Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Werocy

Ławnicy: Danuta Szczęśniak, Urszula Piotrowska

Protokolant: Monika Kałużna

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2017r. we W.

sprawy z powództwa J. B.

przeciwko (...) Sp. z o.o. we W.

o ustalenie istnienia stosunku pracy i wynagrodzenie

I.  ustala, że powód J. B. był zatrudniony u strony pozwanej (...) sp. z o.o. we W. w okresie od dnia 01.05.1999r. do dnia 27.06.2011r. na podstawie umowy o pracę;

II.  zasądza od strony pozwanej (...) sp. z o.o. we W. na rzecz powoda J. B.:

1)  kwotę 202.002,84zł (dwieście dwa tysiące dwa złote i osiemdziesiąt cztery grosze), tytułem wynagrodzenia za pracę, wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty:

-

7.769,34 zł od dnia 11.06.2009r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.07.2009r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.08.2009r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.09.2009r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.10.2009r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.11.2009r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.12.2009r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.01.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.02.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.03.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.04.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.05.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.06.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.07.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.08.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.09.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.10.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.11.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.12.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.01.2011r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.02.2011r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.03.2011r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.04.2011r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.05.2011r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.06.2011r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.07.2011r. do dnia zapłaty,

2)  kwotę 75.000 euro (siedemdziesiąt pięć tysięcy euro), tytułem wynagrodzenia za pracę, wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty:

-

2.500 euro od dnia 11.02.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.03.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.04.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.05.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.06.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.07.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.08.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.09.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.10.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.11.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.12.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.01.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.02.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.03.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.04.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.05.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.06.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.07.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.08.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.09.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.10.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.11.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.12.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.01.2011r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.02.2011r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.03.2011r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.04.2011r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.05.2011r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.06.2011r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.07.2011r. do dnia zapłaty,

III.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

IV.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 5.400zł tytułem zwrotu kosztów postępowania;

V.  nakazuje stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia) kwotę 29.799,66zł tytułem zwrotu kosztów sądowych;

VI.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 7.769,34zł.

UZASADNIENIE

Powód J. B. pozwem wniesionym w dniu 07 października 2011 r. (data stempla pocztowego, k. 33), do Sądu Okręgowego we Wrocławiu VII Wydział Pracy, skierowanym przeciwko stronie pozwanej - (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. (poprzednio: z siedzibą w P.), domagał się zasądzenia od strony pozwanej kwoty 202.002,84 zł oraz kwoty 75.000,00 euro, wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi
w sposób sprecyzowany w pozwie, oraz zasądzenia na jego rzecz kosztów postępowania,
w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Wraz z pozwem wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie.

W uzasadnieniu żądania pozwu wskazał, że był zatrudniony u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę w okresie od 01 maja 1999 r., w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku dyrektora zarządu i z tytułu wykonywanej pracy otrzymywał wynagrodzenie
w wysokości 7.769,34 zł brutto oraz dodatek funkcyjny w kwocie 2.500 euro miesięcznie. Kolejno podał, że do kwietnia 2009 roku systematycznie otrzymywał wynagrodzenie za wykonaną pracę, które zgodnie z zawartą umową o pracę było płatne do 10 – tego każdego miesiąca i dalej, że sytuacja to uległa zmianie w maju 2009 roku, kiedy to strona pozwana nie wypłaciła mu należnego wynagrodzenia za miesiąc maj 2009 roku. Wskazał, że wielokrotnie próbował rozmawiać z pracodawcą jednakże ten zerwał z nim kontakt w związku z czym
z uwagi na dalszy brak płatności wynagrodzenia oraz brak możliwości wykonywania pracy
w dniu 6 lipca 2011 r. złożył pozwanemu oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z przyczyn leżących po stronie pracodawcy. Powód zaznaczył dalej, że pomimo rozwiązania umowy o pracę, pozwany nie wypłacił mu należnego wynagrodzenia. Wskazując na powyższe powód podał, iż uzasadnione jest jego żądanie zapłaty wynagrodzenia za pracę za okres od maja 2009 roku do lipca 2011 roku w kwocie 7.769,34 zł brutto – wynagrodzenie zasadnicze oraz 2.500,00 euro – dodatek funkcyjny, przy czym
w treści żądania pozwu powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz wynagrodzenia zasadniczego za okres od maja 2009 roku do czerwca 2011 roku i dodatku za okres od stycznia 2009 roku do czerwca 2011 roku. Odnośnie odsetek powód podał, że liczy je od pierwszego dnia po upływie płatności wynagrodzenia za każdy przepracowany miesiąc.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu stanowiska strona pozwana w pierwszej kolejności podniosła, że powód nie przedłożył dowodów na okoliczność istnienia pomiędzy stronami stosunku pracy, wobec czego roszczenie winno zostać przekazane do rozpoznania przez właściwy rzeczowo
i miejscowo wydział cywilny. Podała dalej, że uchwałą zgromadzenia wspólników w dacie
15 kwietnia 1998 r. powód został powołany do zarządu spółki na stanowisko dyrektora zarządu, z wynagrodzeniem początkowym 1.500 zł netto miesięcznie z tytułu umowy zlecenia, na mocy której pełnił obowiązki dyrektora zarządu. Wskazała, że uchwałą nr 4/99 podjętą w dniu 31 maja 1999 r. przyznano powodowi z tytułu pełnienia funkcji w zarządzie spółki wynagrodzenie ryczałtowe w kwocie 1.500 zł netto miesięcznie, przy czym jak wynika
z dokumentu nie było to wynagrodzenie przyznane w oparciu o umowę o pracę. Strona pozwana zaznaczyła kolejno, że uchwałą nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników w dacie 10 listopada 2009 r. powód został odwołany ze stanowiska dyrektora zarządu spółki
w związku z czym powód pełnił funkcję dyrektora zarządu w okresie od 15 kwietnia 1998 r. do 25 listopada 2009 r., kiedy to powołany został nowy prezes zarządu spółki w osobie A. P.. Strona pozwana podała dalej, że w dniu 05 lutego 2010 r. zgromadzenie wspólników nie udzieliło powodowi absolutorium za rok obrotowy 2008 rok. Wskazując na powyższe strona pozwana podniosła, że powód nigdy nie zawarł ze stroną pozwaną umowy
o pracę, na podstawie której, wykonywałby obowiązki dyrektora zarządu. Podkreśliła, że nie wydała powodowi świadectwa pracy oraz nie posiada również akt osobowych powoda, ponieważ takie nie zostały utworzone. Zarzuciła dalej, że dokumenty dołączone przez powoda do pozwu jak np. zaświadczenie o zarobkach należy traktować jako zaświadczenie
o wynagrodzeniu otrzymywanym przez powoda na podstawie kontraktu menadżerskiego. Jednocześnie strona pozwana podniosła, że rozstała się z powodem w atmosferze konfliktu
i nie jest w posiadaniu kontraktu menadżerskiego niemniej jednak – jak podała – był on pomiędzy stronami zawarty co wynika niezbicie z formularzy ZUS oraz US, gdzie kod ubezpieczenia na formularzu (...) P (...) o numerze (...) oznacza ubezpieczenie z tytułu zawartej umowy zlecenia, a więc nie umowy o pracę, natomiast kod formularza US (...)1 oznacza informację o przychodzie osiągniętym ze źródeł innych niż umowa o pracę. Dodatkowo strona pozwana podała, że na szczegółowej liście płac wynagrodzenie powoda zostało określone jako kontrakt menadżerski. Nadto podniosła, że powód otrzymał całość wynagrodzenia bowiem jak wynika z treści pozwu jeszcze za listopad 2009 roku otrzymał wynagrodzenie, tj. do daty odwołania, zaś po dacie odwołania w listopadzie 2009 roku nie wykonywał usług na rzecz pozwanej.

Postanowieniem z dnia 31 października 2011 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu VII Wydział Pracy zwolnił powoda od ponoszenia kosztów sądowych w całości. (k. 40)

Zarządzeniem z dnia 02 października 2012 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu VII Wydział Pracy przekazał sprawę do rozpoznania w I Wydziale Cywilnym Sądu Okręgowego we Wrocławiu (k. 471).

W piśmie procesowym z dnia 14 kwietnia 2013 r. powód zmienił żądanie pozwu w ten sposób, że wniósł o:

-

ustalenie istnienia stosunku pracy pomiędzy nim a stroną pozwaną w okresie od
dnia 01 maja 1999 r. do dnia 06 lipca 2011 r.;

-

zasądzenie od strony pozwanej zaległego wynagrodzenia w wysokości 518.496 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi w sposób wskazany w piśmie.

Jednocześnie - jako roszczenie ewentualne - w przypadku nie uwzględnienia powództwa o ustalenie istnienia stosunku pracy, powód wniósł o zasądzenie od strony pozwanej kwoty 518.496,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi w sposób wskazany w piśmie. (k. 497-500)

Postanowieniem z dnia 29 września 2015 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu we Wrocławiu VII Wydziałowi Pracy (k. 1021).

Postanowieniem z dnia 18 listopada 2015 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu VII Wydział Pracy uznał się za niewłaściwym rzeczowo i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia-Śródmieścia IV Wydziałowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych jako właściwemu rzeczowo i miejscowo do jej rozpoznania. (k. 1036)

Po przekazaniu sprawy do tut. Sądu powód, w piśmie procesowym z dnia 23 grudnia 2015 r. a następnie na rozprawie w dniu 31 marca 2016 r. i kolejno w piśmie procesowym
z dnia 30 czerwca 2016 r., sprecyzował żądanie pozwu w ten sposób, że wniósł o:

-

ustalenie istnienia stosunku pracy pomiędzy nim a stroną pozwaną w okresie od dnia 01 maja 1999 r. do dnia 06 lipca 2011 r.;

-

zasądzenie od strony pozwanej kwoty 209.772,70 zł oraz kwoty 75.000,00 euro, tytułem wynagrodzenia za pracę za okres od stycznia 2009 roku do czerwca 2011 roku, wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot:

- 2.500,00 euro od dnia 11 lutego 2009 r. do dnia zapłaty,

- 2.500,00 euro od dnia 11 marca 2009 r. do dnia zapłaty,

- 2.500,00 euro od dnia 11 kwietnia 2009 r. do dnia zapłaty,

- 2.500,00 euro od dnia 11 maja 2009 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 czerwca 2009 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 lipca 2009 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 sierpnia 2009 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 września 2009 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 października 2009 r., do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 listopada 2009 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 grudnia 2009 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 lutego 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 marca 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 kwietnia 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 maja 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 czerwca 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 lipca 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 sierpnia 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 września 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 października 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 listopada 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 grudnia 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 stycznia 2011 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 lutego 2011 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 marca 2011 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 kwietnia 2011 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 maja 2011 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 czerwca 2011 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 lipca 2011 r. do dnia zapłaty. (k. 1046, 1118 i 1171)

Strona pozwana podtrzymała dotychczasowe stanowisko w sprawie wnosząc
o oddalenie powództwa.

W toku dalszego postępowania stanowiska stron nie uległy zmianie.

Sąd ustalił stan faktyczny:

Strona pozwana (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. (poprzednio: w P.) na podstawie wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzi działalność gospodarczą w zakresie, której zajmuje się m.in. produkcją rolną i przetworów rolnych oraz sprzedażą hurtową płodów rolnych.

W praktyce strona pozwana zajmowała się przede wszystkim produkcją ogórków
w zalewie, uprawą warzyw oraz skupem i sprzedażą warzyw, którą to działalność prowadziła na nieruchomości położonej w P. przy ul. (...).

Organem uprawnionym do reprezentacji spółki jest zarząd, w skład którego wchodzi dyrektor (prezes) zarządu.

Czynności dyrektora zarządu pełnił początkowo powód J. B. a następnie, tj. od dnia 25 listopada 2009 r. – A. P.. Następnie, tj. w lutym 2011 roku na stanowisko dyrektora zarządu powołany został D. N..

Wspólnikiem pozwanej spółki (,,spółka córka”) była spółka (...) A. (...) z siedzibą w H. (,,spółka matka”), w której funkcję prezesa zarządu pełnił A. M. (1), oraz M. K. a następnie wyłącznie spółka (...) A. (...).

Dowód: - odpis pełny z KRS pozwanej, k. 102- 106, 763-770

- umowa spółki, k. 134-141

- odpis z KRS pozwanej, k 1237-1244 i k. 1287-1290,

- zeznania świadka A. N., k. 410-412

- zeznania świadka A. P., k. 542-543 i k. 1117-1120

- zeznania świadka A. M. (1), k. 657-679 i 697-707

- zeznania świadka M. A., k. 657-679 i 697-707

- zeznania świadka W. Ż., k. 1117-1120

- informacyjne przesłuchanie powoda, k. 296v.-298

- przesłuchanie powoda, k. 994-995 i k. 1276-1278

Uchwałą zgromadzenia wspólników z dnia 15 kwietnia 1998 r. powód został powołany na stanowisko dyrektora zarządu spółki w związku z czym postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 27 kwietnia 1998 r. został wpisany do rejestru przedsiębiorców – pozwanej spółki jako dyrektor zarządu.

Funkcję dyrektora zarządu powód pełnił nieprzerwanie w okresie od dnia 15 kwietnia 1998 r. do dnia 24 listopada 2009 r., przy czym na w/w stanowisko był powoływany na kolejne okresy, na mocy uchwał zgromadzenia wspólników.

Uchwałą wspólników z dnia 07 października 2002 r. wynagrodzenie powoda ustalone zostało, począwszy od dnia 01 listopada 2002 r., na kwotę 5.500 zł netto miesięcznie.

Dowód: - odpis pełny z KRS pozwanej, k. 102- 106, 763-770

- uchwała wspólników z dnia 07 października 2002 r., k. 12,

- zaświadczenie o zarobkach z dnia 29 maja 2008 r., k. 13

- wniosek o wpisanie zmian do rejestru handlowego, k. 125-126 i k. 278

- wzór podpisu, k. 127

- postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 27 kwietnia 1998 r., k.

128 i k. 278

- protokoły zgromadzenia wspólników pozwanej spółki, k. 129-131, 142-144, 148-149, 150-

153, 154-157, 158-161 i k. 278

- zeznania świadka A. N., k. 410-412

- zeznania świadka M. A., k. 657-679 i 697-707

- informacyjne przesłuchanie powoda, k. 296v.-298

- przesłuchanie powoda, k. 994-995 i k. 1276-1278

Początkowo powód wykonywał pracę na rzecz strony pozwanej wyłącznie w oparciu
o kolejne uchwały zgromadzenia wspólników, które regulowały również kwestie należnego mu wynagrodzenia za wykonywane czynności a następnie tj. od dnia 01 maja 1999 r. na podstawie umowy o pracę.

Na przełomie 2006/2007 roku strony podjęły rozmowy zmierzające do formalnego zatrudnienia powoda na podstawie umowy o pracę (podpisania pisemnej umowy o pracę), przy czym ustalenia powód prowadził w tym zakresie z A. M. (1) prezesem zarządu (...) A. (...) z siedzibą w H. w Austrii będącej udziałowcem pozwanej spółki. W negocjacjach uczestniczył również radca prawny A. N., który, na podstawie udzielonego mu w tym zakresie pełnomocnictwa, podpisał z powodem umowę o pracę.

Zgodnie z zawartą umową o pracę powód miał wykonywać czynności reprezentacji pozwanej spółki a także zajmować się czynnościami kupna i sprzedaży, przy czym za wykonane czynności powód miał otrzymywać wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 5.500zł netto miesięcznie oraz dodatek w wysokości 2.500 euro miesięcznie.

Projekt umowy o pracę przygotowany był w języku niemieckim i zawierał cechy podporządkowania pracowniczego powoda, charakterystyczne dla stosunku pracy.

Przygotowany przez radcę prawnego A. N. projekt umowy o pracę na czas nieokreślony powód otrzymał na skrzynkę e-mail.

Powód zaakceptował treść przygotowanej przez radcę prawnego umowy o pracę na czas nieokreślony.

Dowód: - korespondencja e-mail z dnia 15 grudnia 2007 r. wraz z tłumaczeniem, k. 501-504

- rozwiązanie umowy o pracę z dnia 27 czerwca 2011 r., k. 8

- zaświadczenie o zarobkach z dnia 29 maja 2008 r., k. 13

- oświadczenie o uznaniu długu z dnia 28 października 2016 r., k. 1274-1275v.

- zeznania świadka A. N., k. 410-412

- informacyjne przesłuchanie powoda, k. 296v.-298

- zeznania świadka A. M. (1), k. 657-679 i 697-707

- przesłuchanie powoda, k. 994-995 i k. 1276-1278

Na zajmowanym stanowisku dyrektora zarządu powód, od momentu objęcia stanowiska, wykonywał wszystkie czynności związane z kierowaniem i zarządzeniem spółką, wykonywał czynności pracodawcy wobec zatrudnionych w spółce pracowników, dokonywał skupu produktów rolnych od rolników, organizował czynności wysiewu, pielęgnacji i zbioru na prowadzonych przez pozwaną spółkę uprawach.

W zakresie wykonywania w/w obowiązków powód miał znaczny zakres samodzielności, niemniej jednak wszelkie podejmowane przez niego decyzje ekonomiczne
w tym dotyczące zakupów i sprzedaży oraz dokonywania płatności wymagały uzyskania przez niego uprzedniej zgody od A. M. (1) – prezesa zarządu P. A. (...). Powyższe dotyczyło również polityki cenowej strony pozwanej.
Z uwagi na powyższe powód stale kontaktował się z A. M. (1), który sprawował nadzór nad działalnością powoda oraz z M. A. – zatrudnionym w P. A. (...) celem ustalenia planu i zakresu zadań do realizacji na dany okres.

Ponadto powód zobowiązany był realizować plany dzienne i tygodniowe, ustalane dla niego przez A. M. (1), z których wykonania rozliczał się przed A. M. (1) lub M. A..

Powód wykonywał pracę w ustalonych godzinach pracy, tj. od 08:00 do 16:00, przy czym miały miejsce sytuacje, gdy wykonywał pracę także po godz. 16:00 oraz w dni wolne od pracy. Powód podpisywał listę obecności, która znajdowała się w sekretariacie spółki.

Ponadto powód miał prawo do urlopu wypoczynkowego, na którego wykorzystanie udzielał mu zgody A. M. (1).

Wynagrodzenie zasadnicze za pracę wypłacane było powodowi w stałej wysokości, niezależnie od ilości przepracowanych godzin, na podstawie listy płac.

Dowód: - korespondencja mailowa, k. 873-875, 902-904, 921-933

- oświadczenie o uznaniu długu z dnia 28 października 2016 r., k. 1274-1275v.

- zeznania świadka A. Ł., k. 298v.-299 i k. 1208-1210

- zeznania świadka P. J., k. 299-299v.

- zeznania świadka A. A., k. 299v.

- zeznania świadka A. N., k. 410-412

- zeznania świadka A. T. (1), k. 454v.-455 i k. 1208-1210

- zeznania świadka A. M. (1), k. 657-679 i 697-707

- przesłuchanie powoda, k. 994-995 i k. 1276-1278

Uchwałą nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników z dnia 10 listopada 2009 r. powód został odwołany z funkcji dyrektora zarządu, do pełnienia której to funkcji powołano jednocześnie A. P.. Jednocześnie w treści w/w uchwały powód został zobowiązany do przekazania całej kompletnej dokumentacji księgowej spółki nowemu prezesowi zarządu. A. P. wpisany został do rejestru przedsiębiorców pozwanej spółki, jako dyrektor zarządu, postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 25 listopada 2009 r.

Powód nie otrzymał uchwały z dnia 10 listopada 2009 r. natomiast o odwołaniu go
z funkcji dyrektora zarządu został poinformowany przez A. N. w dniu 4 grudnia 2009 r., który ustalił to na podstawie wpisów w rejestrze przedsiębiorców pozwanej spółki.

Odwołaniu powoda z funkcji dyrektora zarządu nie towarzyszyło rozwiązanie
z powodem umowy o pracę.

Dowód: - protokół nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników z dnia 10 listopada 2009 r., k. 162-

163 i k. 278

- wzór podpisu prezesa zarządu A. P., k. 164 i k. 278

- postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 25 listopada 2009 r., k.

165-166 i k. 278

- protokół przesłuchania powoda z dnia 24 lutego 2011 r., k. 781-784

- zeznania świadka A. N., k. 410-412

- zeznania świadka A. P., k. 542-543 i k. 1117-1120

- zeznania świadka M. A., k. 657-679 i 697-707

- zeznania świadka W. Ż., k. 1117-1120

- przesłuchanie powoda, k. 994-995 i k. 1276-1278

Po uzyskaniu informacji o odwołaniu z funkcji dyrektora zarządu powód nadal wykonywał pracę na rzecz strony pozwanej.

W okresie tym powód zajmował się, przede wszystkim, sprawami finansowymi spółki, przygotowywał dokumentację do przekazania nowemu dyrektorowi zarządu oraz doradcy podatkowemu M. D., uczestniczył wraz z A. N.
w spotkaniach z doradcą podatkowym spółki w związku z prowadzoną przez Urząd Skarbowy we W. kontrolą podatkową. Powód nie wykonywał natomiast żadnych czynności związanych z reprezentacją strony pozwanej.

Przygotowywanie do przekazania dla doradcy podatkowego M. D. dokumentacji, która ostatecznie zajmowała około 30-40 skrzyń, a w których znajdowało się nawet ponad 10 segregatorów w każdej ze skrzyń, było pracochłonne i wymagało od powoda m.in. dokonania ich uporządkowania i inwentaryzacji.

M. D. z uwagi na ilość dokumentacji odbierał od powoda sukcesywnie kolejne partie dokumentów konieczne w prowadzonym postępowaniu podatkowym.

Powód w okresie tym pozostawał również w gotowości do świadczenia pracy na rzecz strony pozwanej.

Dowód: - korespondencja mailowa powoda z M. D., k. 234 – 235

- protokół przesłuchania powoda z dnia 24 lutego 2011 r., k. 781-784

- oświadczenie o uznaniu długu z dnia 28 października 2016 r., k. 1274-1275v.

- zeznania świadka P. J., k. 299-299v.

- zeznania świadka A. N., k. 410-412

- przesłuchanie powoda, k. 994-995 i k. 1276-1278

Z dniem 17 marca 2008 r. żona powoda - M. B. rozpoczęła prowadzenie własnej działalności gospodarczej pod firmą (...). P.H.U. (...)
w P., w zakresie której zajmowała się sprzedażą hurtową owoców i warzyw.

Pod koniec 2008 roku powód podjął rozmowy z A. M. (1) i M. A. dotyczące ustalenia warunków najmu pomiędzy stroną pozwaną a firmą prowadzoną przez jego żonę nieruchomości położonej w P. wraz z biurami, chłodnią, magazynem
i maszynami gospodarczymi oraz kalibrującymi, z prawem kupna.

Z uwagi na prowadzone rozmowy A. M. (1) wyraził zgodę na zawarcie umowy najmu z prawem kupna a jednocześnie w skierowanej do powoda wiadomości e-mail z dnia 30 grudnia 2008 r. zaproponował powodowi przejęcie wszystkich czynności niezbędnych do zakończenia działalności pozwanej spółki i jej likwidacji nieodpłatnie. Powyższe miało dotyczyć, zgodnie z dalszymi ustaleniami przeprowadzonymi z powodem, sytuacji, w której doszłoby do zakupu od strony pozwanej przedmiotu umowy najmu.

Wobec powyższego strona pozwana rozwiązała umowy zawarte z zatrudnionymi pracownikami, ze skutkiem na 31 grudnia 2008 r., poza powodem oraz A. A., która
w tym okresie przebywała na urlopie wychowawczym.

Ostatecznie w dniu 30 grudnia 2008 r. zgromadzenie wspólników strony pozwanej wyraziło zgodę na zawarcie umowy najmu nieruchomości położonej w P. przy ul. (...).

Wobec dokonanych uzgodnień w dniu 31 grudnia 2008 r. strona pozwana zawarła
z M. B. prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (...). P.H.U. (...) w P. umowę najmu nieruchomości zabudowanej położonej w P. na okres od dnia 01 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2009 r.,
z zastrzeżeniem, że umowa ulega przedłużeniu każdorazowo o jeden rok o ile nie zostanie wypowiedziana przez jedną ze stron oraz z zastrzeżeniem prawa pierwokupu wynajmowanych powierzchni i budynków.

Pismem z dnia 11 lutego 2010 r., doręczonym adresatowi w dniu 22 lutego 2010 r., strona pozwana wypowiedziała M. B. umowę najmu z dnia 31 grudnia 2008 r. ze skutkiem natychmiastowym.

Do sprzedaży przedmiotu najmu na rzecz M. B. nie doszło.

Dowód: - wydruk z (...) M. B., k. 745,

- korespondencja e-mail powoda z A. M. (1) wraz z tłumaczeniem, k. 746- 754

oraz k. 1071-1077

- umowa najmu nieruchomości z dnia 31 grudnia 2008 r. wraz z tłumaczeniem, k. 755 -762

- protokół zwyczajnego zgromadzenia wspólników z dnia 30 grudnia 2008 r., k. 771-77

- faktury VAT z tytułu wynajmu, k. 774-776

- wyciąg z rachunku bankowego, k. 777-780

- wypowiedzenie umowy najmu z potwierdzeniem doręczenia, k. 802-804

- umów kontraktacji wraz z aneksami, k. 909-920

- zeznania świadka P. J., k. 299-299v.

- zeznania świadka A. A., k. 299v.

- zeznania świadka A. P., k. 542-543 i k. 1117-1120

- zeznania świadka A. M. (1), k. 657-679 i 697-707

- zeznania świadka W. Ż., k. 1117-1120

- przesłuchanie powoda, k. 994-995 i k. 1276-1278

W dniu 08 czerwca 2010 r. A. P. oraz M. A. przy udziale osób trzecich wszedł na teren nieruchomości w P..

Z uwagi na powyższe w dniu 08 czerwca 2010 r. żona powoda M. B. złożyła ustne zawiadomienie o podejrzeniu popełnieniu przestępstwa informując o fakcie włamania na teren będącej w jej posiadaniu, na podstawie umowy najmu, nieruchomości położonej w P. przy ul (...), jak również o fakcie włamania do pomieszczeń biurowych i mieszkalnych w wyniku czego dokonano zaboru dokumentacji firmy w tym dokumentów potwierdzających przebieg zatrudnienia powoda.

Dowód: - zawiadomienie pokrzywdzonych o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z dnia 08 czerwca

2010 r. oraz uzupełnienie zawiadomienia pokrzywdzonych, k. 185-190

- zaświadczenie Posterunku Policji w P. z dnia 23 maja 2012 r., k. 505

- zeznania świadka A. P., k. 542-543 i k. 1117-1120

- zeznania świadka M. A., k. 657-679 i 697-707

- zeznania świadka W. Ż., k. 1117-1120

Należne powodowi wynagrodzenie zasadnicze za pracę, w okresie od dnia 01 stycznia 2008 r., wynosiło 7.769,34 zł brutto miesięcznie.

Poza w/w wynagrodzeniem zasadniczym powodowi przysługiwało, w okresie od dnia 01 stycznia 2008 r., prawo do dodatku w wysokości 2.500 euro miesięcznie.

Strona pozwana nie wypłaciła powodowi wynagrodzenia zasadniczego za pracę za okres od maja 2009 roku do czerwca 2011 roku oraz dodatku za okres od stycznia 2009 roku do czerwca 2011 roku.

Dowód: - zaświadczenie o zarobkach z dnia 29 maja 2008 r., k. 13

- szczegółowe listy płac, k. 119-124

- wiadomość mailowa z dnia 15 grudnia 2007 r., k. 501-504

- informacja o wysokości przychodu za rok 2007, k. 112-113 i k. 1063-1064

- oświadczenie o uznaniu długu z dnia 28 października 2016 r., k. 1274-1275v.

- przesłuchanie powoda, k. 994-995 i k. 1276-1278

Pismem z dnia 27 czerwca 2011 r., doręczonym stronie pozwanej w dniu 04 lipca 2011 r., powód rozwiązał łączącą go ze stroną pozwaną umowę o pracę zawartą w dniu
01 maja 1999 r., na podstawie art. 55 ¹ § 1 ¹ k.p., bez zachowania okresu wypowiedzenia
z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracodawcy wobec pracownika, jako przyczyny wskazując:

-

uniemożliwienie wykonywania pracy,

-

niewypłacanie wynagrodzenia w okresie od kwietnia 2009 roku do czerwca 2011 roku,

-

nieopłacenie należnych składek ZUS,

-

nieodprowadzenie należnych podatków.

Od dnia sporządzenia w/w pisma o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia, powód nie wykonywał na rzecz strony pozwanej żadnych czynności i nie stawiał się w firmie celem świadczenia pracy.

Dowód: - rozwiązanie umowy o pracę wraz z potwierdzeniem nadania i odbioru, k. 8 - 11

- przesłuchanie powoda, k. 994-995 i k. 1276-1278

Strona pozwana w okresie od 01 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. zgłosiła powoda do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych z tytułu wykonywania umowy zlecenia (kod tytułu ubezpieczeń – (...)). Z w/w tytułu, tj. umowy zlecenia strona pozwana składała imienne raporty miesięczne ZUS RCA ze okres od stycznia do grudnia 2009 roku oraz za okres od stycznia do listopada 2009 roku, po czym skorygowała dokumenty rozliczeniowe pomijając w raportach imiennych powoda, pozostawiając bez zmian okres ubezpieczenia.

Pismem z dnia 29 grudnia 2010 r. strona pozwana wniosła o zwrot nadpłaty z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenia zdrowotne, fundusz pracy i fundusz świadczeń pracowniczych w kwocie 31.696,29 zł, bezpodstawnie zadeklarowanych przez spółkę w deklaracjach za okres od 01 stycznia 2009 r. do 30 listopada 2009 r., z tytułu wynagrodzeń pobranych przez powoda, wskazując, iż powód pełnił funkcję dyrektora zarządu w okresie do 31 października 2009 r. jak również, że w roku 2009 nie przysługiwało powodowi wynagrodzenie z tytułu pełnionej funkcji a w szczególności nie łączyła powoda
z pozwaną spółką jakakolwiek umowa zlecenia, umowa o zarządzenie, ani inna umowa stanowiąca tytuł prawny do wypłaty powodowi wynagrodzenia z tytułu pełnionej funkcji.

Dowód: - pismo Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 23 grudnia 2011 r.,

k. 289

- druk (...) P (...), k. 107, 1058-1059,

- druk (...) P (...), k.108-111, 1060 – 1062,

- informacja o stanie konta ubezpieczonego w ZUS, według stanu na dzień 31 grudnia 2009r.,

k. 95-96,

- odpowiedź strony pozwanej na pismo ZUS, k. 115,

- wniosek o stwierdzenie nadpłaty składek ZUS z dnia 29 grudnia 2010 r., k. 116 – 118,

- zeznania świadka M. A., k. 657-679 i 697-707

W dniu 29 maja 2008 r. A. T. (1) - specjalista ds. kadr i płac wystawiła powodowi zaświadczenie o zarobkach, w treści którego wskazała, że powód był zatrudniony na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, natomiast przeciętne miesięczne wynagrodzenie powoda za okres od 01 stycznia 2008 r. do dnia 31 marca 2008 r. wyniosło 7.769,34 zł brutto i 2.500,00 euro brutto.

Dowód: - zaświadczenie o zarobkach z dnia 29 maja 2008 r., k. 13

Pismem z dnia 27 czerwca 2011 r., skierowanym do Sądu Rejonowego w Trzebnicy, powód wezwał stronę pozwaną do ugodowego rozstrzygnięcia sporu w sprawie zapłaty kwoty 205.626,92 zł wraz z należnymi odsetkami ustawowymi tytułem należności wynikających
z wpłat do kasy firmowej spółki. W treści pisma powód wskazał m.in., że od 01 maja 1999 r. był zatrudniony w pozwanej spółce na umowę o pracę na czas nieokreślony, zaś do
25 listopada 2009 r. pełnił również funkcję dyrektora zarządu w spółce.

W odpowiedzi na złożony wniosek, prezes zarządu pozwanej spółki (...) oświadczył, że nie kwestionuje ani podstawy, ani wysokości zaległej należności oraz uznaje solidarny dług spółek: PINTO - (...) sp. z o.o. oraz (...) sp. z o.o. wynikający z zawezwania do próby ugodowej z dnia 27 czerwca 2011 r.
i zobowiązuje się spłacić całą należność w terminie do dnia 31 sierpnia 2016 r. wraz
z ustawowymi odsetkami od dnia wymagalności do dnia zapłaty.

Dowód: - zawezwanie do ugodowego rozstrzygnięcia sporu z dnia 27 czerwca 2011 r., k. 1228 - 1229

- oświadczenie o uznaniu długu, k. 1230-1231

W dniu 28 października 2016 r. prezes zarządu pozwanej spółki (...), złożył, w imieniu pozwanej spółki, przed notariuszem, oświadczenie o uznaniu długu,
w którego treści oświadczył, że:

1.  powód był zatrudniony w spółce (...) – (...) sp. z o.o. we W. w okresie od dnia 01 maja 1999 r. do dnia 27 czerwca 2011 r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony,

2.  uznaje roszczenie powoda z tytułu wynagrodzenia za pracę w kwocie 209.772,70 zł oraz w kwocie 75.000 zł wraz z odsetkami liczonymi od kwot:

- 2.500,00 euro od dnia 11 lutego 2009 r. do dnia zapłaty,

- 2.500,00 euro od dnia 11 marca 2009 r. do dnia zapłaty,

- 2.500,00 euro od dnia 11 kwietnia 2009 r. do dnia zapłaty,

- 2.500,00 euro od dnia 11 maja 2009 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 czerwca 2009 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 lipca 2009 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 sierpnia 2009 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 września 2009 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 października 2009 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 listopada 2009 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 grudnia 2009 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 lutego 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 marca 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 kwietnia 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 maja 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 czerwca 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 lipca 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 sierpnia 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 września 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 października 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 listopada 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 grudnia 2010 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 stycznia 2011 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 lutego 2011 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 marca 2011 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 kwietnia 2011 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 maja 2011 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 czerwca 2011 r. do dnia zapłaty,

- 7.769,34 zł oraz 2.500,00 euro od dnia 11 lipca 2011 r. do dnia zapłaty.

Jednocześnie w treści w/w oświadczenia podał, że całą powyżej wskazaną należność zobowiązuje się spłacić w terminie do dnia 31 grudnia 2016 r. wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wymagalności każdej z kwot do dnia zapłaty.

Dowód: - oświadczenie o uznaniu długu z dnia 28 października 2016 r., k. 1274-1275v.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo, w przeważającej części, zasługiwało na uwzględnienie.

W toku niniejszego postępowania powód, po ostatecznym sprecyzowaniu powództwa, domagał się ustalenia istnienia stosunku pracy łączącego go ze stroną pozwaną w okresie od dnia 01 maja 1999 r. do dnia 06 lipca 2011 r. oraz zasądzenia od strony pozwanej kwoty 209.772,70 zł oraz 75.000,00 euro, wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi w sposób podany w piśmie procesowym z dnia 23 grudnia 2015 r., tytułem wynagrodzenia za pracę za okres od maja 2009 roku do czerwca 2011 roku a w przypadku dodatku także za okres od stycznia do kwietnia 2009 roku.

Strona pozwana domagała się oddalenia powództwa podnosząc, iż powód był zatrudniony w pozwanej spółce na podstawie kontraktu menadżerskiego oraz, że od listopada 2009 roku tj. od momentu odwołania go ze stanowiska dyrektora zarządu nie wykonywał na rzecz strony pozwanej żadnych czynności, zaś do listopada 2009 roku otrzymał wynagrodzenie.

Z uwagi na zakres stanowisk stron rzeczą Sądu było ustalenie na jakiej podstawie powód był zatrudniony w pozwanej spółce a w szczególności czy łączyła go z pozwaną umowa o pracę oraz czy otrzymał należne mu wynagrodzenie za pracę za okres zatrudnienia
u pozwanej a objęty żądaniem pozwu.

Ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd oparł się na złożonych do akt sprawy dokumentach w tym w szczególności na odpisie pełnym z KRS pozwanej, umowie spółki, odpisie z KRS pozwanej, uchwale wspólników z dnia 07 października 2002 r., zaświadczeniu o zarobkach z dnia 29 maja 2008 r., wniosku o wpisanie zmian do rejestru handlowego, wzorze podpisu powoda, postanowieniu Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 27 kwietnia 1998 r., protokołach zgromadzenia wspólników pozwanej spółki, korespondencji e-mail wraz z tłumaczeniem, rozwiązaniu umowy o pracę z dnia
27 czerwca 2011 r., oświadczeniu o uznaniu długu z dnia 28 października 2016 r., protokole nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników z dnia 10 listopada 2009 r., wzorze podpisu prezesa zarządu A. P., postanowieniu Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 25 listopada 2009 r., protokole przesłuchania powoda z dnia 24 lutego
2011 r., wydruku z (...) M. B., umowie najmu nieruchomości z dnia
31 grudnia 2008 r. wraz z tłumaczeniem, protokole zwyczajnego zgromadzenia wspólników z dnia 30 grudnia 2008 r., fakturach VAT z tytułu wynajmu, wyciągu z rachunku bankowego, wypowiedzeniu umowy najmu z potwierdzeniem doręczenia, umowach kontraktacji wraz
z aneksami, zawiadomieniu pokrzywdzonych o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z dnia 08 czerwca 2010 r. oraz uzupełnieniu zawiadomienia pokrzywdzonych, zaświadczeniu Posterunku Policji w P. z dnia 23 maja 2012 r., szczegółowych listach płac, informacji o wysokości przychodu za rok 2007, piśmie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 23 grudnia 2011 r., drukach (...) P (...), drukach (...) P (...), informacji o stanie konta ubezpieczonego w ZUS według stanu na dzień 31 grudnia 2009r., odpowiedzi strony pozwanej na pismo ZUS, wniosku o stwierdzenie nadpłaty składek ZUS z dnia
29 grudnia 2010 r., zawezwaniu do ugodowego rozstrzygnięcia sporu z dnia 27 czerwca
2011 r. oraz oświadczeniu o uznaniu długu bowiem żadna ze stron postępowania nie podważyła skutecznie ich prawdziwości i wiarygodności.

W niniejszej sprawie szczególne znaczenie dla oceny charakteru stosunku prawnego łączącego strony postępowania miało przy tym zaświadczenie o zarobkach z dnia 29 maja 2008 r. wystawione przez A. T. (1) zatrudnioną w pozwanej spółce na stanowisku specjalisty ds. kadr i płac oraz złożone w dniu 28 października 2016 r. przez prezesa zarządu pozwanej spółki (...), w imieniu pozwanej spółki, przed notariuszem, oświadczenie o uznaniu długu. Z treści powyższych dokumentów jednoznacznie bowiem wynika, iż łączący powoda z pozwaną spółką stosunek zatrudnienia oparty był na stosunku pracy, tj. na umowie o pracę zawartej na czas nieokreślony. Co istotniejsze z treści w/w dokumentów wynika, iż wynagrodzenie powoda obejmowało w okresie od dnia 01 stycznia 2008 r. kwotę 7.769,34 zł brutto i 2.500,00 euro. Sąd nie znalazł w tym zakresie żadnych podstaw do kwestionowania prawdziwości i wiarygodności w/w dokumentów tym bardziej, iż pierwszy z dokumentów sporządzony został przez specjalistę ds. kadr i płac a zatem osobę, która niewątpliwie miała dostęp do informacji o warunkach zatrudnienia powoda w związku
z czym wystawiając w/w zaświadczenie o zarobkach z dnia 29 maja 2008 r. winna dysponować odpowiednią wiedzą co do podstaw i warunków zatrudnienia powoda. Z kolei oświadczenie o uznaniu długu sporządzone zostało przez prezesa zarządu pozwanej spółki
a zatem osobę, która niewątpliwie dysponuje odpowiednią wiedzą w zakresie przedmiotu
i zakresu działalności pozwanej ale również i w zakresie warunków zatrudnienia poszczególnych pracowników. Trudno bowiem uznać, aby osoba kierująca i reprezentująca spółkę składała oświadczenia bez uzasadnienia faktycznego i prawnego.

Nadto Sąd oparł się na zeznaniach, i zeznaniach uzupełniających, powołanych do sprawy świadków, tj. A. Ł., P. J., A. A., A. N., A. T. (1), A. P., A. M. (1), M. A. i W. Ż., którym Sąd dał wiarę w zakresie w jakim ich zeznania korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Dokonując oceny wiarygodności zeznań w/w świadków Sąd zważył jednak, iż wskazani świadkowie poza świadkiem A. N. nie potrafili podać de facto żadnych istotnych okoliczności co do podstawy i warunków zatrudnienia powoda. I tak świadek A. Ł. nie tylko zeznał, że nie wie jaką umowę miał zawartą z pozwaną powód ale i, że nie miał dostępu do jego akt osobowych i nie wie jak powód otrzymywał wynagrodzenie, tj. czy na podstawie umowy o pracę czy umowy cywilnoprawnej. Potwierdził on natomiast, że wynagrodzenie za pracę było wypłacane powodowi na podstawie listy płac. Podobnie świadek P. J. wskazał, w toku przesłuchania, że nie widział umowy na podstawie której powód był zatrudniony u pozwanej, nie miał dostępu do akt osobowych powoda i nie wie na podstawie jakiej umowy pracował powód. Świadek ten potwierdził natomiast fakt wykonywania przez powoda pracy na rzecz strony pozwanej do czerwca 2010 roku. Także świadek A. A. nie posiadała żadnej wiedzy co do podstawy zatrudnienia powoda u strony pozwanej. Wprawdzie świadek A. T. (1) podała, że powód był zatrudniony na podstawie kontraktu menadżerskiego jednak jej zeznaniom w tym zakresie Sąd nie dał wiary jako sprzecznym z treścią zaświadczenia sporządzonego przez tegoż świadka w dniu 29 maja 2008 r., w którym wskazała ona, że powód był zatrudniony na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jak również, że przeciętne miesięczne wynagrodzenie powoda za okres od 01 stycznia 2008 r. do dnia 31 marca 2008 r. wyniosło 7.769,34 zł brutto i 2.500,00 euro brutto. Nadto Sąd zważył w tym zakresie, że same zeznania świadka A. T. (2) były wewnętrznie sprzeczne. Wskazany świadek podając, że powód był zatrudniony na podstawie kontraktu menadżerskiego wskazał bowiem jednocześnie „nie jestem o tym całkowicie przekonana”. Podobnie ani świadek A. P., ani świadek A. M. (1), ani świadek M. A., ani wreszcie świadek W. Ż. nie mieli żadnej wiedzy co do podstawy i warunków zatrudnienia powoda. Świadek A. M. (1), który – jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe – brał aktywny udział w ustalaniu warunków zatrudnienia powoda (sporządzaniu pisemnej umowy) podał nie tylko, że nie wie czy powód miał umowę menadżerską ale co istotniejsze, że nie pamięta jaki rodzaj umowy zawarł z powodem i nie wie na jakiej podstawie powód został zatrudniony. Jedynie świadek A. N., który uczestniczył w negocjacjach dotyczących ustalania warunków zatrudnienia powoda (sporządzaniu pisemnej umowy)
i ostatecznie na podstawie udzielonego mu w tym zakresie pełnomocnictwa podpisał
z powodem umowę o pracę podał, że projekt umowy o pracę przygotowany był w języku niemieckim i zawierał cechy podporządkowania pracowniczego powoda, charakterystyczne dla stosunku pracy.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego Sąd oparł się również na informacyjnym przesłuchaniu powoda i na zeznaniach powoda dając im w całości wiarę jako spójnym, logicznie i rzeczowo uzasadnionym a przy tym korespondującym z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. W tym zakresie Sąd nie znalazł żadnych podstaw do kwestionowania prawdziwości i wiarygodności zeznań powoda w tym zwłaszcza co do podstawy jego zatrudnienia u strony pozwanej a opartej na stosunku pracy – umowie
o pracę zawartej na czas nieokreślony, warunków zatrudnienia, okresu zatrudnienia oraz zakresu rozliczeń stron z tytułu należnego powodowi wynagrodzenia za pracę.

Przechodząc do meritum sprawy, wskazać należy, iż podstawę prawną żądania powoda ustalenia stosunku pracy zawiera art. 189 k.p.c., stanowiący, że „powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny”. W orzecznictwie i piśmiennictwie nie budzi bowiem żadnych wątpliwości, że w razie sporu, co do treści umowy lub rodzaju stosunku prawnego, na podstawie którego była świadczona praca, pracownikowi przysługuje roszczenie o ustalenie rodzaju i treści umowy właśnie w oparciu o treść art. 189 k.p.c.

Wobec tego, należało uznać, że co do zasady powód ma interes prawny
w zgłoszeniu żądania ustalenia istnienia stosunku pracy – i to nawet w sytuacji, gdy zgłosił także roszczenia pieniężne wynikające ze stosunku prawnego.

Nie ulega wprawdzie wątpliwości, iż z reguły sama możliwość zgłoszenia powództwa o świadczenie (np. o zapłatę wynagrodzenia za pracę) wyłącza możliwość dochodzenia ustalenia, gdyż zgodnie uznaje się, że mogąc dochodzić bezpośrednio świadczenia, powód nie ma interesu w korzystaniu ze środka o bardziej ograniczonym zakresie, tj. z powództwa
o ustalenie niemniej jednak należy zwrócić uwagę na to, że stosunek pracy wiąże się z tak daleko idącymi skutkami prawnymi, że w ocenie Sądu niemożliwym jest uznanie, że zgłoszone przez powoda roszczenia je wyczerpują.

Zatem, należało przyjąć, że powód ma interes prawny w ustaleniu przez Sąd istnienia stosunku pracy.

Zgodnie z dyspozycją art. 22 § 1 k.p. przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem. Treścią umowy o pracę jest, w konsekwencji przyjętego unormowania, zobowiązanie się pracownika do wykonywania określonej pracy za wynagrodzeniem. Umowa o pracę posiada cechy stosunku zobowiązaniowego – jest dwustronnie zobowiązująca, konsensualna i odpłatna. Posiada jednak również cechy wyróżniające ją od innych stosunków zobowiązaniowych, w szczególności zaś od umowy
o dzieło, uregulowanej w art. 627 i nast. kodeksu cywilnego, od umowy zlecenia, uregulowanej w art. 734 i nast. kodeksu cywilnego czy też od umowy agencji, uregulowanej w art. 758 i nast. kodeksu cywilnego. Decydującym kryterium odróżniającym umowę o pracę od innych umów jest świadczenie, wykonywanie pracy określonego rodzaju - przez którą należy rozumieć zasadnicze obowiązki pracownika oraz miejsce i czas wykonywania pracy - pod kierownictwem pracodawcy. Pracownik obowiązany jest więc świadczyć pracę
w zorganizowanym zespole pracowniczym, podporządkowanym pracodawcy w granicach wynikających z charakteru pracy i potrzeb pracodawcy oraz zastrzeżonych ustawowo praw pracownika. Zasada podporządkowania jest jedną z podstawowych cech odróżniających stosunek pracy od stosunku opartego na umowie dzieła, zlecenia czy agencji.

Podkreślenia wymaga przy tym, iż wykonywanie takich samych czynności może występować zarówno w ramach umowy o pracę, jak i umowy cywilnoprawnej. Nie sposób dalej nie zauważyć, że cechą umowy o pracę nie jest pozostawanie w dyspozycji pracodawcy, bo to może występować też w umowach cywilnoprawnych, lecz wykonywanie pracy pod kierownictwem pracodawcy (pracy podporządkowanej). Ta cecha ma charakter konstrukcyjny dla istnienia stosunku pracy. Dla stwierdzenia, że występuje ona w treści stosunku prawnego z reguły wskazuje się na takie elementy, jak: określony czas pracy i miejsce wykonywania czynności, podpisywanie listy obecności, podporządkowanie pracownika regulaminowi pracy oraz poleceniom kierownictwa, co do miejsca, czasu i sposobu wykonywania pracy oraz obowiązku przestrzegania norm pracy, obowiązek wykonywania poleceń przełożonych, wykonywanie pracy zmianowej, stała dyspozycyjność czy dokładne określenie miejsca
i czasu realizacji powierzonego zadania oraz ich wykonywanie pod nadzorem kierownika (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 listopada 2005r., I UK 68/05, Wokanda 2006/4/26).

Zasada podporządkowania jest jedną z podstawowych cech odróżniających stosunek pracy od stosunku opartego na umowie o dzieło lub zlecenia. Należy przy tym wyraźnie podkreślić, że właściwa stosunkowi pracy cecha podporządkowania, kierownictwa pracodawcy, w rozumieniu powołanego powyżej przepisu art. 22 § 1 k.p., rozumiana jest stosunkowo szeroko i są to pojęcia, co do zasady, tożsame.

Gdyby te same zadania mogły być wykonywane zarówno w ramach umowy o pracę, jak i w ramach umowy cywilnoprawnej (np. zlecenie, dzieło), to w takiej sytuacji kwalifikacji prawnej umowy (umów) łączącej strony należy dokonać za pomocą metody typologicznej,
tj. przez rozpoznanie i wskazanie jej cech dominujących. Ustalenie, że przeważają elementy umowy o pracę prowadzi do oceny – nawet wbrew nazwie umowy zawartej przez strony
i wbrew treści jej poszczególnych postanowień - że strony łączy stosunek pracy. Z kolei
w razie ustalenia, że zawarta przez strony umowa wykazuje cechy wspólne dla umowy
o pracę i umowy prawa cywilnego z jednakowym ich nasileniem, rozstrzygający o jej typie powinien być zgodny zamiar stron i cel umowy (art. 65 k.c. w związku z art. 300 k.p.), który może być także wyrażony w nazwie umowy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia
18 czerwca 1998r., I PKN 191/98, OSNAPiUS z 1999 r., Nr 14, poz. 449).

Podkreślenia przy tym wymaga, że w przepisie art. 22 §1 ¹ k.p. została rozwinięta cywilistyczna zasada, zgodnie z którą w umowach należy raczej badać jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu – art. 65 § 2 k.c.
O wyborze podstawy prawnej zatrudnienia decydują bowiem same zainteresowane strony (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13.04.2000r., I PKN 594/99, OSNP 2001/21/637). Niemniej jednak wola stron nie może ograniczać się wyłącznie do stwierdzenia, że pracodawca nie miał zamiaru zatrudnienia danej osoby na określonym stanowisku na podstawie umowy o pracę w tym zwłaszcza, gdy pracownik wyraża wolę zawarcia umowy
o pracę, wolę tę stale sygnalizuje pracodawcy i co istotniejsze, gdy faktycznie wykonuje pracę w warunkach zatrudnienia pracowniczego.

Odnosząc powyższe rozważania do stanu faktycznego sprawy zważyć wypadnie, że zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwolił na ustalenie, że powód świadczył pracę
w sposób ciągły, podporządkowany, a tym samym, że łączył go z pozwaną spółką, w okresie od dnia 01 maja 1999 r. do dnia 27 czerwca 2011 r. stosunek pracy.

W szczególności uwzględnienia w tym zakresie przede wszystkim wymagało oświadczenie o uznaniu długu złożone w dniu 28 października 2016 r. przez prezesa zarządu pozwanej spółki (...), w imieniu pozwanej spółki, przed notariuszem,
w którym oświadczył on, że powód był zatrudniony w spółce (...) – (...) sp. z o.o. we W. w okresie od dnia 01 maja 1999 r. do dnia 27 czerwca 2011 r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony oraz uznał roszczenie powoda
z tytułu wynagrodzenia za pracę w kwocie 209.772,70 zł oraz w kwocie 75.000 zł wraz
z odsetkami liczonymi od wskazanych w treści oświadczenia kwot i terminów płatności. Okoliczność ta ma, w ocenie Sądu, istotne znaczenie dla oceny zasadności żądań powoda a to wobec faktu, że uznanie roszczenia (art. 123 § 1 pkt 2 k.c.) stanowi czynność prawną dłużnika, w której dłużnik potwierdza wobec wierzyciela fakt istnienia określonego zobowiązania, długu wynikającego z określonego stosunku zobowiązaniowego. Co istotne uznanie może występować w formie tzw. uznania właściwego i uznania niewłaściwego. Pierwsza forma uznania stanowi nieuregulowaną odrębną umowę ustalającą co do zasady
i zakresu istnienie albo nieistnienie jakiegoś stosunku prawnego. Uznanie niewłaściwe jest natomiast określane jako przyznanie przez dłużnika wobec wierzyciela istnienia długu. Natura prawna tzw. uznania niewłaściwego wywołuje spory, ale w orzecznictwie przeważył pogląd, że jest ono oświadczeniem wiedzy, a nie oświadczeniem woli dłużnika (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 1997 r., II CKN 46/97, OSNC 1997, Nr 10, poz. 143).

W realiach niniejszej sprawy mamy do czynienia z tzw. uznaniem niewłaściwym, które potwierdza istnienie zobowiązania pozwanej spółki wobec powoda co do wypłaty należnego mu wynagrodzenia za pracę ale również zawiera oświadczenie wiedzy osoby, która je sporządziła – prezesa zarządu pozwanej spółki – co do tego, że powód był zatrudniony
w spółce (...) – (...) sp. z o.o. we W. w okresie od dnia 01 maja 1999 r. do dnia 27 czerwca 2011 r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony.

Co ważne na tle zebranego w sprawie obszernego materiału dowodowego powyższe uznanie i oświadczenie nie budziło żadnych uzasadnionych wątpliwości Sądu.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało bowiem, iż powód w w/w okresie był faktycznie zatrudniony u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę, co potwierdza w szczególności dokument w postaci zaświadczenia o zarobkach z dnia 29 maja 2008 r., w treści którego specjalista ds. (...) wyraźnie wskazała, że powód był zatrudniony na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, natomiast przeciętne miesięczne wynagrodzenie powoda za okres od dnia 01 stycznia 2008 r. do dnia
31 marca 2008 r. wyniosło 7.769,34 zł brutto i 2.500,00 euro brutto. Podobnie z zeznań świadka A. N., który uczestniczył w negocjacjach dotyczących zatrudnienia powoda (ustalania treści pisemnej umowy o pracę) wynika, że łącząca strony umowa miała cech charakterystyczne dla umowy o pracę w zakresie podporządkowania powoda jako pracownika. Nadto fakt zatrudnienia powoda u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę potwierdza również treść oświadczenia powoda o rozwiązaniu stosunku pracy. Jak wynika bowiem z przeprowadzonych ustaleń faktycznych pismem z dnia 27 czerwca 2011 r., doręczonym stronie pozwanej w dniu 04 lipca 2011 r., powód rozwiązał łączącą go ze stroną pozwaną umowę o pracę zawartą w dniu 01 maja 1999 r., na podstawie art. 55 ¹ § 1 ¹ k.p., bez zachowania okresu wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracodawcy wobec pracownika, jako przyczyny wskazując: uniemożliwienie wykonywania pracy, niewypłacanie wynagrodzenia w okresie od kwietnia 2009 roku do czerwca 2011 roku, nieopłacenie należnych składek ZUS i nieodprowadzenie należnych podatków. Powyższe oświadczenie wprost odwołuje się w swej treści do rozwiązania umowy o pracę co ma tym istotniejsze znaczenie, że wskazuje na rzeczywistą treść stosunku pracy łączącego strony postępowania. Niewątpliwie bowiem, gdyby stron faktycznie nie wiązała umowa o pracę to powód nie złożyłby stronie pozwanej treści tak sformułowanego oświadczenia. Nadto podkreślenia wymaga, że w/w oświadczenie zostało skutecznie doręczone stronie pozwanej, która nie wykazała, aby po jego złożeniu skierowała do powoda jakiekolwiek pismo kwestionujące treść łączącego strony stosunku pracy. Także z zeznań samego powoda wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że z pozwaną spółką łączyła go w okresie od dnia 01 maja 1999 r. do dnia 27 czerwca 2011 r. umowa o pracę. Jak bowiem podał sam powód po sporządzeniu pisma w sprawie rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia nie wykonywał on na rzecz strony pozwanej żadnych czynności i nie stawiał się w firmie celem świadczenia pracy. Datę powyższą należało zatem przyjąć za datę ustania zatrudnienia powoda u strony pozwanej na skutek złożenia przez powoda stronie pozwanej oświadczenia
o rozwiązaniu umowy o pracę i zaprzestania przez niego, faktycznie, dla pozwanej pracy
z tym dniem.

Co istotne z przeprowadzonych ustaleń faktycznych wynika, iż w okresie zatrudnienia u strony pozwanej tj. w okresie od dnia 01 maja 1999 r. do dnia 27 czerwca 2011 r. strony łączył, faktycznie, stosunek pracy w rozumieniu art. 22 § 1 ¹ k.p.

O pracowniczym charakterze zatrudnienia decyduje bowiem wykonywanie pracy przede wszystkim w warunkach podporządkowania poleceniom pracodawcy, konkretyzującym czynności, które w ramach umówionego rodzaju pracy ma pracownik wykonać, a także wskazującym sposób oraz czas i miejsce ich wykonywania.

Jak wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego powód nie wykonywał pracy w dowolnie ustalonych przez siebie godzinach pracy, ale w stałych ustalonych godzinach pracy, tj. od 08:00 do 16:00, przy czym miały miejsce sytuacje, gdy wykonywał pracę także po godz. 16:00 oraz w dni wolne od pracy. Co istotniejsze powód podpisywał listę obecności, która znajdowała się w sekretariacie spółki i miał prawo do urlopu wypoczynkowego, na którego wykorzystanie udzielał mu zgody A. M. (1) będący prezesem zarządu jednego ze wspólników pozwanej spółki.

Nadto z poczynionych ustaleń faktycznych wynika, że wynagrodzenie powoda za wykonaną pracę było płatne w stałej, miesięcznej stawce, która nie była uzależniona od liczby przepracowanych godzin. Wynagrodzenie powoda płatne było bowiem zarówno w euro jak
i w złotych polskich i wyniosło odpowiednio 2.500 euro i 7.769,34 zł brutto. Co ważne, okoliczność wypłaty powodowi tytułem wynagrodzenia stałej miesięcznej kwoty nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania.

Z zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika dalej, że przez cały okres zatrudnienia w pozwanej spółce, powód wykonywał czynności pod kierownictwem pracodawcy i w warunkach podporządkowania. W zakresie wykonywanych obowiązków powód miał wprawdzie znaczny zakres samodzielności, niemniej jednak wszelkie podejmowane przez niego decyzje ekonomiczne w tym dotyczące zakupów i sprzedaży oraz dokonywania płatności wymagały uzyskania przez niego uprzedniej zgody od A. M. (1) – prezesa zarządu P. A. (...). Powyższe dotyczyło również polityki cenowej strony pozwanej. Z uwagi na powyższe powód stale kontaktował się z A. M. (1), który sprawował nadzór nad działalnością powoda oraz z M. A. – zatrudnionym w P. A. (...) celem ustalenia planu
i zakresu zadań do realizacji na dany okres. Ponadto powód zobowiązany był realizować plany dzienne i tygodniowe, ustalane dla niego przez A. M. (1), z których wykonania rozliczał się przed A. M. (1) lub M. A..

Powyższa okoliczność wynika przede wszystkim z dołączonej do akt sprawy korespondencji e-mail pomiędzy powodem a A. M. (1), w której A. M. (1) polecał powodowi wykonanie danych czynności w określonym czasie, jak również z zeznań świadka A. N.. Jak wskazał bowiem w toku składania zeznań świadek A. N. ,,wszelkie decyzje ekonomiczne były podejmowane za zgodą jedynej wspólniczki reprezentowanej przez A. M. (2)”. Zeznania świadka A. N. korespondowały przy tym w całości z zeznaniami powoda, który w trakcie przesłuchania podkreślał, że musiał realizować narzucone przez prezesa P. A. (...) plany finansowe oraz konsultować z nim inne ważne decyzje.

Uwzględniając powyższe okoliczności, Sąd uznał, iż powód nie miał możliwości ustalania swojego czasu pracy, bowiem jego czas pracy warunkowany był realizacją narzuconych przez A. M. (2) planów finansowych.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż zatrudnienie powoda w pozwanej spółce miało cechy zatrudnienia pracowniczego co uzasadniało uwzględnienie, co do zasady, żądania pozwu w zakresie żądania ustalenia stosunku pracy.

W niniejszej sprawie, jak wynika z przeprowadzonych ustaleń faktycznych, po odwołaniu powoda z funkcji dyrektora zarządu, któremu to faktowi nie towarzyszyło rozwiązanie stosunku pracy z powodem a o którym to fakcie powód dowiedział się dopiero 04 grudnia 2009 r., powód nadal wykonywał pracę na rzecz strony pozwanej. W okresie tym powód zajmował się, przede wszystkim, sprawami finansowymi spółki, przygotowywał dokumentację do przekazania nowemu dyrektorowi zarządu i doradcy podatkowemu, uczestniczył wraz z A. N. w spotkaniach z doradcą podatkowym spółki
w związku z prowadzoną przez Urząd Skarbowy we W. kontrolą podatkową. Powód nie wykonywał natomiast żadnych czynności związanych z reprezentacją strony pozwanej. Co istotne przygotowywanie do przekazania dla doradcy podatkowego M. D. dokumentacji, która ostatecznie zajmowała około 30-40 skrzyń, w których znajdowało się nawet ponad 10 segregatorów w każdej ze skrzyń, było pracochłonne i wymagało od powoda m.in. dokonania ich uporządkowania i inwentaryzacji. Nadto sam M. D. z uwagi na ilość dokumentacji odbierał od powoda sukcesywnie kolejne partie dokumentów konieczne
w prowadzonym postępowaniu podatkowym. Sam przy tym powód w w/w okresie pozostawał również w gotowości do świadczenia pracy na rzecz strony pozwanej i co istotne jak sam zeznał pracę na rzecz strony pozwanej wykonywał do dnia 27 czerwca 2011 r. kiedy to sporządził oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę z pozwaną i następczo zaprzestał świadczenia pracy dla pozwanej spółki i stawiania się w miejscu pracy.

Uwzględniając powyższe okoliczności Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku i ustalił, że powód J. B. był zatrudniony u strony pozwanej (...) sp.
z o.o. we W. w okresie od dnia 01.05.1999r. do dnia 27.06.2011r. na podstawie umowy o pracę, oddalając powództwo co do żądania ustalenia stosunku pracy w pozostałym zakresie o czym Sąd orzekł w punkcie III wyroku.

Tym samym skoro w w/w okresie powód był zatrudniony u strony pozwanej, pozwana spółka obowiązana była do wypłaty powodowi należnego mu wynagrodzenia za pracę, które – jak wynika z przeprowadzonych ustaleń faktycznych – wynosiło 7.769,34 zł brutto (wynagrodzenie zasadnicze) i 2.500 euro (dodatek) miesięcznie.

Zgodnie bowiem z treścią art. 80 k.p. wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną, przy czym za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. Z brzmienia powołanej regulacji wynika zatem jednoznacznie, że wynagrodzenie przysługuje przede wszystkim za pracę faktycznie przez pracownika wykonaną. Natomiast w przypadku niewykonywania pracy przez pracownika wynagrodzenie za pracę przysługuje mu tylko wówczas, gdy wynika to
z odrębnych przepisów. Przepisem takim zaś jest niewątpliwie art. 81 § 1 k.p., który stanowi, że pracownikowi za czas niewykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania,
a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia, przy czym w każdym przypadku wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów.

Co istotniejsze skoro stosownie do treści art. 84 k.p. pracownik nie może zrzec się prawa do wynagrodzenia ani przenieść tego prawa na inną osobę to bez znaczenia pozostawała argumentacja strony pozwanej, że powód z uwagi na wynajęcie nieruchomości
w P. jego żonie zobowiązał się do nieodpłatnego świadczenia pracy na rzecz pracodawcy – pozwanej spółki. Nadto z zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że wprawdzie w korespondencji e-mail z dnia 30 grudnia 2008 r. A. M. (1) zaproponował powodowi przejęcie wszystkich czynności niezbędnych do zakończenia działalności pozwanej spółki i jej likwidacji nieodpłatnie jednak powyższe miało dotyczyć, zgodnie z dalszymi ustaleniami przeprowadzonymi z powodem, jedynie sytuacji,
w której doszłoby do zakupu od strony pozwanej przedmiotu umowy najmu, co w stanie faktycznym sprawy nie miało miejsca.

Uwzględniając powyższe okoliczności nie budziło wątpliwości Sądu, że strona pozwana obowiązana była do wypłaty należnego powodowi wynagrodzenia za pracę za cały okres zatrudnienia, tj. za okres do dnia 27 czerwca 2011 r.

Strona pozwana powyższemu obowiązkowi nie uczyniła jednak zadość i nie wypłaciła powodowi wynagrodzenia zasadniczego za pracę za okres od maja 2009 roku do czerwca 2011 roku oraz wynagrodzenia w postaci dodatku za okres od stycznia 2009 roku do czerwca 2011 roku, co wynika nie tylko z przesłuchania powoda ale i z oświadczenia o uznaniu długu z dnia 28 października 2016 r.

Jak wynika przy tym z treści art. 85 k.p. wypłaty wynagrodzenia za pracę dokonuje się co najmniej raz w miesiącu, w stałym i ustalonym z góry terminie (§ 1), przy czym wynagrodzenie za pracę płatne raz w miesiącu wypłaca się z dołu, niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później jednak niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego (§ 2).

Co ważne, roszczenie powoda, wbrew początkowemu twierdzeniu strony pozwanej, nie ulegało przedawnieniu. Zauważyć bowiem, należy, że w myśl przepisu art. 291 § 1 k.p. roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, natomiast pozew w niniejszej sprawie został wniesiony
w dniu 07 października 2011 r. i dotyczył roszczeń powoda z których najwcześniejsze dotyczyło stycznia 2009 roku i było wymagalne od dnia 10 lutego 2009 r.

Mając powyższe na względzie uzasadnione było roszczenie powoda zasądzenia od strony pozwanej należnego mu wynagrodzenia za pracę, które jak wynika z treści pozwu
i pisma powoda z dnia 23 grudnia 2015 r. dotyczyło okresu od stycznia 2009 roku do czerwca 2011 roku – co do płatności kwoty 2.500 euro i okresu od maja 2009 roku do czerwca 2011 roku – co do płatności kwoty 7.769,34 zł.

W tych okolicznościach Sąd orzekł jak w punkcie II wyroku i zasądził na rzecz powoda od strony pozwanej tytułem wynagrodzenia za pracę kwotę 202.002,84 zł (wynagrodzenie zasadnicze za okres od maja 2009 roku do czerwca 2011 roku: 26 miesięcy x 7.769,34zł) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty:

-

7.769,34 zł od dnia 11.06.2009r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.07.2009r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.08.2009r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.09.2009r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.10.2009r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.11.2009r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.12.2009r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.01.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.02.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.03.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.04.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.05.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.06.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.07.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.08.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.09.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.10.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.11.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.12.2010r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.01.2011r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.02.2011r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.03.2011r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.04.2011r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.05.2011r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.06.2011r. do dnia zapłaty,

-

7.769,34 zł od dnia 11.07.2011r. do dnia zapłaty,

oraz kwotę 75.000 euro (wynagrodzenie w postaci dodatku za okres od stycznia 2009 roku do czerwca 2011 roku: 30 miesięcy x 2.500 euro) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty:

-

2.500 euro od dnia 11.02.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.03.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.04.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.05.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.06.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.07.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.08.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.09.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.10.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.11.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.12.2009r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.01.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.02.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.03.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.04.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.05.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.06.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.07.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.08.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.09.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.10.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.11.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.12.2010r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.01.2011r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.02.2011r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.03.2011r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.04.2011r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.05.2011r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.06.2011r. do dnia zapłaty,

-

2.500 euro od dnia 11.07.2011r. do dnia zapłaty,

opierając roszczenie o należnych odsetkach na treści art. 481 k.c. i art. 85 § 1 i § 2 k.p.

Ponad zasądzoną kwotę wynagrodzenia (w piśmie procesowym z dnia 23 grudnia 2015r. powód wniósł o zasądzenie tytułem wynagrodzenia zasadniczego kwoty 209.772,70zł) Sąd powództwo oddalił. (punkt III wyroku)

Orzeczenie o kosztach postępowania zawarte w punkcie IV wyroku Sąd oparł na treści art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 100 k.p.c. uwzględniając dalej fakt, że powództwo zostało uwzględnione w przeważającym zakresie i oddalone jedynie w nieznacznej części co uzasadniało obciążenie całością kosztów postępowania stronę pozwaną. Na koszty poniesione przez powoda złożyło się zaś wynagrodzenie pełnomocnika procesowego powoda w stawce 5.400zł a to zgodnie z § 6 pkt 7 w zw. z § 11 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zawarte w punkcie V wyroku znajduje oparcie w art. 108 k.p.c. oraz art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594). W toku postępowania powód był zwolniony od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w całości na podstawie postanowienia Sądu Okręgowego we Wrocławiu VII Wydział Pracy z dnia 31 października 2011 r. w tym od opłaty sądowej od pozwu w kwocie 25.850zł i wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa a związanych z wypłatą wynagrodzenia świadkom (398,66zł) i tłumaczom przysięgłym języka niemieckiego ( 3.551zł), które wyniosły łącznie 29.799,66zł. Żądanie pozwu podlegało uwzględnieniu niemal w całości w związku z czym nie budzi wątpliwości, iż strona pozwana jest stroną, która - w rozumieniu art. 98 k.p.c. w zw.
z art. 100 k.p.c. - proces przegrała, co winno uzasadniać obciążenie jej kosztami postępowania w zakresie opłaty sądowej i wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.

W tych okolicznościach Sąd orzekł jak w punkcie V wyroku.

Orzeczenie zawarte w punkcie VI wyroku Sąd oparł na treści art. 477 ² § 1 k.p.c., zgodnie z którym zasądzając należność pracownika w sprawach z zakresu prawa pracy Sąd
z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności w części nie przekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia pracownika.