Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 sierpnia 2014 roku

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia VI Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Krzysztof Korzeniewski

Protokolant: Katarzyna Kraska

po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2014 roku

sprawy przeciwko K. C. synowi W. i M. z domu K.

urodzonego (...) w miejscowości J.

obwinionego o to, że

w dniu 19 września 2012 r. około godz. 12:56 we W. spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że kierując rowerem jechał wzdłuż po poboczu po lewej stronie ul. (...) od strony ul. (...) w stronę ul. (...) przy metalowej barierce oddzielającej od pasa zieleni i na wysokości skrzyżowania z ul. (...) włączając się do ruchu, nie zachował szczególnej ostrożności oraz nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu kierującemu sam. osobowym m-ki S. o nr rej. (...), który jechał jezdnią ul. (...) od strony ul. (...) z zamiarem wykonania manewru skrętu w prawo w kierunku ul. (...), w wyniku czego doszło do kolizji.

tj. o czyn z art. 86 § 1 kw w związku z art. 17 PoRD

******************

uznaje obwinionego K. C. winnym tego, że w dniu 19 września 2012 roku około godziny 13.00 kierując rowerem, włączając się do ruchu na skrzyżowaniu ulic (...) we W. tj. zjeżdżając ze ścieżki rowerowej na jezdnię ulicy (...) nie zachował pierwszeństwa przejazdu czym przyczynił się do zaistnienia zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym, w wyniku czego doszło do kolizji z samochodem osobowym marki S. nr rej. (...) jadącym jezdnią ulicy (...) z zamiarem skrętu w prawo w ulicę (...) tj. czyn z art. 86 § 1 kw i za to na podstawie art. 86 § 1 kw wymierza mu grzywnę w kwocie 200 (dwustu) złotych;

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2012 r. około godz. 13.00 K. C. jechał rowerem poboczem po lewej stronie ul. (...) od strony ul. (...) w kierunku ul. (...). Gdy dojechał do skrzyżowania z ul. (...) zjechał ze ścieżki rowerowej i wjechał na ul. (...), na nawierzchnie jezdni przeznaczoną do ruchu samochodów jadących ul. (...) w kierunku ul. (...). W tym czasie jezdnią ul. (...) w kierunku ul. (...) poruszał się samochód osobowy marki S. (...) kierowany przez M. S.. M. S. zatrzymał swój samochód przed przejściem dla pieszych na ul. (...) jeszcze przed skrzyżowaniem. Następnie, nie widząc zagrożeń, ruszył do przodu. Wówczas w jego samochód uderzył, jadący rowerem, K. C.. Do kolizji doszło w niewielkiej odległości od krawędzi jezdni. W wyniku kolizji został uszkodzony rower K. C., zaś on sam odniósł niewielkie obrażenia. W niewielkim stopniu został także uszkodzony samochód marki S. (...).

dowód: notatka k. 3;

zdjęcia k. 7, 8, 19, 34;

zeznania M. S. k. 10-11, 110-111;

zeznania K. K. (2) k. 120-123;

mapa k. 25, 26;

opinia biegłego M. P. k. 27-30, 128-130;

K. C. nie był karany. Pracuje w Wielkiej Brytanii z wynagrodzeniem w kwocie 500 funtów.

dowód: karta karna k. 33;

dane osobopoznawcze k. 127;

K. C. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

W dniu 11 grudnia 2012 r. złożył oświadczenie pisemne, gdzie wskazał, iż poruszał się on ścieżką rowerową. Zauważył samochód, który zatrzymał się przed wjazdem na skrzyżowanie. Wiedząc, iż znajduje się na przejeździe dla rowerzystów, co daje mu pierwszeństwo, kontynuował jazdę. Zaprzeczył, by do kolizji doszło poza pasem przejazdu dla rowerów (k. 18-19, 20).

W dniu 11 sierpnia 2014 r. podtrzymał, iż cały czas jechał pasem ruchu dla rowerów. Do kolizji miało dojść w środkowej części ul. (...). Przed kolizją jechał on poboczem ul. (...) mając po lewej stronie metalowa barierkę. Później zjechał na ul. (...). Gdy doszło do kolizji przednie koło jego roweru znajdowało się na fragmencie drogi oznaczonym czerwonym kolorem. Przejazd był przesunięty. On zaś przejechał przez krawężnik. Nie jechał ulicą. P. zmienił wersję. Wskazał, iż nie przekraczał krawężnika. Jechał po nim. Zaś, gdy samochód marki S. (...) ruszył, on dojeżdżał do przejazdu (k. 127-128,129).

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na notatce urzędowej, zdjęciach, zeznaniach M. S. i K. K. (2), mapie, opinii biegłego M. P. oraz wyjaśnieniach K. C. w części.

Materiał dowodowy w postaci notatki urzędowej, zdjęć, map, zeznań M. S. i K. K. (2) lokalizuje niewątpliwe zdarzenie w kategoriach czasowo – przestrzennych a także odnosi się do zaistniałych uszkodzeń pojazdów.

Opinia biegłego M. P., jako rzetelna i wyczerpująca została uznana za przydatną.

Wyjaśnienia K. C. w ich pierwszej wersji złożonej w toku przewodu sądowego, jako spontaniczne i odpowiadające realiom zostały uznane jako wiarygodne. W istocie logicznym kierunkiem jazdy rowerzysty był jazda na wprost w kontynuacji dotychczasowego kierunku. Kolejne wyjaśnienia jawią się jako niespontaniczne i oczywiście niewiarygodne. Zapoznając się z opinią biegłego P. K. C. w sposób nieprzemyślany zmienił swoją wersję, przedstawiając całkowicie niemożliwy do zaistnienia przebieg zdarzenia. Aby uwzględnić tę wypowiedź należałoby przyjąć, iż samochód zjechał z jezdni, do czego nie ma żadnych podstaw. Nadto w miejscu zdarzenia nie było warunków do jazdy wskazywane przez obwinionego – co wykazał biegły P..

Przyjmując przebieg zdarzenia w oparciu o wiarygodne wyjaśnienia K. C. należy stwierdzić, iż wjechał on na jezdnię ul. (...), w części przeznaczonej dla ruchu samochód. Przez to podął on manewr włączenia się do ruchu. W tym czasie jezdnią tą poruszał się samochód osobowy marki S. (...) kierowany przez M. S.. Podejmując ten manewr, zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), K. C. był obowiązany zachować szczególną ostrożność oraz ustąpić pierwszeństwa innemu pojazdowi tu samochodowi osobowemu marki S. (...). Nie czyniąc zadość tej powinności K. C. doprowadził do kolizji roweru z samochodem, czym dopuścił się czynu z art. 86 § 1 kw.

Wymierzając karę Sąd miał na uwadze jej społeczne oddziaływanie oraz aspekt wychowawczy względem K. C. a także jego sytuację.

Nie dostrzeżono okoliczności obciążających.

Jako okoliczność łagodzącą przyjęto doznanie obrażeń przez K. C. i stosunkowo nieduży zakres uszkodzeń samochodu osobowego marki S. (...).