Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2013r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W.

w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Bonczar

Protokolant: Grażyna Mazurkiewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 22 października 2013r. we W.

sprawy z odwołania R. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 22 lutego 2013r. znak: (...)

i z dnia 28 stycznia 2013r. znak: OW-07- (...)

w sprawie R. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o zasiłek chorobowy i jednorazowe odszkodowanie

1.  zmienia decyzję z dnia 22 lutego 2013r. znak: (...)Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. i przyznaje wnioskodawcy R. P. prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 03 maja 2012r. do 10 września 2012r.

2.  w pozostałym zakresie odwołanie oddala.

3.  nie obciąża stron kosztami postępowania.

Sygn. akt X U 172/13

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. decyzją z dnia 28 stycznia 2013 r. (znak: O.-07- (...)) odmówił Wnioskodawcy – R. P. przyznania prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy, jakiemu wnioskodawca uległ w dniu 02 maja 2012 r., gdyż zdarzenie nie jest wypadkiem przy pracy.

Decyzją z dnia 22 lutego 2013r. strona pozwana odmówiła wnioskodawcy przyznania prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 03 maja 2012r. do10 września 2012r., gdyż zdarzenie jakiemu wnioskodawca uległ w dniu 02 maja 2012r. nie jest wypadkiem przy pracy.

Zdaniem strony pozwanej zdarzeniu z dnia 02 maja 2012r. brak jest przyczyny zewnętrznej.

Od powyższego rozstrzygnięcia odwołał się Wnioskodawca wnosząc o uznanie, że kwestionowane zdarzenie z dnia 02 maja 2012 r. zostało wywołane przyczyną zewnętrzną, a w konsekwencji jest wypadkiem przy pracy. Zdarzenie to zostało uznane za wypadek przy pracy przez pracodawcę i nastąpiło podczas pracy w związku z nagłym zatrzymaniem nogi na macie antypoślizgowej.

W odpowiedzi na odwołanie R. P. strona pozwana wniosła o jego oddalenie. Motywując swoje stanowisko organ rentowy wywodził, że zdarzenie nie spełniało ustawowej definicji wypadku, albowiem nie zostało wywołane „czynnikiem zewnętrznym o nagłym oddziaływaniu”. Argumentował również, że wypadek wnioskodawcy zdarzył się z ok. godz. 13.30, a wnioskodawca odczuwał ból kolana ok. godz. 10.00

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca R. P. w dacie zdarzenia był zatrudniony w (...) Sp. z o.o. w Komornikach na stanowisku operatora maszyn.

W dniu zdarzenia, 02 maja 2012 r. Wnioskodawca rozpoczął pracę o godz. 6. Do obowiązków wnioskodawcy należał obsługa linii (...) 5, polegająca na dozorze nad prawidłową pracą linii oraz prawidłowym przebiegiem procesu technologicznego. Ok. godz. 11 wnioskodawca siedząc przy linii produkcyjnej poczuł, że długotrwałe siedzenie zablokowało mu kolano i od tej pory zaczął odczuwać ból kolana. Ok. godz. 13.30 wnioskodawca otrzymał wiadomość, że konieczne jest sprawdzenie końca linii produkcyjnej, gdzie odbywał się proces matowania i nakładania kleju. Wnioskodawca podniósł się gwałtownie z krzesła i na macie antypoślizgowej doszło do nagłego zatrzymania się lewej nogi. W tym momencie wnioskodawca zaczął odczuwać silny ból kolana i nie mógł się poruszać. W tym samym dniu udał się do lekarza, który wypisał skierowanie do chirurga ortopedy. W dniu 04 maja 2012r. chirurg ortopeda stwierdził uraz kolan lewego w postaci zerwania ścięgna łękotki lewej nogi. W dniu 29 kwietnia (...). wnioskodawca grał w piłkę nożną podczas meczu piłkarskiego, ale wówczas nie doznał żadnej kontuzji. W dniu 30 kwietnia 2012r. był w pracy i w tym dniu nie odczuwał żadnych dolegliwości.

Dowód: 1) akta odszkodowawcze i zasiłkowe strony pozwanej.

2) zeznania świadka J. W., akta k. 19v.

3) zeznania świadków M. W. i K. K. - , akta k. 38, 38v.

4) dokumentacja dotycząca meczu piłkarskiego – akta k.32 – 36 as.

5) przesłuchanie wnioskodawcy, akta k. 20.

Zaistniałe zdarzenie Wnioskodawca zgłosił jako wypadek przy pracy, w związku z tym powołano zespół powypadkowy.

W sporządzonym Protokole powypadkowym z dnia 22 maja 2012 r. stwierdzono, że opisane zdarzenie, jest wypadkiem przy pracy w rozumieniu ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, albowiem zdaniem zespołu powypadkowego, przyczyną zewnętrzną powstania zdarzenia była mata antypoślizgowa, która spowodowała nagłe zatrzymanie się nogi.

Dowód: 1) Protokół Nr (...) r. ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy

pracy.

2) zeznania świadka J. W., akta k. 19v.

W wyniku zaistniałego zdarzenia z dnia 02 maja 2012 r. wnioskodawca R. P. doznał urazu skrętnego kolana lewego bez następstw, co nie wywołało długotrwałego uszczerbek na zdrowiu.

Dowód: 1) opinia biegłych lekarzy sądowych chirurga ortopedy i neurologa, k. 44.

2) dokumentacja medyczna dotycząca leczenia wnioskodawcy – k.41 – 43

as.

Strony nie wniosły zastrzeżeń do wydanej opinii w sprawie.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Odwołania Wnioskodawcy zasługiwały na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009r. Nr 167, poz. 1322 ) za wypadek przy pracy uważa się zdarzenie nagłe wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą.

Na samym wstępie rozważań należy zauważyć, że w niniejszej sprawie zasadniczo bezsporne były czas, miejsce oraz okoliczności powstania zdarzenia z dnia 02 maja 2012r. W tym zakresie Sąd w pełnym zakresie dał wiarę zeznaniom R. P.. Naoczny świadek potwierdził fakt powstania urazu. Świadek M. W. (2) potwierdził, że w trakcie tych czynności doszło do gwałtownego zatrzymania nogi na macie antypoślizgowej. Relacja Wnioskodawcy pokrywa się również z opisem okoliczności wypadku umieszczonym w Protokole powypadkowym z dnia 22 maja 2012 r.

W związku z powyższym należało uznać, że zdarzenie z dnia 02 maja 2012 r. niewątpliwie miało „związek z pracą” zarówno w aspekcie czasowym, miejscowym jak i funkcjonalnym albowiem nastąpiło ono w czasie pracy podczas wykonywania przez Wnioskodawcę czynności na rzecz pracodawcy. Sąd zauważa przy tym, że zakres pojęcia związku z pracą użytego w przytoczonej na wstępie definicji wypadku obejmuje nie tylko wypadki, które mają miejsce podczas świadczenia pracy, lecz także zdarzenia, które nastąpiły zarówno w związku z wykonywaniem zwykłych czynności pracowniczych lub poleceń przełożonych, jak i w związku z wykonywaniem czynności na rzecz pracodawcy, choćby bez polecenia. Nagłe zdarzenie powodujące uraz lub śmierć pracownika może więc nastąpić w dowolnym czasie i miejscu, pod warunkiem że pozostaje w związku z wykonywaniem czynności pracowniczych przez osobę która wypadkowi uległa (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 lipca 2006 r., I UK 28/06, M.P.Pr. (...))

Kwestionowaną okolicznością przez stronę pozwaną było natomiast to, czy uraz Wnioskodawcy był spowodowany „przyczyną zewnętrzną”. W tym zakresie organ rentowy przyjął stanowisko, że zdarzenie jakiemu wnioskodawca uległ w tym dniu nie jest wypadkiem przy pracy, gdyż brak jest przyczyny zewnętrznej.

Biorąc pod uwagę całokształt materiału dowodowego Sąd uznał, że czynnikiem, który spowodował zdarzenie, którego wynikiem był uraz kolana lewego Wnioskodawcy było – nagłe zatrzymanie nogi na macie antypoślizgowej.

W niniejszej sprawie zasady logiki i doświadczenia życiowego pozwalają podzielić wersję R. P., ponieważ wiadomym jest, że mata antypoślizgowa służy do zapobiegania nagłym wypadkom i może powodować nagłe zatrzymanie się nogi na skutek stąpnięcia. Tym samym Sąd uznał, że nagle zatrzymanie nogi na macie antypoślizgowej było „przyczyną zewnętrzną” i spowodowało uraz. Przeprowadzone przed Sadem postępowanie nie potwierdziło, aby do urazu doszło w innych okolicznościach aniżeli wykazana w protokole powypadkowym. Wprawdzie wnioskodawca podczas wywiadu z lekarzem podał, że gra w piłkę ale nie podał, że do urazu doszło podczas meczu piłkarskiego. Biorąc pod uwagę poczynione rozważania Sąd uznał zatem, że zdarzenie z dnia 02 maja 2012 r. powstało w wyniku przyczyny zewnętrznej, a co za tym idzie spełniło wszystkie ustawowe przesłanki wypadku przy pracy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy.

Stosownie zaś do dyspozycji art. 11 ust. 1 ustawy, ubezpieczonemu, który na skutek wypadku przy pracy doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie.

Jak wynika z opinii biegłych sądowych chirurga ortopedy i neurologa wnioskodawca na skutek wypadku przy pracy w dniu 02 maja 2012r. nie doznał uszczerbku na zdrowiu.

Zgodnie z art.282 § 2 kpc w związku z art.283 § 2 kpc biegły wydający opinię w niniejszej sprawie złożyli przed objęciem funkcji przysięgę, którą są związani i Sąd nie znalazł podstaw do zanegowania rzetelności przy wydaniu opinii.

Opinia biegłego sądowego podlega ocenie przy zastosowaniu art.233 § 1 kpc - na podstawie właściwych dla jej przymiotów kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażanych w niej wniosków.

Sąd podzielił dokonane w opinii ustalenia i przyjął je za podstawę swojego orzeczenia.

Mając na uwadze powyższe Sąd stwierdził, iż protokół powypadkowy z dnia 22 maja 2012r. został sporządzony przez pracodawcę zgodnie z przebiegiem zdarzenia, jakiemu wnioskodawca uległ w dniu 02 maja 2012r.. Mając z kolei na uwadze powyższe nie zachodzą przesłanki z art. 22 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, wskazane przez organ jako podstawa wydania odmownej decyzji z dnia 22 lutego 2013 r., a wnioskodawca uprawniony był do otrzymywania od dnia 03 maja 2012 r. do 10 września 2012 r. zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego.

Mając na uwadze powyższe Sąd na mocy przepisu art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję strony pozwanej i orzekł jak w pkt I wyroku.

Wnioskodawca nie ma prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 02 maja 2012r., gdyż nie doznał uszczerbku na zdrowiu.

W związku z powyższym na podstawie art.477 ¹⁴ § 1 kpc orzeczono jak w pkt. II orzeczenia.

O kosztach procesu w pkt. III orzeczono zgodnie z art.102 kpc.