Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 502/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Wrocław Śródmieście we Wrocławiu z 2016-09-20

Sygn. akt IV U 502/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 września 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Werocy

Protokolant: Małgorzata Weres

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20.09.2016r. we W.

odwołania P. L.

od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W.

z dnia 24.03.2015r. Nr (...). (...)

w sprawie P. L.

przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W.

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

I.  oddala odwołanie;

II.  koszty sądowe zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Wnioskodawca P. L. wniósł odwołanie od orzeczenia strony pozwanej – Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) z dnia 24 marca 2015r. nr (...). (...), podnosząc, że w orzeczeniu
nie zaznaczono jako przyczyn jego niepełnosprawności, przyczyn dotyczących chorób
układu oddechowego i krążenia a objętych symbolem 07-S, wpisując jako symbol niepełnosprawności jedynie symbol 04-O, mimo, że na choroby objęte tym symbolem (07-S) choruje od dzieciństwa.

Strona pozwana Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności
w Województwie (...) we W. w odpowiedzi na odwołanie wniosła o jego oddalenie, wskazując że nie znalazła podstaw do zastosowania przepisów art. 6c ust. 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2011r., Nr 127, poz. 721 ze zm.).

Uzasadniając swoje stanowisko podała, że w jej ocenie stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy w świetle norm prawnych ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r.
o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych
uzasadnia zaliczenie wnioskodawcy do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Podniosła dalej, że brak jest również podstaw, po analizie dokumentacji medycznej oraz wobec ustalonego stanu faktycznego, do zmiany orzeczenia w zakresie rozstrzygnięcia zawartego
w punkcie II i IV orzeczenia.

Sąd Rejonowy ustalił stan faktyczny:

Wnioskiem z dnia 22 października 2014r. wnioskodawca P. L. zwrócił się do (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Ś.
o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

Dowód: - wniosek wnioskodawcy z dnia 22.10.2014r., w aktach (...)

(...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Ś.- (...) orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności z dnia 9 grudnia 2014r. (nr (...). (...)- (...)) postanowił nie zaliczyć wnioskodawcy do stopnia niepełnosprawności.

Odpis orzeczenia doręczono wnioskodawcy w dniu 18 grudnia 2014r.

Od wydanego orzeczenia wnioskodawca złożył w dniu 22 grudnia 2014r. odwołanie.

Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) orzeczeniem z dnia 24 marca 2015r. nr (...). (...) uchylił zaskarżone orzeczenie w całości i postanowił:

I.  zaliczyć wnioskodawcę P. L. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,

II.  symbol przyczyny niepełnosprawności: 04-O,

III.  orzeczenie zostało wydane do dnia 31.03.2016r.,

IV.  niepełnosprawność istnieje od - 21.11.1997r.,

V.  ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 21.11.1997r.

Ponadto w części dotyczącej wskazań podano, że wnioskodawcy nie dotyczy wskazanie w zakresie zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej, w zakresie uczestnictwa w terapii zajęciowej, w zakresie konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz w zakresie konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji (punkt 3, 4, 7 i 8), jak również, że wnioskodawca nie spełnia przesłanek określonych w art. 8 ust. 3 a pkt 1 ustawy z dnia
20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym
(punkt 9). Nadto wskazano, że wnioskodawca wymaga odpowiedniego zatrudnienia w warunkach chronionych (punkt 1), szkolenia, w tym specjalistycznego – według potrzeb (punkt 2), konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby – według wskazań medycznych (punkt 5) oraz korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki (punkt 6). Jednocześnie podano, że wnioskodawca nie wymaga prawa do zamieszkiwania w oddzielnym pokoju (punkt 10).

Dowód: - orzeczenie z dnia 09.12.2014r., w aktach (...)

- odwołanie z dnia 22.12.2014r., w aktach (...)

- orzeczenie z dnia 24.03.2015r., w aktach (...)

Biegły sądowy z zakresu okulistyki rozpoznał u wnioskodawcy nadwzroczność
z astygmatyzmem obu oczu, niedowidzenie obu oczu od dzieciństwa, starczowzroczność, obuoczne ograniczenie pola widzenia – w oku lepszym do 30 stopni, niedosłuch i zwłóknienie płuc.

Biegły sądowy z zakresu okulistyki podał, że mimo, że aktualna ostrość wzroku nie daje podstaw do zaliczenia wnioskodawcy do umiarkowanego stopnia (jedynie do lekkiego z uwagi na brak stereoskopowego widzenia) to zmiany w polu widzenia w postaci zawężenia pola do
30 stopni w lepszym oku pozwalają zakwalifikować wnioskodawcę do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Dowód: - dokumentacja medyczna, k.11-17

- opinia biegłego sądowego z zakresu okulistyki, k. 25-26

Biegły sądowy z zakresu pulmonologii rozpoznał u wnioskodawcy chorobę obturacyjną płuc, rozedmę płuc, zwapnienie opłucnej, nadciśnienie tętnicze i niedowidzenie obu oczu.

Biegły sądowy z zakresu pulmonologii podał, że wnioskodawca może zostać zaliczony, od strony pulmonologicznej, do lekkiego stopnia niepełnosprawności na trwałe, od września 2010 roku, symbol przyczyny niepełnosprawności 07-S.

Biegły podał, że stwierdzane zmiany w obrębie układu oddechowego w swych skutkach upośledzają sprawność organizmu w stopniu, który w sposób istotny obniża zdolność wnioskodawcy do wykonywania pracy. Podkreślił, że w badaniach spirometrycznych obserwuje się upośledzenie sprawności wentylacyjnej, które nie skutkuje pojawieniem się przewlekłej niewydolności oddechowej a stan ten potwierdza zarówno obraz kliniczny jak i dostępne
w dokumentacji wyniki badań dodatkowych i dalej, że stwierdzane w badaniach spirometrycznych zaburzenia czynności wentylacyjnej płuc nie powodują ograniczeń w wymianie gazowej – układ oddechowy jest wydolny.

Dowód: - opinia biegłego sądowego z zakresu pulmonologii, k. 37

Biegły sądowy z zakresu kardiologii i chorób wewnętrznych rozpoznał u wnioskodawcy niewielką niedomykalność mitralną i aortalną hemodynamicznie nieistotną, zaburzenia gospodarki tłuszczowej – w wywiadzie i przewlekłą obturacyjną chorobę płuc.

W przeprowadzonym badaniu biegły ustalił, że układ krążenia jest wydolny, bez zaburzeń rytmu serca jak również, że prawidłowe jest ciśnienie tętnicze krwi.

Biegły sądowy z zakresu kardiologii i chorób wewnętrznych stwierdził, że wnioskodawca z uwagi na stan układu krążenia nie kwalifikuje się do żadnego stopnia niepełnosprawności.

Dowód: - opinia biegłego sądowego z zakresu kardiologii i chorób wewnętrznych, k. 48-49

Sąd zważył:

Odwołanie wnioskodawcy nie zasługuje na uwzględnienie.

Wnioskodawca, w toku niniejszego postępowania, kwestionował orzeczenie strony pozwanej z dnia 24 marca 2015r. - wskazując, jak wynika z treści odwołania, że nie zgadza się z rozstrzygnięciem zawartym w punkcie II bowiem przyczyną jego niepełnosprawności są również choroby, na które choruje od dzieciństwa a objęte symbolem 07-S.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudniania osób niepełnosprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2011r., Nr 127 poz. 721 ze zm.) istnieją trzy stopnie niepełnosprawności:

1)znaczny;

2)umiarkowany;

3)lekki.

Stosownie do art. 4 ust. 1 w/w ustawy do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

Z brzmienia art. 4 ust. 2 powołanej ustawy wynika dalej, że do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych.

Z kolei stosowanie do treści art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

Z przeprowadzonych w sprawie ustaleń faktycznych w tym zwłaszcza dokumentacji medycznej wnioskodawcy oraz opinii biegłego sądowego z zakresu okulistyki, opinii biegłego sądowego z zakresu pulmonologii oraz opinii biegłego sądowego z zakresu kardiologii i chorób wewnętrznych wynika, iż wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną
w stopniu umiarkowanym jedynie z powodu chorób narządu wzroku, dla których właściwy jest symbol przyczyny niepełnosprawności 04-O.

Biegły sądowy z zakresu okulistyki rozpoznał bowiem u wnioskodawcy nadwzroczność
z astygmatyzmem obu oczu, niedowidzenie obu oczu od dzieciństwa, starczowzroczność, obuoczne ograniczenie pola widzenia – w oku lepszym do 30 stopni, niedosłuch i zwłóknienie płuc. Jak przy tym wskazał mimo, że aktualna ostrość wzroku nie daje podstaw do zaliczenia wnioskodawcy do umiarkowanego stopnia (jedynie do lekkiego z uwagi na brak stereoskopowego widzenia) to zmiany w polu widzenia w postaci zawężenia pola do 30 stopni w lepszym oku pozwalają zakwalifikować wnioskodawcę do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Z kolei biegły sądowy z zakresu pulmonologii rozpoznał u wnioskodawcy chorobę obturacyjną płuc, rozedmę płuc, zwapnienie opłucnej, nadciśnienie tętnicze i niedowidzenie obu oczu. W treści opinii biegły sądowy z zakresu pulmonologii podał, że wnioskodawca może zostać zaliczony, od strony pulmonologicznej, do lekkiego stopnia niepełnosprawności na trwałe, od września 2010 roku, symbol przyczyny niepełnosprawności 07-S. W uzasadnieniu opinii biegły podał, że wprawdzie stwierdzane zmiany w obrębie układu oddechowego w swych skutkach upośledzają sprawność organizmu w stopniu, który w sposób istotny obniża zdolność wnioskodawcy do wykonywania pracy niemniej jednak - jak podkreślił - w badaniach spirometrycznych obserwuje się upośledzenie sprawności wentylacyjnej, które nie skutkuje pojawieniem się przewlekłej niewydolności oddechowej a stan ten potwierdza zarówno obraz kliniczny jak i dostępne w dokumentacji wyniki badań dodatkowych i dalej, że stwierdzane
w badaniach spirometrycznych zaburzenia czynności wentylacyjnej płuc nie powodują ograniczeń w wymianie gazowej – układ oddechowy jest wydolny.

Biegły sądowy z zakresu kardiologii i chorób wewnętrznych rozpoznał natomiast
u wnioskodawcy niewielką niedomykalność mitralną i aortalną hemodynamicznie nieistotną, zaburzenia gospodarki tłuszczowej – w wywiadzie i przewlekłą obturacyjną chorobę płuc. Co istotniejsze w przeprowadzonym badaniu biegły ustalił, że układ krążenia jest wydolny, bez zaburzeń rytmu serca jak również, że prawidłowe jest ciśnienie tętnicze krwi. Biegły sądowy
z zakresu kardiologii i chorób wewnętrznych stwierdził, że wnioskodawca z uwagi na stan układu krążenia nie kwalifikuje się do żadnego stopnia niepełnosprawności.

Z treści opinii biegłych wynika zatem jednoznacznie, że wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym jedynie z przyczyn dotyczących chorób narządu wzroku (04-O) nie zaś z przyczyn dotyczących chorób układu oddechowego (lekki stopień niepełnosprawności) czy też układu krążenia (brak stopnia niepełnosprawności), objętych symbolem 07-S.

Sąd w całości podzielił stanowiska zawarte w złożonych przez biegłych opiniach, które spełniają wszelkie wymogi stawiane tego typu dowodom. W niniejszej sprawie stwierdzenie okoliczności istotnych dla rozpoznania sprawy wymagało uzyskania wiadomości specjalnych, jakimi nie dysponował Sąd, i musiało znaleźć oparcie w dowodzie z opinii biegłych. Złożone zaś przez biegłych opinie były rzetelne, wyczerpujące, logicznie uzasadnione w związku z czym nie budziły żadnych uzasadnionych wątpliwości Sądu. Co istotniejsze biegli sporządzili opinie po badaniu wnioskodawcy oraz na podstawie dokumentacji medycznej.

Nadto, dokonując oceny opinii złożonych przez biegłych, Sąd zważył, iż opinie zostały doręczone obu stronom postępowania, w tym wnioskodawcy. W zakreślonym terminie 7 dni od doręczenia opinii żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń do opinii biegłych. Z powyższych przyczyn Sąd dał wiarę opiniom złożonym przez biegłych sądowych
w całości jako rzetelnym i wyczerpującym, a przy tym sporządzonym zgodnie ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia zawodowego i dającym odpowiedź na sformułowane
w tezie dowodowej pytania. W trakcie postępowania nie ujawniły się również żadne okoliczności mogące podważyć zaufanie do wiedzy, rzetelności lub bezstronności biegłych .

Tym samym brak było podstaw do zmiany zaskarżonego orzeczenia, w tym zwłaszcza w zakresie ustalonej przyczyny niepełnosprawności.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie przepisów powyżej powołanych oraz na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie wobec braku podstaw do jego uwzględnienia.

Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych zawarte w punkcie II wyroku Sąd oparł na treści art. 108 k.p.c. i art. 102 k.p.c. oraz art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Motowidło
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia
Osoba, która wytworzyła informację:  Agnieszka Werocy
Data wytworzenia informacji: