Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX C 894/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Wrocław Śródmieście we Wrocławiu z 2014-11-14

Sygnatura akt IX C 894/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 14-11-2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IX Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Zawiślak

Protokolant: Agnieszka Baca-Domin

po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2014 r. we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa C. B.

przeciwko S. S. (1)

o zwolnienie spod egzekucji

I.  utrzymuje w mocy wyrok zaoczny z dnia 09.12.2013 r. w zakresie punktu I;

II.  uchyla wyrok zaoczny z dnia 09.12.2013 r. w zakresie punktu II;

III.  odstępuje od obciążania pozwanej kosztami procesu na rzecz powoda.

Sygn. akt IX C 894/13

UZASADNIENIE

Powód C. B. wniósł o zwolnienie ruchomości zajętych w lokalu przy ul. (...) we W. spod egzekucji wszczętej na wniosek pozwanej S. S. (1), prowadzonej przeciwko dłużniczce A. B. oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż w dniu 21.05.2013r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia - Śródmieścia (...)zajął ruchomości należące do powoda w postępowaniu egzekucyjnym, wszczętym z wniosku pozwanej S. S. (1) przeciwko małżonce powoda A. B. o sygn. akt KM 41/13. Komornik w lokalu powoda i jego małżonki zajął ruchomości należące do majątku osobistego powoda, tj. komplet R., witryny (...), bufet i lustro do bufetu, witrynę (...). Powód wskazał, że ruchomości te zakupił w dniach 3 i 15.09.2011 r. w sklepie (...) we W.. Powód zawarł w dniu 2.02.2011 r. z A. B. umowę o ustanowienie rozdzielności majątkowej, stąd zajęte składniki majątkowe nie weszły nigdy do majątku wspólnego, a skierowanie egzekucji do tych składników narusza prawa powoda.

Wyrokiem zoczonym z dnia 09.12.2013r. Sąd zwolnił od egzekucji prowadzonej przez Komornika Sadowego przy Sadzie Rejonowym dla Wrocławia Śródmieścia (...)na rzecz wierzyciela S. S. (2) przeciwko dłużnikowi A. B. (KM 41/13) zajęte w dniu 21.05.2013r. ruchomości należące do powoda C. B.: komplet R. wskazany w punkcie 1. protokołu zajęcia, witrynę (...) i witrynę (...)wskazane w punkcie 2 protokołu zajęcia, bufet i lustro do bufetu wskazane w punkcie 3 protokołu zajęcia, witrynę (...)wskazaną w punkcie 4. protokołu zajęcia.

W sprzeciwie od wyroku zaocznego pozwana S. S. (1) wniosła o uchylenie tego orzeczenia i oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jej rzecz od powoda kosztów procesu.

Pozwana przyznała, że z jej wniosku prowadzone jest postępowanie egzekucyjne przeciwko A. B.. Zarzuciła jednak, że jej zdaniem działania powoda i dłużniczki mają na celu udaremnienie egzekucji. Podała, że ruchomości wskazane przez powoda znajdowały się w miejscu zamieszkania dłużniczki i były przez nią użytkowane. Z zachowania dłużniczki wynika, że nie zamierza ona spłacić długu. Zawarcie przez dłużniczkę i powoda umowy o rozdzielności majątkowej nastąpiło już toku postępowania o zapłatę wytoczonego przez S. S. (1) przeciwko A. B.. Pozwana wskazała na agresywne zachowanie dłużniczki i powoda w czasie zajęcia ruchomości. Pozwana przyznała, że z faktur przedłożonych przez powoda wynika, że to on nabył ruchomości wskazane w pozwie. Zastrzegła jednak, że nie ma pewności, czy zajęte przedmioty to ruchomości opisane w fakturach. Dłużniczka korzysta z tych przedmiotów, stąd pozwana powinna mieć prawo do dokonania ich zajęcia.

Pozwana z ostrożności procesowej wniosła o nieobciążanie jej kosztami procesu, wskazując, że żądanie powoda w tym zakresie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i stanowi nadużycie prawa. Pozwana wskazała na konieczność poniesienia znacznych kosztów procesu w związku z uzyskaniem tytułu wykonawczego przeciwko dłużnicze.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód C. B. i A. B. zawarli związek małżeński w październiku 2010r.

Fakt bezsporny

W dniu 02.02.2011r. powód i jego żona przed notariuszem J. J. zawarli umowę o ustanowienie rozdzielności majątkowej.

Dowód: akt notarialny Rp. A nr (...) z 02.02.2011r. k. 15-16

W dniu 03.09.2011r. powód zakupił w salonie (...) we W.:

- witrynę(...)wartości 1.299,00 zł,

- lustro do bufetu(...)wartości 429,00 zł,

- witrynę (...) wartości 1599,00 zł,

- witrynę (...) wartości 999,00 zł,

- stół rozkładany (...) wartości 1.899,00 zł,

- krzesło (...)wartości 2.694,00zł.

W dniu 15.09.2011r. powód zakupił w tym samym salonie:

- bufet (...)wartości 1499,00 zł

- komplet R. (...) wartości 2.999,00 zł.

Dowód: duplikat faktury VAT nr (...)-WR z 03.09.2011r. k. 13

duplikat faktury VAT nr (...)-WR z 15.09.2011r. k. 11

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Śródmieścia M. P. wszczął na podstawie tytułów wykonawczych w postaci wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 28.11.2012r. wydanego w sprawie o sygn. akt. I ACa 1200/12 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności i wniosku wierzycielki S. S. (1) postępowania egzekucyjne przeciwko dłużniczce A. B. (sygn. akt KM 41/13 i KM 42/13)

W dniu 21.05.2013r., w mieszkaniu przy ul. (...) we W., w którym dłużniczka mieszka z mężem, córką i mamą, Komornik dokonał zajęcia ruchomości opisanych w protokole zajęcia jako:

- komplet wypoczynkowy składający się z szafy oraz dwóch foteli koloru kremowego o wartości 500 zł;

- komplet mebli drewnianych, koloru ciemnobrązowego, składający się z dwóch szafek przeszklonych o wartości 800 zł;

- komoda drewniana, koloru ciemnobrązowego, z szafkami oraz lustrem o wartości 400 zł;

- regał przeszklony, koloru ciemnobrązowego o wartości 200 zł.

Wskazany lokal nie należy do dłużniczki i powoda. Korzystają z niego na zasadzie użyczenia.

W czasie zajęcia dłużniczka wskazała swojego męża jako właściciela tych ruchomości. Pozostawiono je we władaniu dłużniczki.

Pismem z dnia 21.05.2013r. powód został zawiadomiony przez Komornika o zajęciu ww. ruchomości

Do lipca 2013r. w postępowaniu egzekucyjnym nie została na rzecz wierzycielki wyegzekwowana żadna kwota.

Dowód: dokumenty w aktach postępowania egzekucyjnego KM 41/13 i KM 42/13

zeznania świadka A. B. k. 74-75

Zajęte przedmioty powód zakupił ze środków należących do majątku osobistego (meble do jednego z pokoi – środki pochodziły ze spadku po ojcu powoda) oraz z oszczędności (w części zgromadzonych już po zawarciu małżeństwa).

Dowód: zeznania świadka A. B. k. 74-75

przesłuchanie powoda k. 79-81

Wierzycielka nie była obecna przy zajęciu. Przebywała wtedy za granicą. We wniosku egzekucyjnym wystąpiła o skierowanie egzekucji do ruchomości znajdujących się w mieszkaniu dłużniczki. Pozwana nie wiedziała, kto jest właścicielem zajętych ruchomości. Nie miała informacji o rozdzielności majątkowej małżonków B.. Przed wytoczeniem powództwa pozwanej nie doręczono faktur VAT dotyczących zakupu ww. ruchomości. Po otrzymaniu odpisu pozwu pozwana nie wystąpiła do Komornika o zwolnienie zajętych przedmiotów.

Komornik informował pozwaną w toku postępowania egzekucyjnego o jego prawdopodobnej bezskuteczności z uwagi na brak majątku dłużniczki.

Pozwana uzyskała informację, iż powód prowadzi działalność przy pomocy żony, w tej samej branży i pod tą samą nazwą, pod którą prowadziła działalność dłużniczka.

Dowód: dokumenty w aktach postępowania egzekucyjnego KM 41/13 i KM 42/13

przesłuchanie pozwanej k.79-81

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 841 § 1 k.p.c. osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa.

Małżonek dłużnika jest legitymowany do wytoczenia tego powództwa, jako osoba trzecia, jeżeli nie został wymieniony w tytule wykonawczym, na podstawie którego prowadzone jest postępowanie egzekucyjne.

W przypadku powoda powyższe przesłanki są spełnione. Mając na względzie całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie należało uznać, że przedmioty zajęte przez Komornika stanowiły majątek osobisty, a ich zajęcie naruszało jego prawa.

W tym zakresie Sąd oparł się na dowodach z dokumentów zgromadzonych w aktach postępowania egzekucyjnego oraz przedłożonych przez strony, na zeznaniach świadka A. B. oraz przesłuchaniu powoda. Z dowodów tych wynika, że przedmioty wskazane w protokole zajęcia są tożsame z ruchomościami wymienionymi w fakturach dołączonych do pozwu. Oceny tej nie zmienia sposób ich opisu w protokole zajęcia sporządzonym przez Komornika. Należy zaznaczyć, iż Komornik nie dysponował w chwili zajęcia dokumentacja dotyczącą tych rzeczy. Nie jest on także rzeczoznawcą majątkowym. Nieprecyzyjne oznaczenie ruchomości w protokole zajęcia nie może jednak powodować negatywnych konsekwencji dla powoda. Dotyczy to w szczególności nie wskazania w protokole nazwy fabrycznej czy numeru produktu.

Zarówno powód, jak i świadek A. B. potwierdzili tożsamość zajętych ruchomości i przedmiotów zakupionych przez powoda, wskazanych w pozwie. Zgadza się rodzaj tych przedmiotów oraz ich przeznaczenie. Oceniając rozsądnie, oznaczony w fakturze produkt jako (...) to komplet wypoczynkowy ujęty w protokole, „(...)” odpowiadają dwóm przeszkolonym szafkom, „bufet i lustro do niego” to drewniana komoda z szafkami i lustrem, a oznaczona w fakturze „Witryna (...)” mieści się w pojęciu „przeszklony regał”.

Powód zakupił powyższe przedmioty po zawarciu z żoną umowy o rozdzielności majątkowej. Ruchomości te nie weszły zatem do majątku wspólnego powoda i jego żony. Nawet przy przyjęciu, zgodnie z twierdzeniami powoda, że część tych przedmiotów została zakupiona z oszczędności zgromadzonych przez powoda w czasie trwania wspólności majątkowej, nie zmienia to statusu prawnego zajętych ruchomości. M. mówić jedynie o nakładzie poniesionym przez powoda z majątku wspólnego na swój majątek osobisty.

Wobec twierdzenia pozwanej, iż nie wiedziała o umowie majątkowej dłużniczki, należało rozważyć zastosowanie w niniejszej sprawie art. 47 [1] k.r.o. Zgodnie ze wskazanym przepisem małżonek dłużnika może powoływać się względem innych osób na umowę majątkową małżeńską jedynie wówczas, gdy jej zawarcie oraz rodzaj były tym osobom wiadome. Umowa ta bez względu na wiedzę wierzyciela powoduje skutki bezwzględne, ustalając zasady oraz skuteczność rozporządzania poszczególnymi prawami do majątku wspólnego i majątków osobistych. Skutki prawne „intercyzy” w sytuacji braku wiedzy wierzyciela o jej zawarciu w odniesieniu do przynależności poszczególnych praw pozostaną więc niezmienione, jednak będzie ona względnie bezskuteczna wobec wierzyciela.

Odnosząc powyższe rozważania do niniejszej sprawy wskazać należy, że nawet przy przyjęciu bezskuteczności zawartej umowy majątkowej w stosunku do pozwanej wierzycielki, skierowanie egzekucji do majątku, który wszedłby do majątku wspólnego dłużniczki i powoda, gdyby umowa nie została zawarta, wymagałoby wcześniejszego uzyskania przez wierzycielkę tytułu wykonawczego przeciwko małżonkowi dłużnika (zob. art. 787 k.p.c.). Tytułu takiego wierzycielka nie uzyskała.

Jedynie ubocznie wskazać należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy, z formalnego punktu widzenia skierowanie egzekucji przez Komornika do przedmiotowych ruchomości było uzasadnione. W tym zakresie decydujące znaczenie ma treść art. 845 k.p.c. i związane z nim domniemanie zgodności stanu prawnego z posiadaniem. Komornik nie jest uprawniony do badania stanu prawnego zajmowanych ruchomości.

Mając na uwadze powyższe, Sąd utrzymał w mocy wyrok zaoczny z dnia 09.12.2013 r. w zakresie jego punktu I. (zob. art. 347 k.c.)

O uchyleniu punktu II wyroku zaocznego w przedmiocie orzeczenia o kosztach postępowania Sąd zdecydował uznając, że zachodzą szczególne okoliczności nakazujące odstąpienie od obciążania pozwanej kosztami procesu na rzecz powoda.

Zdaniem Sąd brak staranności organu egzekucyjnego w oznaczeniu zajętych ruchomości, który doprowadził do wątpliwości po stronie wierzycielki co do tożsamości zajętych przedmiotów z rzeczami objętymi fakturami dołączonymi do pozwu, nie powinien negatywnie wpływać także na sytuację procesową wierzyciela. Co prawda, jak wskazano powyżej, po przeanalizowaniu faktur i akt egzekucyjnych, Sąd nie miał wątpliwości co do tej tożsamości tych ruchomości, jednak obiektywnie rzecz biorąc pozwana takie wątpliwości mogła mieć. Przed wytoczeniem powództwa pozwana otrzymała tylko jedno pismo związane z wnioskiem o zawieszenie postępowania egzekucyjnego. Nie doręczono jej kopii faktur dotyczących zakupu ruchomości przez powoda. Pozwana podkreślała także, iż nie wcześniej miała wiadomości o rozdzielności majątkowej pomiędzy jej dłużniczką i powodem.

Biorąc to pod uwagę pozwana mogła mieć wątpliwości co do zasadności wystąpienia o zwolnienie zajętych ruchomości przed doręczeniem jej odpisu pozwu.

Zdaniem Sądu brak dowodów na poparcie tezy pozwanej, iż powód działał na jej szkodę w porozumieniu z dłużniczką. Mając jednak na względzie łączące powoda i dłużniczkę relacje, także zawodowe, powód musiał mieć świadomość zobowiązań swojej żony wobec pozwanej oraz bezskuteczności dotychczasowej egzekucji przeciwko dłużniczce. Powinno go to skłonić do większej aktywności, czy też staranności, w wyjaśnianiu pozwanej statusu przedmiotowych ruchomości.

Zdaniem Sądu w zaistniałych okolicznościach obciążanie pozwanej kosztami procesu na rzecz powoda byłoby sprzeczne z zasadami słuszności i sprawiedliwości (art. 5 k.c.)

Mając to na uwadze na podstawie art. 347 k.p.c. oraz art. 102 k.p.c. orzeczono jak w punkcie II. i III. sentencji wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ryszarda Gołębska-Hajduk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia
Osoba, która wytworzyła informację:  Tomasz Zawiślak
Data wytworzenia informacji: