Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 06-02-2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Paweł Kwiatkowski

Protokolant:Katarzyna Mulak

po rozpoznaniu w dniu 06-02-2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko K. G.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego K. G. na rzecz strony powodowej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 2.298,71 zł (dwa tysiące dwieście dziewięćdziesiąt osiem złotych 71/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 28 lutego 2013 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 647,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

I C upr 1458/13

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 28 lutego 2013 r. strona powodowa (...) sp. z o.o. domagała się zasadzenia na swoja rzecz od pozwanego K. G. kwoty 2298,71 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwany był studentem Wyższej Szkoły (...) we W.. Mimo przyjętego na siebie zobowiązania nie uiścił wszystkich należnych opłat. Wierzytelności wobec pozwanego na podstawie umowy przelewu z 28 września 2012 r. nabyła następnie strona powodowa

Nakazem zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 4 kwietnia 2013 r. powództwo uwzględniono w całości.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wniesionym w dniu 24 czerwca 2013 r. pozwany K. G. wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc zarzut przedawnienia.

W uzupełnionym pozwie strona powodowa wskazała, że na dochodzoną należność składa się czesne w kwotach po 315 zł miesięcznie za okres od maja 2006 r. do sierpnia 2006 r. włącznie oraz skapitalizowane odsetki za opóźnienie.

Pozwany podtrzymał zarzut przedawnienia, wskazując jako jego podstawę przepisy art. 751 kc i art. 118 kc.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany K. G. był studentem Wyższej Szkoły (...) we W. w roku akademickim 2005/2006.

(bezsporne)

Pozwany był do zapłaty czesnego odrębnie za każdy rok nauki, płatnego w ratach miesięcznych. Nie zapłacił jednak rat po 315 zł w okresie od maja do sierpnia 2006 r.

(bezsporne)

Wierzytelność wobec pozwanego nabyła od Wyższej Szkoły (...) we W. strona powodowa – (...) sp. z o.o.

(bezsporne)

Mając powyższe na uwadze, Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie stan sprawy był bezsporny. Nie ulegało wątpliwości, że wierzytelność przeciwko pozwanemu wynikała z umowy przewidzianej przepisem art. 160 ust. 3 ustawy z dnia 27.07.2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym, zgodnie z którym warunki odpłatności za studia określa umowa zawarta między uczelnią a studentem w formie pisemnej. Wprawdzie powód nie przedłożył tej umowy, ale pozwany fakty tego nie kwestionował, przyznając, że był studentem Wyższej Szkoły (...) we W. zobowiązanym do zapłaty czesnego. Nie kwestionowano także w rozpoznawanej sprawie skuteczności przelewu na rzecz powoda, zatem na podstawie art. 509 kc strona powodowa mogła bezpośrednio dochodzić roszczenia przeciwko pozwanemu.

Jedyny zarzut pozwanego związany był z przedawnieniem roszczenia powoda.

Zdaniem Sądu w rozpoznawanej sprawie nie mógł być zastosowany przepis art. 751 pkt 2 kc, zgodnie z którym z upływem lat dwóch przedawniają się roszczenia z tytułu nauki, jeżeli przysługują osobom trudniącym się zawodowo takimi czynnościami albo osobom utrzymującym zakłady na ten cel przeznaczone. Przepis ten znajduje bowiem zastosowanie jedynie do takich umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami (por. art. 750 kc). Minimalny zakres regulacji wyłączający stosowanie art. 751 kc nie jest przy tym w art. 750 kc określony. Umowa określająca odpłatność za studia jest uregulowana przywołanym wyżej przepisem art. art. 160 ust. 3 ustawy z dnia 27.07.2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym. Regulacja obejmuje formę, strony umowy i przedmiot świadczenia (pieniądz), nie można zatem twierdzić, że umowa ta jest nieuregulowana jakimikolwiek przepisami.

Wobec powyższego roszczenie powoda ulegało przedawnieniu w terminie wskazanym w art. 118 kc. Nie był to przy tym termin trzyletni. Zgodnie z art. 106 ustawy – prawo o szkolnictwie wyższym prowadzenie przez uczelnie działalności dydaktycznej nie stanowi działalności gospodarczej, wykluczone było zatem zastosowanie terminu przedawnienia właściwego dla roszczeń związanych z prowadzeniem takiej działalności.

Umówione czesne nie miało także charakteru okresowego. Było bowiem określone jednorazowo za dany rok studiów, kwestia rozpoczęcia każdego roku zależna była natomiast od innych przesłanek, nie wynikających z umowy, lecz regulaminu studiów i statutu uczelni. Obowiązek zapłaty nie miał zatem charakteru powtarzalnego, lecz aktualizował się odrębnie dla każdego roku studiów. Świadczeniu pozwanego odpowiadało zaś jednorazowe świadczenie szkoły wyższej polegające na kształceniu powoda. Wobec powyższego przyjąć należało, że termin przedawnienia roszczeń powoda wynosił 10 lat, a w przypadku roszczeń wymagalnych w 2006 r. w sposób oczywisty jeszcze nie upłynął.

Pozwany nie wykazał, ażeby zapłacił brakującą część czesnego za okres od maja do sierpnia 2006 r., wobec czego na rzecz strony powodowej zasądzono kwotę 4 x 315 zł, tj. 1260 zł, jak w pkt I wyroku. O odsetkach od tej kwoty orzeczono na podstawie art. 481 kc. Termin zapłaty każdej z rat czesnego upływał z ostatnim dniem danego miesiąca (por. art. 112 kc). Powód mógł przy tym skapitalizować odsetki zaległe do dnia wytoczenia powództwa, wobec czego na jego rzecz zasądzono kwotę 1038,71 zł i dalsze odsetki od dnia wytoczenia powództwa. O odsetkach od zaległych odsetek orzeczono na podstawie art. 482 kc.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 kpc, zasądzając na rzecz powoda zwrot kosztów zastępstwa prawnego w kwocie 600 zł, zwrot kosztów opłaty sądowej od pozwu w kwocie 30 zł oraz zwrot kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.