IV U 214/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Wrocław Śródmieście we Wrocławiu z 2018-09-13

Sygn. akt IV U 214/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2018 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Król-Szymielewicz

Protokolant: Magdalena Świtalska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2018 r. we W.

sprawy z odwołania M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 14.02.2018 roku, Nr (...)

o odsetki

I.  zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 14.02.2018 roku, nr (...) w ten sposób, że zasądza od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego M. S. odsetki ustawowe w łącznej kwocie 1.143,55 zł (tysiąc sto czterdzieści trzy złote pięćdziesiąt pięć groszy) za opóźnienie w płatności zasiłku chorobowego za okres od 15.04.2016r do 26.08.2016r. oraz od 29.08.2016r. do 09.09.2016r.;

II.  zalicza koszty sądowe na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 14.02.2018r. Nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. odmówił ubezpieczonemu M. S. wypłaty odsetek od przyznanego i wypłaconego ubezpieczonemu zasiłku chorobowego za okres od 15.04.2016r. do 26.08.2016r. oraz od 29.08.2016r. do 09.09.2016r., liczonych od dnia następującego po dniu wydania decyzji z dnia 14.10.2016r. znak (...) - (...).

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji ZUS wskazał, że zgodnie z art. 64 ust.1 ustawy z dnia 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. 2010r., Nr 77, poz. 512 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłaca zasiłki bieżąco po stwierdzeniu uprawnień. Zasiłki te wypłaca się nie później niż w ciągu 30 dni od daty złożenia dokumentów niezbędnych do stwierdzenia uprawnień do zasiłków. Jeżeli płatnik nie wypłacił zasiłku w terminie, o którym mowa w ust.1, jest zobowiązany do wypłaty odsetek od tego zasiłku w wysokości i na zasadach określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych.

W myśl art. 85 ust.1 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych, jeśli ZUS w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych – nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest zobowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności.

W dalszej kolejności organ rentowy wskazał, iż w sytuacji, gdy Sąd zmienia decyzję ZUS, odsetki powinny zostać wypłacone jeżeli został przedstawiony nowy dowód w sprawie – następnego dnia po upływie 30 dni licząc od dnia wpływu prawomocnego orzeczenia do organu rentowego (jest to bowiem dzień złożenia ostatniego dokumentu niezbędnego do przyznania świadczenia) - do dnia wypłaty.

ZUS wskazał, że w rozpoznawanej sprawie ubezpieczony wniósł odwołanie do Sądu Okręgowego we Wrocławiu od decyzji z dnia 10.10.2016r. Nr (...)1/U-427/2016r., w której organ rentowy stwierdził, iż podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne M. S. podlegającego ubezpieczeniom jako pracownik u płatnika składek P. J., wynosi za maj 2016r., 863,33 zł.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 10.10.2017r., sygn. akt IX U 1676/16 zmienił wskazaną decyzję organu rentowego w zakresie określenia wysokości podstawy wymiaru składek, ustalając, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne M. S. podlegającego ubezpieczeniom jako pracownik u płatnika składek P. J., wynosi za maj 2016r., 4.930 zł brutto.

Zdaniem organu rentowego, Sąd Okręgowy oparł swój wyrok na zupełnie nowym materiale dowodowym uzyskanym w trakcie postępowania sądowego, nieznanym wcześniej organowi rentowemu.

Organ rentowy podniósł, że wyrok Sądu Okręgowego był ostatnim dokumentem niezbędnym do wypłaty zasiłku chorobowego należnego ubezpieczonemu i dlatego zdaniem organu rentowego wskazane świadczenia należało wypłacić ubezpieczonemu dopiero w terminie 30 dni licząc od daty uprawomocnienia się tego wyroku, czyli od dnia 15.11.2017r., co też ZUS uczynił wypłacając zasiłek w dniu 14.12.2017r. W ocenie organu rentowego dopiero niedotrzymanie tego terminu mogłoby skutkować wypłatą ewentualnych odsetek od wskazanych świadczeń.

Zdaniem ZUS wcześniejsza wypłata tych świadczeń nie była możliwa, gdyż dopiero w toku postępowania przed Sądem Okręgowym stwierdzono, że ubezpieczony spełnia warunki do przyznania mu tych zasiłków w wysokości ustalonej przez Sąd Okręgowy.

Ubezpieczony M. S. w ustawowym terminie wniósł odwołanie od w/w decyzji ZUS. W odwołaniu ubezpieczony zarzucił, że nie polega na prawdzie argumentacja organu rentowego, iż Sąd Okręgowy we Wrocławiu dysponował odmiennym materiałem dowodowym, aniżeli ZUS przed wydaniem decyzji z dnia 10.10.2016r. Nr (...)1/U-427/2016r., w której stwierdził, iż podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne M. S. podlegającego ubezpieczeniom jako pracownik u płatnika składek P. J., wynosi za maj 2016r., 863,33 zł.

Bowiem w toku tego postępowania sądowego nie ujawniły się żadne nowe fakty lub dowody, których nie znałby wcześniej organ rentowy wydający decyzję z dnia 10.10.2016r. Ubezpieczony podniósł, że wyrok Sądu Okręgowego opierał się na materiałach i dowodach pochodzących z akt postępowania wyjaśniającego przeprowadzonego uprzednio przez ZUS i przedłożonych Sądowi Okręgowemu właśnie przez ZUS. Ubezpieczony podkreślił, że Sąd Okręgowy nie przeprowadził żadnych nowych dowodów i nie ujawnił żadnych nowych faktów, których wcześniej nie znałby już organ rentowy, przed wydaniem spornej decyzji z dnia 10.10.2016r. Nr (...)1/U-427/2016r. W trakcie postepowania wyjaśniającego ZUS przesłuchał tych samych świadków co Sąd Okręgowy.

Dlatego zdaniem ubezpieczonego organ rentowy powinien wypłacić mu odsetki ustawowe za zwłokę w płatności należnego mu zasiłku chorobowego w prawidłowej wysokości. Na rozprawie w dniu 13.09.2018r. (k.36) ubezpieczony sprecyzował swoje roszczenie zawarte w odwołaniu od zaskarżonej w niniejszej sprawie decyzji, domagając się zapłaty skapitalizowanej kwoty odsetek według wartości wyliczonej przez ZUS na polecenie Sądu, tj. kwoty 1.143,55 zł.

W odpowiedzi na odwołanie ubezpieczonego, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. wniósł o oddalenie odwołania z uwagi na brak podstaw prawnych do jego uwzględnienia. Organ rentowy powtórzył w całości argumentację zaprezentowaną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji z dnia 14.02.2018r.

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. decyzją z dnia 10.10.2016r. Nr (...)1/U-427/2016r., stwierdził, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia: emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe M. S. podlegającego ubezpieczeniom jako pracownik u płatnika składek P. J., wynosi za maj 2016r., 863,33 zł, a na ubezpieczenie zdrowotne – 744,97 zł.

W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy wskazał, że ubezpieczony M. S. jako pracownik od dnia 01.08.2015r. został zgłoszony do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych przez płatnika składek P. J.. W raportach rozliczeniowych płatnik składek jako podstawę wymiaru składek w 2015 roku wskazał kwotę 875 zł. Ubezpieczony w okresie od sierpnia 2015r. do marca 2016r. był zatrudniony na ½ etatu. W kwietniu 2016r. ubezpieczony był zatrudniony na pełen etat, a od dnia 15.04.2016r. stał się niezdolny do pracy. Z uwagi na to, do ZUS wpłynął wniosek o wypłatę zasiłku chorobowego dla ubezpieczonego.

Na zasiłku chorobowym ubezpieczony przebywał do dnia 09.09.2016r.

Organ rentowy, biorąc pod uwagę wszystkie w/w okoliczności, zadecydował o przeprowadzeniu kontroli wyjaśniającej u płatnika składek.

W ramach czynności kontrolnych ustalono, że płatnik P. J. od 07.12.2011r. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...). Polega ona na prowadzeniu lokali gastronomicznych: Rejs-Pub i (...)Pub (...) we W.. W toku kontroli inspektorzy ZUS przesłuchali: P. J. jako płatnika składek oraz pracowników (...)Pub (...) we W.: G. Ż. i J. K. w charakterze świadków.

P. J. wyjaśnił, że M. S. pracował w (...)Pub (...) i od dnia 01.04.2016r. przejął znaczną część obowiązków, które dotychczas wykonywał P. J.. Ponadto od dnia 01.04.2016r. nastąpiło otwarcie letniego ogródka gastronomicznego w (...)Pub (...), dodatkowo którego powierzchnia zwiększyła się o 100% w porównaniu do lat poprzednich. W związku z tymi okolicznościami zwiększył się zakres obowiązków ubezpieczonego M. S., a to wymagało zmiany wymiaru czasu jego pracy i podwyższenia mu wynagrodzenia. Dotychczas ubezpieczony był zatrudniony na stanowisku pracownika technicznego na ½ etatu za wynagrodzeniem wynoszącym 875 zł miesięcznie. Jednakże wobec powyżej opisanego zwiększenia zakresu jego obowiązków, strony umowy o pracę sporządziły aneks do niej, zgodnie z którym od dnia 01.04.2016r. ubezpieczony miał pracować w pełnym wymiarze czasu pracy, za wynagrodzeniem wynoszącym 4.930 zł brutto miesięcznie.

Powyższe zeznania P. J. złożone przed organem rentowym potwierdzili przesłuchani w toku dalszych czynności kontrolnych przez inspektorów ZUS pracownicy (...)Pub (...) we W. G. Ż. i J. K..

Organ rentowy dysponował także aktami osobowymi ubezpieczonego M. S. i listami jego obecności w pracy, z których w istocie wynikało, iż od 01.04.2016r. wymiar czasu jego pracy zwiększył się z 4 do 8 godzin dziennie.

Po przeprowadzeniu tego postępowania kontrolnego organ rentowy jednakże stwierdził, decyzją z dnia 10.10.2016r. Nr (...)1/U-427/2016r., że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia: emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe M. S. podlegającego ubezpieczeniom jako pracownik u płatnika składek P. J., wynosi za maj 2016r., 863,33 zł, a na ubezpieczenie zdrowotne – 744,97 zł.

W ślad za powyższą decyzją, ZUS kolejną decyzją, z dnia 14.10.2016r. znak (...) - (...), przyjął wskazaną powyżej kwotę za podstawę wymiaru zasiłku chorobowego należnego ubezpieczonemu za okres od 15.04.2016r. do 26.08.2016r. oraz od 29.08.2016r. do 09.09.2016r. Od tej podstawy wymiaru wypłacono ubezpieczonemu zasiłek chorobowy za wskazany okres.

Dowód: - akta postępowania kontrolnego przeprowadzonego przez ZUS przed wydaniem decyzji z dnia 10.10.2016r. Nr (...)1/U-427/2016r. oraz treść wskazanej decyzji z 10.10.2016r. z uzasadnieniem – w aktach ZUS.

Ubezpieczony wniósł odwołanie do Sądu Okręgowego we Wrocławiu od decyzji z dnia 10.10.2016r. Nr (...)1/U-427/2016r., po rozpoznaniu którego Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 10.10.2017r., sygn. akt IX U 1676/16 zmienił wskazaną decyzję organu rentowego w zakresie określenia wysokości podstawy wymiaru składek, ustalając, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne M. S. podlegającego ubezpieczeniom jako pracownik u płatnika składek P. J., wynosi za maj 2016r., 4.930 zł brutto.

W toku postępowania sądowego Sąd Okręgowy przesłuchał te same osoby, które przesłuchiwali kontrolerzy ZUS w trakcie postępowania kontrolnego przed wydaniem decyzji z dnia 10.10.2016r. (za wyjątkiem J. K., który nie pracował już wówczas u P. J.), tj. Sąd przesłuchał w charakterze świadka pracownika (...)Pub (...) we W. G. Ż., w charakterze zainteresowanego P. J. jako płatnika składek oraz ubezpieczonego M. S.. Zeznania tych osób złożone przed Sądem Okręgowym są tożsame w swej treści z zeznaniami, jakie osoby te złożyły w toku kontroli ZUS.

Ponadto Sąd Okręgowy wydając w/w wyrok oparł się na dowodach z dokumentów w postaci akt osobowych ubezpieczonego, które były dołączone do akt organu rentowego. Organ rentowy wcześniej także był w ich posiadaniu.

Na podstawie tych samych dowodów, którymi dysponował organ rentowy, Sąd Okręgowy odmiennie jednak ocenił stan faktyczny zaistniały w sprawie i wydał wyrok zmieniający zaskarżoną decyzję ZUS w sposób wskazany już powyżej.

Dowód: - akta SO we Wrocławiu sygn. IX U 1676/16, a w nich: wyrok z dnia 10.10.2017r. wraz z uzasadnieniem;

- przesłuchanie ubezpieczonego: k.23 odwrót.

Wskazany wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu uprawomocnił się w dniu 15.11.2017r.

Na skutek wyroku Sądu Okręgowego, ZUS w dniu 14.12.2017r. - tj. w ciągu 30 dni od uprawomocnienia się w/w wyroku - wypłacił ubezpieczonemu wyrównanie zasiłku chorobowego za okres od 15.04.2016r. do 26.08.2016r. oraz od 29.08.2016r. do 09.09.2016r., obliczonego od podstawy wymiaru wynoszącej 4.254,10 zł.

Decyzją z dnia 14.02.2018r. Nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. odmówił ubezpieczonemu M. S. wypłaty odsetek od przyznanego i wypłaconego ubezpieczonemu zasiłku chorobowego za okres od 15.04.2016r. do 26.08.2016r. oraz od 29.08.2016r. do 09.09.2016r. od wyższej podstawy wymiaru, wskazując, że opóźnienie w wypłaceniu zasiłków na rzecz ubezpieczonego było następstwem okoliczności, za które ZUS nie ponosi odpowiedzialności. Bowiem Sąd Okręgowy oparł swój wyrok na zupełnie nowym materiale dowodowym uzyskanym w trakcie postępowania sądowego, nieznanym wcześniej organowi rentowemu.

Bezsporne.

Suma skapitalizowanych odsetek za zwłokę w zapłacie należnego ubezpieczonemu zasiłku chorobowego, wynosi 1.143,55 zł.

Dowód: - wyliczenie odsetek dokonane przez ZUS: k.31-32.

Ubezpieczony M. S. po powrocie z zasiłku chorobowego w dniu 10.09.2016r., do chwili obecnej pracuje u płatnika składek P. J., aktualnie na stanowisku „specjalisty ds. handlowo-administracyjnych/menadżera lokali gastronomicznych”, cały czas za wynagrodzeniem wynoszącym 4.930 zł brutto miesięcznie.

Dowód:- przesłuchanie ubezpieczonego: k.23 odwrót.

Mając na uwadze powyższe ustalenia stanu faktycznego, Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego M. S. od zaskarżonej decyzji (...) Oddział we W. z dnia 14.02.2018r. podlegało uwzględnieniu, jako uzasadnione.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się na dowodach z dokumentów: tj. zwłaszcza na aktach z kontroli wyjaśniającej przeprowadzonej przez ZUS u płatnika składek P. J. oraz na zawartej w aktach ZUS decyzji z dnia 10.10.2016r. Nr (...)1/U-427/2016r wraz z uzasadnieniem, jak również Sąd oparł się na aktach postępowania sądowego toczącego się przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu pod sygn. akt IX U 1676/16 i na znajdującym się w nich wyroku tego Sądu z dnia 10.10.2017r. wraz z uzasadnieniem.

Nadto Sąd przesłuchał ubezpieczonego jako stronę postępowania. Zeznania ubezpieczonego, jako spójne i rzeczowe Sąd uznał za w pełni wiarygodny dowód w sprawie.

Zgodnie z art. 64 ustawy z dnia 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. 2010r., Nr 77, poz. 512 z późn. zm.): „ust 1. Płatnicy składek, o których mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1, wypłacają zasiłki w terminach przyjętych dla wypłaty wynagrodzeń lub dochodów, a Zakład Ubezpieczeń Społecznych bieżąco po stwierdzeniu uprawnień. Zasiłki te wypłaca się nie później jednak niż w ciągu 30 dni od daty złożenia dokumentów niezbędnych do stwierdzenia uprawnień do zasiłków.

Ust. 2. Jeżeli płatnik składek nie wypłacił zasiłku w terminie, o którym mowa w ust. 1, jest on obowiązany do wypłaty odsetek od tego zasiłku w wysokości i na zasadach określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych.”

Zaś w myśl art. 85 ust.1 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2017r., poz.1778), jeśli ZUS w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych – nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest zobowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności.

W rozpoznawanej sprawie organ rentowy podnosił, iż nie jest zobowiązany do wypłacenia ubezpieczonemu odsetek za opóźnienie w płatności należnego ubezpieczonemu zasiłku chorobowego za okres od 15.04.2016r. do 26.08.2016r. oraz od 29.08.2016r. do 09.09.2016r., od podstawy wymiaru zasiłku w kwocie 4.252,10 zł, gdyż opóźnienie w wypłaceniu zasiłków na rzecz ubezpieczonego od tej podstawy wymiaru było następstwem okoliczności, za które ZUS nie ponosi odpowiedzialności.

Zdaniem organu rentowego, wyrok Sądu Okręgowego z dnia 10.10.2017r. sygn. akt IX U 1676/16, oparty został na nowym materiale dowodowym, zdobytym dopiero podczas postępowania sądowego.

Argumentacja organu rentowego zaprezentowana w niniejszej sprawie okazała się być nietrafiona. Bowiem analiza uzasadnienia decyzji ZUS z dnia 10.10.2016r. Nr (...)1/U- (...), na mocy której ZUS stwierdził, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne M. S., podlegającego ubezpieczeniom jako pracownik u płatnika składek P. J., wynosi 863,33 zł, prowadzi do wniosku, że organ rentowy w toku postępowania kontrolnego przeprowadzonego u płatnika składek, przed wydaniem wskazanej decyzji z dnia 10.10.2016r., dysponował tymi samymi dowodami, co Sąd Okręgowy w postępowaniu sądowym sygn. akt IX U 1676/16.

Były to: dowody z dokumentów w postaci akt osobowych ubezpieczonego oraz jego listy obecności w pracy, z których wynika, że od 01.04.2016r. wymiar czasu pracy ubezpieczonego zwiększył się z 4 godzin do 8 godzin dziennie oraz dowody z zeznań świadka pracownika (...)Pub (...) we W. G. Ż., zeznania płatnika składek P. J. oraz zeznania ubezpieczonego M. S..

Zeznania tych osób złożone przed Sądem Okręgowym są tożsame w swej treści z zeznaniami, jakie osoby te złożyły w toku kontroli ZUS.

W tej sytuacji nie było podstaw do stwierdzenia, że wyrok Sądu Okręgowego z dnia 10.10.2017r. sygn. akt IX U 1676/16, oparty został na nowym materiale dowodowym, zdobytym dopiero podczas postępowania sądowego. Wyrok ten został oparty na tym samym materiale dowodowym, jakim dysponował organ rentowy.

W konsekwencji tego, zachodziły ustawowe przesłanki do zasądzenia na rzecz ubezpieczonego od organu rentowego odsetek w łącznej kwocie 1.143,55 zł (wyliczonej przez organ rentowy w wykonaniu zobowiązania Sądu) za opóźnienie w płatności zasiłku chorobowego przyznanego ubezpieczonemu za okres od 15.04.2016r. do 26.08.2016r. oraz od 29.08.2016r. do 09.09.2016r., od podstawy wymiaru w kwocie 4.254,10 zł, a wypłaconego po upływie terminów ich wymagalności, bo dopiero w dniu 14.12.2017r.

Dodatkowo Sąd wskazuje, iż jak zeznał ubezpieczony M. S., po powrocie z zasiłku chorobowego w dniu 10.09.2016r., do chwili obecnej pracuje on u płatnika składek P. J., aktualnie na stanowisku „specjalisty ds. handlowo-administracyjnych/menadżera lokali gastronomicznych”, cały czas za wynagrodzeniem wynoszącym 4.930 zł brutto miesięcznie.

Dlatego też Sąd, na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c., w pkt. I-wszym sentencji wyroku zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. w sposób opisany powyżej.

W pkt. II-gim sentencji wyroku Sąd zaliczył koszty sądowe na rachunek Skarbu Państwa, gdyż zarówno organ rentowy jak i ubezpieczony byli zwolnieni od obowiązku ich poniesienia, z mocy art. 94 i art. 96 ust.1 pkt. 4 ustawy z dnia 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398).

W związku z powyższym Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Motowidło
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia
Osoba, która wytworzyła informację:  Joanna Król-Szymielewicz
Data wytworzenia informacji: