Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 21-08-2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Paweł Kwiatkowski

Protokolant:Katarzyna Mulak

po rozpoznaniu w dniu 21-08-2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa (...)

przeciwko K. D.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego K. D.na rzecz strony powodowej (...) kwotę 236,68 zł (dwieście trzydzieści sześć złotych 68/100) z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot:

- 100,88 zł od dnia 27 października 2012 r. do dnia zapłaty,

- 68,90 zł od dnia 27 listopada 2012 r. do dnia zapłaty,

- 68,90 zł od dnia 28 grudnia 2012 r. do dnia zapłaty

oraz kwotę 11,41 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

II.  oddala powództwo w pozostałej części.

I C upr 547/14

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 16 grudnia 2013 r. strona powodowa (...)domagała się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego K. D.kwoty 507,49 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w dniu 1 października 2010 r. strony zawarły umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych, na podstawie której powód wystawił powodowi faktury na kwoty 100,88 zł, 68,90 zł i 68,90 zł oraz notę obciążeniową na kwotę 268,81 zł. Pozwany należności swoich nie uiścił.

Nakazem zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 16 stycznia 2014 r. powództwo uwzględniono w całości.

W sprzeciwie od w/w nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości, zarzucając, że nie zawierał ze stroną powodową żadnej umowy. Otrzymał jedynie na 14-dniowy okres próbny modem. Po 17 dniach od otrzymania modemu strona powodowa wyłączyła natomiast sygnał internetu. Pozwany nie otrzymał informacji o prawie odstąpienia od umowy w ciągu 10 dni, wobec czego uchybił terminowi do zwrotu modemu.

Po otrzymaniu uzupełnionego pozwu pozwany nie złożył odpowiedzi na pozew w terminie zakreślonym, natomiast na rozprawie w dniu 21 lipca 2014 r. podtrzymał stanowisko wyrażone w sprzeciwie od nakazu zapłaty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 1 października 2012 r. pozwany K. D.zawarł (...)umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w zakresie usługi dostępu do Internetu, tzw. usług (...) (...) P. O.(12) na okres 12 miesięcy. W umowie zastrzeżono opłatę aktywacyjną w kwocie 29 zł. Przy zawieraniu umowy pozwany pokwitował otrzymanie i potwierdził akceptację regulaminu świadczenia usług, cennika i regulaminu promocji.

(dowód: umowa o świadczenie usług – k. 24)

W regulaminie świadczenia usług wskazano wprost na prawo odstąpienia od umowy w terminie 10 dni od dnia jej zawarcia (por. § 3 pkt 9 umowy), natomiast w umowie wskazano, że prawo to abonent utraci, jeżeli przed upływem 10 dni od zawarcia umowy rozpocznie korzystanie z usługi. Ponadto w regulaminie zastrzeżono prawo do wypowiedzenia umowy z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia, a także karę z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy w wysokości wynikającej z warunków promocji i lub zgodnie z cennikiem.

(dowód: umowa o świadczenie usług – k. 24, regulamin świadczenia usług – k. 25-26)

Pozwany zobowiązany do zapłaty:

- do dnia 26 października 2012 r. kwoty 100,88 zł, w tym 29 zł z tytułu opłaty aktywacyjnej, 11,98 zł z tytułu usługi (...) w okresie od 4 października 2012 r. do 9 października 2012 r., 59,90 zł z tytułu usługi (...) w okresie od 10 października 2012 r. do 9 listopada 2012 r.,

- do dnia 26 listopada 2012 r. kwoty 68,90 zł, w tym 59,90 zł z tytułu usługi (...) w okresie od 10 listopada 2012 r. do 9 grudnia 2012 r., z tytułu usługi ochrony (...) – 9 zł,

- do dnia 27 grudnia 2012 r. kwoty 68,90 zł, w tym 59,90 zł z tytułu usługi (...) w okresie od 10 grudnia 2012 r. do 9 stycznia 2013 r., z tytułu usługi ochrony (...) – 9 zł.

(dowód: faktury VAT – k. 27-38)

Strona powodowa obciążyła pozwanego opłatą specjalną za przedterminowe rozwiązanie umowy w kwocie 268,81 zł.

(bezsporne)

Pozwany zwrócił modem w dniu 31 grudnia 2012 r., powód otrzymał go 3 stycznia 2013 r.

(dowód: pismo z 7 stycznia 2013 r. – k. 55, oświadczenie pozwanego na rozprawie w dniu 21 sierpnia 2013 r.)

Mając powyższe na uwadze, Sąd zważył, co następuje.

Powództwo zasługiwało częściowo na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie strona powodowa wykazała dokumentem umowy z 1 października 2012 r., ze zawarła z pozwanym umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Po doręczeniu pozwanemu odpisu tej umowy jako załącznika do pozwu, nie zgłosił on jakichkolwiek zarzutów dotyczących prawdziwości jego podpisu, lub wad oświadczeń woli przy podpisywaniu umowy. W tej sytuacji Sąd uznał za niewiarygodny zarzut pozwanego, iż nie podpisywał on żadnej umowy z pozwanej, a modem otrzymał od powoda „na próbę”. Wypada zauważyć, że trudno sobie wyobrazić wręczenie pozwanemu modemu bez jakiejkolwiek umowy.

Za niewiarygodne Sąd uznał także twierdzenia pozwanego, iż już po 17 dniach wyłączono mu sygnał Internetu. W takim wypadku mało zrozumiałe jest, dlaczego nie zwrócił niezwłocznie otrzymanego modemu. W twierdzeniach pozwanego zawartych w sprzeciwie zawarta była oczywista sprzeczność. Z jednej strony twierdził on, ze modem otrzymał na 14 dni, z drugiej wskazywał, że nie wiedział, w jakim terminie ma go zwrócić, wobec braku pouczenia o prawie do odstąpienia od umowy. Tymczasem gdyby urządzenie przekazano na okres próbny, oczywistym wydaje się jego zwrot niezwłocznie po upływie tego okresu. Niezrozumiałe jest bowiem dalsze przetrzymywanie niepotrzebnego urządzenia.

Z dokumentów przedłożonych przez powoda wynika natomiast wprost, że pozwany zawarł umowę o świadczenie mu usług internetowych. Ze sprzeciwu wynika, że pozwany z usług tych zaczął korzystać niezwłocznie po otrzymaniu modemu. To z kolei wyłączało prawo do odstąpienia od umowy w terminie 10 dni od jej zawarcia.

Wobec powyższego strona powodowa zachowała prawo do naliczania opłat z tytułu dostarczania usług za okres do dnia rozwiązania umowy. Pozwany nie przedstawił żadnych dowodów na okoliczność daty wypowiedzenia umowy, wobec czego najwcześniejszą datą mogła być data wynikająca z pisma powoda z 7 stycznia 2013 r., tj. 3 stycznia 2013 r. Przy zachowaniu 30-dniowego terminu wypowiedzenia umowa mogła ulec rozwiązaniu najwcześniej 3 lutego 2013 r., jednak powód dochodził swoich roszczeń jedynie do dnia zamknięcia okresu rozliczeniowego, w którym nastąpił zwrot sprzętu.

Wobec powyższego Sąd stwierdził, że strona powodowa mogła domagać się zapłaty opłat objętych fakturami wystawionymi do grudnia 2012 łącznie, na kwoty 100,88 zł, 68,90 zł i 68,90 zł. Pozwany nie podniósł jakichkolwiek zarzutów, co do prawidłowości ich naliczenia.

Sąd uznał natomiast za niezasadne żądanie zapłaty opłaty za wcześniejsze rozwiązanie umowy.

Zauważyć należy, że zgodnie z treścią art. 57 ust. 6 ustawy – prawo telekomunikacyjne, w przypadku zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej, związanego z ulgą przyznaną abonentowi, wysokość roszczenia z tytułu jednostronnego rozwiązania umowy przez abonenta lub przez dostawcę usług z winy abonenta przed upływem terminu, na jaki umowa została zawarta nie może przekroczyć wartości ulgi przyznanej abonentowi pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. Przez ulgę przyznaną w rozumieniu tego przepisu należało jednak uznać wyłącznie ulgę faktycznie udzieloną, a nie taką, która mogłaby być udzielona, gdyby przystąpiono do wykonania umowy.

W rozpoznawanej sprawie nie było możliwe ustalenie, w jaki sposób strona powodowa obliczyła wartość ulgi udzielonej, a także czy została ona faktycznie pomniejszona o proporcjonalną wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. W samej umowie wskazano wartość ulgi na kwotę 465 zł, nie wiadomo jednak jak tę kwotę ustalono, a także, czy jest to ulga skonsumowana już z chwilą zawarcia umowy, czy tez ulga, która powstałaby, gdyby umowa trwała przez okres umówiony, tj. 12 miesięcy. W tej sytuacji nie da się także zbadać mechanizmu zmniejszenia ulgi. Wobec powyższego Sąd uznał, że brak jest podstaw do zasądzenia kwoty 268,81 zł objętej notą obciążeniową dołączona do pozwu.

Mając powyższe na uwadze powództwo w części, co do kwoty 236,68 zł, jak w pkt I wyroku. O odsetkach od tej kwoty orzeczono na podstawie art. 481 kc. Termin opóźnienia obliczono z uwzględnieniem dat płatności faktur dołączonych do pozwu. Pozwany nie kwestionował bowiem, że wskazane faktury otrzymał.

W pozostałym zakresie powództwo jako nieuzasadnione oddalono, jak w pkt II wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc, zasądzając na rzecz powoda 47,03 % poniesionych kosztów procesu w kwocie 227 zł pomniejszone o 52,97 % kosztów pozwanego w kwocie 197 zł