Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2013r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Szlufik

Protokolant: Dorota Węgrzyn

po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2013r. we Wrocławiu

odwołania P. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w. W.

z dnia 4.01.2013r. Nr (...)

w sprawie P. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w. W.

o odsetki od świadczenia rehabilitacyjnego

zmienia zaskarżoną decyzję strony pozwanej i przyznaje powodowi prawo do ustawowych odsetek z tytułu przyznanego świadczenia rehabilitacyjnego za okres od dnia 18.03.2012r. do dnia 13.10.2012r. liczonych od dnia wymagalności do dnia zapłaty.

UZASADNIENIE

Powód P. D. wniósł odwołanie od decyzji strony pozwanej z dnia 04 stycznia 2013 r., żądając zasądzenia na jego rzecz odsetek od przyznanego wyrokiem z dnia 07 listopada 2012r. tut. Sądu Rejonowego prawa do świadczenia rehabilitacyjnego za okres od dnia 18 marca 2012 r. do dnia 13 października 2012r.

W uzasadnieniu wskazał, że decyzją z dnia 19 marca 2012r. strona pozwana niesłusznie, popełniając błąd odmówiła mu prawa do świadczenia rehabilitacyjnego. Lekarz Orzecznik ZUS został poinformowany o jego stanie zdrowia i posiadał wgląd do jego dokumentacji medycznej oraz szczegółowej historii choroby. Zawarte tam są m. in. rezonans magnetyczny, USG, wyniki badań krwi. Historia choroby zawiera informację o stanie zapalnym, puchnięciu oraz ściąganiu w tym okresie krwi.

Powód podniósł, że to wszystko wskazywało na niewydolność kolana i było wielokrotnie potwierdzane przez lekarzy specjalistów prowadzących jego leczenie. Ponadto znalazło to potwierdzenie w dniu 17 maja 2012r. przez kolejnego lekarza specjalistę oraz przez biegłego sądowego.

Strona pozwana Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w. W.w odpowiedzi na odwołanie wniosła o jego oddalenie z uwagi na brak podstaw do jego uwzględnienia.

Podała, że decyzją z dnia 04 stycznia 2013 r. odmówiła powodowi wypłaty odsetek od wypłaconego świadczenia rehabilitacyjnego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 z późn. zm.).

W uzasadnieniu powołała się na przepis art. 64 ust. l przedmiotowej ustawy, zgodnie z którym Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłaca zasiłki chorobowe bieżąco po stwierdzeniu uprawnień. Zasiłki te wypłaca się nie później jednak niż w ciągu 30 dni od złożenia dokumentów niezbędnych do stwierdzenia uprawnień do zasiłków. Jeżeli zasiłek nie zostanie wypłacony w powyższym terminie, nalicza się odsetki w wysokości i na zasadach określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych (ust.2). Stosownie natomiast do treści art. 85 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, zobowiązanie do wypłaty odsetek nie dotyczy przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności.

Strona pozwana podała, że Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 07 listopada 2012 r. (sygn. akt IVU 259/12) zmienił decyzję organu rentowego z dnia 19.03.2012r. w ten sposób, że przyznał wnioskodawcy prawo do świadczenia rehabilitacyjnego od dnia 18 marca 2012r. na okres 7 miesięcy. Prawomocny wyrok Sądu Rejonowego wpłynął do organu rentowego w dniu 07 grudnia 2012r., a wypłata przedmiotowego świadczenia została zrealizowana 21 grudnia 2012r.

Strona pozwana podniosła, że z uwagi na fakt, iż Sąd Rejonowy nie orzekł o wypłacie odsetek oraz organ rentowy wypłacił należne świadczenie z zachowaniem ustawowych terminów, zaskarżoną decyzją prawidłowo odmówiono powodowi prawa do wypłaty odsetek.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód w dniu 05 listopada 2010 r. doznał urazu kolana lewego i przeprowadzoną w dniu 09 listopada 2010r. artroskopią stwierdzono uszkodzenie więzadeł krzyżowych, więzadła pobocznego przyśrodkowego i ścięgna mięśnia podkolanowego. W dniu 27 lipca 2011 r. została przeprowadzona rekonstrukcja artroskopowa więzadła krzyżowego przedniego. Od tego czasu powód przebywał na długotrwałych zwolnieniach lekarskich, a po wykorzystaniu okresu zasiłkowego zostało jemu przyznane prawo do świadczenia rehabilitacyjnego na okres dwóch miesięcy od dnia 18 stycznia 2012r. do dnia 17 marca 2012r.

W dniu 02 lutego 2012r. powód złożył do strony pozwanej kolejny wniosek o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego.

Zarówno Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 15 lutego 2012r. jak i Komisja Lekarska ZUS, rozpoznając wniesiony przez powoda sprzeciw, orzeczeniem z dnia 14 marca 2012r. uznali, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy i brak jest okoliczności uzasadniających ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego.

Na tej podstawie strona pozwana decyzją z dnia 19 marca 2012 r. odmówiła powodowi prawa do świadczenia rehabilitacyjnego.

Powód wniósł odwołanie od powyższej decyzji do tut. Sądu Rejonowego i przedłożył m.in. odpisy przeprowadzonych konsultacji u lekarza internisty w dniu 23.02.2012r. i ortopedy w dniu 13.03.2012r. oraz wyniki przeprowadzonych badań krwi, które potwierdzały brak pełnej ruchomości lewego stawu kolanowego z powodu obrzęku, bólu i utrzymujący się stan zapalny. Sąd Rejonowy, po przeprowadzonym postępowaniu dowodowym, a w szczególności po zasięgnięciu opinii biegłego sądowego z zakresu chirurgii urazowo-ortopedycznej, w dniu 07 listopada 2012r. wydał wyrok zmieniający zaskarżoną decyzję i przyznał powodowi prawo do świadczenia rehabilitacyjnego na okres 7 miesięcy od dnia 18 marca 2012r.

Powód w dniu 29 listopada 2012r. wystąpił do strony pozwanej o wypłatę przyznanego mu świadczenia rehabilitacyjnego wraz z odsetkami.

Decyzją z dnia 04 stycznia 2013 r. strona pozwana odmówiła powodowi wypłaty odsetek od przyznanego wyrokiem tut. Sądu Rejonowego świadczenia rehabilitacyjnego za okres od dnia 18 marca 2012. do dnia 13 października 2012r., z tym uzasadnieniem, że opinia biegłego sądowego została oparta o nową dokumentację medyczną - zabieg operacyjny w dniu 17 maja 2012r. i stwierdzoną niewydolność przeszczepu więzadła krzyżowego - a więc na podstawie dokumentów, które nie były wcześniej składane do organu rentowego.

Dowód: - dokumentacja w aktach ZUS-u,

- akta tut. Sądu Rejonowego sygn. akt IV U 259/12

Świadczenie rehabilitacyjne za przedmiotowy okres zostało powodowi wypłacone w dniu 21 grudnia 2012r. /bezsporne/.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie powoda zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z brzmieniem art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 ze zmianami) Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłaca zasiłki na bieżąco, po stwierdzeniu uprawnień. Zasiłki te wypłaca się jednak nie później niż w ciągu 30 dni od daty złożenia dokumentów niezbędnych do stwierdzenia uprawnień do zasiłku.

Jeżeli płatnik składek nie wypłacił zasiłku w terminie, o którym mowa w ust. 1, jest on obowiązany do wypłaty odsetek od tego zasiłku w wysokości i na zasadach określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych (art. 64 ust. 2 w/w ustawy).

Na podstawie art. 85 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r. Nr 205 poz. 1585 ze zmianami) jeżeli Zakład w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to wypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności.

Stosownie do powołanych wyżej przepisów odsetki za opóźnienie w wypłacie świadczenia przysługują tylko w sytuacji, gdy opóźnienie to nastąpiło z winy ZUS. Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą Sądu Najwyższego organ rentowy ponosi winę za opóźnienie tylko w sytuacji, gdy dysponując wszystkimi niezbędnymi dowodami pozwalającymi na wypłatę świadczenia, tego świadczenia nie wypłacił.

W takiej sytuacji Sąd rozpatrujący niniejszą sprawę miał obowiązek zbadać czy w trakcie postępowania sądowego toczącego się na skutek odwołania od decyzji odmawiającej świadczenia przeprowadzone zostały dodatkowe dowody dające podstawę do zmiany decyzji, czy też sąd oparł się dokładnie na tych samych przesłankach, które posiadał organ rentowy. Po przeprowadzeniu dowodu z akt sprawy o sygn. IVU 259/12, dotyczącej prawa powoda do świadczenia rehabilitacyjnego od dnia 18 marca 2012r., Sąd uznał, że w trakcie tego postępowania nie pojawiły się żadne nowe okoliczności. Biegły sądowy opracowując opinię oparł się przede wszystkim na badaniu powoda i dowodach w postaci akt ZUS-u.

Ponadto biegły w opracowanej opinii podał, że w dniu 17 maja 2012r. została wykonana artroskopia kolana ze względu na bóle, obrzęk i ocieplenie kolana. Objawy te występowały już w lutym 2012r. i na początku marca 2012r., co potwierdzają przeprowadzone konsultacje lekarskie i wyniki badań dostarczone przez powoda w czasie dochodzenia prawa do świadczenia rehabilitacyjnego.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 25 stycznia 2005 r. (sygn. akt I UK 159/04, OSNP nr 19/2005, poz. 308) wydanie przez organ rentowy niezgodnej z prawem decyzji odmawiającej wypłaty świadczenia w sytuacji, gdy było możliwe wydanie decyzji zgodnej z prawem, w szczególności, gdy ubezpieczony wykazał wszystkie przesłanki świadczenia, oznacza, że opóźnienie w spełnieniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które organ rentowy ponosi odpowiedzialność, choćby nie można było mu zarzucić niestaranności w wykładni i zastosowaniu prawa. W razie nieterminowego przyznania lub wypłacenia świadczenia ZUS zobowiązany jest wypłacić je wraz z odsetkami za zwłokę. Ubezpieczony miał prawo do odsetek liczonych od dnia, w którym organ rentowy, gdyby działał prawidłowo, powinien był ustalić prawo do świadczenia.

Mając na uwadze realia niniejszej sprawy, stanowisko zaprezentowane przez stronę pozwaną nie mogło zostać uwzględnione.

W związku z powyższym Sąd, na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję strony pozwanej z dnia 04 stycznia 2013 r. w ten sposób, że przyznał powodowi prawo do ustawowych odsetek od przyznanego świadczenia rehabilitacyjnego za okres od dnia 18 marca 2012 r. do dnia 13 października 2012 r., liczonych od dnia wymagalności do dnia zapłaty.