Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 283/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Wrocław Śródmieście we Wrocławiu z 2013-05-22

Sygnatura akt I C 283/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 09-05-2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Paweł Kwiatkowski

Protokolant:Katarzyna Mulak

po rozpoznaniu w dniu 09-05-2013 r. we W.

sprawy z powództwa M. S. (1)

przeciwko G. W.

o ustalenie

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

I C 283/13

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 7 marca 2013 r. powódka M. S. (1)domagała się ustalenia, że wypowiedzenie umowy najmu lokalu mieszkalnego położonego we W., przy ul. (...)zawartej ze stroną pozwaną G. W.19 grudnia 2011 r. jest bezskuteczne.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że powódka zawarła w dniu 13 marca 2008 r. umowę o remont, a w dniu 19 grudnia 2011 r. umowę o najem w/w lokalu. W dniu 9 marca 2012 r. powódka złożyła wniosek o nabycie w/w lokalu. Tymczasem jedyną reakcją strony pozwanej było wypowiedzenie najmu w dniu 13 grudnia 2012 r. ze skutkiem na 31 grudnia 2012 r. Jako przyczynę kwestionowanego wypowiedzenia wskazano fakt posiadania przez powódkę tytułu prawnego do lokalu położonego przy ul. (...) we W., którego własność powódka nabyła w drodze darowizny. Tymczasem w dniu 28 grudnia 2012 r. darowizna ta została odwołana z powodu rażącej niewdzięczności obdarowanej, a 10 stycznia 2013 r. powódka przeniosła własność lokalu na darczyńcę.

Powódka zarzuciła także, że w dacie zawierania umowy najmu posiadała już tytuł prawny do innego lokalu, zatem niezgodne z zasadami współżycia społecznego było powoływanie się na w/w fakt przy wypowiedzeniu umowy.

W odpowiedzi na pozew złożonej w dniu 4 kwietnia 2013 r. strona pozwana G. W.wniosła o oddalenie powództwa, zarzucając, iż powódka nie ma interesu prawnego w żądaniu ustalenia bezskuteczności wypowiedzenia, w sytuacji, gdy może domagać się ustalenia istnienia stosunku najmu.

Ponadto strona pozwana zarzuciła, ze w dacie wypowiedzenia najmu powódka posiadała tytuł prawny do innego lokalu, a utrata tego tytułu już po dacie wypowiedzenia nie ma znaczenia dla jego skuteczności. Wskazała także, ze powódka przed podpisaniem umowy najmu informowała pozwanego, że nie posiada tytułu prawnego do innego lokalu. Zatem to ona naruszała zasady współżycia społecznego.

W toku sprawy powódka zarzuciła dodatkowo, że zawarta przez nią umową darowizny miała charakter pozorny, gdyż rzeczywistą obdarowaną miała być jej młodsza, niepełnoletnia, córka, a nadto, że nie miała faktycznej możliwości zamieszkania w lokalu przy ul. (...).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 13 marca 2008 r. powódka M. S. (1)zawarła ze stroną pozwaną G. W.umowę o remont lokalu przy ul. (...).

(dowód: umowa z 13.03.2008 r. – k. 48-49)

W dniu 19 grudnia 2011 r. powódka zawarła ze stroną pozwaną umowę najmu w/w lokalu.

(dowód: umowa z 19.12.2011 r. – k. 54-57)

Oświadczeniami z 20 grudnia 2011 r. i 9 marca 2011 r. powódka informowała stronę pozwaną, ze nie posiada tytułu prawnego do innego lokalu.

(dowód: oświadczenia z 20.12.2011 r. – k. 32 i 9.03.2012 r. – k. 33)

W dniu 9 marca 2012 r. powódka złożyła wniosek o nabycie najmowanego lokalu.

(dowód: wniosek z 09.03.2012 r. – k. 8)

Pismem z dnia 13 grudnia 2012 r. strona pozwana wypowiedziała powódce stosunek najmu w/w lokalu ze skutkiem na dzień 31 stycznia 2012 r., podając jako przyczynę wypowiedzenia fakt, że przysługuje jej tytuł prawny do lokalu mieszkalnego położonego we W., przy ul. (...),

(dowód: wypowiedzenie z 13.12.2012 r. – k. 10)

Pismo to doręczono powódce w dniu 20 grudnia 2012 r.

(dowód: potwierdzenie odbioru pisma – k. 31)

Prawo własności lokalu przy ul. (...) powódka nabyła od swojej matki B. B. w drodze darowizny w dniu 28 września 2011 r.

(dowód: umowa darowizny z 28.09.2011 r. – k. 11-13)

Oświadczeniem z 28 grudnia 2012 r. doręczonym powódce w dniu 7 stycznia 2013 r. B. B. odwołała darowiznę z powodu rażącej niewdzięczności obdarowanej. W wyniku tego powódka przeniosła własność lokalu przy ul. (...) na darczyńce w dniu 10 stycznia 2013 r.

(dowód: umowa przeniesienia własności nieruchomości – k. 14-16)

W lokalu przy ul. (...) są dwa pokoje mieszkalne. Miesza tam mama powódki B. B. i córka powódki M. S. (2). Powódka wyprowadziła się z lokalu w 2011 r. razem z młodszą córką.

(dowód: zeznania świadka M. S. – k. 60-61)

M. S. (2) często przebywa za granicą.

(dowód: przesłuchanie powódki – k. 61-62)

Odwołanie w/w darowizny nastąpiło z inicjatywy powódki.

(dowód: przesłuchanie powódki – k. 61-62)

Mając powyższe na uwadze, Sąd zważył, co następuje.

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 11 ust. 3 pkt 2 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego dopuszczalne jest wypowiedzenie stosunku najmu osobie, której przysługuje tytuł prawny do innego lokalu położonego w tej samej miejscowości, a lokator może używać tego lokalu, jeżeli lokal ten spełnia warunki przewidziane dla lokalu zamiennego.

Analiza materiału dowodowego wskazywała, że w dacie wypowiedzenia umowy najmu powódce faktycznie przysługiwał tytuł prawny do innego lokalu. Fakt utraty tego tytułu już po dacie wypowiedzenia nie mógł spowodować bezskuteczności samego wypowiedzenia. Zdaniem Sądu nie było także żadnych przesłanek, ażeby przyjąć, iż powódka nie miała w dacie wypowiedzenia możliwości korzystania z lokalu przy ul. (...). Jej córka M. S. przyznała, że powódka wyprowadziła się z tego lokalu dopiero w 2011 r. i nie miała powodu, żeby zeznawać na tą okoliczność fałszywie. Po tej dacie nie zaszły natomiast żadne nowe okoliczności uniemożliwiające powrót do mieszkania. W szczególności sama powódka przyznała, że jej mama w istocie mieszka sama, a jej starsza córka przebywa znaczny okres czasu za granicą. Nie było zatem przeszkód, ażeby powódka zajmowała jeden z pokoi w w/w lokalu razem ze swoja drugą córką.

Twierdzenia powódki i świadka o pozorności umowy darowizny i rażącej niewdzięczności powódki względem darczyńcy, Sąd uznał za niewiarygodne z następujących powodów.

Po pierwsze, gdyby faktycznie pomiędzy powódką, a jej matką istniał wieloletni konflikt, jest bardzo mało prawdopodobne, że w czasie tego konfliktu doszłoby do zawarcia umowy darowizny.

Po drugie trudność związana z faktem, że rzeczywistym obdarowanym miała być małoletnia córka powódki, była tylko pozorna. W istocie strony umowy darowizny z łatwością mogły dowiedzieć się (np. u notariusza), że w imieniu małoletniej umowę może podpisać powódka. Zatem do aktu notarialnego stawałaby fizycznie te same osoby.

Po trzecie powódka i jej zeznająca córka nie potrafiły w istocie podać przekonujących dowodów na rażącą niewdzięczność powódki wobec swojej matki, poprzestając na ogólnikowych stwierdzeniach o braku opieki. M. S. zeznała nawet, że to powódka przeżywała zachowanie matki i nawet zemdlała.

Po czwarte wypada zauważyć, że, że to powódka była inicjatorką odwołania darowizny, zatem darczyńca nie widział potrzeby takiej czynności.

Po piąte chronologia zdarzeń wskazuje, że odwołanie darowizny nastąpiło dopiero po tym, jak powódka otrzymała wypowiedzenie najmu. Trudno koincydencję tych zdarzeń uznać za przypadkową. Najprostszym jej wytłumaczeniem jest nie rażąca niewdzięczność obdarowanej, ale próba ubezskutecznienia wypowiedzenia.

Ponadto powódka złożyła pozwanemu dwukrotnie fałszywe oświadczenie, iż nie posiada tytułu prawnego do innego lokalu. W tej sytuacji uzyskanie przez nią prawa najmu lokalu komunalnego, a następnie próbę jego wykupu, co oczywiste ze znaczną bonifikatą w stosunku do wartości rynkowej, uznać należy za nieporozumienie. Jest powszechnie wiadomym, że na lokale komunalne oczekują osoby rzeczywiście potrzebujące, nie mające tytułu prawnego do żadnego lokalu.

Wobec powyższego Sąd uznał, że kwestionowane wypowiedzenie znajdowało wymienioną na wstępie podstawę ustawową, a nadto nie sprzeciwiało się zasadom współżycia społecznego. W związku z tym powództwo oddalono, jak w pkt I wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 kpc, zasądzając na rzecz pozwanego zwrot kosztów zastępstwa prawnego w wysokości 180 zł.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Renata Plewka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia
Osoba, która wytworzyła informację:  Paweł Kwiatkowski
Data wytworzenia informacji: