 1% uszczerbek na zdrowiu wskazany w opinii biegłego sądowego z zakresu psychiatrii (niezależnie od przyznanego mu przez organ rentowy odszkodowania za 5% uszczerbku).

W pkt. III-cim sentencji wyroku, Sąd na podstawie art. 102 k.p.c. odstąpił od obciążenia ubezpieczonego kosztami zastępstwa procesowego należnymi organowi rentowemu w zakresie umorzonego postępowania.

W pkt IV-tym sentencji wyroku Sąd zaliczył koszty sądowe na rachunek Skarbu Państwa, gdyż zarówno ubezpieczony jak i organ rentowy zwolnieni byli od obowiązku ich poniesienia – z mocy art. 94 i art. 96 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398).

Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Motowidło
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Joanna Król-Szymielewicz
Data wytworzenia informacji: