Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 65/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Wrocław Śródmieście we Wrocławiu z 2013-11-26

Sygn. akt IIK 65/13 (1 Ds. 504/13)

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 26 listopada 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Statkiewicz

Protokolant: Marta Brodala

po rozpoznaniu sprawy

T. K. syna M. i H. z domu G.

urodzonego (...) we W.

oskarżonego o to, że

w dniu 21 lipca 2011 roku we W., woj. (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził E. B. (1) i S. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 4400 złotych poprzez wprowadzenie ich w błąd co do zamiaru sprzedaży dwóch samochodów osobowych marki F. (...) za pośrednictwem portalu aukcyjnego O..pl, czym działał na szkodę w/w,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k.

* * *

uniewinnia oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w części wstępnej wyroku a kosztami postępowania w sprawie obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

W wyniku przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W Internecie na stronach portalu (...) pl. (...)znalazł interesujące go ogłoszenie- ofertę sprzedaży dwóch samochodów F. (...). W ofercie podano numer telefonu +48 (...). Na wskazany numer S. K. (1)zadzwonił i uzyskał informacje, że do kupienie są dwa samochody F. (...)jeden z rocznika 2008 r. za kwotę 38.900 zł, drugi z tego samego rocznika, ale za kwotę 42.900- różniły się wyposażeniem. Osoba w rozmowie telefonicznej poinformowała ponadto, że firma zajmuje się sprowadzeniami samochodów z zagranicy, te konkretne auta stoją we Włoszech i zostaną sprowadzone po wpłaceniu zaliczek w wysokości 10 %.

Dowód: zeznania świadka E. B. (1) k. 2,183,S. K. (1) k. 183-184 oferta z portalu (...) k. 6,

Podczas kolejnych rozmów ustalono zaliczkę na kwotę 4200 zł, tj. po 2100 zł za każde z aut. Osoba ta w kontaktach z pokrzywdzonym S. K. (1)posługiwała się trzema numerami telefonów +48 (...), (...), (...) (...). W korespondencji e-mailowej oferent podpisał się jako Ł. K.i posługiwał e-mailem (...)

Dowód: zeznania E. B. k. 2, S. K. k. 23-24, korespondencja e-mailowa k. 9,10,11,12

W dniu 19 lipca 2011 r. E. B. (1) zawarł umowę przedwstępną importu pojazdu. Dane do podpisania umowy zostały przesłane e-mailem. Na umowie przedwstępnej jako zleceniobiorca widnieje „T. K., zam. W., ul. (...), przedmiot umowy określono jako „przyrzeczenie zawarcia umowy właściwej kupna sprzedaży pojazdu”, który następnie dokładnie opisano, określając wszystkie parametry pojazdu. W umowie podano też numer konta na jakie miała być wpłacona zaliczka (...), oraz datę zawarcia umowy właściwej tj. 29.07.2011 r.

Dowód : zeznania świadka E. B. (1) k. 2, 183, S. K. k. 23-24, oferta z portalu (...) k. 6, umowa k. 7

W dniu 21 lipca 2011 r. zawarł umowę S. K. (1), także w tej umowie jako zleceniobiorca widnieje T. K., umowa podobnie określa przedmiot, zawiera informacje co do parametrów samochodu, jego cenę oraz datę podpisania umowy stanowczej na dzień 30.07.2011 r.

Dowód : umowa k. 8, zeznania S. K. k. 23-24,

Podpisy na obu umowach przedwstępnych nie zostały nakreślone przez oskarżonego T. K..

Dowód: opinia z zakresu badań graficzno -porównawczych k. 219-229

W dniu 21 lipca 2011 r. E. B. (1) i S. K. (1) wpłacili kwotę 4200 zł. Pieniądze zostały przelane z konta S. D. sprowadzenia samochodów do Polski ustalono na dzień 29 i 30 listopada 2011 r., zgodnie z ustaleniami samochody miały być sprowadzone do O. i tam przebadane w serwisie (...). Po wpłacie zaliczki kontakt z oferentem się urwał, nie odpowiadał żaden ze znanych kupującym numerów telefonów. Nie doszło do podpisania umowy sprzedaży samochodów ani do zwrotu zaliczki.

Dowód : zeznania świadka E. B. (1) k. 2, S. K. k. 23- 24, dowód transakcji bankowej k. 5

Numery telefonów +48 (...), (...), (...)nie zostały zarejestrowane na konkretnego użytkownika sieci.

Dowód: informacja (...) S.A. k. 39, 41

Konto o numerze (...)zostało założone przez T. K., zam. I. D. (...), W.. Do rachunku tego nie ustanowiono pełnomocników. Zakładający konto posługiwał się telefonem o numerze 48 (...). Rachunek został otwarty w dniu 11 lipca 2011 r. w placówce we W.. Do rachunku została wydana karta VISA Elektron, za pomocą której w dniu 21.07.2011 r. dokonano wypłaty z bankomatu kwoty 5.900 zł, a następnie karta została zastrzeżona z tytułu zagubienia w dniu 28.10.2011 r.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 130, informacja Polanku (...) k. 102-103

T. K. był dwukrotnie karany za przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k. raz za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 297 § 1k.k na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania.

Dowód: karta karna k. 121

Przeciwko oskarżonemu toczyło się w prokuraturze Rejonowej w Jarocinie postępowanie (...)o to, że w okresie od 12 lipca do 21 lipca 2011 r. we W., działając w celu korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. w., w ten sposób, ze na portalu (...)wystawił ogłoszenie dotyczące sprzedaży pojazdu F. (...)a następnie przyjął zaliczkę w kwocie 2900 zł, wpłaty której pokrzywdzony dokonał na konto (...)i nie wywiązał się z umowy przedwstępnej sprzedaży w/w pojazdu. Postanowieniem z dnia 26 września 2012 r. postępowanie to umorzono wobec niedopełnienia przestępstwa przez podejrzanego.

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia przestępstwa. Potwierdził, że założył konto bankowe, gdyż przewidywał podjęcie pracy za granicą, stanowczo zaprzeczył by wystawiał jakiekolwiek ogłoszenie na portalu (...). Wyjaśnił też, że nie dokonywał nigdy żadnych operacji na swoim koncie, tj, żadnych wpłat na konto i wypłat z niego. Zaprzeczył by znał Ł. K., przyznał też że kartę bankomatową zagubił, chyba jakiś tydzień po jej wyrobieniu i zastrzegł ją. Wyjaśnił też iż wiadomo mu , ze w J. toczy się przeciwko niemu postępowanie o podobny czyn, polegający na oszustwie poprzez portal O..

Sąd uznał jego wyjaśnienia za wiarygodne co do faktu założenia konta i zagubienia karty bankomatowej. Z powodu braku dowodów przeciwnych Sąd uznał za wiarygodne także jego wyjaśnienia w tym zakresie, że nic nie wiedział o głoszeniu na portalu O. ani o tym , że w związku z tym ogłoszeniem na jego konto wpływały pieniądze. Podkreślenia wymaga, że oskarżony samorzutnie wyjaśnił, że wie o toczącym się przeciwko niemu innym postępowaniu o podobne przestępstwo do którego doszło w tym samym czasie. Wyjaśnienia te złożył w sierpniu 2012 r, a więc przed umorzeniem postępowania w sprawie prowadzonej przez prokuraturę w J., które nastąpiło w dniu 26 września 2012 r., za podstawę umorzenia przyjęto niedopełnienia przestępstwa przez podejrzanego. Oskarżony podał te okoliczność w przekonaniu, że stanowią jego linię obrony, Jego wyjaśnienia należy uznać za wiarygodne także uwzględniając okoliczność, ze jak ustalono podpis na umowach przedwstępnych nie został sporządzony przez oskarżonego. Opinia biegłego z zakresu badań graficzno-porównawczych uznana została przez Sąd za rzetelną. Zawiera szerokie sprawozdanie z przeprowadzonych badań materiału porównawczego, opis tego materiału, a wnioski w niej zawarte są wywiedzione logicznie i sprecyzowane jednoznacznie. Za niewiarygodne uznano jego wyjaśnienia w tym zakresie, nie wykonywał żadnych wypłat za pomocą karty ze swojego konta, gdyż z informacji Banku wynika jednoznacznie, że wypłaty takowej za pomocą karty dokonano w dniu 21 lipca 2011 r. zaś do zastrzeżenia karty doszło dopiero w dniu 28 października 2011 r. a więc ponad trzy miesiące później. Niewiarygodne wydaje się by oskarżony przez tak długi okres nie zauważył zagubienia karty, a jednocześnie by w tym czasie inna osoba uzyskała nielegalnie kartę jak i (...) do niej.

Żadnych wątpliwości nie budziły zeznania pokrzywdzonych S. K. (1) i E. B. (1). Zeznawali oni konsekwentnie tak samo w toku postępowania co do okoliczności znalezienia oferty, podpisania umowy przedwstępnej, faktu przekazania na wskazane konto pieniędzy oraz okoliczności, że nigdy nie odzyskali wpłaconej zaliczki ani też nie doszło do zawarcia umowy kupna samochodów. Ich zeznania były logiczne, wzajemnie niesprzeczne, poparte są też uznanymi za wiarygodne dokumentami w postaci umów, dowodu dokonania przelewu, korespondencja e-mailową.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym brak jest podstaw do przyjęcia, że można T. K. przypisać popełnienie przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. Ustalono jedynie, że rzeczywiście pokrzywdzeni dokonali niekorzystnego rozporządzenia mieniem, gdyż przesłali na wskazane konto, należące do oskarżonego, pieniądze z tytułu umowy zaliczki na zakup samochodu, przy czym nigdy nie odzyskali wpłaconej zaliczki ani tez nie doszło do zawarcia umowy stanowczej i przekazania własności samochodów. Niewątpliwie w tej sytuacji doszło do popełnienia przestępstwa oszustwa, ale nie sposób popełnienie tego czynu przypisać oskarżonemu. Prawda jest, że pieniądze obaj pokrzywdzenie wpłacili na konto należące do oskarżonego i zostały z konta pobrane za pomocą należącej do oskarżonego karty bankomatowej. Do obu operacji doszło też zanim oskarżony zgłosił zagubienie karty płatniczej. Sama ta okoliczność jednak nie jest wystarczająca dla przyjęcia, że był o współsprawca tego czynu. Po pierwsze żaden z pokrzywdzonych nie miał osobistego kontaktu z mężczyzną który ich oszukał, nie ma więc możliwości by mogli dokonać jego rozpoznania, po wtóre- jak ustalono- podpis po oboma umowami przedwstępnymi nie został sporządzony przez oskarżonego, nie można więc wykluczyć, że w żaden sposób nie uczestniczył on w przestępstwie oszustwa, gdyby bowiem o nim wiedział nic nie stało na przeszkodzie by umowy podpisał. Nadto oskarżony wyjaśnił, że kartę zagubił wcześniej niż dokonał odpowiedniego zgłoszenia. Brak jest dowodów przeciwnych, nie ustalono osoby, która dokonała wypłaty z bankomatu. Z drugiej strony gdyby nawet uznać wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie za niewiarygodne, to i tak pozwoliłoby to tylko na dokonanie ustalenia, że wyraził zgodę by na jego konto dokonano przelewu pieniędzy, a ponieważ nie ustalono żadnych sprawców oszustwa nie sposób ustalić, czy wiedział on dlaczego z jego konta skorzystano, czy miał świadomość, że wykorzystano taką możliwość w celach przestępczych a tylko przy świadomości celu dla jakiego „użyczył” konta możliwe byłoby mu przypisanie współdziałania przy popełnieniu przestępstwa, ewentualnie pomocnictwa.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Cioch
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Statkiewicz
Data wytworzenia informacji: