Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 610/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. P.

w dniu 14 sierpnia 2022 we W. na ul. (...) kierował samochodem osobowym marki F. o nr rej (...) będąc w stanie nietrzeźwości, tj 0,62 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Fakt 1

W dniu 14 sierpnia 2022 roku około godziny 03:25 na drodze publicznej we W. przy ul. (...) kierujący samochodem osobowym marki F. o nr rej (...) został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariuszy Policji.

wyjaśnienia

13-14

notatka urzędowa

1-2

Fakt 2

K. P. poddano badaniu na obecność alkoholu w wydychanym powietrzu przy pomocy alkomatu. Podczas pierwszego pomiaru o godzinie 03:30 zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wyniosła 0,62 mg/l. Podczas drugiego pomiaru wskazana zawartość nie uległa zmianie. Następnie o godzinie 05:18 wskazana wcześniej wartość wyniosła 1,01 promila, a o 05:22 – 1 promil.

protokoły badania stanu trzeźwości wraz ze świadectwem wzorcowania

6-9

Fakt 3

Dzień przed zatrzymaniem do kontroli drogowej K. P. w godzinach wieczornych spożywał alkohol w postaci trzech piw przebywając z kolegami, gdzie wspólnie grali w piłkę i intensywnie się ruszali.

wyjaśnienia

14, 45

Fakt 4

K. P. nie był wcześniej karany, zaś w dacie orzekania nie miał zaewidencjonowanych punktów karnych za naruszenie przepisów ruchu drogowego.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

10

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCENA DOWODÓW

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Fakt 1 i 3

wyjaśnienia

Wyjaśnienia złożone przez oskarżonego nie budziły wątpliwości Sądu i zasługiwały na wiarę w całości. K. P. przyznał się do zarzucanego mu czynu, a następnie szczegółowo przedstawił okoliczności zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego postępowania. Wyraził również skruchę oraz chęć poprawy. Jednocześnie wyjaśnienia w pełni korelowały z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a w szczególności protokołami badania stanu trzeźwości i sporządzoną notatką urzędową na miejscu zdarzenia. Wobec powyższego, Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za w pełni wiarygodne.

1.1.1

Fakt 1-4

notatka urzędowa, protokoły badania stanu trzeźwości wraz ze świadectwem wzorcowania, informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Dowody nieosobowe w pełni korelowały z wyjaśnieniami oskarżonego, a ponadto zostały zebrane zgodnie z przepisami postępowania karnego oraz sporządzone przez uprawnione organy. Żadna ze stron nie kwestionowała wiarygodności ani prawdziwości niniejszych dowodów. Wobec powyższego, nie było podstaw aby odmówić wymienionym dowodom wiarygodności.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Fakt 4

informacja o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego

Sąd nie uwzględnił niniejszego dowodu przy ustalaniu faktów w niniejszej sprawie. Z informacji, o której mowa w rubryce wynika, że w dniu 26 listopada 2021 roku K. P. był uczestnikiem kolizji i w związku z tym otrzymał 6 punktów karnych. Wskazać należy, że wedle brzmienia art. 98 ust. 5 ustawy o z dnia 5 stycznia 2011 roku o kierujących pojazdami przed wejściem w życie ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (data wejścia w życie: 1 stycznia 2022 r.)
informacje o otrzymanej liczbie punktów zgromadzone w centralnej ewidencji kierowców podlegały usunięciu m.in. z upływem roku od daty uprawomocnienia się rozstrzygnięcia. W przypadku oskarżonego oznacza to, że usunięcie z systemu punktów karnych nastąpiło w dniu 26 listopada 2022 roku. Informację uzyskano zaś w dniu 31 sierpnia 2022 roku. Z uwagi na powyższe, Sąd przyjął, że w dacie orzekania K. P. nie miał zaewidencjonowanych punktów karnych.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Punkt I sentencji wyroku

K. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Postępowanie dowodowe przeprowadzone w niniejszej sprawie pozwoliło na jednoznaczne ustalenie, że oskarżony dopuścił się występku z art. 178a § 1 k.k.

Oskarżony bowiem prowadził pojazd osobowy marki F. o nr rej (...) w ruchu lądowym, to jest na drodze publicznej we W. przy ul. (...), pozostając w stanie nietrzeźwości. Podczas zatrzymania oskarżonego do kontroli drogowej zawartość alkoholu w wydychanym przez niego powietrzu wyniosła 0,62 mg/l. Zgodnie bowiem z art. 115 § 16 pkt 2 k.k. stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Sprawstwo oskarżonego nie budziło zatem żadnych wątpliwości, tym bardziej, że oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu oraz wskazał, że spożywał wcześniej alkohol w ilości trzech piw. Powyższe okoliczności jednoznacznie potwierdzają fakt, iż oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 k.k.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Punkt I sentencji wyroku

K. P.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

W ocenie Sądu wina i społeczna szkodliwość przypisanego oskarżonemu czynu nie były znaczne, a cechowały się średnim stopniem. Nie ulega wątpliwości, że K. P. miał zdolność do rozpoznania znaczenia swojego czynu i kierowania własnym postępowaniem - jest osobą dorosłą i zawodowo porusza się pojazdami mechanicznymi, pracując jako kurier, toteż wie, że prowadzenie pojazdów w stanie nietrzeźwości jest zabronione. Jednocześnie Sąd wziął w tym zakresie pod uwagę, że oskarżony podał, iż rzeczywiście spożywał alkohol w ilości trzech piw, grając z kolegami w piłkę i intensywnie się ruszał. Jednocześnie wskazał, że wsiadając do pojazdu nie miał świadomości, iż znajduje się w stanie nietrzeźwości, bowiem wówczas nie zdecydowałby się prowadzić pojazdu. Społeczna szkodliwość czynu z art. 178a § 1 k.k. była wysoka, jednak nie osiągnęła znacznego stopnia. Nie ulega wątpliwości, że przepis ten chroni istotne wartości nie tylko w postaci bezpieczeństwa w komunikacji, ale przede wszystkim życia, zdrowia i mienia. Sąd wziął jednak pod uwagę, że w wyniku zachowania oskarżonego nie została wyrządzona żadna szkoda, zaś sposób i okoliczności popełnienia czynu nie miały charakteru nadzwyczajnego i nie stanowiły o lekceważącej postawie wobec prawa – K. P., nie uświadamiając sobie, że zawartość alkoholu w jego organizmie wskazuje na stan nietrzeźwości, a pozostając w przekonaniu, że w wyniku silnej aktywności fizycznej spożyty przez niego alkohol zmetabolizował się, a w konsekwencji oskarżony zdecydował się na prowadzenie pojazdu. Wymaga podkreślenia, że postępowanie dowodowe przeprowadzone w niniejszej sprawie nie wskazywało na lekceważący stosunek K. P. do obowiązujących przepisów ani nie było podstaw, by przyjąć, że oskarżony dopuścił się zarzuconego mu czynu w zamiarze bezpośrednim. Sąd w oparciu o doświadczenie życiowe wywiódł, że w rzeczywistości oskarżony działał z zamiarem ewentualnym, bowiem godził się z tym, że spożywając alkohol w godzinach wieczornych, wypełni on znamiona występku z art. 178a § 1 k.k., jeżeli będzie prowadził pojazd mechaniczny w godzinach nocnych. Nie chciał popełnić czynu zabronionego, ale jako osoba dorosła wykonująca zawód kierowcy niewątpliwie mógł przewidzieć skutek swojego zachowania i zgodził się na jego wystąpienie.

Okoliczności popełnienia przez K. P. nie budziły żadnych wątpliwości. Sam oskarżony zresztą przyznał się do okoliczności, iż w godzinach wieczornych spożywał alkohol, zaś fakt prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości został w należyty sposób udokumentowane i wykazany w niniejszym postępowaniu. Jednocześnie Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, w których podał, że spożył trzy piwa. W ocenie Sądu ilość spożytego alkoholu odpowiadała zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wykazanej podczas badania alkomatem.

W ocenie Sądu postawa sprawcy, jego właściwości, warunki osobiste, a także dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. K. P. od początku wyrażał skruchę oraz przeprosił za swoje postępowanie, wyrażając tym poszanowanie dla porządku prawnego. Oskarżony jest osobą młodą, a jego warunki osobiste i stabilny tryb życia uzasadniają przyjęcie, że będzie przestrzegał porządku prawnego, bowiem ma świadomość naganności popełnionego czynu. Jednocześnie K. P. nie był uprzednio karany, w tym za przestępstwo umyślne.

Podstawą zastosowania warunkowego umorzenia postępowania jest pozytywna prognoza kryminologiczna, której treścią jest przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania sprawca będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. W tej sprawie prawdopodobieństwo niepowrotu na drogę przestępstwa jest oczywiście o wiele wyższe niż ryzyko recydywy. Prezentowana postawa sprawcy prowadzi również do wniosku, że sprawca nie naruszy również w inny sposób porządku prawnego. Przemawiają za tym: wiek oskarżonego, postawa (rozumiana jako stosunek do porządku prawnego, brak skłonności do naruszania reguł, krytyczny stosunek do swojego czynu, przyznanie się do czynu w postępowaniu przygotowawczym), właściwości i warunki osobiste sprawcy (stan zdrowia, poziom rozwoju intelektualnego, temperament, zdolność do samokrytyki, wrażliwość sumienia) oraz dotychczasowy sposób życia. Nie można całkowicie negatywnie oceniać postawy sprawcy, który przestępstwo popełnił incydentalnie i który co do zasady przez całe życie nie ignorował norm społecznych i przepisów prawa. Nie był karany, funkcjonuje w prawidłowym środowisku, ma stabilną sytuację rodzinną.

Decyzję o warunkowym umorzeniu można było zatem podjąć ze względów szczególnoprewencyjnych, zwłaszcza indywidualnych. Zastosowanie warunkowego umorzenia postępowania w tej sprawie będzie sprawiedliwe, bez zaprzepaszczenia ogólnoprewencyjnego sensu reakcji karnej.

Trzeba podkreślić, że o stopniu szkodliwości czynu z art. 178a § 1 k.k. nie decyduje sama tylko ilość wypitego alkoholu, a tego rodzaju argumentacja (taksatywna, punitywna i przedmiotowa) nie uwzględnia całego szeregu czynników, które ustawodawca nakazuje wziąć pod uwagę. Gdyby bowiem osądzać jednowymiarowo, okazjonalne picie alkoholu i zmęczenie, które spotęgowały działanie alkoholu byłyby bardziej karygodne niż picie nawykowe, z premedytacją i popełnienie czynu z niskich podbudek (np. lenistwa, wygodnictwa), bo in concreto sprawca miałby niższe stężenie alkoholu we krwi. Jak wskazywano wcześniej, ustawodawca między innymi nakazuje ocenić sposób popełnienia czynu przez sprawcę, a zatem ocenić karygodność ustawowego (formalnego) sposobu zrealizowanego przez sprawcę oraz ocenić konkretny sposób zachowania sprawcy.

Wyznaczony okres próby będzie w ocenie Sądu wystarczający, by skontrolować zachowanie oskarżonego.

Należało również środek kary w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Okres obowiązywania zakazu całkowicie spełni zarówno funkcję wychowawczą, jak i represyjną

Powyższe okoliczności, a w szczególności postawa K. P., który wyraził żal z powodu swojego zachowania oraz wyraził chęć poprawy, doprowadziły Sąd do wniosku, że złożony wniosek o warunkowe umorzenie wobec niego postępowania był uzasadniony. Również brak uprzedniej karalności oraz stałe zatrudnienie K. P. doprowadziły Sąd do przekonania, że nie popełni on ponownie przestępstwa i będzie przestrzegał porządku prawnego.

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE I
ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. P.

Punkt I sentencji wyroku

Punkt I sentencji wyroku

Sąd na podstawie art. 66 § 1 k.k. i art. 67 § 1 k.k. umorzył warunkowo postępowanie wobec K. P. na okres próby 3 lat, uznając, że jedynie najdłuższy trzyletni okres pozwoli na dokonanie weryfikacji postawionej pozytywnej prognozy kryminologicznej. Jednocześnie orzeczony okres próby jest adekwatny do stopnia winy oraz stopnia społecznej szkodliwości popełnionego czynu i będzie dla oskarżonego okazją do refleksji nad koniecznością przestrzegania porządku prawnego w przyszłości. Z uwagi na fakt, iż przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. cechuje się wysokim stopniem społecznej szkodliwości, w szczególności ze względu na dobra prawne chronione tym przepisem, ale również powszechność tego przestępstwa, koniecznym jest aby okres próby był wystarczający dla stwierdzenia, że postawa oskarżonego nie wymaga podjęcia wobec niego warunkowo umorzonego postępowania karnego.

Punkt II sentencji wyroku

Punkt I sentencji wyroku

Zgodnie z art. 67 § 3 k.k. in fine Sąd w przypadku warunkowego umorzenia postępowania może orzec wobec oskarżonego środek karny z art. 39 pkt 3 k.k. do lat 2. Wobec wskazanego przepisu Sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów na okres 1 roku, uznając, że okres ten będzie stanowił wystarczającą dolegliwość oraz spełni swój probacyjny cel w stosunku do oskarżonego.

Punkt III sentencji wyroku

Punkt I sentencji wyroku

Sąd orzekł od K. P. świadczenie pieniężne w wysokości 5000 zł na rzecz (...) (...)

Świadczenie pieniężne można orzec, oprócz sytuacji odstąpienia od wymierzenia kary, gdy ustawa tak stanowi, to jest w trzech przypadkach: w wypadku orzeczenia kary ograniczenia wolności lub kary łącznej ograniczenia wolności (art. 34 § 3 i art. 86 § 3), w wypadku warunkowego umorzenia postępowania (art. 67 § 3) oraz w wypadku warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności (art. 72 § 2). Z uwagi na fakt, iż w niniejszej sprawie Sąd warunkowo umorzył postępowanie karne wobec K. P., orzekł świadczenie pieniężne we wskazanej wysokości mając na względzie funkcję prewencyjną niniejszego środka, w szczególności w zakresie indywidualnym. Powyższy środek karny będzie również stanowić dla oskarżonego realną konsekwencję popełnionego czynu w wymiarze finansowym.

5.  INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt IV sentencji wyroku

Sąd na podstawie art. 629 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. i art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego kwotę 140 zł tytułem kosztów sądowych. Na niniejszą kwotę złożyły się:

a)  70 zł tytułem opłaty od warunkowego umorzenia postępowania (art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych),

b)  30 zł tytułem uzyskania informacji o karalności oskarżonego z Krajowego Rejestru Karnego (§ 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego),

c)  40 zł tytułem ryczałtu za doręczenia w postępowaniu przygotowawczym oraz sądowym (§ 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym).

7.  Podpis