Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu VIII Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Przytulska-Sikoń

Protokolant:Natalia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2017 r. we Wrocławiu na rozprawie sprawy

z powództwa (...) (...) we W.

przeciwko K. K.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt VIII Cupr 1425/16

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) (...) we W. pozwem z dnia 30 sierpnia 2016 roku (data prezentaty) wniosła o zasądzenie od pozwanego K. K. kwoty 3.140,77 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 25.08.2016 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania wg norm przepisanych z uwzględnieniem opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa.

Strona powodowa dochodziła swych roszczeń na podstawie umowy o studia z dnia 27.05.2015 r., której przedmiotem jest określenie odpłatności za studia oraz innych zobowiązań stron z tytułu uczestnictwa kandydata na studia w studiach prowadzonych przez uczelnię na kierunku informatyka oraz na podstawie wyciągu z ksiąg rachunkowych strony powodowej – zestawienia obrotów i sald na indywidualnym koncie pozwanego. Strona powodowa wskazała, że zgodnie z umową kandydat na studia oświadcza, że z chwilą przyjęcia na studia będzie ponosić odpłatność za studia na zasadach określonych umową. Pozwany został przyjęty na studia na podstawie decyzji Dziekana Wydziału Informatyki strony powodowej. Zgodnie z umową, czesne uiszczane w miesięcznych ratach student wpłacać miał od września do lutego za semestr zimowy i od marca do sierpnia za semestr letni, w terminie do 10 dnia każdego miesiąca. Na wniosek pozwanego płatność za semestr została rozłożona na 6 równych rat. Na podstawie umowy pozwany był zobowiązany również do ponoszenia zryczałtowanych kosztów upomnienia w wysokości 20 zł w razie zalegania z płatnościami. Podaniem z dnia 18.06.2016 r. pozwany wniósł o skreślenie go z listy studentów. Decyzją Dziekana Wydziału Informatyki (...) (...) z dnia 18.03.2016 r. pozwany został skreślony z listy studentów. Strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty zadłużenia tytułem czesnego i innych świadczeń, jednak bezskutecznie.

(k.2-6)

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 13.09.2016 r. w sprawie o sygn. akt VII Nc 8098/16 tut. Sąd uwzględnił roszczenie strony powodowej w całości.

(k. 31)

Pozwany złożył sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości, podnosząc zarzut nieudowodnienia zasadności żądania i wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania, w tym ewentualnych kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa.

Uzasadniając sprzeciw pozwany przyznał, że strony podpisały umowę, przedmiotem której było określenie odpłatności za studia oraz protokół ślubowania, w chwili jednak gdy pozwany nie posiadał jeszcze statusu studenta. Pozwany podniósł, ze w dniu 18.03.2016 r. został podpisany wniosek o skreślenie z listy studentów podczas gdy pozwany nie miał wiedzy o okoliczności, iż znajduje się na liście studentów, bowiem nie przystąpił do wzięcia udziału w wykładach, nie podjął legitymacji studenckiej ani indeksu. Pozwany wskazał, że skoro nie podjął studiów, to opłata naliczona przez stronę powodową jest pozbawiona podstaw prawnych, pozwany nie stał się bowiem studentem. Pozwany podniósł, iż nie mógł stać się studentem, albowiem protokół ze ślubowania podpisał jeszcze zanim została wydana decyzja o jego przyjęciu na studia. Pozwany wskazał, że podpisał podanie o wykreślenie z listy studentów tylko dlatego, że uczelnia uwarunkowała wydanie oryginału dokumentów dotyczących pozwanego od dokonania tej czynności. Wskazując na treść regulaminu oraz ustawy o szkolnictwie wyższym wskazał, iż po stronie powodowej leżał obowiązek skreślenia studenta z listy studentów w przypadku niepodjęcia studiów, a czego uczelnia nie uczyniła, mimo wielu sygnałów ze strony pozwanego, czym naraziła go na dodatkowe koszty związane z niekończącym się obowiązkiem uiszczania opłat za studia. Pozwany wskazał, iż takie postępowanie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego przewidzianymi w art. 5 k.c., jak również zasadą chroniąc konsumenta, a stanowiącą o tym, iż jedynie za wykonaną usługę należy się zapłata. Pozwany podniósł, że uczelnia nie informował go o niedopłatach mimo umownego obowiązku.

(33-37).

W odpowiedzi na sprzeciw strona powodowa podniosła, powołując się na treść art. 160 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, ze organizację i tok studiów oraz związane z nimi prawa i obowiązki studentów określa regulamin studiów. Strona powodowa przyznała, że kandydat na studia zostaje przyjęty w poczet studentów w drodze decyzji Dziekana, jednak zgodnie z umową wiążącą strony elementem przyjęcia studenta na studia jest podpisanie umowy o studia oraz złożenie aktu ślubowania. Wskazała, że warunkiem wydania decyzji o przyjęciu na studia jest podpisanie umowy o studia oraz złożenie protokołu ślubowania. Podnoszone przez pozwanego zarzuty pozbawione są zasadności, ponieważ poczynione są w oderwaniu od umowy o studia, która kreowała stosunek zobowiązaniowy między stronami. Strona powodowa wskazała, że pozwany wiedział, że jest studentem uczelni, bowiem otrzymał decyzję o przyjęciu na studia, ponadto kierowane były do niego wiadomości mailowe informujące m.in. o terminarzu zjazdów, informacji przypominających o terminie płatności kolejnych rat czesnego. Uczelnia wskazała, że umowa nie mogła zostać rozwiązana, jeżeli nie została dokonana w przewidziany umową sposób, tj. w formie pisemnej, bowiem niezachowanie tej formy powodowało skutek nieważności. Podniosła, iż nie była uprawniona do skreślenia pozwanego z listy studentów, gdyż przesłanki takie nie wynikały z regulaminu uczelni.

(k. 49-52)

Na rozprawie w dniu 10.05.2017 roku strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie. Strona powodowa oświadczyła, że odsetki w wysokości 95.57 zł zostały naliczone od kwoty 435 zł od 11 dnia każdego miesiąca do dnia 18.08.2016 r., tj czasu przygotowania pozwu w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 27.05.2015 r. pozwany K. K. zawarł ze stroną powodową - (...) (...) we W. umowę nr (...).

Zgodnie z § 1 przedmiotem umowy było określenie odpłatności za studia oraz innych zobowiązań stron z tytułu uczestnictwa studenta w studiach inżynierskich prowadzonych przez uczelnię na kierunku Informatyka, w trybie niestacjonarnym. Stosownie do postanowień umowy, kandydat na studia: oświadczał, że z chwilą przyjęcia na studia ponosić będzie odpłatność za studia na zasadach określonych umową, a także będzie podpisywał umowę w momencie składania dokumentów. Ponadto postanowienia umowy wskazywały, że przyjęcie studenta na studia następuje po podpisaniu umowy przez obie strony i złożeniu (podpisaniu) przez studenta aktu ślubowania. Zgodnie z umową czesne za semestr studiów stacjonarnych i niestacjonarnych wynosiło 2.610,00 zł (§ 3 ust. 2). Na wniosek studenta kwota czesnego mogła być rozłożona na 6 miesięcznych rat w wysokości po 435 zł (§ 3 ust. 3). Czesne uiszczane w miesięcznych ratach student zobowiązany był wpłacać od września do lutego za semestr zimowy i od marca do sierpnia za semestr letni, w terminie do 10-go dnia każdego miesiąca (§ 3 ust. 4). Studentowi przysługiwała zniżka przy jednorazowej płatności za czesne za jeden semestr w wysokości 3%, dwa semestry w wysokości 5%. Student mógł zostać skreślony z listy studentów w przypadku zalegania z opłatami (§ 3 ust. 13). W razie opóźnienia w zapłacie czesnego uczelnia uprawniona była do wysyłania do studenta wezwania do zapłaty; zryczałtowane koszty każdorazowego upomnienia w wysokości 20 zł zobowiązany był ponosić student (§ 5 ust. 2). Oświadczenie w przedmiocie zmiany umowy, bądź jej rozwiązania wymagały formy pisemnej pod rygorem nieważności (§ 6 ust. 4).

Dowód: umowa nr (...) z dnia 27.05.2015 r. - k. 9-11,załącznik do umowy – k. 12

Pismem z dnia 27 maja 2015 roku pozwany wniósł o rozłożenie płatności za studia na 12 rat płatnych po jednej w miesiącu w roku akademickim 2015/2016 w wysokości po 435 zł.

Dowód: wniosek pozwanego z 27.03.2015 r., k. 13

W dniu 27 maja 2015 roku pozwany złożył ślubowanie studenckie.

Dowód: protokół z dopełnienia aktu ślubowania z 27.05.2015 r.– k. 17

Decyzją Dziekana z dnia 01 października 2015 r. pozwany został przyjęty na studia we (...) Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej z siedzibą we W. w roku akademickim 2015/2016 o kierunku Informatyka. Decyzję pozwany otrzymał pocztą w dniu 19.11.2015 r.

Dowód: decyzja z 01.10.2015r. wraz z potwierdzeniem odbioru - k. 14, 15-16

Pismem z dnia 18 marca 2016 roku pozwany wniósł podanie o skreślenie z listy studentów, jako przyczynę wskazując rezygnację ze studiów.

Dowód: podanie o skreślenie z listy studentów z 18.03.2016 r. – k. 18

Decyzją Dziekana Wydziału Informatyki (...) (...) we W. z dnia 18 marca 2016 r. pozwany został skreślony z listy studentów z powodu rezygnacji ze studiów (§ 23 ust. 1 pkt 2 Regulaminu studiów). Pozwany odebrał decyzję dnia 15 kwietnia 2016 roku.

Dowód: decyzja Dziekana z dnia 18.03.2016 r. wraz z potwierdzeniem nadania k. 19, 21-22

Pismem z dnia 18.03.2016 r. (odebrane 15.04.2016 r.) strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 3.045 zł tytułem zaległego czesnego i innych usług zgodnie z zawartą umową.

Dowód: wezwanie z 18.03.2016 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 20, 21-22

Strona powodowa sporządziła zestawienie obrotów i sald, z którego wynika, iż zaległość pozwanego w okresie od 10.09.2015 r. do 18.08.2016 r. wyniosła kwotę 3.140,77 zł, w tym 3.045 zł tytułem należności głównej i kwotę 95,77 zł tytułem odsetek.

Dowód: zestawienie obrotów i sald w okresie od 01.01.2004 r. do 18.08.2016 r. – k. 23

W dniu 27 kwietnia 2016 roku pozwany złożył stronie powodowej pismo zatytułowane „odwołanie od wezwania do zapłaty”, podnosząc w nim, iż płatność za studia została naliczona bezpodstawnie, ponieważ nigdy nie podjął studiów na Uczelni. Pozwany wskazał, powołując się na § 1 ust. 3 umowy, ze nie złożył aktu ślubowania, a zatem nie zostały spełnione wszystkie warunki przyjęcia na studia, a tym samym § 1 pkt. 2 umowy o ponoszeniu odpłatności za studia z chwilą przyjęcia kandydata na studia nie ma zastosowania. Wskazał również, iż nie uczestniczył w jakichkolwiek zajęciach dydaktycznych, immatrykulacji, ani nie odebrał legitymacji studenckiej, wnosząc o anulowanie płatności.

Dowód: pismo z 27.04.2016 r. – k. 38

W odpowiedzi na powyższe, pismem z dnia 10 maja 2016 r. strona powodowa poinformowała pozwanego, iż dopełnił wszelkich wymogów koniecznych do przyjęcia w poczet studentów Uczelni. Strona powodowa wskazała, że w dniu 27.05.2015 r. pozwany zawarł umowę, na podstawie której zobowiązał się do ponoszenia odpłatności tytułem czesnego, ponadto złożył podanie o rozłożenie odpłatności za studia na raty. Wskazała również, iż w aktach osobowych pozwanego znajduje się dokument potwierdzający fakt złożenia ślubowania, opatrzony podpisem pozwanego. Nadto strona powodowa poinformowała pozwanego, że pozwany otrzymał decyzję o przyjęciu na studia, a nadto, że pozwany chcąc rozwiązać umowę winien złożyć rezygnację w formie pisemnej, przewidzianej w umowie. Uczelnia wskazała, iż w tej sytuacji miała prawo naliczyć opłatę tytułem czesnego.

Dowód: pismo z 10.05.2016 r. – k. 39

Strona powodowa prowadziła korespondencję z pozwanym drogą mailową. W dniu 08.08.2015 r. poinformowała pozwanego, że dnia 10.09.2015 r. minie termin opłaty pierwszej raty czesnego za semestr zimowy roku akademickiego 2015/2016, w dniu 26.08.2015 r. – przesłała pozwanemu harmonogram terminów zjazdów, w dniu 01.10.2015 r. informację o możliwości ubezpieczenia się od (...), a w dniu 08.10.2015 r. - przypomnienie o terminie uiszczenia drugiej opłaty rat czesnego za semestr zimowy roku akademickiego 2015/2016.

Dowód: wydruki korespondencji prowadzonej drogą elektroniczną – k. 69-73

Pozwany wyraził wolę studiowania na przedmiotowej Uczelni. W tym celu złożył wymagane dokumenty. Kiedy rozpoczął się rok akademicki, pozwany zdecydował się na naukę w innej szkole. U strony powodowej nie rozpoczął nauki, nie odebrał indeksu, nie uczęszczał na przedmioty przewidziane w programie studiów i nie uzyskał wymaganych zaliczeń. Nie był zainteresowany rozpoczęciem i kontynuacją studiów.

Dowód: przesłuchanie pozwanego – nagranie rozprawy z 10.05.2017 r., skrócony protokół rozprawy – k. 80-80v

Zagadnienia dotyczące toku studiów regulował Regulamin studiów (...) we W., natomiast inne kwestie związane z funkcjonowaniem uczelni regulował jej statut.

Zgodnie z § 2 ust. 1 Regulaminu kandydat na studia zostaje przyjęty w poczet studentów (...) w drodze decyzji Dziekana. Złożenie ślubowania następuje poprzez własnoręczne podpisanie przez studenta aktu ślubowania (ust. 2).

Zgodnie z § 21 pkt 1 ust. 1-3 Regulaminu, student który nie zaliczył semestru: 1) powtarza semestr w zakresie przedmiotów niezaliczonych i ewentualnych różnic programowych lub 2) może zostać warunkowo wpisany na nowy semestr lub 3) może zostać skreślony z listy studentów. Niezaliczenie maksymalnie dwóch przedmiotów, z których w danym semestrze nie obowiązuje egzamin i jednego przedmiotu, z którego w danym semestrze obowiązuje egzamin, uprawnia Dziekana do warunkowego wpisania studenta na kolejny semestr studiów. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, Dziekan może warunkowo wpisać studenta na kolejny semestr, w przypadku niezaliczenia więcej niż dwóch przedmiotów, z których w danym semestrze nie obowiązuje egzamin i więcej niż jednego przedmiotu, z którego w danym semestrze obowiązuje egzamin. Zgodnie z § 22 ust. 4 Regulaminu Dziekan w razie stwierdzenia braków postępów w nauce może podjąć decyzję o skreśleniu studenta z listy studentów.

Zgodnie z § 23 ust. 1 Regulaminu Dziekan skreślał z listy studentów w przypadku: niepodjęcia studiów, złożenia przez studenta pisemnego wniosku o rezygnacji ze studiów, niezłożenia w terminie pracy dyplomowej lub egzaminu dyplomowego lub ukarania kara dyscyplinarną wydalenia z uczelni. Dziekan mógł skreślić z listy studentów w przypadku nieuzyskania zaliczenia semestru lub roku w wymaganym terminie, niewniesienia opłat związanych z odbywaniem studiów lub stwierdzenia braków postępów w nauce. Zgodnie z § 23 ust. 4 Regulaminu Dziekan stwierdza niepodjęcie studiów, jeżeli student nie uczestniczy w zajęciach oraz nie złoży podpisu pod ślubowaniem i nie odbierze indeksu – w terminie do końca grudnia w przypadku naboru na semestr zimowy i końca kwietnia w przypadku naboru na semestr letni. § 22 ust. 5 Regulaminu stanowił, że oświadczenie studenta o rezygnacji ze studiów wino zostać złożone w Dziekanacie uczelni w formie pisemnej.

Dowody: regulamin studiów (...) we W. – k. 60-68, protokół nr (...) z posiedzenia Senatu (...) we W. z 24.04.2014 r. – k. 55-59

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Okoliczności faktyczne sprawy Sąd ustalił w oparciu o dokumentację przedstawioną przez stronę powodową i pozwanego oraz przesłuchanie pozwanego. Dowody z dokumentów pozostawały ze sobą spójne, nie były kwestionowane przez strony, nie zachodziły również w stosunku do nich jakiekolwiek podstawy, aby odmówić im wiarygodności, przez co pozwoliły one Sądowi na ustalenie stanu faktycznego jaki legł u podstaw wytoczenia niniejszego powództwa. Również zeznania pozwanego nie zostały zakwestionowane przez stronę powodową, nie przedstawiła też dowodów im przeciwnych.

Bezsporne było, że pozwany podpisał dokumenty w postaci umowy nr (...) z dnia 27.03.2015 r., przedmiotem której było określenie odpłatności za studia oraz innych zobowiązań stron z tytułu uczestnictwa studenta w studiach inżynierskich prowadzonych w trybie niestacjonarnym, wniosku o rozłożenie płatności na raty, aktu ślubowania z dnia 27.05.2015 r. Bezsporne było również, że strona powodowa wydała dnia 01.10.2015 r. decyzję o przyjęciu pozwanego na studia, pozwany nie uczęszczał na zajęcia przewidziane programem studiów, nie odebrał indeksu, a pismem z dnia 18.03.2016 r. wniósł o skreślenie go z listy studentów.

Spornym, a zarazem podlegającym rozstrzygnięciu było natomiast, czy pozwany został prawidłowo przyjęty w poczet studentów, a co jest z tym związane, czy strona powodowa jest uprawniona do domagania się od pozwanego opłat za studia przewidzianych podpisaną przez strony umową.

I tak też podstawę prawną żądania strony powodowej stanowi w pierwszej kolejności ustawa z 27.07.2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym, która to ustanawia podstawę do pobierania opłat za świadczenie usług edukacyjnych w zakresie szkolnictwa wyższego przez uczelnie niepubliczne, a następnie regulamin studiów i umowa o studia.

Zgodnie zatem z art. 160a ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym warunki pobierania opłat związanych z odbywaniem studiów, oraz opłat za usługi edukacyjne, a także wysokość tych opłat określa umowa między uczelnią a studentem lub osobą przyjętą na studia, zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności (ust. 1). Zgodnie z art. 160a ust. 2 ustawy umowa jest zawierana nie wcześniej niż po wydaniu decyzji o przyjęciu na studia i nie później niż w terminie trzydziestu dni od rozpoczęcia zajęć. Umowa jest zawierana na cały przewidywany okres studiów; student nie jest obowiązany do uiszczania opłat innych niż określone w umowie (ust. 3). Zgodnie z art. 160a ust. 4 umowy opłaty określone w umowie uczelnia może pobierać nie wcześniej niż po jej zawarciu. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy, stosuje się ją zarówno do szkół publicznych jak i niepublicznych.

W oparciu o zgromadzony materiał dowodowy oraz o zeznania pozwanego, Sąd podzielił stanowisko pozwanego, że bezzasadne było obciążanie go wyszczególnionymi przez stronę powodową kosztami, których zapłaty żądała w niniejszym sporze. Roszczenie strony powodowej zostało przez Sąd ocenione przez pryzmat art. 58 § 1 k.c., strona powodowa podstawę swojego roszczenia wywodziła bowiem z nieważnej czynności prawnej jako sprzecznej z ustawą.

Podstawą przyjęcia studenta na studia jest decyzja o przyjęciu na studia, która winna zostać wydana zgodnie z obowiązującymi przepisami, zaś konsekwencją tej decyzji jest podpisanie umowy o warunkach odpłatności za studia. Wynika to wprost z art. 160a ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, która określa precyzyjnie kolejność procedury przyjęcia na studia, zarówno na uczelniach publicznych, jak i niepublicznych. Przepis ten przewiduje, iż umowa określająca warunki pobierania opłat związanych z odbywaniem studiów jest zawierana nie wcześniej niż po wydaniu decyzji o przyjęciu na studia i nie później niż w terminie 30 dni od rozpoczęcia zajęć. Wynika z niego, iż najpierw powinna zostać wydana decyzja o przyjęciu studenta w poczet studentów, a następnie dochodzi do podpisania umowy określającej warunki pobierania opłat związanych z odbywaniem studiów, która to nie może zostać podpisana później niż w terminie 30 dni od rozpoczęcia zajęć. Strona powodowa wydała decyzję o przyjęciu studenta na studia dnia 01.10.2015 r., natomiast umowa o warunkach odpłatności została podpisana dnia 27.03.2015. r, a zatem pół roku przed wydaniem przedmiotowej decyzji, postępując w ten sposób wbrew przepisom ustawy (art. 160a przywołanej ustawy). Skoro zatem strona powodowa nie dochowała należytej procedury przyjęcia kandydata na studia w poczet studentów, tj. podpisując najpierw umowę o warunkach odpłatności za studia, a następnie wydając decyzję o przyjęciu studenta na studia, postąpiła wbrew przepisom ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, a zatem dokonała czynności prawnej sprzecznej z ustawą. Zgodnie natomiast z treścią art. 58 § 1 k.c. czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. Z powyższego wynika, iż podstawą roszczeń strony powodowej jest umowa, zawarta w warunkach skutkujących jej nieważnością. A zatem strona powodowa nie może na tej podstawie poszukiwać ochrony prawnej dla dochodzenia swoich roszczeń i już tylko z tej przyczyny powództwo winno zostać oddalone.

Pomijając jednak powyższe, wskazać należy, iż procedurę przyjęcia kandydatów na studia w poczet studentów i skreślenie studentów z listy studentów określał także Regulamin Uczelni.

Zgodnie z § 23 ust. 4 Regulaminu Dziekan stwierdza niepodjęcie studiów, jeżeli student nie uczestniczy w zajęciach oraz nie złoży podpisu pod ślubowaniem i nie odbierze indeksu – w terminie do końca grudnia w przypadku naboru na semestr zimowy i końca kwietnia w przypadku naboru na semestr letni. Już na podstawie brzmienia tego przepisu pozwany mógł domniemywać, że nie obowiązuje go umowa o odpłatności za studia, skoro nie odebrał indeksu i nie przystąpił do żadnych zaliczeń i egzaminów. Logicznym jest bowiem, że w przypadku nieodebrania indeksu i braku uczestnictwa w zajęciach, Dziekan powinien stwierdzić niepodjęcie studiów przez pozwanego a umowa powinna ulec rozwiązaniu. Te okoliczności czynią postawę pozwanego, który pozostawał w przeświadczeniu, że nie ma zobowiązań wobec strony powodowej, usprawiedliwionymi, powodując że roszczenie strony powodowej mogło także zostać ocenione na gruncie art. 5 k.c. jako nadużycie prawa przez stronę powodową

W sprzeczności ze stanowiskiem strony powodowej stoi więc nie tylko przepis art. 160a ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, który to przewiduje procedurę najpierw wydania decyzji dotyczącej przyjęcia na studia, a następnie zawarcia umowy o warunkach uiszczania odpłatności za nie, ale także i Regulamin ustanowiony przez samą stronę powodową. Decyzja taka stanowi bowiem akt stosowania prawa, rozstrzygający o prawach i obowiązkach osoby, której dotyczy, na podstawie przepisów wewnętrznych obowiązujących w danej jednostce. Zawarcie umowy natomiast, w oderwaniu od obowiązujących przepisów, bez uprzedniego wydania decyzji o przyjęciu na studia, nie może być jednocześnie jednoznaczne z nawiązaniem stosunku zobowiązaniowego polegającego na przyjęciu na studia. Nadto jak wynika z Regulaminu Uczelni (§ 23 ust. 4) podjęcie studiów dla swojej ważności wymaga również takich czynności jak uczestnictwo w zajęciach, złożenie podpisu pod ślubowaniem czy odebranie indeksu. I choć pozwany podpisał akt ślubowania, to jednak nie odebrał indeksu i nie uczęszczał na zajęcia. Natomiast sam wpis w poczet studentów Uczelni nie miał charakteru automatycznego, ani dowolnego, musiał bowiem spełniać warunki przewidziane w Regulaminie, a także ustawie. Nie można zatem stwierdzić, iż pozwany został prawidłowo przyjęty w poczet studentów, a także, że podjął studia u strony powodowej. Strona powodowa nie przedstawiła żadnego dowodu potwierdzającego, że pozwany spełnił wszystkie wymogi wpisania go w poczet studentów Uczelni. A skoro pozwany nie podjął studiów na Uczelni, to w tej sytuacji nawet jeśli dziekan Uczelni wydał decyzję o przyjęciu powoda na studia, to w myśl § 23 Regulaminu miał obowiązek skreślić studenta z powodu właśnie niepodjęcia studiów. Zgodnie bowiem z § 23 Regulaminu Dziekan skreślał z listy studentów w przypadku: niepodjęcia studiów, złożenia przez studenta pisemnego wniosku o rezygnacji ze studiów, niezłożenia w terminie pracy dyplomowej lub egzaminu dyplomowego lub ukarania kara dyscyplinarną wydalenia z uczelni. Dziekan mógł skreślić z listy studentów w przypadku nieuzyskania zaliczenia semestru lub roku w wymaganym terminie, niewniesienia opłat związanych z odbywaniem studiów lub stwierdzenia braków postępów w nauce. W przypadku niepodjęcia studiów przez studenta, decyzja o skreśleniu studenta z listy była obligatoryjna.

W ocenie Sądu, wpisanie zatem pozwanego w poczet studentów, z pominięciem procedury przewidzianej w art. 160a ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, nie może rodzić po stronie pozwanego negatywnych skutków w postaci naliczenia opłat, a sama gotowość strony powodowej do świadczenia usług edukacyjnych, które są jej przedmiotem działalności, wobec braku chęci rozpoczęcia i kontynuowania studiów po stronie pozwanego, nie może stanowić podstawy zobowiązania wobec strony powodowej. Skoro więc pozwany nie był zobowiązany do uczęszczania na studia, za bezzasadne jest również roszczenie strony powodowej żądania odpłatności z tego tytułu.

Zauważyć należy przy tym, iż wprawdzie brak dbałości jakim wykazał się pozwany w zakresie dopełnienia formalności , a zwłaszcza brak reakcji na czynności strony powodowej w odpowiednim momencie, w szczególności już po wydaniu i otrzymaniu decyzji o przyjęciu go na studia nie zasługuje na aprobatę, jednak oceniając przedstawione okoliczności, przy uwzględnieniu wykształcenia oraz braku doświadczenia życiowego pozwanego, można uznać, iż jego działania nie nosiły znamion złej woli. W ocenie zaś Sądu, strona powodowa, która w sposób stały i zorganizowany świadczy odpłatnie usługi edukacyjne wobec studentów będąca zatem podmiotem zawodowo trudniącym się świadczeniem usług w tym zakresie, winna była wykazać się większą starannością w swym działaniu i wobec całkowicie biernej postawy pozwanego zareagować wcześniej poprzez podjęcie decyzji o wykreśleniu pozwanego z listy studentów, tak aby nie narażać go na dodatkowe opłaty. Wydanie takiej decyzji nie naruszałoby praw studenta, który w razie jej kwestionowania mógł się od niej odwołać do Rektora. Zaniechanie zaś w tym zakresie ze strony powodowej mogło skutkować negatywnymi konsekwencjami jedynie dla niej.

Z przyczyn powyższych zasadnym było, w ocenie Sądu, oddalenie powództwa.