Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2017r

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Werocy

Protokolant: Monika Kałużna

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28.03.2017r. we W.

sprawy z odwołania A. B.

od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W.

z dnia 28.07.2016r. Nr (...). (...)

w sprawie A. B.

przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W.

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

I.  odwołanie oddala;

II.  koszty sądowe zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Wnioskodawca A. B. wniósł odwołanie od orzeczenia strony pozwanej – Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) z dnia 28 lipca 2016r. nr (...). (...) domagając się zmiany zaskarżonego orzeczenia poprzez ustalenie, że jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, na okres przynajmniej 2 lat.

W uzasadnieniu żądania podał, że po przebytych zabiegach operacyjnych kręgosłupa szyjnego ma trudności w poruszaniu się i ograniczenia ruchomości kręgosłupa szyjnego
a przy tym występuje u niego zespół bólowy szyjny i lędźwiowo-krzyżowy na tle zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa. Podał, że występujące u niego zmiany miażdżycowe prowadzą do zaburzeń przepływu tętnic kręgowych szczególnie przy próbach czynnościowych. Nadto wskazał, że występują u niego zawroty głowy i szumy uszne, jest leczony laryngologicznie, zaś w stawach kolanowych została u niego stwierdzona obustronna gonartroza kolan i zmiany zwyrodnieniowe ze zwapnieniem łękotek i dalej, że w USG jamy brzusznej stwierdzono u niego w prawej nerce torbiel korową do diagnostyki TK oraz prostatę. Wskazując na powyższe podał, że odczuwane przez niego dolegliwości w znacznym stopniu ograniczają u niego równowagę oraz sprawność i powodują, że wymaga konieczności opieki i pomocy drugiej osoby z powodu ograniczonej możliwości samodzielnej egzystencji, co uzasadnia zaliczenie go do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności na dłuższy okres.

Strona pozwana Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności
w Województwie (...) we W. w odpowiedzi na odwołanie wniosła o jego oddalenie, wskazując że nie znalazła podstaw do zastosowania przepisów art. 6c ust. 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2011r., Nr 127, poz. 721 ze zm.).

Uzasadniając swoje stanowisko podała, że stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy, w świetle przepisów ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych jak również przepisów rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003r. w sprawie orzekania
o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (Dz. U. z 2015r., poz. 1110), nie daje podstaw do zaliczenia wnioskodawcy do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym.

Sąd Rejonowy ustalił stan faktyczny:

Wnioskiem z dnia 16 marca 2016r. wnioskodawca zwrócił się do (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności we W. o wydanie orzeczenia
o stopniu niepełnosprawności.

Dowód: - wniosek wnioskodawcy z dnia 16 marca 2016r., w aktach (...)

(...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności we W. orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności z dnia 17 maja 2016r. (nr ZON. (...)) postanowił:

I.  zaliczyć wnioskodawcę A. B. do lekkiego stopnia niepełnosprawności,

II.  symbol przyczyny niepełnosprawności: 05-R,

III.  orzeczenie zostało wydane do dnia 31.05.2017r.,

IV.  niepełnosprawność istnieje od: nie da się ustalić,

V.  ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 16.03.2016r.

Ponadto w części dotyczącej wskazań podano, że wnioskodawcy nie dotyczy wskazanie w zakresie zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej, w zakresie uczestnictwa w terapii zajęciowej oraz w zakresie konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji (punkt 3, 4 i 8), jak również, że wnioskodawcy nie dotyczy wskazanie w zakresie spełniania przez osobę niepełnosprawną przesłanek określonych w art. 8 ust. 3 a pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (punkt 9). Nadto wskazano, że wnioskodawca wymaga odpowiedniego zatrudnienia – wskazana jest praca lekka (punkt 1), szkolenia, w tym specjalistycznego (punkt 2) oraz konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby – według wskazań medycznych (punkt 5).

Jednocześnie podano, że wnioskodawca nie wymaga korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie
z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki (punkt 6)
i konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji (punkt 7) oraz prawa do zamieszkiwania w oddzielnym pokoju (punkt 10).

Odpis orzeczenia doręczono wnioskodawcy w dniu 24 maja 2016r.

Od wydanego orzeczenia wnioskodawca złożył w dniu 4 czerwca 2016r. (data stempla pocztowego) odwołanie.

Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) orzeczeniem z dnia 28 lipca 2016r. (...). (...) utrzymał
w mocy zaskarżone orzeczenie.

Dowód: - orzeczenie z dnia 17 maja 2016r. wraz z potwierdzeniem odbioru, w aktach (...)

- odwołanie z dnia 30 maja 2016r. wraz z potwierdzeniem nadania, w aktach (...)

- orzeczenie z dnia 28 lipca 2016r., w aktach (...)

Biegli sądowi z zakresu ortopedii i neurologii rozpoznali u wnioskodawcy stan po dwóch operacjach (w dniu 30 maja 2012r. i 21 marca 2016r.) kręgosłupa szyjnego, przedmiotowy zespół bólowy kręgosłupa szyjnego z ograniczeniem jego ruchomości bez uszkodzenia korzeni rdzeniowych i rdzenia kręgowego, zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego z podmiotowym zespołem bólowym w wywiadzie – bez objawów korzeniowych, meralgię parestehetica po prawej, szumy uszne i zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych.

Biegli sądowi stwierdził, że wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną w stopniu lekkim – symbol przyczyny niepełnosprawności 05-R i 10-N, okresowo, tj. na okres do dnia 31 maja 2017r.

W wyniku przeprowadzonego badania biegli wskazali, iż wykonane dwie operacje kręgosłupa szyjnego przyniosły dobry efekt i obecnie u wnioskodawcy, poza ograniczeniem ruchomości kręgosłupa szyjnego, nie stwierdzono cech podrażnienia bądź uszkodzenia korzeni rdzeniowych szyjnych i uszkodzenia rdzenia kręgowego.

Podali, że u wnioskodawcy występuje dobra sprawność kończyn górnych i dolnych zaś jego chód jest samodzielny i wydolny a wnioskodawca nie stosuje zaopatrzenia ortopedycznego. Wskazali, że nerwy czaszkowe unerwiają prawidłowo, objaw L.’a i N. jest ujemny, objawy oponowe są ujemne a próba R. jest prawidłowa.

Dowód: - dokumentacja medyczna, k. 14-22

- opinia biegłych sądowych z zakresu ortopedii i neurologii, k. 23

Sąd zważył:

Odwołanie wnioskodawcy nie zasługuje na uwzględnienie.

Wnioskodawca, w toku niniejszego postępowania, kwestionował orzeczenie strony pozwanej z dnia 28 lipca 2016r. wskazując, że występujące u niego schorzenia uzasadniają zaliczenie go do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym na okres przynajmniej
2 lat.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudniania osób niepełnosprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2011r., Nr 127 poz. 721 ze zm.) istnieją trzy stopnie niepełnosprawności:

1)znaczny,

2)umiarkowany,

3)lekki.

Stosownie do art. 4 ust. 1 w/w ustawy do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

Z brzmienia art. 4 ust. 2 powołanej ustawy wynika dalej, że do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych.

Z kolei stosowanie do treści art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

Z przeprowadzonych w sprawie ustaleń faktycznych w tym zwłaszcza dokumentacji medycznej wnioskodawcy oraz opinii biegłych sądowych z zakresu ortopedii i neurologii wynika, iż wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną w stopniu lekkim.

Biegli sądowi z zakresu ortopedii i neurologii rozpoznali u wnioskodawcy stan po dwóch operacjach kręgosłupa szyjnego, przedmiotowy zespół bólowy kręgosłupa szyjnego
z ograniczeniem jego ruchomości bez uszkodzenia korzeni rdzeniowych i rdzenia kręgowego, zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego z podmiotowym zespołem bólowym w wywiadzie – bez objawów korzeniowych, meralgię parestehetica po prawej, szumy uszne i zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych.

Biegli sądowi wskazali jednak, iż wykonane dwie operacje kręgosłupa szyjnego przyniosły dobry efekt i obecnie u wnioskodawcy, poza ograniczeniem ruchomości kręgosłupa szyjnego, nie stwierdza się cech podrażnienia bądź uszkodzenia korzeni rdzeniowych szyjnych i uszkodzenia rdzenia kręgowego. Co istotniejsze podali, że u wnioskodawcy występuje dobra sprawność kończyn górnych i dolnych zaś jego chód jest samodzielny i wydolny a wnioskodawca nie stosuje zaopatrzenia ortopedycznego. Wskazali przy tym, że nerwy czaszkowe unerwiają prawidłowo, objaw L.’a i N. jest ujemny podobnie jak objawy oponowe zaś próba R. jest prawidłowa.

Sąd w całości podzielił stanowisko zawarte w złożonej przez biegłych opinii, która spełnia wszelkie wymogi stawiane tego typu dowodom. W niniejszej sprawie stwierdzenie okoliczności istotnych dla rozpoznania sprawy wymagało uzyskania wiadomości specjalnych, jakimi nie dysponował Sąd, i musiało znaleźć oparcie w dowodzie z opinii biegłych. Złożona zaś przez biegłych opinia była rzetelna, wyczerpująca, logicznie uzasadniona w związku
z czym nie budziła żadnych uzasadnionych wątpliwości Sądu. Co istotniejsze biegli sporządzili opinię po badaniu wnioskodawcy oraz na podstawie uzyskanego od niego wywiadu i dokumentacji medycznej, w tym złożonej przez wnioskodawcę bezpośrednio na terminie badania.

Nadto, dokonując oceny opinii złożonej przez biegłych, Sąd zważył, iż opinia została doręczona obu stronom postępowania, w tym wnioskodawcy. W zakreślonym terminie 7 dni od doręczenia opinii żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń do opinii biegłych. Wprawdzie na rozprawie w dniu 28 marca 2017r. wnioskodawca podtrzymując odwołanie powołał się na okoliczności dotyczące jego stanu zdrowia jednak powyższe nie mogło rzutować na uznanie, iż sporządzona w sprawie przez biegłych opinia była nieprawidłowa tym bardziej, że wnioskodawca nie przedłożył żadnej dalszej dokumentacji medycznej mogącej podważyć ustalenia dokonane przez biegłych. Z powyższych przyczyn Sąd dał wiarę opinii złożonej przez biegłych sądowych
w całości jako rzetelnej i wyczerpującej, a przy tym sporządzonej zgodnie ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia zawodowego i dającej odpowiedź na sformułowane w tezie dowodowej pytania. W trakcie postępowania nie ujawniły się również żadne okoliczności mogące podważyć zaufanie do wiedzy, rzetelności lub bezstronności biegłych . Co istotniejsze biegli zaznaczyli, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające przebadanie wnioskodawcy przez innych biegłych sądowych z zakresu medycyny.

Biegli sądowi ustalił zaś, że wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną w stopniu lekkim.

Tym samym brak było podstaw do zmiany zaskarżonego orzeczenia w zakresie objętym żądaniem odwołania, w tym zwłaszcza w zakresie ustalonego stopnia niepełnosprawności.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie przepisów powyżej powołanych oraz na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie wobec braku podstaw do jego uwzględnienia.

Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych zawarte w punkcie II wyroku Sąd oparł na treści art. 108 k.p.c. i art. 102 k.p.c. oraz art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594).