Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 332/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Wrocław Śródmieście we Wrocławiu z 2016-09-13

Sygn. akt IV U 332/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Werocy

Protokolant: Małgorzata Weres

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2016 r. we W.

odwołania K. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 31.03.2016r. nr (...)

w sprawie z odwołania K. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o zasiłek chorobowy

I.  zmienia zaskarżoną decyzję organu rentowego i przyznaje wnioskodawcy prawo do zasiłku chorobowego za okres od dnia 01.02.2016r. do dnia 24.02.2016r.;

II.  koszty sądowe zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Ubezpieczony (wnioskodawca) K. C. wniósł odwołanie od decyzji organu rentowego – Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 31 marca 2016r. odmawiającej mu prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 1 lutego 2016r. do dnia
24 lutego 2016r. wskazując, na rozprawie w dniu 13 września 2016r., że domaga się zmiany zaskarżonej decyzji i przyznania mu prawa do zasiłku chorobowego za okres od 1 lutego 2016r. do 24 lutego 2016r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy – Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. wniósł o oddalenie odwołania z uwagi na brak podstaw prawnych do jego uwzględnienia.

W uzasadnieniu stanowiska organ rentowy podał, że zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa
(t. jedn. Dz. U. z 2014r., poz. 159) ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy
w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. Wskazując na treść powołanego przepisu podał, że ubezpieczony przełożył zaświadczenie lekarskie o niezdolności do pracy na okres od 01.02.2016r. do 24.02.2016r., które zostało wytypowane jako dokument, który w wyrywkowej kontroli podlega ocenie co do zasadności jego wykorzystania i zgodnie z jego celem. Wskazał, że w dniu 16.02.2016r. podjęto próbę kontroli zgodności wykorzystywania zwolnienia z celem jego wystawienia a ponieważ ubezpieczonego nie zastano w domu i nie było możliwości pozostawienia pisma w skrzynce pocztowej – ubezpieczony był zobligowany do udzielenia wyjaśnień co do przyczyny swojej nieobecności pod adresem: ulica (...) we W., który to adres widniał na druku zwolnienia lekarskiego i który to adres sam wnioskodawca podał lekarzowi wypisującemu zwolnienie lekarskie jako właściwy adres pobytu w okresie trwania niezdolności do pracy. Podał dalej, że wnioskodawca nie odebrał pisma organu rentowego i nie złożył wyjaśnień w sprawie przyczyn nieobecności w domu w dniu kiedy inspektorzy podjęli próbę kontroli prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego. Podkreślił nadto, iż takie zachowanie należy kwalifikować jako niezgodne z celem udzielonego zwolnienia lekarskiego co skutkuje utratą prawa do świadczenia za cały okres.

Sąd ustalił stan faktyczny:

Ubezpieczony K. C. podlega ubezpieczeniom społecznym w tym ubezpieczeniu chorobowemu.

(okoliczność bezsporna)

W wyniku przeprowadzonego w dniu 1 lutego 2016r. badania lekarskiego, lekarz stwierdził niezdolność do pracy ubezpieczonego w okresie od dnia 1 lutego 2016r. do dnia
24 lutego 2016r., przy czym w treści zwolnienia oznaczył, że w okresie zwolnienia chory może chodzić. Nadto w treści zwolnienia lekarz wpisał jako adres ubezpieczonego: ulica (...), W..

Dowód: - zaświadczenie (...), w aktach ZUS

Z dniem 1 kwietnia 2015r. ubezpieczony zawarł umowę najmu mieszkania położonego we W. przy ulicy (...), mieszkanie (...).

W okresie od dnia 1 kwietnia 2015r. do dnia 31 maja 2016r. ubezpieczony mieszkał
w w/w lokalu mieszkalnym.

W okresie tym w lokalu położonym we W. przy ulicy (...) mieszkała jedynie żona ubezpieczonego, przy czym do lokalu przypisana jest skrzynka pocztowa, do której można włożyć korespondencję.

Dowód: - umowa najmu, k. 20-21

- protokół zdawczo-odbiorczy, k. 16

- potwierdzenia płatności czynszu i opłat, k. 17-19

- przesłuchanie ubezpieczonego, k. 22-23

W dniu 16 lutego 2016r., około godziny 13:00, inspektorzy Wydziału Zasiłków usiłowali przeprowadzić kontrolę pod adresem: ulica (...), (...)-(...) W., mającą na celu ustalenie czy zwolnienie lekarskie za okres od dnia 1 lutego 2016r. do dnia 24 lutego 2016r. jest wykorzystywane przez wnioskodawcę zgodnie z jego celem.

Kontrola, wobec nieobecności ubezpieczonego, pod w/w adresem nie została jednak przeprowadzona.

Dowód: - pismo ZUS z dnia 06.05.2016r., w aktach ZUS

- pismo ZUS z dnia 17.02.2016r., w aktach ZUS

Ubezpieczony w okresie objętym zwolnieniem lekarskim nie wykonywał żadnej pracy zarobkowej ani też czynności, które uniemożliwiałyby mu odzyskanie zdolności do pracy.

Wnioskodawca nie miał zamiaru utrudniać przeprowadzenia kontroli przez organ rentowy.

Dowód: - przesłuchanie ubezpieczonego, k. 22-23

Decyzją z dnia 31 marca 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. odmówił ubezpieczonemu prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 1 lutego 2016r. do dnia 24 lutego 2016r. wskazując w uzasadnieniu rozstrzygnięcia, że ubezpieczony wykonujący
w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia i dalej, że w związku z nieobecnością w domu w dniu kontroli (16 lutego 2016r.) i nie złożenia wyjaśnień co do przyczyn nieobecności wnioskodawca nie ma prawa do zasiłku chorobowego.

Dowód: - decyzja ZUS z dnia 31 marca 2016r., w aktach ZUS

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego (wnioskodawcy) zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. jedn. Dz. U.
z 2014r., poz. 159) ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.

Z brzmienia powołanego przepisu wynika, iż ubezpieczony traci prawo do zasiłku chorobowego w sytuacji, gdy w okresie orzeczonej niezdolności do pracy wykonuje pracę zarobkową lub podejmuje takie działania, które uznać można jako sprzeczne z celem zwolnienia.

Podkreślenia przy tym wymaga, iż przesłanka wykorzystywania zwolnienia w sposób niezgodny z jego celem oznaczona została w powołanym przepisie bardzo ogólnie, co może powodować trudności w ocenie poszczególnych zachowań ubezpieczonego podejmowanych przez niego w okresie stwierdzonej niezdolności do pracy. Niewątpliwie wykorzystywaniem zwolnienia od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia będzie zawsze wykonywanie czynności mogących przedłużyć okres niezdolności do pracy a zatem proces leczenia
i rekonwalescencję. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 grudnia 2005 r., III UK 120/05, OSNP 2006, nr 21-22, poz. 338). Niemniej jednak w każdym przypadku, dokonując oceny zachowań ubezpieczonego, winny być uwzględnione okoliczności danego przypadku, ich ewentualny wpływ na proces leczenia oraz stan świadomości ubezpieczonego co do skutków podejmowanych przez niego działań. Nie budzi bowiem wątpliwości, że nie wszystkie czynności podejmowane w okresie orzeczonej niezdolności do pracy mogą być kwalifikowane jako czynności niezgodne z celem zwolnienia. Celem zwolnienia lekarskiego jest niewątpliwie odzyskanie przez ubezpieczonego zdolności do pracy w konsekwencji czego winien on postępować zgodnie z zaleceniami lekarskimi i ustalonym leczeniem (np. przyjmować leki) a także unikać sytuacji mogących przedłużyć proces leczenia. Nie oznacza to jednak, aby nie mógł wykonywać prostych czynności życia codziennego, np. udać się po niezbędne zakupy czy też, aby za sytuację taką należało uznać brak możliwości przeprowadzenia kontroli zaświadczenia lekarskiego zwłaszcza, gdy ubezpieczony nie ma zamiaru uniemożliwienia przeprowadzenia takiej kontroli.

Jak przy tym podkreśla się w piśmiennictwie za zachowania niezgodne z celem zwolnienia nie może zostać uznane zachowanie polegające na wyjeździe na okres leczenia do rodziny, a zatem zachowanie polegające na opuszczeniu miejsca dotychczasowego pobytu
i kontynuowaniu leczenia w innym miejscu niż miejsce zamieszkania.

Podobnie podkreślić należy w aspekcie drugiej z przesłanek, tj. wykonywania w okresie stwierdzonej niezdolności do pracy, pracy zarobkowej, iż nie zawsze wykonywanie pracy skutkować będzie utratą przez ubezpieczonego prawa do zasiłku chorobowego. Jak bowiem podkreślił w dotychczasowym orzecznictwie Sąd Najwyższy sporadyczna, incydentalna, wymuszona okolicznościami aktywność zawodowa może usprawiedliwiać zachowanie prawa do zasiłku chorobowego. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 kwietnia 2013r., I UK 606/12, LEX nr 1391152, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 lutego 2014r., II UK 274/13, LEX nr 1455233)

Odnosząc powyższe rozważania do stanu faktycznego sprawy podkreślenia wymaga, iż
w niniejszej sprawie brak było podstaw do uznania, aby ubezpieczony w okresie zwolnienia lekarskiego wystawionego mu przez lekarza na okres od dnia 1 lutego 2016r. do dnia 24 lutego 2016r. (orzeczonej niezdolności do pracy w tym okresie), wykonywał pracę zarobkową lub wykorzystywał zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia.

Z dokonanych ustaleń faktycznych wynika wprawdzie, że w okresie od dnia 1 lutego 2016r. do dnia 24 lutego 2016r. ubezpieczony nie przebywał w miejscu oznaczonym w treści zwolnienia lekarskiego, tj. pod adresem: ulica (...), we W. jednak powyższe wynikało z faktu, iż wnioskodawca mieszkał wówczas w innym lokalu, który najmował a który położony był we W. przy ulicy (...). Powyższą okoliczność potwierdził w toku przesłuchania nie tylko ubezpieczony ale i wynika ona z treści umowy najmu, potwierdzeń opłat za lokal uiszczanych przez ubezpieczonego na rzecz wynajmującego oraz
z protokołu zdawczo-odbiorczego. Co istotniejsze jak podał ubezpieczony w okresie orzeczonej na okres od dnia 1 lutego 2016r. do dnia 24 lutego 2016r. niezdolności do pracy nie wykonywał on żadnej pracy zarobkowej i nie podejmował żadnych czynności, które sprzeczne byłyby
z celem zwolnienia. Wprawdzie na skutek nieprawidłowego oznaczenia adresu ubezpieczonego w treści orzeczenia lekarskiego stwierdzającego niezdolność wnioskodawcy do pracy organ rentowy nie miał możliwości przeprowadzenia kontroli zasadności wykorzystywania przez ubezpieczonego zwolnienia lekarskiego jednak okoliczność ta sama w sobie nie może skutkować przypisaniem wnioskodawcy podejmowania działań niezgodnych z celem zwolnienia.

Tym samym brak było podstaw od uznania, aby w okresie od dnia 1 do dnia 24 lutego 2016 roku wnioskodawca wykonywał prace lub wykorzystywał zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia w rozumieniu przepisu art. 17 ust. 1 ustawy z dnia
25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa
.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego Sąd oparł się na złożonych do akt sprawy dokumentach, tj. na dokumentacji akt rentowych jak również na zeznaniach wnioskodawcy, którym Sąd w całości dał wiarę jako spójnym, logicznym i konsekwentnym oraz na umowie najmu, potwierdzeniach płatności i protokole zdawczo-odbiorczym, bowiem prawdziwości w/w dokumentów żadna ze stron postępowania skutecznie nie podważyła.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie przepisu art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego i przyznał wnioskodawcy prawo do zasiłku chorobowego za okres od dnia 1 lutego 2016r. do dnia 24 lutego 2016r.; punkt I wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych zawarte w punkcie II wyroku Sąd oparł na treści art. 108 k.p.c. i art. 102 k.p.c. oraz art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych
(Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Motowidło
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia
Osoba, która wytworzyła informację:  Agnieszka Werocy
Data wytworzenia informacji: