Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 838/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.

M. K.

w dniu 12 marca 2021 roku we W. dokonał ukrycia III Tomu Dziennika Budowy nr. (...) wydanego w dniu 19.06.2020 przez Urząd Miejski W., Wydział (...) (...)na szkodę Państwowego Gospodarstwa (...) we W.,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. K. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie (...) Sp. z o.o. we W. brał udział w realizacji zadania inwestycyjnego pn.”Zwiększenie efektywności energetycznej budynku (...) we W. przy ul. (...)-roboty budowlane”, objętego umową o roboty budowalne nr WR. (...).(...) z dnia 12 czerwca 2019 roku zawartą z P. (...), (...) we W. z siedzibą we W.. Inwestorem pozostawał (...) we W.. Przedmiot budowy został zrealizowany i odebrany w dniu 8 grudnia 2020 roku. W trakcie odbioru stwierdzono wady, które zostały wykazane w załączniku nr 2 do protokołu odbioru końcowego- tj. w wykazie wad przedmiotu odbioru, na usunięcie wad wykonawcy wyznaczono dwa terminy m pierwszy do dnia 29 grudnia 2020 roku, drugi do dnia 30 marca 2021 roku.

Na początku roku 2021 roku w związku z zauważonymi brakami we wpisach kierownika budowy oraz inspektora nadzoru inwestorskiego w III Tomie Dziennika budowy wykonawca w osobie M. K. został poinformowany przez pracownika (...) we W. K. S. (1) o braku w D. wpisów mówiących o zakończeniu robót budowlanych ze strony kierownika budowy oraz inspektorów nadzoru inwestorskiego. M. K. został poproszony o przekazanie Dziennika budowy kierownikowi budowy w celu ich uzupełnienia.

Dnia 20 stycznia 2021 roku około godz. 10:20 do siedziby (...) we W. przy ul. (...) przybył M. K. wraz z radcą prawnym A. F. celem odbycia wcześniej umówionego spotkania z zastępcą Dyrektora (...) we W. D. K.. Spotkanie to zostało odwołane z przyczyn niezależnych od stron.

Podczas obecności M. K. w w/w budynku przed spotkaniem z K. S. (1) nie zostały przekazane jego osobie żadne dokumenty. M. K. do budynku wszedł nie posiadając przy sobie dokumentów.

M. K. oraz radca prawny A. F. udali się na III piętro budynku przy ul. (...) we W. ,gdzie na korytarzu zwrócili się do K. S. (1) o przeprowadzenie rozmowy w temacie mającego mieć miejsce odwołanego spotkania. Na koniec tejże rozmowy M. K. nawiązał do kwestii uzupełnienia wpisu kierownika budowy III Tomu Dziennika Budowy , deklarując chęć pomocy w przekazaniu dokumentu kierownikowi budowy. W tej sytuacji K. S. (1), M. K. oraz radca prawny A. F. udali się w kierunku pokoju nr (...) na III piętrze w/w budynku.

Do pokoju weszła K. S. (1) oraz M. K. , tam K. S. (1) w obecności pozostającej w tym pokoju I. K. przekazała M. K. III Tom Dziennika budowy nr. (...) celem dokonania uzupełnienia w nim wpisów. Po ich dokonaniu D. ten M. K. miał osobiście zwrócić. Był on w kolorze jasnym, z ciemnym grzbietem. Fakt przekazania w/w D. nie został udokumentowany. W tym czasie przed pokojem na M. K. oczekiwał towarzyszący mu radca prawny A. F..

Następnie M. K. wraz z radcą prawnym A. F. opuścili w/w budynek. M. K. posiadał ze sobą dokumenty- III tom w/w Dziennika budowy.

umowa o roboty budowlane nr WR. (...).(...) z dnia 12 czerwca 2019 roku

1-26

zeznania świadka K. S. (1)

32-33, 84-85, 127-128, 170-171

zeznania świadka I. K.

45-46,171

zapis z monitoringu z dnia 20 stycznia 2021 roku

92

opinia biegłego sądowego P. M. z dnia 16 listopada 2021 roku

93-111

wyjaśnienia oskarżonego M. K.

121-122

W dniu 11 lutego 2021 roku K. S. (1) podjęła próbę telefonicznego kontaktu z M. K. w kwestii zwrotu uzupełnionego III Tomu Dziennika budowy. M. K. nie odbierał kierowanych do niego połączeń telefonicznych. Po rozmowie telefonicznej z R. O. K. S. (1) uzyskała informację, że M. K. nie przekazał mu w/w Dziennika budowy do uzupełnienia.

Wobec przekazanej w/w informacji przez K. S. (1) R. O. skontaktował się telefonicznie z M. K. celem ustalenia czy posiada on Dziennik budowy celem uzupełnienia w nim wpisów. M. K. oświadczył R. O. , że dziennik budowy posiada, jednak jeszcze mu nie przekaże bo ma do wyjaśnienia sprawy finansowe z inwestorem dotyczące rozliczenia budowy.

Dnia 25 lutego 2021 roku ok. godz. 10:15 I. K. skontaktowała się telefonicznie z prywatnego numeru telefonu z M. K., w przedmiocie zwrotu w/w Dziennika budowy. M. K. poinformował ją że go nie posiada, że nikt mu tegoż Dziennika budowy od czasu jego złożenia u zamawiającego wraz z operatem podwykonawczym nie przekazywał i że związku z powyższym powinien on być u zamawiającego, czyli w siedzibie (...) we W. przy ul. (...).

Po tej rozmowie telefonicznej , pismem z dnia 26 lutego 2021 roku (...) Sp. z o.o. we W., M. K. na adres ul. (...) we W. zostali wezwani przez (...) do zwrotu III Tomu Dziennika budowy przekazanego w dniu 20 stycznia 2021 roku przedstawicielowi (...) Sp. z o.o. we W. M. K. w siedzibie (...) przy ul. (...) we W. w obecności pracowników PGW oraz pełnomocnika konsorcjum radcy prawnego A. F. , w terminie 3 dni od jego otrzymania.

Przedmiotowe pismo zostało doręczone (...) Sp. z o.o. we W. dnia 18 marca 2021 roku.

W odpowiedzi na w/w pismo z dnia 26 lutego 2021 roku reprezentujący (...) Sp. z o.o. i M. K. Przedsiębiorstwo (...) z siedzibą przy ul. (...) we W. radca prawny A. F. pismem z dnia 12 marca 2021 roku poinformował, że żaden dziennik nie został przekazany M. K. , również w dniu 20 stycznia 2021 roku a spotkanie które zostało wskazane w wezwaniu polegało wyłącznie na krótkiej kilkuminutowej rozmowie, w której poza M. K., A. F. uczestniczyła wyłącznie K. S. (1). W obecności radcy prawnego A. F. K. S. (2) nie przekazywała żadnych dokumentów M. K., tym bardziej że rozmowa dotyczyła rozliczeń umowy najmu, a nie umowy o roboty budowlane. Dokumentacja zaś związana z prowadzoną budową została odebrana przez inspektora w celu zakończenia budowy. Równocześnie w treści pisma wezwano ponownie do uregulowania zaległej płatności wynikającej z faktury VAT nr (...) z dnia 12 marca 2019 roku wystawionej na kwotę 995.172,21 zł zgodnie z odbiorem końcowym robót budowlanych, wynikających z przedmiotowej umowy o roboty budowlane, wskazując że brak płatności doprowadził do utraty płynności finansowej M. K., jak również uniemożliwił zapłatę podatku dochodowego.

zeznania świadka K. S. (1)

32-33,84-85, 127-128,170-171

zeznania świadka I. K.

45-46, 171

zeznania świadka R. O.

53-54, 172

pismo z dnia 26 lutego 2021 roku

27

pismo z dnia 12 marca 2021 roku

28

potwierdzenie odbioru

224

wyjaśnienia oskarżonego M. K.

121-122

Dnia 20 września 2020 roku M. K. dokonał notarialnego poświadczenia odpisu III tomu Dziennika budowy wydanego dnia 19 czerwca 2020 roku, zawierającego wówczas 30 stron , łącznie 7 stron.

repertorium A nr 5005/2010 z dnia 28 września 2020 roku

215-223

M. K. urodził się dnia (...). Posiada wyższe wykształcenie techniczne. Jest żonaty, ma na utrzymaniu 2 dzieci. Prowadzi własną działalność gospodarczą, uzyskując dochód w kwocie 3000 zł miesięcznie. Nie był leczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo. Nie posiada większego majątku. Jest on osobą niekaraną.

informacja z K.

125

Dane osobowe

120

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.

M. K.

w dniu 12 marca 2021 roku we W. dokonał ukrycia III Tomu Dziennika Budowy nr. (...) wydanego w dniu 19.06.2020 przez Urząd Miejski W., Wydział (...) (...) na szkodę Państwowego Gospodarstwa (...) we W.,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Dnia 20 stycznia 2021 roku M. K. nie odebrał III Tomu Dziennika Budowy nr. (...) wydanego w dniu 19.06.2020 przez Urząd Miejski W., Wydział (...) od K. S. (1) w siedzibie (...) we W. przy ul. (...) celem uzupełniania w nim wpisów. Odebrał tego dnia dokumenty związane z rozliczeniem umowy najmu.

wyjaśnienia oskarżonego M. K.

121-122

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1

zeznania świadka K. S. (1)

Ustalając okoliczności faktyczne w sprawie Sąd oparł się na dowodach w postaci zeznań świadka K. S. (1), I. K., R. O., zapisu z monitoringu z dnia 20 stycznia 2021 roku, opinii biegłego sądowego P. M., treści pism z dnia 26 lutego 2021 roku i z dnia 12 marca 2021 roku oraz częściowo na wyjaśnieniach oskarżonego M. K., w zakresie obecności dnia 20 stycznia 2021 roku wraz z towarzyszącym mu radcą prawnym A. F. w siedzibie (...) i faktu wyjścia z tej siedziby z dokumentami. Dowody te pozostają spójne, wzajemnie uzupełniają się tworząc zwartą całość. W szczególności Sąd dał wiarę zeznaniom świadka K. S. (1) opisującej przebieg zdarzeń zaistniałych dnia 20 stycznia 2021 roku w budynku (...) we W. przy ul. (...) podczas których to wydany został w obecności I. K. oskarżonemu M. K. III Tomu Dziennika Budowy nr. (...) wydanego w dniu 19.06.2020 przez Urząd Miejski W., Wydział (...). Świadek wskazała, że D. ten został wydany celem jedynie uzupełnienia wpisów przez kierownika budowy, po czym miał zostać zwrócony przez M. K.. M. D. tegoż nie zwrócił a próby połączeń telefonicznych realizowane do jego osoby przez świadka okazały się nieskuteczne. Kontakt telefoniczny z M. K. nawiązała I. K. dnia 25 lutego 2021 roku , po czym w przeprowadzonej rozmowie została poinformowana przez M. K., że nie posiada on przedmiotowego Dziennika budowy i nikt mu tego D. od czasu jego złożenia u zamawiającego wraz z operatem powykonawczym nie przekazywał i powinien on znajdować się u zamawiającego , w jego siedzibie. W tej sytuacji pismem z dnia 26 lutego 2021 roku wezwano M. K. do jego zwrotu w terminie 3 dni od jego otrzymania. W odpowiedzi reprezentujący M. K. radca prawny A. F. poinformował pismem z dnia 12 marca 2021 roku, że żaden D. nie został przekazany, również w dniu 20 stycznia 2021 roku. Świadek wskazała także, że skontaktowała się z kierownikiem budowy R. O. , który poinformował ją, że M. K. nie przekazał mu dziennika budowy do uzupełnienia. Powyższe relacje świadka w pełni korespondowały z zeznaniami I. K., która co do tych samych okoliczności wskazała, że w dniu 20 stycznia 2021 roku około godz. 10.00, kiedy przebywała w swoim pokoju nr (...) w budynku (...) przyszedł M. K. wraz K. S. (1). M. K. towarzyszył nieznany jej mężczyzna , który pozostał przed drzwiami wejściowymi na korytarzu. K. S. (1) poruszała z M. K. sprawy służbowe a na koniec spotkania poruszyły wspólnie temat konieczności uzupełnienia wpisów przez kierownika budowy R. O. w III Tomie Dziennika budowy dotyczącego inwestycji pn. „Zwiększenie efektywności energetycznej budynku (...) we W. przy ul. (...) we W.” Podczas tego spotkania K. S. (1), jak wynikało z relacji świadka przekazała w jej obecności III Tom w/w dziennika M. K. i umówiła się z nim, że przekaże w/w Dziennik budowy R. O., po czym osobiście zwróci go do siedziby firmy przy ul. (...) we W.. K. K. (1) podjęła próby skontaktowania się z M. K. telefonicznego celem zwrotu w/w D., nieskuteczne, M. K. nie odbierał telefonu. W związku z czym dnia 25 lutego 2021 roku świadek postanowił nawiązać kontakt telefoniczny z M. K. z prywatnego numeru telefonu, kiedy M. K. odebrał na skierowanie pytanie dotyczące terminu zwrotu w/w Dziennika budowy oświadczył , że nie ma żadnego dziennika i nigdy go od nich nie brał. Kiedy wskazała, że była świadkiem jego przekazania przez K. S. (1) oświadczył, że to jej subiektywne podejście do sprawy. Podała również , że w tym dniu M. K. nie miał przy sobie żadnej torby ani teczki, do której mógłby schować przekazany mu wówczas Dziennik budowy , wziął go do ręki i wyszedł. W ocenie świadka M. K. ma żal do P. gdyż potrąciły mu pieniądze z ostatniej faktury za nieuregulowanie płatności za wynajem pomieszczeń dla pracowników remontowanego budynku, do czego był zobligowany umową z (...). Z kolei z relacji świadka R. O. wynikało, że w kwietniu czy w maju skontaktowała się z nim telefonicznie K. S. (1), która zapytała czy w związku z brakami jego wpisów jako kierownika budowy w Dzienniku budowy M. K. przekazał mu do uzupełnienia. Był zdziwiony tym telefonem , gdyż M. K. nie kontaktował się z nim w tej sprawie i nie prosił o uzupełnienie wpisów i nie przekazywał mu Dziennika budowy. W tej sytuacji skontaktował się telefonicznie z M. K. z zapytaniem czy ma ten Dziennik budowy na co M. K. odparł , że ma D. ale go świadkowi nie da bo ma jeszcze do wyjaśnienia sprawy finansowe z inwestorem dotyczące rozliczenia budowy. Zeznania świadków K. S. (1) , I. K. , R. O. zdaniem Sądu były jasne , konsekwentne, wzajemnie się uzupełniały tworząc zwartą i logiczną całość będąc podstawą do poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie. Ich uzupełnieniem pozostawała opinia biegłego sądowego P. M. z dnia 16 listopada 2021 roku w oparciu o przedstawiony zapis z monitoringu z dnia 20 stycznia 2021 roku obejmujący teren przed budynkiem , z której to wynika , że na zapisie tym widoczny jest oskarżony M. K. wraz z radcą prawnym A. F. wychodzący z w/w budynku (...) ( co wynika również z wyjaśnień oskarżonego M. K. ), M. K. niesie ze sobą przedmiot w kształcie prostokąta formatu około A4, przy czym osoby te wchodząc do w/w budynku nie posiadały żadnych tego rodzaju rzeczy. I powyższe odpowiada relacjom procesowym w/w świadków.

Reasumując, zeznania świadka K. S. (1) należy ocenić jako jasne, spójne i pozbawione jakichkolwiek zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych sprzeczności. Korespondują one również z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym, też Sąd Rejonowy uznał jej zeznania za wiarygodne i przydatne dla poczynienia ustaleń faktycznych w tej sprawie.

1.1

zeznania świadka I. K.

Brak było także jakichkolwiek podstaw do podważenia zeznań I. K.. Osoba ta , podobnie jak świadek K. S. (1) jest obca dla stron tego procesu i z inkryminowanym zdarzeniem zetknęła się na skutek wykonywania służbowych obowiązków. Świadek ten zarówno w toku postępowania przygotowawczego jak i rozprawy głównej zeznawała w sposób rzeczowy, opanowany, pozbawiony nadmiernej emocjonalności. Nadto wypadało zauważyć, że zeznania I. K. pozostawały zgodne z relacją świadka K. S. (1) jak i dokumentacją zgromadzoną w toku procesu. Sąd Rejonowy nie dostrzegł także w zeznaniach świadka jakichkolwiek sprzeczności dyskwalifikujących złożone przez niego oświadczenia wiedzy. Stąd też w realiach tego procesu Sąd uznał zeznania świadka I. K. za wiarygodne i przydatne do poczynienia ustaleń faktycznych.

1.1.

zeznania świadka R. O.

Jednocześnie nie było powodów do podważenia wiarygodności zeznań świadka R. O. kierownika budowy, któremu to M. K. miał przedstawić przedmiotowy Dziennik budowy celem uzupełnienia w nich wpisów. Świadek w złożonych zeznaniach przytoczył treść rozmowy telefonicznej z K. S. (1) jak i M. K.. Sąd Rejonowy nie dostrzegł także w zeznaniach i tegoż świadka, osoby obcej dla M. K. jakichkolwiek sprzeczności dyskwalifikujących złożone przez niego relacje procesowe. Stąd też w realiach tego procesu Sąd uznał zeznania w/w świadka za wiarygodne i przydatne do poczynienia ustaleń faktycznych.

1.1

opinia biegłego sądowego P. M. z dnia 16 listopada 2021 roku

W ocenie Sądu Rejonowego w pełni przydatna dla poczynienia ustaleń faktycznych w przedmiotowej sprawie była opinia biegłego sądowego P. M. z dnia 16 listopada 2021 roku. Biegły w sposób kompletny odpowiedział na zadane mu przez organ procesowy pytania dotyczące przedstawionego zapisu z monitoringu z dnia 20 stycznia 2021 roku i dokonał zrzutów obrazu istotnych dla rozstrzygnięcia. Wskazał, że wykonane zrzuty ekranowe obrazują mężczyzn idących do budynku , mężczyzna po prawej nie ma żadnych dużych przedmiotów w dłoniach, kiedy natomiast wychodzą z budynku mężczyzna po prawej stronie niesie przedmiot w kształcie prostokąta formatu około A4 , jednak z uwagi na jakość zapisu video brak jest możliwości wyostrzenia obrazu, co umożliwiłoby odczytanie danych z przedmiotu , które mogłyby wskazywać , że był to Dziennik budowy, którego dotyczy postępowanie. Jednocześnie w toku tego procesu nie ujawniła się żadna okoliczność podważająca kompetencje biegłego do sporządzania tego rodzaju dokumentu procesowego, jak również brak było podstaw do powzięcia wątpliwości, co do jego bezstronności w tej sprawie. Co więcej żadna ze stron tego procesu w żaden sposób nie kwestionowała treści zawartych w powyższym dokumencie procesowym. Stąd też Sąd Rejonowy ustalając okoliczności wymagające wiedzy specjalistycznej oparł się w pełni na w/w opinii.

1.1

umowa o roboty budowlane nr WR. (...).(...) z dnia 12 czerwca 2019 roku

zapis z monitoringu z dnia 20 stycznia 2021 roku

pismo z dnia 26 lutego 2021 roku

pismo z dnia 12 marca 2021 roku

potwierdzenie odbioru

repertorium A nr (...) z dnia 28 września 2020 roku

Brak było także jakichkolwiek podstaw do podważenia wiarygodności innych dowodów włączonych w krąg materiału dowodowego w niniejszej sprawie tj. zapisu z monitoringu z dnia 20 stycznia 2021 roku, umowy o roboty budowlane nr WR. (...).(...) z dnia 12 czerwca 2019 roku, pisma z dnia 26 lutego 2021 roku, z dnia 12 marca 2021 roku , potwierdzenia odbioru, a także dokumentacji przedłożonej przez obrońcę oskarżonego M. K. w trakcie postępowania przed Sądem w zakresie dotyczącym wykonania notarialnego odpisu części stron z powyższego Dziennika Budowy. Przedmiotowe dokumenty zostały sporządzone zgodnie z obowiązującym prawem, przez osoby do tego kompetentne i we właściwej formie. Nadto żadna ze stron procesu nie kwestionowała danych zawartych w przedmiotowych dokumentach. W związku z powyższym również te dokumenty stanowiły podstawę ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd Rejonowy w przedmiotowej sprawie.

1.1

Dane osobopoznawcze , karta karna

W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego M. K. należało uznać za wiarygodne.

Dowód z dokumentu, informacje w nim zawarte nie były kwestionowane przez żadną ze stron postępowania.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1,1.2

wyjaśnienia oskarżonego M. K.

W złożonych wyjaśnieniach podczas postępowania przygotowawczego oskarżony M. K. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, Wyjaśnił, że po zakończeniu robót rozliczył się ze wszystkich dokumentów, miedzy innymi z Dzienników budowy. Jak oświadczył , po zakończeniu budowy K. S. (1) ani żaden inny pracownik PGW WP nigdy nie kontaktowali się z nim w sprawie braku wpisów w tomie III Dziennika budowy , kontaktowali się wyłącznie w sprawie rozliczenia najmu pomieszczeń zajmowanych przez pracowników P.. Jak podał wraz z pełnomocnikiem A. F., był umówiony na spotkanie z dyrektorem K., jednak spotkanie to się nie odbyło, gdyż dyrektor ten zachorował a K. S. (1) wyprosiła ich ze swojego pokoju , na korytarzu wręczyła dokumenty z propozycją rozliczenia najmu , było to kilka dokumentów wydrukowanych na białych kartkach A4 i były one schowane w koszulce foliowej lub teczce, nie pamiętał jakiego koloru. Wręczone zaś dokumenty wziął pod rękę lub schował do torby koloru czarnego. Jak oskarżony M. K. wskazał wraz z radcą prawnym A. F. byli wtedy ubrani elegancko, na spotkanie umówione przyjechali samochodem i razem wchodzili do siedziby Wód Polskich we W. drzwiami od strony parkingu. Po okazaniu zrzutów z monitoringu oskarżony M. K. oświadczył , że rozpoznaje na nich siebie oraz radcę prawnego A. F. , kiedy wychodził z siedziby w/w instytucji trzymał w ręce dokumenty dotyczące rozliczenia, które to wcześniej wręczyła mu K. S. (1). Zaprzeczył aby był to Dziennik budowy. Oskarżony M. K. oświadczył przy tym, że może pomóc złożyć wniosek o odtworzenie zaginionego Dziennika Budowy.

Sąd Rejonowy uznał, iż wyjaśnienia oskarżonego M. K. są jedynie częściowo wiarygodne. Brak jest bowiem podstaw do obdarzenia ich walorem wiarygodności w zakresie jakim oskarżony M. K. twierdził , że dnia 20 stycznia 2021 roku nie został mu wydany podczas obecności w siedzibie (...) Tomu Dziennika Budowy nr. (...) wydanego w dniu 19.06.2020 przez Urząd Miejski W., Wydział (...). W tym miejscu należy zwrócić uwagę nie tylko na jasne i kategoryczne zeznania świadka K. S. (1) i I. K., lecz także depozycje procesowe świadka R. O. , wprost wskazującego na oświadczenie M. K. w zakresie posiadania tegoż D. i jego braku przekazania świadkowi wobec stwierdzenia pozostawania do wyjaśnienia spraw finansowych z inwestorem. Powyższe jednoznacznie dowodzi , że oskarżony M. K. pomimo zaprzeczeń był w posiadaniu w/w D. wydanego dnia 20 stycznia 2021 roku podczas obecności w budynku przy ul. (...) we W.. Na powyższe wskazuje również treść w/w opinii biegłego sądowego P. M.. I niewątpliwie oskarżony M. K. próbował dowodzić, że tegoż dnia wprawdzie zostały mu przekazane dokumenty bynajmniej dotyczyły one propozycji rozliczenia najmu, było to zaś kilka dokumentów wydrukowanych na białych kartkach A4 schowanych w koszulce foliowej lub teczce, które wziął do torby koloru czarnego lub wziął pod rękę , nie pamiętał dokładnie aczkolwiek i w tym zakresie jego relacja nie pozostaje spójna z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Świadek K. S. (1) podczas kolejnego przesłuchania zaprzeczyła jakoby to tego dnia były M. K. przekazywane w/ w dokumenty. Jak oświadczyła tego rodzaju dokumenty zostały M. K. przekazane podczas spotkania w dniu 26 stycznia 2021 roku. Co więcej taki przebieg wydarzeń nie wynika również z treści pisma z dnia 12 marca 2021 roku. W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego M. K., mając w szczególności na uwadze relację procesową R. O. dotyczącą istnienia nie wyjaśnionych spraw finansowych z inwestorem wskazują na jego intencjonalne w tej mierze działanie. Powyższe wynika również z cyt. pisma z dnia 12 marca 2021 roku w którym to wezwano ponownie do uregulowania zaległej płatności wynikającej z faktury VAT nr (...) z dnia 12 marca 2019 roku wystawionej na kwotę 995.172,21 zł zgodnie z odbiorem końcowym robót budowlanych, wynikających z przedmiotowej umowy o roboty budowlane. Tym samym zasady doświadczenia życiowego jednoznacznie wskazują, że działanie oskarżonego M. K. było podyktowane chęcią realizowania własnego partykularnego interesu. Warto w tej mierze zwrócić również uwagę na oświadczenia oskarżonego M. K. w rozmowie I. K. dotyczące jej subiektywnego podejścia do sprawy. Owe oświadczenia deprecjonują wartość dowodową wyjaśnień oskarżonego M. K.. Co więcej oskarżony M. K., pozostaje w pełni świadomy utraty powyższego dokumentu czego wyrazem są jego kolejne oświadczenia dotyczące pomocy w złożeniu wniosku o odtworzenie, jak utrzymuje zaginionego Dziennika Budowy, również przedstawienie w toku niniejszego postępowania przed Sądem poświadczonych notarialnie z niego odpisów.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 276 k.k. występku tego dopuszcza się ten kto niszczy, uszkadza, czyni bezużytecznym, ukrywa lub usuwa dokument, którym nie ma prawa wyłącznie rozporządzać. Nie ulega żadnej wątpliwości, iż powyższy czyn jest typem powszechnym z działania. Tym samym sprawcą tego przestępstwa może być każdy kto nie jest władny wyłącznie rozporządzać dokumentem. Odnosząc się do przedmiotu czynności wykonawczej tj. pojęcia dokumentu należy zważyć, iż zgodnie z treścią art. 115 § 14 k.k. dokumentem jest każdy przedmiot lub inny zapisany nośnik informacji, z którym jest związane określone prawo, albo który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne. Oczywiście jak już wskazano wyżej na gruncie odpowiedzialności karnej określonej tym przepisem wyłączono oddziaływanie na dokument, którego sprawca jest podmiotem władnym do wyłącznego rozporządzania. Jednocześnie na gruncie art. 276 k.k. ustawodawca określił cztery równoprawne formy czasownikowe tego typu czynu zabronionego. Mianowicie są nimi jego zniszczenie, uszkodzenie, ukrycie i usunięcie. Oczywistym jest także, iż zasada określoności prawa karnego uniemożliwia pociąganie do odpowiedzialności karnej za innego rodzaju formy oddziaływania na dokument. Tym samym niezwykle ważnym jest odkodowanie treści owych znamion czasownikowych występku z art. 276 k.k. Zarówno w orzecznictwie jak i doktrynie prawa karnego podaje się, iż ze zniszczeniem dokumentu mamy do czynienia w sytuacji, kiedy na skutek dochodzi do zniszczenia materialnego nośnika danych stanowiących substrat dokumentu jak również sytuacja kiedy to zniszczeniu ulega sam tekst stanowiący wyraz definicji zawartej w art. 115 § 14 k.k. Natomiast pojęcie uszkodzenia należy utożsamiać z jedynie częściowym zniszczeniem nośnika danych bądź tekstu dokumentu, co wiąże się z ograniczeniem funkcji jakie może pełnić on w obrocie prawnym. Jednocześnie na równi z tymi znamionami penalizowane jest uczynienie dokumentu bezużytecznym. To pojęcie należy zidentyfikować jaki modyfikacje treści dokumentu uniemożliwiającą czynienie użytku z dokumentu. " Istota ukrycia dokumentu polega na ulokowaniu go w miejscu nieznanym dla osoby uprawnionej, gdy sprawca swoje działanie w sposób świadomy ukierunkowuje na wywołanie takiego stanu, aby dokument był ukryty, schowany, niedostępny dla osoby uprawnionej" (wyrok SA w Katowicach z 9 grudnia 2010 r., II AKa 397/10, LEX nr 785456; por. także wyrok SA w Katowicach z 28 czerwca 2005 r., II AKa 166/05, LEX nr 164575; wyrok SN z 21 sierpnia 2012 r., III KK 403/11, OSNKW 2013/1, poz. 2; wyrok SA w Katowicach z 24 lipca 2014 r., II AKa 188/14, LEX nr 1537362; wyrok SA w Krakowie z 17 czerwca 2015 r., II AKa 109/15, KZS 2015/7-8, poz. 55). Ukrycie dokumentu ma miejsce wówczas, gdy dokument, którym sprawca nie ma prawa wyłącznie dysponować, został umieszczony w takim miejscu, o którym osoba uprawniona do dysponowania nie wie lub do którego nie ma dostępu albo ma dostęp utrudniony (por. wyrok SN z 23 maja 2002 r., V KKN 404/99, OSNKW 2002/9-10, poz. 72, z glosą M. Siwka, Prok. i Pr. 2003/6, s. 109-115).W przypadku gdy na sprawcy ciąży obowiązek wyjawienia miejsca, w którym znajduje się dokument, niewykonanie tego obowiązku może być równoznaczne z jego ukryciem. Jako ukrycie dokumentu można także potraktować odmowę wykonania obowiązku jego wydania osobie uprawnionej (por. wyrok SN z 9 sierpnia 2000 r., V KKN 208/00, OSNKW 2000/9-10, poz. 84; J. Satko, Glosa...; wyrok SA w Katowicach z 2 lutego 2016 r., II AKa 380/15, LEX nr 2009556). Pod pojęciem usunięcia dokumentu definiuje się wszelkie czynności prowadzące do uczynienia go niedostępnym dla osoby uprawnionej, choćby znane było miejsce przechowywania tego dokumentu. Znamię usunięcia spełni wywiezienie dokumentu za granicę lub zamknięcie go w szafie pancernej. Usunięciem dokumentu będzie także pozbawienie nad nim władztwa dotychczasowego dysponenta. W ocenie Sądu Rejonowego pojęcia ukrycia i usunięcia dokumentu nie pozostają w stosunku logicznym wykluczania. Możliwe więc jest ażeby to samo zachowanie sprawcy jednocześnie było ukrywanie i usunięciem dokumentu. Nie ulega natomiast wątpliwości, iż z uwagi na brak umieszczenia w art. 276 k.k. klauzuli nieumyślności możliwe jest popełnienie tego występku jedynie umyślnie. Przyjmuje się, iż na gruncie tego artykułu strona podmiotowa obejmuje dwie postaci zamiaru wymienione w art. 9 § 1 k.k. Nadto należy wskazać, iż w przypadku kluczowej dla tej sprawy formy czasownikowej ukrywania dokumentu, ów występek stanowi tzw. przestępstwo trwałe. Tym samym cały okres bezprawnego ukrywania dokumentu stanowi jeden czyn zabroniony.

Przekładając powyższe stwierdzenia natury ogólnej na okoliczności stanu faktycznego ujawnionego w toku przedmiotowego procesu Sąd Rejonowy ocenił, że zachowanie oskarżonego M. K. wypełniło znamiona zarzucanego mu występku. W pierwszej mierze należy wskazać, że niewątpliwie dziennik budowy spełnia legalną definicje dokumentu. Oczywistym jest bowiem stwierdzenie, że w dokumencie tym zawarto wiele danych stanowiących dowód stosunku prawnego. Nadto z uwagi na jego charakter w prawie budowlanym można stwierdzić, także iż sam ten dokument w sobie posiada istotne znaczenie prawne. W związku z powyższym Sąd Rejonowy ocenił, że dziennik budowy - III Tom Dziennika Budowy nr. (...) wydany w dniu 19.06.2020 przez Urząd Miejski W., Wydział (...) spełnił definicje legalną dokumentu określoną w art. 115 § 14 k.k. W dalszej kolejności należało wskazać, iż dokument ten dotyczył remontu i przebudowy budynku biurowego w ramach zadania pn. „ Zwiększenie efektywności energetycznej budynku (...) we W. przy ul. (...)-roboty budowlane , objętego umową o roboty budowalne nr WR. (...).(...) z dnia 12 czerwca 2019 roku” strona tytułowa tego dokumentu obrazuje, że inwestorem w rozumieniu przepisów prawa budowlanego był RZ GW we W.. W związku z powyższym należało stwierdzić, że przedmiotowy dziennik budowy nie był dokumentem, którym był władny samodzielnie rozporządzać oskarżony M. K.. Biorąc to pod uwagę Sąd Rejonowy stwierdził, że rzeczony nośnik danych w postaci dziennika budowy mógł stanowić przedmiot występku z art. 276 k.k. albowiem oskarżony M. K. nie był osobą uprawnioną do posługiwania się tym dokumentem. Nadto należało wskazać, że inkryminowane zachowanie oskarżonego M. K. miało polegać na pobraniu tego dziennika od K. S. (1) podczas spotkania dnia 20 stycznia 2021 roku w celu uzupełnienia w nim wpisów przez kierownika budowy R. O. i następnie przetrzymywanie go w bliżej nieokreślonym miejscu. Co szczególnie istotne oskarżony M. K. nie wydał tegoż dokumentu na żądanie osoby uprawnionej tj. K. S. (1) jak i I. K.. I. K. w tym celu osobiście skontaktowała się z oskarżonym M. K. , bynajmniej w odpowiedzi oświadczył on że takowy dokumenty nie posiada i nigdy go nie brał. Owo żądanie zostało również sformułowane w sposób pisemny , pismem z dnia 26 lutego 2021 roku , odpowiedzią było pismo z dnia 12 marca 2021 roku przesłane przez pełnomocnika procesowego M. K. radcy prawnego A. F.. Pomimo tego oskarżony M. K. nie zdecydował się wydać w/w dziennika budowy. Co więcej, oskarżony M. K. w rozmowie ze świadkiem R. O. oświadczył, że również i jego osobie D. tego nie przekaże. Już powyższe stwierdzenie wystarcza aby stwierdzić, że oskarżony M. K. wyczerpał swoim zachowaniem znamiona przedmiotowe tego typu czynu zarzucanego aktem oskarżenia. Sąd mając jednak na uwadze brak określenia terminu zwrotu przedmiotowego D., określił datę popełnienia przypisanego oskarżonemu M. K. czynu na dzień 12 marca 2021 roku , kiedy to po wezwaniu do zwrotu przedmiotowego Dziennika Budowy w sposób jednoznaczny M. K. za pośrednictwem swojego pełnomocnika procesowego wyraził swoje stanowisko. Co więcej godzi się zauważyć, iż oskarżony M. K. utajnił miejsce przechowywania tego dokumentu. Jednocześnie Sąd Rejonowy nie miał wątpliwości, że oskarżony M. K. swoim zachowaniem jednocześnie nie tylko ukrył rzeczony dokument lecz także uczynił go niedostępnym dla osoby uprawnionej.

Natomiast odnosząc się do strony podmiotowej Sąd Rejonowy nie miał żadnych wątpliwości, że oskarżony M. K. działał z zamiarem bezpośrednim realizacji znamion czynu zabronionego. Wskazać bowiem należy, że oskarżony M. K. doskonale zdawał sobie sprawę z posiadania przez podmiot Państwowe Gospodarstwo (...) we W. prawa do władania tym dziennikiem budowy i pomimo to oskarżony M. K. w celu realizacji swoich partykularnych interesów, co wynika choćby z relacji świadka R. O. związanych z wyjaśnieniem spraw finansowych z inwestorem, jak również treści pisma z dnia 12 marca 2021 roku wzywającego do uregulowania płatności wynikającej z wystawionej faktury i oświadczeń w zakresie rozliczenia umowy najmu zdecydował się ukryć tenże dziennik budowy, co w ocenie Sądu miało w mniemaniu oskarżonego M. K. przynajmniej w pośredni sposób wpłynąć na kwestionowany sposób rozliczenia dotyczący umowy najmu. Tym samym stwierdzić trzeba, że oskarżony M. K. chciał ukryć ten dokument przed podmiotem uprawnionym względnie uczynić go dla niego niedostępnym. W związku z powyższym należało stwierdzić, że swoim działaniem oskarżony M. K. wypełnił ustawowe znamiona czynu zabronionego opisanego w art. 276 k.k.

Powyższe stwierdzenie aktualizuje konieczność oceny kolejnego elementu struktury przestępstwa tj. stopnia społecznej szkodliwości. Rozpatrując tę problematykę należy stwierdzić, iż ustawodawca w art. 115 § 2 k.k. zawarł zamknięty katalog kwantyfikatorów stopnia społecznej szkodliwości. Zgodnie z tym przepisem Sąd oceniając stopień społecznej szkodliwości danego czynu jest zobowiązany wziąć pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. W ocenie Sądu Rejonowego czyn oskarżonego M. K. był społecznie szkodliwy w rozumieniu art. 1 § 2 k.k. jednakże stopień jego społecznej szkodliwości należy ocenić jako średni. Na owo stwierdzenie wpływa fakt, iż fakt ukrycia w/w dokumentu nadal trwa. Oskarżony M. K. dokumentu w/w nie zwrócił deklarując jedynie pomoc w złożeniu wniosku o jego odtworzenie , również na własny koszt. Na poziom społecznej szkodliwości tego czynu miał też wpływ fakt, iż oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim jego popełnienia, w ocenie Sądu mając na uwadze swoje własne interesy. Oskarżony M. K. nie miał prawa dysponować w/w dziennikiem budowy. W związku z powyższym Sąd Rejonowy stwierdził, że czyn był karygodny w rozumieniu art. 1 § 2 k.k.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

...

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K.

I

I

Przestępstwo z art. 276 k.k. zagrożone jest grzywną, kara ograniczenia wolności oraz karą pozbawienia wolności do lat dwóch. Sąd Rejonowy zwrócił uwagę, iż na mocy dyrektywy zawartej w art. 58 k.k. w przypadku tego rodzaju zagrożenia karnego karę pozbawienia wolności można wymierzyć tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy kara o charakterze nieizolacyjnym nie mogłaby spełnić dyrektyw sądowego wymiaru kary określonych w art. 53 k.k. Zgodnie z tym przepisem sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Jednocześnie wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, zwłaszcza w razie popełnienia przestępstwa na szkodę osoby nieporadnej ze względu na wiek lub stan zdrowia, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego. Sąd Rejonowy zważył, iż w niniejszej sprawie brak jest jakichkolwiek okoliczności nakazujących wymierzenie oskarżonemu M. K. kary pozbawienia wolności. Należało zważyć, iż czyn oskarżonego cechował jedynie średni stopień społecznej szkodliwości, Jednocześnie należało zważyć, iż brak jest okoliczności wskazujących na to, iż oskarżony M. K. jest osobą niepoprawną. Jednocześnie należało zważyć, iż zachowanie oskarżonego było w dużej mierze motywowane jego interesem finansowym. Tym samym w realiach tej sprawy właściwszy byłby pozapenitencjarny sposób ukarania oskarżonego M. K.. Jednocześnie nie sposób zauważyć, iż oskarżony M. K. choć podejmuje działalność gospodarczą nie osiąga znaczących dochodów, -3000 zł miesięcznie. Niezasadnym było by zatem wymierzenie mu kary grzywny zwłaszcza , że oskarżony M. K. złożył sprzeciw wobec uprzednio wydanego wyroku nakazowego , wskazując w odpowiedzi na akt oskarżenia, za pośrednictwem swojego obrońcy i wnosząc o obniżenie kary grzywny do 10 stawek dziennych po 50 zł każda. W tej sytuacji Sąd uznał , że orzeczona kara 3 miesięcy ograniczenia wolności polegająca na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 20 godzin w stosunku miesięcznym jest w niniejszej sprawie stosowna do treści art. 53 k.k. Orzeczona kara umożliwi oskarżonemu M. K. powzięcie refleksji dotyczących rozpatrywanego postępowania.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W ocenie Sądu Rejonowego w niniejszej sprawie brak jest podstaw prawnych aby zastosować wobec oskarżonego M. K. instytucję warunkowego umorzenia postępowania karnego z art. 66 k.k. Przeciwstawia się także cel działania M. K. , jego kolejne to oświadczenia zmierzające do uniknięcia odpowiedzialności karnej. Poza tym oskarżony M. K. przedmiotowego Dziennika budowy nie zwrócił, powyższe wszak potwierdzało obraną w toku postępowania linię obrony zaprzeczającą jego przekazaniu dnia 20 stycznia 2021 roku. Co więcej , oskarżony M. K. za pośrednictwem swojego obrońcy w piśmie z dnia 15 czerwca 2022 roku ( k. 173-174 akt ) wnioskował o zobowiązanie oskarżyciela posiłkowego do przedstawienia umowy, w tym wymogu posiadania w/w dziennika budowy podczas czynności kontrolnych oraz ewentualnie niekorzystnych skutków związanych z brakiem dziennika budowy jak i wniosku skierowanego przez oskarżyciela posiłkowego do właściwego organu o wydanie kopii utraconego dziennika budowy, co miałoby dowodzić należytej staranności oskarżyciela posiłkowego w uzyskaniu kopii utraconego dziennika budowy i uniknięcia niekorzystnych skutków związanych z jego utraceniem. I również tym to oświadczeniem oskarżony M. K. , zdaniem Sądu próbuje wykazać brak działania po stronie oskarżyciela posiłkowego celem odtworzenia przedmiotowego dokumentu, nie oceniając bynajmniej własnego zachowania. W tych okolicznościach, zdaniem Sądu nie zaistniały okoliczności limitujące poziom zawinienia oskarżonego M. K., gdzie poziom winy sprawcy jest także elementem konstytuującym prawną dopuszczalność warunkowego umorzenia postępowania.

Odnosząc się do wniosku oskarżyciela posiłkowego dotyczącego naprawienia szkody w oparciu o treść art. 46§ 1 k.k. poprzez zwrot przez oskarżonego M. K. przedmiotowego Dziennika Budowy niewątpliwie istotą przedmiotowego przepisu jest również przywrócenie stanu poprzedniego . Sąd nie posiada jednak żadnych informacji gdzie w/w D. się znajduje i co się z nim stało. Oskarżony M. K. utrzymuje zaś , że go nie posiada, nie został mu wydany, zatem trudno przyjąć aby możliwym było naprawienie szkody w taki to sposób.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 2 w zw. z art. 2 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych Sąd zasądził od oskarżonego M. K. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 340 zł, w tym wymierzył opłatę w kwocie 60 zł , łącznie w kwocie 400 zł.

III.

Jednocześnie z uwagi na zasadę odpowiedzialności za wynik procesu i złożenie relewantnego w tym zakresie oświadczenia pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego P. (...) we W. konieczne było zasądzenie od oskarżonego M. K. na rzecz oskarżyciela posiłkowego kwoty odpowiadające wysokości poniesionej przez nią wydatków. W uwagi na nieprzedstawienie przez oskarżyciela posiłkowego P. (...) we W. dowodów poniesienia kosztów przenoszących wysokość stawek minimalnych wynikających z rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. Sąd Rejonowy zasądził kwotę odpowiadającą wysokości stawek minimalnych z § 11 tego aktu prawnego. W tym zakresie należało zauważyć, że pokrzywdzony był reprezentowany przez adwokata na etapie postępowania przed Sądem. Nadto w sprawie rozstrzygnięto po przeprowadzeniu 2 terminów rozpraw, co uzasadniało powiększenie stawki przysługującej oskarżycielowi posiłkowemu za postępowanie jurysdykcyjne o 20%. W związku z powyższym Sąd w punkcie III wyroku mając na uwadze powyższe względy zasądził na rzecz oskarżyciela posiłkowego kwotę 1028 złotych tytułem wydatków poniesionych w toku niniejszego procesu.

7.  Podpis