Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 215/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

K. M. (1)

w dniu 3 grudnia 2018r. we W. naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym i nieumyślnie spowodował wypadek drogowy w ten sposób, że kierując pojazdem marki O. (...) o nr rej. (...) jadąc jezdnią ulicy (...) od strony pl. (...) w kierunku ul. (...) nie zachował szczególnej ostrożności i nie prawidłowo obserwował drogę co skutkowało potrąceniem przechodzącego przez przejście dla pieszych pieszego K. S. (1), powodując u niego obrażenia ciała w postaci skręcenia stawu kolanowego lewego, stłuczenia ręki lewej i urazu odcinka szyjnego kręgosłupa, naruszających czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia na czas powyżej dni siedmiu

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Dnia 3 grudnia 2018r. około godz. 17.00 K. S. (1) wyszedł z pracy przy ul. (...) we W.. Szedł chodnikiem do przejścia dla pieszych gdzie się zatrzymał. Było ciemno, lecz przejście było dobrze oświetlone. Kiedy rozejrzał się w lewo, w odległości około 60m zauważył zbliżający się w kierunku przejścia samochód marki O. (...) nr rej. (...), którym kierował nie znany mu K. M. (1). W pojeździe znajdował się też pracownik K. M. – D. T. (1), który zajmował fotel obok kierowcy. Pojazd poruszał się od Pl. (...) w kierunku ul. (...), z prędkością około 25 – 30 km/h. Kiedy K. S. rozejrzał się w prawo, zauważył inny pojazd, którego kierujący ustąpił mu pierwszeństwa na przejściu dla pieszych, w związku z czym pieszy zdecydował się wejść na pasy. Szedł prostopadle do krawędzi chodnika, środkiem przejścia dla pieszych, z prawej strony ulicy na lewą. Następnie, ponownie spojrzał w lewo, gdzie zbliżał się pojazd, lecz K. S. był przekonany, że zdąży się on zatrzymać przed jego torem poruszania się

- zeznania świadka K. S.

- zeznania świadka A. D.

- zeznania świadka D. T.

- zeznania świadka M. S.

k. 6-7, 123-124

k. 23, 126

k. 30, 124

k. 39, 125

2. Kiedy K. S. (1) dotarł do połowy przejścia, poczuł uderzenie w kolano - z lewej strony. – Został uderzony przez samochód marki O. (...) nr rej. (...). Odbił się od jego maski i przewrócił na jezdnię.

Kierujący pojazdem zaczął hamować kiedy uderzył w pieszego

- Zeznania świadka K. S.

- zeznania świadka A. D.

- zeznania świadka D. T.

k. 6, 123-124

k. 23, 126

k. 30, 124

3. Następnie K. S. (1) wstał, zszedł na chodnik. Świadek zdarzenia namawiał kierującego K. M. (1) by zadzwonił na pogotowie ratunkowe, czego jednak, ten początkowo nie chciał uczynić. Kiedy na miejsce dotarł dziewczyna K. S., K. M. (1), który początkowo proponował K. S. spisanie oświadczenia, przyznał, że „zagadał się z pasażerem”.

Po zdarzeniu samochód został przestawiony przed przyjazdem Policji.

- Zeznania świadka K. S.

- zeznania świadka A. D.

k. 6-7, 123-124

k. 23, 126

4. W wyniku zajścia K. S. (1) doznał skręcenia stawu kolanowego lewego, stłuczenia ręki lewej i urazu odcinka szyjnego kręgosłupa, naruszających czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia na czas powyżej dni siedmiu i dolegliwości bólowe odczuwał dłuższy czas po zdarzeniu

Zeznania świadka K. S.

- opinia sadowo – lekarska

- dokumentacja lekarska

k. 7, 18,123 - 124

- k. 34-35

k. 9,21

5. Do zdarzenia doszło w wyniku błędu w technice jazdy K. M., który nie zachował szczególnej ostrożności i nieprawidłowo obserwował drogę.

-opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej

- płyta z dokumentacją fotograficzną

k. 47-66, 126- 128

k. 46

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

K. M. (1)

w dniu 3 grudnia 2018r. we W. naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym i nieumyślnie spowodował wypadek drogowy w ten sposób, że kierując pojazdem marki O. (...) o nr rej. (...) jadąc jezdnią ulicy (...) od strony pl. (...) w kierunku ul. (...) nie zachował szczególnej ostrożności i nie prawidłowo obserwował drogę co skutkowało potrąceniem przechodzącego przez przejście dla pieszych pieszego K. S. (1), powodując u niego obrażenia ciała w postaci skręcenia stawu kolanowego lewego, stłuczenia ręki lewej i urazu odcinka szyjnego kręgosłupa, naruszających czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia na czas powyżej dni siedmiu

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. Pieszy K. S. (1) wtargnął na jezdnię przed samochód prowadzony przez K. M. (1)

-wyjaśnienia oskarżonego

k. 87, 120-122

2. Kierujący samochodem marki O. (...) hamował przed uderzeniem pieszego

- wyjaśnienia oskarżonego

k. 121

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

1.1.2

1.1.3

1.1.4

Zeznania świadka K. S.

Zeznania złożone w postepowaniu przygotowawczym uznano za bardziej precyzyjne niż te złożone przed sądem, w związku z czym, nie wykorzystano fragmentu dotyczącego oceny odległości, jaką przedstawił świadek podczas rozprawy, a która okazała się sprzeczna z pierwotnymi, podtrzymanymi zeznaniami;

- w pozostałym zakresie jego relacje są konsekwentne, jednoznaczne, wewnętrznie spójne,

1.1.1

1.1.2

1.1.3

Zeznania świadka A. D.

Zeznania jego są spontaniczne, logiczne, konsekwentne, szczegółowe, dokładnie opisujące zaobserwowane zdarzenie, jak i późniejsze zachowanie oskarżonego;

- świadek nie był związany z którymkolwiek uczestnikiem zdarzenia, w związku z czym jego relacje są obiektywne

1.1.1

Zeznania świadka M. S.

- obiektywne - świadek przedstawił stan faktyczny, który ustalił na podstawie dostępnych dla niego informacji na miejscu zdarzenia

1.1.1

1.1.2

Zeznania świadka D. T.

- w zakresie kierunku jazdy samochodu, prędkości poruszania, zajmowanego przez świadka miejsca w pojeździe, jak też co do momentu, kiedy on sam zauważył pokrzywdzonego oraz relacji łączących go z oskarżonym

- zeznania te potwierdzone zostały relacjami pokrzywdzonego (w zakresie prędkości) i zeznaniami świadka S.

1.1.4

Opinia sadowo - lekarska

Obiektywna, oparta na dokumentacji przedstawionej przez pokrzywdzonego, wskazująca charakter i zakres odniesionych przez oskarżonego obrażeń i wskazujących możliwą ich przyczynę

1.1.4

Dokumentacja lekarska

Obiektywna, sporządzona przez uprawnione podmioty w granicach ich kompetencji

1.1.5

Opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej, opinia ustna

- Opinię uznano za pełną, gdyż uwzględniała całość materiału dostępnego w sprawie, zaś biegły wskazał, iż wyeliminowawszy zeznania oskarżonego, jakie składał w charakterze świadka, i po pozyskaniu jego depozycji w charakterze oskarżonego, wnioski jego opinii nie ulegają zmianie. Biegły ocenił zgromadzony materiał dowodowy za wystarczający: bazował na relacjach świadków i zdjęciach pojazdu wykonanych bezpośrednio po zdarzeniu, jak też wiedzy fachowej, w tym, danych literaturowych umożliwiających ustalenie przeciętnej prędkości poruszania się pokrzywdzonego. Z tak zgromadzonego materiału nie wynikało, by na drodze były ślady hamowania, zaś, co przyznał sam oskarżony, jego pojazd po zdarzeniu został przestawiony i w chwili przyjazdu funkcjonariuszy nie znajdował się w pierwotnym miejscu zdarzenia.

- Opinia jest jasna i niesprzeczna. Biegły analizował zdarzenie pod kątem różnych prędkości kierowania pojazdem wynikających z akt sprawy, z których każdy wariant doprowadził go do tożsamych wniosków końcowych. Jak wskazał biegły, przedstawiony przez oskarżonego materiał fotograficzny nie zmieniał wniosków opinii i nie miał znaczenia dla sprawy, gdyż zdjęcia zrobiono krótko przed rozprawą, zaś, materiał w aktach okazał się wystarczający do oceny sytuacji.

1.1.5

Materiał fotograficzny

Obiektywny, zgromadzony przez uprawnionych funkcjonariuszy

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

Zeznania świadka K. S.

W zakresie oceny odległości, jaką przedstawił świadek podczas rozprawy, a która okazała się sprzeczna z pierwotnymi zeznaniami złożonymi w sprawie

1.1.1

1.1.2

1.2.1

1.2.2

Wyjaśnienia oskarżonego

- starał się umniejszyć c swoją odpowiedzialność

- sprzeczne z relacjami A. D. i K. S. co do przebiegu zdarzenia

- niespójne: sam wskazał, iż nie zwracał uwagi na pieszego w okolicy przejścia dla pieszych, z drugiej, zaś strony wskazywał, że pieszy „wtargnął mu na jezdnię”, choć przyznawał, że pokrzywdzonego zauważył w okolicy przejścia, lecz „Nie za bardzo zwracał na niego uwagę. On nie sprawiał wrażenia, że chce wejść na przejście dla pieszych”

Zeznania świadka D. T.

W zakresie stwierdzenia, że pieszy wtargnął na jezdnię przed jadący samochód- Zeznania te są sprzeczne z uznanymi za wiarygodne relacjami pokrzywdzonego i, co prawda, potwierdzają, relacje oskarżonego, niemniej jednak zauważyć należy, iż K. M. jest pracodawcą świadka, a zatem, osobą, od której świadek jest zależny i zapewne zależy mu na przedstawieniu sytuacji w sposób korzystny dla niego.Co więcej, świadek wskazywał, że ani on ani oskarżony nie zauważyli świadka wcześniej, co potwierdza relację świadka K. S., iż oskarżony po zdarzeniu przyznał, że nie widział pokrzywdzonego, gdyż rozmawiał z pasażerem

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

K. M. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności opinii sądowo – lekarskiej i opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej, oskarżony naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym polegające na nie zachowaniu szczególnej ostrożności (art. 3 i 26 ustawy Prawo o Ruchu Drogowym) i nieumyślnie spowodował wypadek drogowy w ten sposób, że kierując pojazdem marki O. (...) o nr rej. (...) jadąc jezdnią ulicy (...) od strony pl. (...) w kierunku ul. (...) nie zachował szczególnej ostrożności i nie prawidłowo obserwował drogę, wskutek potrącił przechodzącego przez przejście dla pieszych pieszego K. S. (1), powodując u niego obrażenia ciała w postaci skręcenia stawu kolanowego lewego, stłuczenia ręki lewej i urazu odcinka szyjnego kręgosłupa, naruszających czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia na czas powyżej dni siedmiu. – Oskarżony naruszył, więc zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, i spowodował nieumyślnie wypadek, w którym K. S. odniósł obrażenia ciała określone w art. 157 § k.k.

Dopuścił się, zatem przestępstwa z art. 177 par. 1 k.k.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. M. (1)

I części dyspozytywnej

Oskarżonemu wymierzono karę 100 stawek dziennych grzywny w kwocie po 10 zł każda. Wysokość stawki dziennej grzywny ustalono w rozważeniu sytuacji majątkowej K. M..

Uznano, że tak wymierzona kara jest współmierna do winy oskarżonego i społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu, która definiowana jest nie tylko przez rodzaj dobra prawnie chronionego, które został naruszone, a którym w niniejszym przypadku jest życie i zdrowie ale też bezpieczeństwo w ruchu drogowym. Na społeczną szkodliwość tego zachowania wpływają też rozmiary wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, jak też waga naruszonych obowiązków, motywacja sprawcy, czy rodzaj i stopień naruszenia przez niego reguł ostrożności.

Wzięto, zatem, pod uwagę, iż oskarżony potrącił pokrzywdzonego na przejściu dla pieszych, gdzie powinien dołożyć szczególnej ostrożności co do obserwacji przedpola jazdy Zwrócono tez uwagę na następstwo przedmiotowego przestępstwa, w szczególności zaś dolegliwości bólowe odczuwane przez pokrzywdzonego po zdarzeniu

Sąd zwrócił również uwagę, iż tak wymierzona kara spełni swoje zadania w sferze prewencji indywidualnej – a zatem, przyczyni się do tego, by oskarżony nie popełnił przestępstwa w przyszłości, jak też w dziedzinie prewencji ogólnej, w szczególności wpłynie na przeświadczenie o nieuchronnej i sprawiedliwej karze za popełnione przestępstwo.

K. M. (1)

II. części dyspozytywnej

Mając, zaś, na względzie konieczność zadośćuczynienia pokrzywdzonemu, od oskarżonego zasądzono na rzecz pokrzywdzonego zadośćuczynienie za doznaną krzywdę.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Oskarżony K. M. (1) to (...) żonaty mężczyzna, ojciec (...) pełnoletnich dzieci, z których jedno – (...) - pozostaje na jego utrzymaniu. Uzyskał wykształcenie wyższe i jest prawnikiem. Obecnie utrzymuje się z działalności gospodarczej, z którego to tytułu osiąga dochód w kwocie 3000 zł brutto.

Zgodnie z własnym oświadczeniem, oskarżony nine był leczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo. Nie był uprzednio karany za przestępstwa, lecz dopuszczał się wykroczeń drogowych.

Powyższe ustalono na podstawie nie kwestionowanych przez strony w tym zakresie danych podawanych przez oskarżonego, jak też , sporządzonych przez uprawnione podmioty i obiektywnych danych o karalności oskarżonego oraz informacji o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Mając na względzie fakt, iż oskarżony swoim zachowaniem spowodował postepowanie karne, obciążono go jego koszami uznając, iż K. M. (1), który prowadzi działalność gospodarczą będzie w stanie je ponieść bez uszczerbku dla siebie i swojej rodziny.

6.  1Podpis