Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 listopada 2014r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu

w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Bonczar

Protokolant: Grażyna Mazurkiewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 06 listopada 2014r. we Wrocławiu

sprawy z odwołania R. W.

od orzeczenia W. Z. d. S. O. o. N. w województwie dolnośląskim

z dnia 06 sierpnia 2013r. znak: (...)

w sprawie R. W.

przeciwko W. Z. d. S. O. o. N. w województwie dolnośląskim

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

oddala odwołanie.

Sygn. akt X U 776/13

UZASADNIENIE

Wnioskodawca R. W. wniósł odwołanie od orzeczenia W. Z. d. S. O. o. N. w województwie dolnośląskim z dnia 06 sierpnia 2013r., który utrzymał w mocy orzeczenie P. Z. d. S. O. o. N. w O. z dnia 11 czerwca 2013r. Orzeczeniem tym wnioskodawca został zaliczony do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym od 1988r. na stałe, symbol przyczyny niepełnosprawności 07-S. Do dnia 31 marca 2013r. wnioskodawca był zaliczony do osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym.

We wniesionym od tego orzeczenia odwołaniu wnioskodawca wnosił o zmianę orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu i ponowną ocenę stanu zdrowia dla celów ustalenia znacznego stopnia niepełnosprawności. W uzasadnieniu odwołania podniósł, że do dnia 31 marca 2013r. posiadał znaczny stopień niepełnosprawności. Obecnie stan jego zdrowia stale się pogarsza i zmuszony jest korzystać z porad wielu lekarzy specjalistów.

Strona pozwana w udzielonej odpowiedzi na odwołanie wniosła o jego oddalenie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca R. W. ur. (...). w dniu 24 stycznia 2013r. wystąpił do P. Z. d. S. O. o. N.w O. o ponowne wydanie orzeczenia o niepełnosprawności w związku z utrata ważności poprzedniego orzeczenia. W uzasadnienie wniosku podał, że ubiega się o wydanie orzeczenia dla celów korzystania ze świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej i uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego. Na posiedzeniu P. Z. d. O. o. N. w O. w dniu 11 czerwca 2013r. wnioskodawca został zaliczony do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym na stałe, symbol przyczyny niepełnosprawności (...), ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 01 listopada 2012r., oraz w części wskazań dot. odpowiedniego zatrudnienia- praca w warunkach chronionych.

Z wydanym orzeczeniem wnioskodawca nie zgodził się i wniósł odwołanie do W. Z. d. s. O. o. N. w woj. dolnośląskim. Na skutek wniesionego odwołania Wojewódzki Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) na posiedzeniu w dniu 02 marca 2013r. orzeczenie P. Z. d. O. o. N. w O. utrzymał w mocy.

Dowód: akta WZON. (...)

Postanowieniem z 06 listopada 2013r. Sąd na zasadzie art.468 § 1 i § 2 pkt 4 i § 4 kpc podjął czynności wyjaśniające przez zasięgnięcie opinii biegłego sądowego kardiologa i neurologa na okoliczność ustalenia czy wnioskodawca R. W. może zostać zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności w rozumieniu art. 3 i 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych – t.j. Dz.U. z 2011r., Nr 127, poz.721 oraz § 3 pkt 2 rozp. MGPiPS z dnia 15 lipca 2003r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności – Dz.U.139, poz.1328.

W wydanej w dniu 16 grudnia 2013r. opinii biegły sądowy kardiolog rozpoznał u wnioskodawcy min. chorobę niedokrwienną serca, stan po zawale serca i wydał opinię, że wnioskodawca nie jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym.

Zdaniem biegłego wnioskodawca wymagał badania przez biegłego sądowego angiologa.

Dowód: opinia biegłego sądowego z dnia 16.12.2013r. - k. 9 as.

Postanowieniem z dnia 31 grudnia 2013r. Sąd na zasadzie art.468 § 1 i § 2 pkt 4 i § 4 kpc podjął czynności wyjaśniające przez zasięgnięcie opinii biegłego sadowego angiologa na okoliczność ustalenia czy wnioskodawca może zostać zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności w rozumieniu art. 3 i 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych – t.j. Dz.U. z 2011r., Nr 127, poz.721 oraz § 3 pkt 2 rozp. MGPiPS z dnia 15 lipca 2003r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności – Dz.U.139, poz.1328.

W wydanej w dniu 10 czerwca 2014r. opinii biegły sądowy angiolog rozpoznał u wnioskodawcy tętniaka aorty brzusznej i wydał opinię, że wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym na stałe.

Dowód: opinia biegłego sądowego angiologa z dnia 10.06.2014r. – k. 33 as.

W wydanej w dniu 13 maja 2014r. opinii biegły sądowy neurolog rozpoznał u wnioskodawcy min. chorobę niedokrwienną serca, miażdżycę aorty i kończyn dolnych i wydał opinię, że wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym.

Dowód: opinia biegłego sądowego neurologa z dnia 13.05.2014r. – k. 42 as.

Z wydanymi w sprawie opiniami wnioskodawca nie zgodził się, gdyż jego zdaniem stan jego zdrowia pogarsza i w dalszym ciągu odczuwa dolegliwości, które wymagają specjalistycznego leczenia. Wnioskodawca nie wniósł merytorycznych zastrzeżeń do wydanych w sprawie opinii biegłych sądowych.

Strona pozwana nie wniosła zastrzeżeń do wydanych opinii w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy nie zasługuje na uwzględnienie z następujących powodów:

Zgodnie z art.2 pkt.10 i art.3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych – t.j. Dz.U. z 2011r., Nr 127, poz.721, niepełnosprawność oznacza trwałą lub okresową niezdolność do wypełniania ról społecznych z powodu stałego lub długotrwałego naruszenia sprawności organizmu, w szczególności powodującą niezdolność do pracy. Ustala się trzy stopnie niepełnosprawności: znaczny, umiarkowany i lekki. W art.4 cyt. ustawy ustawodawca zawarł definicję stopni niezdolności do pracy i tak zgodnie z ust. 1 do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

Stosownie do ust.4 art.4 cyt. ustawy niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspakajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację.

Dla oceny stanu zdrowia wnioskodawcy i ustalenia stopnia niepełnosprawności wydane zostały w sprawie opinie biegłego sądowego, neurologa, kardiologa i angiologa. Zdaniem biegłych sądowych wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym na stałe. Brak jest podstaw do ustalenia znacznego stopnia niepełnosprawności. Zdaniem biegłych sądowych aktualnie w stanie zdrowia wnioskodawcy wydolność fizyczna jest zmniejszona, ale nie w stopniu uzasadniającym ustalenie stopnia znacznego. Wnioskodawca wymaga pomocy przy wykonywaniu pewnych czynności życiowych wymagających wysiłku fizycznego, ale nie wymaga stałej opieki osoby drugiej przy wykonywaniu codziennych czynności życiowych. Zdaniem biegłych sądowych wnioskodawca jest osobą z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy w warunkach pracy chronionej, wymagającą czasowej lub częściowej pomocy innych osób w pełnieniu ról społecznych, co czyni go osobę niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym.

Sąd podzielił dokonane przez biegłych sądowych ustalenia i przyjął wydane w sprawie opinie za podstawę swego rozstrzygnięcia.

Biegli sądowi, którzy wydali opinię w niniejszej sprawie są specjalistami o dużej wiedzy merytorycznej i praktycznej, są lekarzami niezależnymi od stron.

Zgodnie z art.282 § 2 kpc w związku z art.283 § 2 kpc biegły wydający opinię w sprawie złożył przed objęciem funkcji przysięgę, którą jest związany i Sąd nie znalazł podstaw do zanegowania bezstronności biegłego jak i jego rzetelności przy wydaniu opinii. Opinia biegłego sądowego podlega ocenie przy zastosowaniu art.233 §1 kpc – na podstawie właściwych dla jej przymiotów kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażanych w niej wniosków. Skoro wydane w sprawie opinie biegłych sądowych są jasne, logiczne w zasadzie nie podważane przez wnioskodawcę poprzez merytoryczne zastrzeżenia, Sąd przyjął je za podstawę swojego orzeczenia.

Wnioskodawca nie spełnia więc kryteriów niepełnosprawności w stopniu znacznym o jakim mowa w art.4 ust.1 cyt. ustawy z 27.08.1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Mając więc na uwadze treść opinii wydanych przez biegłych sądowych, oraz przeprowadzone wyżej rozważania Sąd uznał, że nie było podstaw do zaliczenia wnioskodawcy do znacznego stopnia niepełnosprawności.

W związku z tym odwołanie wnioskodawcy nie może zostać uwzględnione i podlega oddaleniu

Z tych względów na zasadzie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc należało orzec jak w orzeczeniu.