Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV P 906/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Wrocław Śródmieście we Wrocławiu z 2016-09-08

Sygn. akt IV P 906/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 września 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Król-Szymielewicz

Ławnicy: B. D., M. K.

Protokolant: Paulina Machowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 września 2016 r. we W.

sprawy z powództwa K. K.

przeciwko (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W.

przy udziale nadzorcy sądowego P. M. jako interwenienta ubocznego

o odszkodowanie w związku z wypowiedzeniem umowy o pracę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

III.  zalicza koszty sądowe na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 9 grudnia 2015 r. (koperta k.12), skierowanym przeciwko stronie pozwanej (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W., powód K. K. wniósł o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony i przywrócenie go do pracy, ewentualnie o zasądzenie od strony pozwanej na jego rzecz odszkodowania w wysokości 4150 zł wraz z należnymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto powód zażądał zasądzenia na jego rzecz od strony pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Na rozprawie w dniu 09.08.2016r. powód ostatecznie sprecyzował swoje roszczenie, oświadczając, iż domaga się zasądzenia od strony pozwanej odszkodowania w kwocie 4150 zł brutto (k.103)

Uzasadniając żądanie pozwu powód wskazał, że w dniu 1 sierpnia 2013 r. został zatrudniony przez stronę pozwaną na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Pracodawca nigdy nie zgłaszał zastrzeżeń dotyczących świadczonej przez niego pracy. W dniu 2 grudnia 2015 r. strona pozwana złożyła powodowi oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę z powodu likwidacji jego stanowiska pracy, pozostającej w związku ze zmianami organizacyjnymi w firmie. W ocenie powoda wskazana przyczyna rozwiązania umowy o pracę była jednak pozorna, ponieważ stanowisko, na którym pracował, nadal istnieje, a jego obowiązki wykonują obecnie inne osoby.

W odpowiedzi na pozew (k.45-50) strona pozwana (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew strona pozwana wskazała, iż przyczyna wypowiedzenia powodowi umowy o pracę była rzeczywista i pozostawała w związku z polityką firmy w zakresie racjonalizacji zatrudnienia ze względu na trudną sytuację finansową pozwanej spółki. Powód był zatrudniony na stanowisku menadżera, które zostało zlikwidowane. Obowiązki powoda przejęli pracownicy i zleceniobiorcy pozwanej: I. M. w zakresie prowadzenia kasy, O. K. w zakresie rozliczeń gastronomii i (...) w zakresie spraw biurowych. Strona pozwana wskazała następnie, że osoby te były u niej zatrudnione zanim powód otrzymał wypowiedzenie umowy o pracę. Zatem na stanowisko powoda nie została zatrudniona żadna nowa osoba. Strona pozwana podniosła również, że pomiędzy stronami istnieje konflikt związany z odwołaniem ojca powoda - L. K. ze składu Zarządu strony pozwanej pod koniec 2015 r. Od tego czasu działania powoda oraz jego ojca w stosunku do strony pozwanej mają charakter odwetowy i zmierzają do wygenerowania po jej stronie kolejnych zobowiązań finansowych w celu szybkiego doprowadzenia do upadłości strony pozwanej.

W ocenie strony pozwanej, w niniejszej sprawie powodowi nie zależy w rzeczywistości na przywróceniu go do pracy, co potwierdza także fakt, iż znając sytuację finansową strony pozwanej, sam złożył on wniosek o ogłoszenie jej upadłości. Strona pozwana podała następnie, że obecny Zarząd spółki podjął działania zmierzające do regularnej spłaty wierzycieli i złożył do Sądu wniosek o wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego. Strona pozwana wskazała, że zaproponowała powodowi rozwiązanie umowy za porozumieniem stron, jednak nie przyjął on tej propozycji. W ocenie strony pozwanej na uwzględnienie nie zasługuje również zgłoszone w pozwie roszczenie alternatywne powoda o zapłatę odszkodowania. Otrzymał on bowiem całe należne mu wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę, w tym także za okres wypowiedzenia. Ponadto strona pozwana podniosła, iż powód nie udowodnił swojego roszczenia. Z przedłożonych przez niego dowodów nie wynika bowiem, że przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę była nieprawdziwa, a świadkowie, których przesłuchania domaga się powód, nie mają wiedzy na ten temat.

W dniu 12.05.2016r. na mocy postanowienia Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej VIII Wydział Gospodarczy ds. upadłościowych i restrukturyzacyjnych otwarto postępowanie układowe wobec strony pozwanej (...) Sp. z o.o. W tej sytuacji, z dniem otwarcia tego postępowania, na podstawie art. 277 ustawy Prawo restrukturyzacyjne, nadzorca sądowy P. M. z mocy ustawy wstąpił do niniejszego postępowania sądowego jako interwenient uboczny po stronie pozwanej (k.70-71).

Interwenient uboczny był zawiadomiony o terminach wszystkich rozpraw sądowych po złożeniu przez niego pisma informującego o interwencji ubocznej.

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód K. K. został zatrudniony przez stronę pozwaną (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 1 sierpnia 2013 r. na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku menadżera. W załączniku do umowy o pracę został określony zakres obowiązków powoda, do których miało należeć planowanie i koordynowanie prac restauracji, zarządzanie kilkunastoosobowym zespołem pracowników oraz współpraca z klientami i partnerami handlowymi. Miesięczne wynagrodzenie powoda z tytułu umowy o pracę wynosiło 4.150 zł brutto.

Okoliczności bezsporne, a nadto:

- umowa o pracę z dnia 1 sierpnia 2013 r. wraz z załącznikiem, k. 5-11

- akta osobowe powoda

- zaświadczenie o zarobkach, k. 28.

Zakres wykonywanych przez powoda zadań różnił się od obowiązków pisemnie określonych w załączniku do umowy o pracę. Do rzeczywistych obowiązków powoda należało: pobieranie gotówki z kas restauracji oraz hotelu i przekazywanie jej księgowej, wprowadzanie faktur do systemu informatycznego, prowadzenie rozliczeń z pracownikami, a także wysyłanie i odbiór korespondencji.

Okoliczność bezsporna, a nadto:

- zeznania świadka L. K., elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105

- zeznania świadka I. M., elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105

- zeznania świadka O. K., elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105

- przesłuchanie powoda, elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105

- przesłuchanie w charakterze strony pozwanej członka Zarządu W. S., elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105.

Powód posiada tytuł magistra ekonomii oraz licencjat z dziedziny finansów i rachunkowości.

Dowód:

- przesłuchanie powoda, elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105.

W dniu 2 grudnia 2015 r. strona pozwana złożyła powodowi pisemne oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę z miesięcznym okresem wypowiedzenia. Wskazaną w piśmie przyczyną rozwiązania umowy była likwidacja stanowiska pracy powoda związana z racjonalizacją zatrudnienia zmierzającą do optymalizacji przychodów spółki.

Okoliczność bezsporna, a nadto:

- oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę, k. 4.

W dniu 7 grudnia 2015 r. strona pozwana zawarła z E. P. (1) umowę o pracę na okres próbny do dnia 29 lutego 2016 r., zatrudniając ją na stanowisku młodszej księgowej, w pełnym wymiarze czasu pracy. Następnie w dniu 1 marca 2016 r. E. P. (1) została przyjęta do pracy w pozwanej spółce na stanowisku księgowej, w pełnym wymiarze czasu pracy, na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Miesięczne wynagrodzenie E. P. (1) wynosi aktualnie 3.100 zł brutto. Do jej obowiązków pracowniczych należy prowadzenie księgowości, w tym: opisywanie i ewidencjonowanie dokumentów w systemie komputerowym, uzgadnianie i prowadzenie ewidencji z kontami księgi głównej, potwierdzanie i uzgadnianie sald z kontrahentami, prowadzenie ewidencji kadrowo-płacowej, a także wysyłanie i odbieranie przesyłek i listów pocztowych, sporządzanie deklaracji rozliczeniowych oraz wykonywanie poleceń przełożonego w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych spółki.

E. P. (1) została zatrudniona z inicjatywy księgowej I. M., która potrzebowała pomocy w prowadzeniu księgowości strony pozwanej.

Dowody:

- umowa o pracę na okres próbny E. P. (1) z dnia 7 grudnia 2015 r. wraz z załącznikiem, k. 136-141

- umowa o pracę na czas nieokreślony E. P. (1) z dnia 1 marca 2016 r. wraz z załącznikiem, k. 142-146

- zaświadczenie o zarobkach E. P. (1), k. 147-148

- zeznania świadka I. M., elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105

- zeznania świadka O. K., elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105

- przesłuchanie w charakterze strony pozwanej członka Zarządu W. S., elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105.

Strona pozwana nie zatrudniła nowego pracownika na stanowisko zajmowane przez powoda, tj. na stanowisko menadżera. Obowiązki uprzednio wykonywane przez powoda zostały rozdzielone pomiędzy innych pracowników i zleceniobiorców strony pozwanej. E. P. (1) przejęła obowiązki powoda związane z przyjmowaniem i odbieraniem korespondencji oraz prowadzeniem rozliczeń z pracownikami, kierownik hotelu (...) zajął się wprowadzaniem faktur do systemu informatycznego, natomiast księgowa I. M. - pobieraniem gotówki z kas. Ostatnie z wymienionych zadań bywa również wykonywane przez E. P. (1), jeżeli zachodzi potrzeba zastąpienia I. M.. Strona pozwana nie zwiększyła wynagrodzeń osób, które przejęły obowiązki powoda.

Dowody:

- lista pracowników etatowych według stanu na grudzień 2015 r., k. 132

- lista pracowników etatowych według stanu na sierpień 2016 r., k. 133

- ewidencja zleceniobiorców według stanu na grudzień 2015 r., k. 134

- ewidencja zleceniobiorców według stanu na sierpień 2016 r., k. 135

- zeznania świadka I. M., elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105

- zeznania świadka O. K., elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105

- przesłuchanie w charakterze strony pozwanej członka Zarządu W. S., elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105.

Pomiędzy Zarządem pozwanej spółki, a ojcem powoda – L. K. istnieje konflikt związany z odwołaniem go z pełnienia funkcji członka Zarządu pozwanej spółki w październiku 2015 r. przez większościowego udziałowca strony pozwanej – W. S.. W. S. uważa, że L. K. prowadził niekorzystne dla Spółki działania. Po odwołaniu L. K., W. S. pozostał jedynym członkiem Zarządu. Ojciec powoda oraz sam powód pozostają również ze stroną pozwaną w sporze dotyczącym zadłużenia strony pozwanej w stosunku do nich.

Dowody:

- zeznania świadka L. K., elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105

- przesłuchanie powoda, elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105

- przesłuchanie w charakterze strony pozwanej członka Zarządu W. S., elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105.

Sytuacja finansowa strony pozwanej pod koniec 2015 r. była bardzo trudna. Spółka nie była w stanie terminowo spłacać swoich wierzycieli. W okresie od stycznia do marca 2016 r. do Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej wpłynęły cztery wnioski o ogłoszenie upadłości pozwanej spółki. Pierwszy z nich został wniesiony w dniu 8 stycznia 2016 r. przez ojca powoda – L. K.. Następnie w dniu 12 lutego 2016 r. wniosek o ogłoszenie upadłości złożył także sam powód oraz jego brat F. K.. Z kolei w dniu 19 kwietnia 2016 r. strona pozwana złożyła do Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej wniosek o otwarcie postępowania restrukturyzacyjnego w trybie postępowania układowego. Wnioski o ogłoszenie upadłości oraz wniosek restrukturyzacyjny zostały połączone do wspólnego rozpoznania. Postanowieniem z dnia 12 maja 2016 r., wydanym w sprawie o sygn. VIII GU 14/16, Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej otworzył postępowanie układowe wobec strony pozwanej i oddalił wnioski o ogłoszenie upadłości.

Dowody:

- postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej z dnia 12 maja 2016 r. w sprawie o sygn. VIII GU 14/16, k. 71

- zeznania świadka I. M., elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105

- zeznania świadka O. K., elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105

- przesłuchanie w charakterze strony pozwanej członka Zarządu W. S., elektroniczny protokół rozprawy z dnia 9 sierpnia 2016 r., k. 105.

W związku z trudną sytuacją ekonomiczną pozwanej Spółki, zmniejszeniu uległo również zatrudnienie pracowników przez nią. I tak na dzień 02.12.2015r. (data wręczenia powodowi wypowiedzenia umowy o prace), Spółka zatrudniała na podstawie umów o pracę (...) pracowników, na podstawie umów zlecenia – 16 osób. Zaś na dzień 31.08.2016r. Spółka zatrudniała na podstawie umów o pracę (...) pracowników, na podstawie umów zlecenia – 14 osób.

Dowody:

- listy pracowników i zleceniobiorców: k.132-135.

Mając na uwadze powyższe ustalenia faktyczne, Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu w całości.

Ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się na dowodach z dokumentów, w tym na dokumentach zawartych w aktach osobowych powoda, umowie powoda o pracę, oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę, zaświadczeniu o zarobkach powoda, a ponadto na dokumentach dotyczących E. P. (1) - zawartych z nią umowach o pracę oraz zaświadczeniu o jej zarobkach. Podstawę ustaleń faktycznych Sądu stanowiły również przedłożone przez stronę pozwaną listy pracowników etatowych oraz listy zleceniobiorców pozwanej spółki. Dokumenty te zostały potwierdzone za zgodność z oryginałem przez występujących w sprawie pełnomocników stron, a ich forma i treść nie budziły wątpliwości Sądu co do prawdziwości zawartych w nich oświadczeń. Nie były one również kwestionowane przez strony w toku procesu.

Podstawę ustaleń faktycznych stanowiły również zeznania świadków: I. M. i O. K.. Były one bowiem spójne, szczegółowe i wzajemnie zbieżne, wobec czego zasługiwały na walor wiarygodności. Osoby te mają szczegółową wiedzę na temat okoliczności zwolnienia powoda i wykonywanych przez niego uprzednio zadań, przyczyn zatrudnienia E. P. (1), stanowiska jej pracy i wykonywanych przez nią obowiązków pracowniczych, a także sytuacji finansowej strony pozwanej. Z uwagi na powyższe Sąd poczynił ustalenia we wskazanym zakresie w oparciu o zeznania wymienionych świadków.

Za częściowo wiarygodne należało również uznać zeznania świadka L. K.. Były one bowiem logiczne i spójne. Stanowiły podstawę ustaleń Sądu w zakresie rzeczywistych obowiązków pracowniczych powoda, a także relacji świadka ze stroną pozwaną po odwołaniu go z Zarządu w październiku 2015 r. W oparciu o te zeznania Sąd nie mógł natomiast poczynić ustaleń dotyczących okoliczności zatrudnienia E. P. (1) i wykonywanych przez nią obowiązków. Świadek L. K. nie miał bowiem dostatecznej wiedzy na ten temat, na co sam wskazywał. Wypowiedzi świadka w tym zakresie stanowiły jedynie jego domysły, wobec czego Sąd nie dał im wiary.

Sąd oparł się również na dowodzie z przesłuchania członka Zarządu pozwanej spółki – (...) w charakterze strony pozwanej. Jego wyjaśnienie były bowiem logiczne i korespondowały z zeznaniami świadków I. M. i O. K.. Ponadto w sposób racjonalny przedstawił on wpływ sytuacji majątkowej strony pozwanej na decyzje w sprawie zmian zatrudnienia, w tym wypowiedzenia powodowi umowy o pracę.

Wyjaśnieniom powoda Sąd dał wiarę jedynie w części, w jakiej nie pozostawały one w sprzeczności z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Należało zatem uznać za wiarygodne twierdzenia powoda o wykonywanych przez niego obowiązkach pracowniczych oraz konflikcie jego ojca z Zarządem pozwanej spółki. Sąd nie podzielił natomiast oceny powoda o tożsamości stanowiska pracy E. P. (1) z zajmowanym uprzednio przez niego stanowiskiem menadżera. Wyjaśnienia powoda w tym zakresie pozostawały bowiem sprzeczne nie tylko z zeznaniami świadków i wyjaśnieniami strony pozwanej, ale były również niespójne wewnętrznie. Z jednej strony powód twierdził, że E. P. (1) została zatrudniona na jego miejsce i wykonuje te same obowiązki, z drugiej natomiast wskazywał, że zakres obowiązków nowej pracownicy jest jedynie częściowo zbliżony do wykonywanych uprzednio przez niego obowiązków.

Podstawę prawną roszczeń powoda stanowił przepis art. 45 § 1 k.p., zgodnie z którym w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, Sąd Pracy – stosownie do żądania pracownika – orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu – o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. W myśl powołanego przepisu wymienione roszczenia przysługują zatem pracownikowi w przypadku spełnienia jednej z dwóch przesłanek: niezgodności wypowiedzenia z formalnymi wymogami zawartymi w Kodeksie pracy lub merytorycznej niezasadności wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony.

Powód nie kwestionował formalnej poprawności wypowiedzenia umowy o pracę, lecz jego zasadność. Zatem jedynie na marginesie należy zaznaczyć, że oświadczenie strony pozwanej o wypowiedzeniu powodowi umowy o pracę odpowiadało warunkom formalnym określonym w art. 30 § 3 - 5 k.p., tj. było sporządzone w formie pisemnej i wskazywało przyczynę wypowiedzenia oraz zawierało pouczenie o sposobie odwołania, a ponadto zostało prawidłowo doręczone pracownikowi. Zachowany został również, wskazany w art. 36 § 1 pkt 2 k.p., jednomiesięczny okres wypowiedzenia.

Przechodząc do analizy zasadności wypowiedzenia powodowi umowy o pracę, należy wskazać, że wypowiedzenie umowy o pracę jest nieuzasadnione w rozumieniu art. 45 § 1 k.p. wówczas, gdy w oświadczeniu o wypowiedzeniu pracodawca podał pracownikowi przyczynę pozorną, nieprawdziwą lub niekonkretną (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 października 2009r., sygn. III PK 34/09, LEX nr 560866).

W orzecznictwie wskazuje się, że zmniejszenie stanu zatrudnienia stanowi uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę, a Sąd nie jest przy tym uprawniony do badania zasadności i celowości redukcji zatrudnienia. Decyzje w tym przedmiocie należą bowiem do pracodawcy, który ma prawo do swobodnej zmiany struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa w celu racjonalizacji zatrudnienia pracowników (zob. uchwała pełnego składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 27 czerwca 2985 r., sygn. III PZP 10/85, LEX nr 12880; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 listopada 1997 r., sygn. I PKN 401/97, LEX nr 33572). Jednak pomimo braku kompetencji do badania celowości i zasadności zmian struktury organizacyjnej zakładu, Sąd może oceniać, czy likwidacja stanowiska pracy jest autentyczna, czy też ma charakter pozorny, służący jedynie uzasadnieniu rozwiązania umowy o pracę z konkretnym pracownikiem (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 grudnia 1982 r., sygn. I PRN 130/82, LEX nr 15786).

Jak wskazuje się w judykaturze, pozorność likwidacji stanowiska pracy ma miejsce nie tylko wówczas, gdy dane stanowisko pozostaje w strukturach zakładu pracy, ale również w przypadku formalnej likwidacji stanowiska i utworzenia w jego miejsce stanowiska pracy o innej nazwie, które w istotnych elementach nie różni się od zlikwidowanego. Ocena pozorności likwidacji stanowiska pracy polega więc na porównaniu warunków zatrudnienia na nowym stanowisku z odpowiednimi warunkami na stanowisku zlikwidowanym. Porównanie to dotyczy nie tylko zakresu obowiązków, ale również np. zasad wynagradzania i podstaw zatrudnienia (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 września 2007 r., sygn. I PK 92/07, LEX nr 458564; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 2001 r., sygn. I PKN 680/00. LEX nr 80855).

W ocenie Sądu podnoszony przez powoda zarzut pozorności likwidacji przez pracodawcę jego stanowiska pracy okazał się być całkowicie chybiony. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika bowiem, że rozwiązanie z powodem umowy o pracę było wynikiem wprowadzanych przez stronę pozwaną zmian organizacyjnych, na skutek których doszło do rzeczywistej likwidacji zajmowanego przez powoda stanowiska menadżera. W szczególności Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia twierdzeń powoda, zgodnie z którymi E. P. (1) została zatrudniona przez stronę pozwaną na jego miejsce i przejęła wszystkie jego obowiązki. Z umów o pracę zawartych z E. P. (2) oraz wiarygodnych zeznań świadków i wyjaśnień strony pozwanej wynika bowiem, że została ona zatrudniona na stanowisku księgowej i posiada odmienny od powoda zakres obowiązków. Poza zadaniami przejętymi od powoda w postaci odbierania i wysyłania korespondencji oraz rozliczeń z pracownikami, wykonuje ona także swoje podstawowe obowiązki pracownicze związane z prowadzeniem księgowości. Ponadto E. P. (1) nie przejęła całości obowiązków wykonywanych wcześniej przez powoda. Pobieraniem gotówki z kas zajmuje się bowiem co do zasady I. M., natomiast wprowadzaniem faktur do systemu informatycznego – O. K..

Z zeznań świadka I. M. wynika, że E. P. (1) została zatrudniona z inicjatywy I. M. - głównej księgowej u strony pozwanej, która potrzebowała pomocy w prowadzeniu księgowości strony pozwanej.

Należy zaznaczyć, że fakt wykonywania przez E. P. (2) zadań nienależących uprzednio do zakresu obowiązków powoda nie był kwestionowany nawet przez samego powoda. Jak wskazano powyżej, aby stwierdzić pozorność likwidacji stanowiska pracy, należy ustalić, że nowe stanowisko jest tożsame ze zlikwidowanym co do warunków pracy i płacy, w szczególności zaś co do zakresu obowiązków pracowniczych. Nie jest przy tym wystarczająca jedynie częściowa zbieżność tych obowiązków. Jeżeli nowe stanowisko wiąże się z wykonywaniem tylko części obowiązków związanych ze stanowiskiem zlikwidowanym albo nawet wszystkich tych zadań ale poszerzonych o obowiązki dodatkowe, wówczas brak jest podstaw do stwierdzenia tożsamości stanowisk, a tym samym potwierdzenia tezy o pozorności likwidacji stanowiska pracy.

Dodatkowo należy wskazać, iż stanowiska pracy powoda i E. P. (1) różnią się również w aspekcie związanego z nimi wynagrodzenia za pracę (powód otrzymywał znacznie wyższe wynagrodzenie).

Na podstawie przedłożonych przez stronę pozwaną list pracowników etatowych i zleceniobiorców Sąd ustalił również, że po rozwiązaniu umowy o pracę z powodem strona pozwana nie utworzyła żadnego innego stanowiska pracy odpowiadającego stanowisku powoda.

Należy wskazać, że dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy nie miał znaczenia fakt niezatrudnienia powoda na nowo utworzonym stanowisku księgowego pomimo posiadanego przez niego wykształcenia. Okoliczność posiadania przez powoda wykształcenia z zakresu finansów i rachunkowości nie generowała bowiem po stronie pracodawcy obowiązku zaoferowania powodowi tego stanowiska. Jak wskazano wyżej, obowiązki związane ze stanowiskiem księgowego różnią się od obowiązków wykonywanych przez powoda na stanowisku menadżera. Strona pozwana miała swobodę wyboru osoby, której powierzy wykonywanie tych zadań, według ustalonych przez siebie kryteriów.

Sąd odrzucił jednocześnie twierdzenia powoda o tym, że prawdziwą przyczynę wypowiedzenia mu umowy o pracę stanowił konflikt strony pozwanej z ojcem powoda. Jak wskazano powyżej, likwidacja stanowiska pracy powoda była rzeczywista. Ponadto na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego należało uznać, że była ona podyktowana realną koniecznością zmian organizacyjnych w firmie, związanych z trudną sytuacją majątkową strony pozwanej. Powód zresztą, miał i ma pełną świadomość trudnej sytuacji ekonomicznej strony pozwanej, gdyż sam w dniu 12.02.2016r. złożył wniosek o ogłoszenie upadłości pozwanej Spółki.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał wypowiedzenie umowy o pracę złożone powodowi w dniu 2 grudnia 2015 r. za zasadne i prawidłowe, wobec czego w puncie I –wszym sentencji wyroku oddalił powództwo w całości jako nieuzasadnione.

W punkcie II-gim sentencji wyroku Sąd orzekł o kosztach zastępstwa procesowego zgodnie z zasadą odpowiedzialności strony przegrywającej na wynik procesu, wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c. Koszty te, należne stronie pozwanej od powoda jako od strony przegrywającej proces, w wysokości 180 zł, zostały ustalone w oparciu § 12 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (po nowelizacji tego rozporządzenia obowiązującej od 01.08.2015r. do 31.12.2015r).

W punkcie III-cim sentencji wyroku Sąd zaliczył koszty sądowe na rachunek Skarbu Państwa, ponieważ powód jako pracownik zwolniony był od obowiązku ich uiszczenia na mocy art. 96 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

W związku z powyższym Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Motowidło
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia
Osoba, która wytworzyła informację:  Joanna Król-Szymielewicz,  Beata Urszula Dobrucka ,  Marian Klekot
Data wytworzenia informacji: