Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia Wydział I Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Izabela Baca

Protokolant:Katarzyna Sieczka

po rozpoznaniu w dniu 10 września 2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. w W.

przeciwko B. F. (1)

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego B. F. (1) na rzecz strony powodowej (...) Sp. z o.o. w W. kwotę 833zł 81gr (osiemset trzydzieści trzy złote osiemdziesiąt jeden groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 15 stycznia 2013 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 210 zł tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt I C upr 321/13

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego B. F. (1) kwoty 833zł 81gr wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, iż pozwany zawarł z (...) S.A. umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, potwierdzoną polisą nr (...). Podała, iż pozwany nie uiścił należnej ubezpieczycielowi składki, a wierzytelność tę strona powodowa nabyła na podstawie umowy przelewu z dnia 28.05.2012r. Strona powodowa wskazała, iż na dochodzoną pozwem należność składa się kwota 676zł 48gr nieopłaconej składki i 157zł 33gr skapitalizowanych odsetek ustawowych, liczonych od należności głównej od dnia 26.03.2011r. W piśmie procesowym z dnia 22.04.2013r. strona powodowa sprecyzowała żądanie pozwu w części co do skapitalizowanych odsetek, wskazując, iż kwota 157zł 33gr obejmuje odsetki ustawowe za okres od dnia następnego po dniu wymagalności składki do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu.

Nakazem zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 18.01.2013r. Sąd Rejonowy (...) uwzględnił powództwo.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany B. F. (2) wniósł sprzeciw, zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa. Pozwany zarzucił, iż nie był dłużnikiem (...) S.A, gdyż to ubezpieczyciel był dłużnikiem pozwanego z tytułu wypłaty odszkodowania z polisy OC.

Na rozprawie w dniu 10.09.2013 r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc zarzut potrącenia.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany B. F. (1) samochód marki M. (...) o nr rej (...) nabył w dniu 8.05.2010r. Poprzedni właściciel pojazdu posiadał polisę z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadacza pojazdów mechanicznych, zawartą z (...) S.A. z siedzibą w S.. Z tytułu powyższej umowy ubezpieczenia pozwany zobowiązany był do uiszczenia składki w kwocie 676zł 48gr do dnia 25.03.2011r. Przy ustalaniu wysokości składki uwzględniono kwotę 259zł 08gr, uiszczoną uprzednio przez zbywcę pojazdu.

Dowód: polisa nr (...) - k. 25,

przesłuchanie pozwanego B. F. (1) - k. 49.

Pozwany nie uiścił składki w kwocie 676zł 48gr. - okoliczność niesporna.

W dniu 28.05.2012r. strona powodowa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarła z (...) S.A. z siedzibą w S. umowę nr (...), której przedmiotem było przeniesienie wierzytelności przysługujących (...) wobec dłużników z tytułu niezapłaconych składek ubezpieczeniowych.

Dowód: umowa nr (...) z dnia 28. (...). - k. 23-24.

Na podstawie powyższej umowy strona powodowa nabyła wierzytelność z tytułu składki ubezpieczenia OC, nieuiszczonej przez pozwanego. - okoliczność niesporna między stronami (k. 49).

Strona powodowa pismem z dnia 15.09.2012r. skierowała do pozwanego wezwanie do zapłaty kwoty 806zł 35gr.

Dowód: ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 15.09.2012 r. - k. 26.

Przy tak poczynionych ustaleniach faktycznych Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie bezsporne było, iż pozwanego łączyła z (...) S.A. umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Poza sporem pozostawała i ta okoliczność, iż pozwany zobowiązany był do uiszczenia na rzecz ubezpieczyciela składki w kwocie 676zł 48gr, której nie zapłacił. Pozwany nie kwestionował także faktu, że strona powodowa nabyła od ubezpieczyciela wierzytelność z tego tytułu.

W sprzeciwie pozwany zarzucił jednak, iż nie był dłużnikiem zakładu ubezpieczeń, a na rozprawie dnia 10.09.2013r. podniósł zarzut potrącenia. Należy jednak mieć na względzie, iż niniejsza sprawa podlegała rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, w którym w myśl art. 505(4)§2 kpc zarzut potrącenia jest dopuszczalny, jeżeli roszczenia nadają się do rozpoznania w postępowaniu uproszczonym. W postępowaniu tym podlegają zaś rozpoznaniu roszczenia wynikające z umów, jeżeli wartość przedmiotu sporu nie przekracza 10000zł oraz o zapłatę czynszu najmu za lokal mieszkalny i opłat obciążających najemcę oraz opłat z tytułu korzystania z lokalu mieszkalnego w spółdzielni mieszkaniowej (art. 505 ¹kpc). Pozwany stwierdził, iż przysługuje mu wobec strony powodowej roszczenie o zapłatę odszkodowania z tytułu uszkodzenia pojazdu w wyniku wypadku, przy czym sprawca zdarzenia posiadał polisę OC posiadaczy pojazdów mechanicznych właśnie u strony powodowej. Jeśli w istocie przysługuje pozwanemu ww wierzytelność, to odpowiedzialność sprawcy szkody jest odpowiedzialnością deliktową, a zatem źródłem roszczenia pozwanego byłby delikt, a nie umowa. Roszczenia z tego tytułu nie podlegają jednak rozpoznaniu w postępowaniu uproszczony. Wobec powyższego postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 10.09.2013r. na podstawie art. 505(4)§2 kpc w związku z art. 505(1) kpc Sąd przyjął, iż zarzut potrącenia w niniejszej sprawie jest niedopuszczalny. W postępowaniu uproszczonym ograniczenie w możliwości wniesienia zarzutu potrącenia oraz wytoczenia powództwa wzajemnego wynika ze specyfiki tegoż postępowania, które w zamierzeniu ustawodawcy powinno być szybkie i w zasadzie obejmować rozpoznanie sprawy na pierwszej rozprawie. W ocenie Sądu orzekającego w niniejszej sprawie cel postępowania uproszczonego nie pozwala na przyjęcie, iż w razie podniesienia zarzutu potrącenia, który nie jest dopuszczalny w świetle art. 505(4)§2 kpc, Sąd powinien rozpoznać sprawę z pominięciem przepisów o postępowaniu uproszczonym. Takiej możliwości nie przewiduje bowiem art. 505(7) kpc. Cel postępowania uproszczonego wyklucza także przyjęcie, iż w takim przypadku Sąd powinien uwzględnić zarzut potracenia do kwoty przewidzianej w art. 505(1) kpc. Takie stanowisko nie znajduje bowiem uzasadnienia w powołanych przepisach.

Podkreślić należy, iż nieuwzględnienie przez Sąd zarzutu potrącenia w niniejszej sprawie nie stoi na przeszkodzie późniejszemu dochodzeniu pozwem objętego tym zarzutem roszczenia (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 20.11.1987r, III CZP 69/87, OSNC 1989/4/64). Powagę rzeczy osądzonej ma bowiem tylko rozstrzygnięcie o żądaniu pozwu zawarte w wyroku, motywy rozstrzygnięcia wskazane w jego uzasadnieniu nie wiążą zaś Sądu w rozstrzyganiu innej sprawy, co wyłącza możliwość zgłoszenia, z powołaniem się na uzasadnienie wyroku, zarzutu sprawy prawomocnie osądzonej.

Skoro zarzut potrącenia był w niniejszym postępowaniu niedopuszczalny, Sąd oddalił wniosek pozwanego o dopuszczenie dowodu z dokumentów złożonych przez pozwanego na rozprawie dnia 10.09.2013r. W myśl art. 227 kpc przedmiotem dowodu są bowiem fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie, a ww dokumenty pozwany przedłożył celem wykazania, iż przysługuje mu wierzytelność przedstawiona do potrącenia.

Nawet jednak, gdyby zarzut potrącenia był w niniejszej sprawie dopuszczalny, to byłby on nieskuteczny. Po pierwsze z tego powodu, iż ze złożonych dokumentów nie wynika, iż pozwanemu w istocie przysługuje wierzytelność przedstawiona do potrącenia. Ubezpieczyciel bowiem zakwestionował żądanie pozwanego wypłaty dalszego odszkodowania, podnosząc, iż zaspokoił już roszczenie z tego tytułu. W tych okolicznościach przedłożenie jedynie faktury VAT nr (...) nie jest wystarczające dla wykazania, iż pozwanemu przysługuje wskazana wierzytelność, a ciężar udowodnienia tej okoliczności w myśl art. 6 kc spoczywałby na pozwanym. Po wtóre zauważyć należy, iż pozwany nie przedłożył wskazanych dokumentów ze sprzeciwem, nie sprecyzował też w nim, jaka dokładnie wierzytelność miałaby mu przysługiwać. Wniosek o dopuszczenie dowodu z tych dokumentów złożony dopiero na rozprawie uznać należałoby w świetle art. 503§1 kpc za spóźniony .

W myśl art. 805§1 kc przez umowę ubezpieczenie ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się do zapłaty składki. Pozwany z chwilą nabycia samochodu wskazanego w polisie zobowiązany był zatem do zapłaty składki (art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 22.05.2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych). W toku procesu nie kwestionował on przy tym jej wysokości podanej w pozwie. Zasadne było zatem świetle art. 805§1 kc żądanie strony powodowej zapłaty z tego tytułu kwoty 676zł 48gr.

Strona powodowa żądała nadto zasądzenia na jej rzecz kwoty 157zł 33gr tytułem odsetek ustawowych za okres od dnia 26.03.2011r. do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu, tj. do dnia 14.01.2013r. Składka była wymagalna dnia 25.03.2011r, a zatem na podstawie art. 481§1 kc od dnia następnego po dniu wymagalności składki pozwany zobowiązany był do uiszczenia odsetek, tym samym zasadne było żądanie zasądzenia z tego tytułu kwoty 157zł 33gr.

Orzeczenie w części co do zasądzenia dalszych odsetek od kwoty 833zł 81gr znajduje uzasadnienie w art. art. 481§1kc i art. 482§1 kc.

Mając powyższe na względzie na podstawie powołanych przepisów, Sąd uwzględnił powództwo.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 98kpc. Na zasądzoną kwotę kosztów procesu składa się kwota 30zł opłaty od pozwu oraz kwota 180zł wynagrodzenia pełnomocnika procesowego.